✨﴾﷽﴿✨ 📜 خطبه غدیر 4⃣ 🔷 بخش دوم 🔻و من از جبرئيل درخواستم كه از خداوند سلام اجازه كند و مرا از مأموريت تبليغ به شما معاف دارد؛ زيرا كمى پرهيزكاران و فزونى منافقان و دسيسه‏ٔ ملامت‏گران و مكر مسخره‏ كنندگان اسلام را مى‏ دانم؛ همانان كه خداوند در وصفشان در كتاب خود فرموده: 🔻«به زبان مى‏ گويند آن را كه در دل‏هايشان نيست» (فتح / 11) و مى‏ شمارند «آن را اندك و آسان، حال آن‏كه نزد خداوند بس بزرگ است». (نور / 15) 🔻و نيز از آن روى كه منافقان، بارها مرا آزار رسانيده‏ اند تا بدانجا كه مرا اُذُن (سخن شنو و زودباور) ناميده‏ اند؛ به خاطر همراهى افزون و تمايل و پذيرش على از من و توجّه ويژه‏ٔ من به او، تا بدانجا كه خداوند آيه‏اى فرو فرستاده: «و از آنان‏اند كسانى كه پيامبر خدا را آزرده و گويند: او سخن‏ شنو و زودباور است. بگو: آرى، او سخن شنوست». (توبه / 61) 🔻عليه آنان كه گمان مى‏ كنند او تنها سخن مى‏ شنود؛ «ليكن به خير شماست. او (پيامبر صلى الله عليه وآله وسلم) به خدا ايمان دارد و اهل ايمان را تصديق كرده، راست‏گو مى‏ انگارد؛ و هم او رحمت است براى ايمانيان شما و البتّه براى آنان كه او را آزار دهند، عذابى دردناك خواهد بود». (توبه / 61) 🔻و اگر مى‏ خواستم نام گويندگان چنين سخنى را بر زبان آورم و به آنان اشارت كنم و مردم را به سويشان هدايت كنم (كه آنان را شناسايى كنند) مى‏ توانستم؛ ليكن به خدا سوگند در كارشان كرامت نموده، لب فرو بستم. 🔻با اين حال خداوند از من خشنود نخواهد شد؛ مگر فرمان او را در حقّ على به شما ابلاغ كنم. آن‏گاه پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) چنين خواند: «اى پيامبر! آن‏چه از سوى پروردگارت بر تو فرود آمده» (مائده / 67) در حقّ على، «ابلاغ كن وگرنه رسالت او را انجام نداده‏ اى و البتّه خداوند تو را از آسيب مردمان، نگاه مى‏ دارد». (مائده / 67) #خطبه_غدیر #نهضت_جهانی_نهج_البلاغه_خوانی Nahjolbalaghe2 @Nahjolbalaghe2

🔉 صوت ترجمه خطبه غدیر بخش چهارم #خطبه_غدیر #نهضت_جهانی_نهج_البلاغه_خوانی Nahjolbalaghe2

🔵 شرح خطبه غدیر 4⃣ 🔉 حجت‌الاسلام مهدوی ارفع #نهضت_جهانی_نهج_البلاغه_خوانی Nahjolbalaghe2

🎧 #شعر | من بچه شیعه هستم 👥 گروه رسائل 🎈 #فرزندان_علی 💌 #نهضت_جهانی_نهج_البلاغه_خوانی Nahjolbalaghe2

✨﴾﷽﴿✨ ✅ برنامه‌ روزانه کانال : 🌷شنبه‌‌‌‌ها‌و سه‌شنبه‌ها شرح 🦋خطبه ها 🌹یکشنبه‌ها و چهار‌شنبه‌هاشرح 🌴حکمتها 🌷دوشنبه‌ها و پنج‌شنبه‌ها شرح 🕊نامه ها #روزانه‌تفسیرقرآن 🍃حکمتها، نامه ها و خطبه های نهج‌البلاغه ترجمه محمد دشتی به طور کامل قبلا در کانال بار گزاری شده و لینک‌های دسترسی به مطالب در کانال سنجاق شده اند 🌺🍃 @Nahjolbalaghe2

«أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ» ✨﴾﷽﴿✨ إِنَّمَا جَزَاءُ الَّذِينَ يُحَارِبُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَسَادًا أَن يُقَتَّلُوا أَوْ يُصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَيْدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُم مِّنْ خِلَافٍ أَوْ يُنفَوْا مِنَ الْأَرْضِ ۚ ذَٰلِكَ لَهُمْ خِزْيٌ فِي الدُّنْيَا ۖ وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ 《صَدَقَ اللهُ العَلیُ العَظیم》 کیفر آنها که با خدا و پیامبرش به جنگ برمى خیزند، و براى فساد در روى زمین تلاش مى کنند، (و با تهدید اسلحه، به جان و مال و ناموس مردم حمله مى برند،) فقط این است که اعدام شوند. یا به دار آویخته گردند.یا دست و پاى آنها، بعکس یکدیگر (چهار انگشت از دست راست و چهار انگشت از پاى چپ)، بریده شود. و یا از سرزمین خود تبعید گردند. این رسوایى آنها در دنیاست. و در آخرت، مجازات بزرگى دارند. (مائده/۳۳) @Nahjolbalaghe2

✅شأن نزول: در شأن نزول این آیه، چنین نقل کرده اند که: جمعى از مشرکان خدمت پیامبر(صلى الله علیه وآله) آمده مسلمان شدند، اما آب و هواى مدینه به آنها نساخت، رنگ آنها زرد و بدنشان بیمار شد. پیامبر(صلى الله علیه وآله) براى بهبودى آنها دستور داد به خارج مدینه در نقطه خوش آب و هوائى از صحرا که شتران زکات را در آنجا به چَرا مى بردند، بروند و ضمن استفاده از آب و هواى آنجا از شیر تازه شتران به حدّ کافى استفاده کنند، آنها چنین کردند و بهبودى یافتند، اما به جاى تشکر از پیامبر(صلى الله علیه وآله) چوپان هاى مسلمان را دست و پا بریده، چشمان آنها را از بین بردند، سپس دست به کشتار آنها زدند، شتران زکات را غارت کرده و از اسلام بیرون رفتند. پیامبر(صلى الله علیه وآله) دستور داد آنها را دستگیر کردند و همان کارى که با چوپان ها انجام داده بودند، به عنوان مجازات درباره آنها انجام یافت، یعنى چشم آنها را کور کردند، دست و پاى آنها را بریدند و کشتند تا دیگران عبرت بگیرند و مرتکب این اعمال ضد انسانى نشوند، آیه فوق درباره این گونه اشخاص نازل گردید و قانون اسلام را در مورد آنها شرح داد. ⬇️تفسیر

✨﴾﷽﴿✨ 🔹😳تفسیر سوره مبارکه مائده آیه(۳۳)🔹 ✅تفسیر: کیفر آنها که به جان و مال مردم حمله مى برند این آیه در حقیقت بحثى را که در مورد قتل نفس در آیات سابق بیان شد، تکمیل مى کند و جزاى افراد متجاوزى که اسلحه بر روى مسلمانان مى کشند و با تهدید به مرگ و حتى کشتن، اموالشان را به غارت مى برند، با شدت هر چه تمام تر بیان مى نماید، مى فرماید: کیفر کسانى که با خدا و پیامبر به جنگ بر مى خیزند، و در روى زمین دست به فساد مى زنند، این است که کشته شوند، یا به دار آویخته شوند، یا این که دست و پاى آنها به طور مخالف (دست راست با پاى چپ) بریده شود و یا این که از زمینى که در آن زندگى دارند تبعید گردند (إِنَّما جَزاءُ الَّذینَ یُحارِبُونَ اللّهَ وَ رَسُولَهُ وَ یَسْعَوْنَ فِی الأَرْضِ فَساداً أَنْ یُـقَتَّلُوا أَوْ یُصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَیْدیهِمْ وَ أَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلاف أَوْ یُنْفَوْا مِنَ الأَرْضِ). چنان که ملاحظه شد، کیفر کسانى که با خدا و رسول او به محاربه بر مى خیزند، یا در زمین فساد به راه مى اندازند چهار گونه است: قتل، به دار آویختن، بریدن دست و پا به طور مخالف و تبعید. با توجه به این بیان توضیح ذیل براى رفع ابهام لازم به نظر مى رسد: منظور از محاربه با خدا و پیامبر آن چنان که در احادیث اهل بیت(علیهم السلام)وارد شده و شأن نزول آیه نیز کم و بیش به آن گواهى مى دهد این است که: کسى با تهدید به وسیله اسلحه به جان یا مال مردم تجاوز کند، اعم از این که به صورت دزدان گردنه ها در بیرون شهرها چنین کارى کند و یا در داخل شهر. بنابراین، افراد چاقوکشى که به جان و مال و نوامیس مردم حمله مى کنند نیز مشمول آن هستند. جالب توجه است که: محاربه و ستیز با بندگان خدا در این آیه، به عنوان محاربه با خدا معرفى شده و این، تأکید فوق العاده اسلام درباره حقوق انسان ها و رعایت امنیت آنان را ثابت مى کند. و منظور از قطع دست و پا طبق آنچه در کتب فقهى اشاره شده، همان مقدارى است که در مورد سرقت بیان گردیده، یعنى تنها بریدن چهار انگشت از دست یا پا مى باشد.(۲) اما آیا مجازات هاى چهارگانه فوق، جنبه تخییرى دارد، یعنى حکومت اسلامى هر کدام از آنها را درباره هر کسى صلاح ببیند اجراء مى کند، و یا متناسب با چگونگىِ جرم و جنایتى است که از آنها سر زده است؟ یعنى اگر افراد محارب دست به کشتن انسان هاى بى گناهى زده اند، مجازات قتل براى آنها انتخاب مى شود. اگر اموال مردم را با تهدید به اسلحه برده اند، انگشتان دست و پاى آنها قطع مى شود. اگر، هم دست به آدم کشى و هم سرقت اموال زده باشند اعدام مى شوند و جسد آنها براى عبرتِ مردم، مدتى به دار آویخته مى شود. و اگر تنها اسلحه به روى مردم کشیده اند بدون این که خونى ریخته شود و یا سرقتى انجام گیرد، به شهر دیگرى تبعید خواهند شد؟ شک نیست که معنى دوم، به حقیقت نزدیک تر است، و این مضمون در چند حدیث که از ائمه اهل بیت(علیهم السلام)نقل شده، به چشم مى خورد.(۳) درست است که در پاره اى از احادیث اشاره به مخیّر بودن حکومت اسلامى در این زمینه شده است ولى، با توجه به احادیث سابق منظور از تخییر، این نیست که: حکومت اسلامى پیش خود یکى از این چهار مجازات را انتخاب نماید و چگونگى جنایت را در نظر نگیرد; زیرا بسیار بعید به نظر مى رسد که مسأله کشتن و به دار آویختن، هم ردیف تبعید بوده باشد، و همه در یک سطح. اتفاقاً در بسیارى از قوانین جنائى و جزائى دنیاى امروز نیز، این مطلب به وضوح دیده مى شود که براى یک نوع جنایت چند مجازات را در نظر مى گیرند، مثلاً در پاره اى از جرائم، در قانون مجازات مجرم، حبس از سه سال تا ۱٠ سال تعیین شده، و دست قاضى را در این باره باز گذاشته اند، مفهوم آن این نیست که قاضى مطابق میل خود سال هاى زندان را تعیین نماید، بلکه، منظور این است: چگونگى وقوع مجازات را که گاهى با جهات مخفّفه و گاهى با جهات مشدّده همراه است در نظر بگیرد و کیفر مناسبى انتخاب نماید. چچ۹در این قانون مهم اسلامى که درباره محاربان وارد شده، چون نحوه این جرم و جنایت بسیار متفاوت است و همه محاربان مسلماً یکسان عمل نمى کنند و یکسان نیستند، طرز مجازات آنها نیز متفاوت ذکر شده است. ناگفته پیدا است شدّتِ عمل فوق العاده اى که اسلام در مورد محاربان به خرج داده، براى حفظِ خون هاى بى گناهان و جلوگیرى از حملات و تجاوزهاى افراد قلدر، زورمند، جانى، چاقوکش و آدمکش، به جان و مال و نوامیسِ مردم بى گناه است.در پایان آیه مى فرماید: این مجازات و رسوائى آنها در دنیا است و تنها به این مجازات قناعت نخواهد شد، بلکه در آخرت نیز کیفر سخت و عظیمى خواهند داشت (ذلِکَ لَهُمْ خِزْیٌ فِی الدُّنْیا وَ لَهُمْ فِی الآخِرَةِ عَذابٌ عَظیمٌ). از این جمله استفاده مى شود که: حتى اجراى حدود و مجازات هاى اسلامى مانع از کیفرهاى آخرت نیست. @Nahjolbalaghe2