۶۵- و من كتاب له ( عليه السلام )
> إليه أيضا <
أَمَّا بَعْدُ فَقَدْ آنَ لَكَ أَنْ تَنْتَفِعَ بِاللَّمْحِ الْبَاصِرِ مِنْ عِيَانِ الْأُمُورِ فَقَدْ سَلَكْتَ مَدَارِجَ أَسْلَافِكَ بِادِّعَائِكَ الْأَبَاطِيلَ وَ اقْتِحَامِكَ غُرُورَ الْمَيْنِ وَ الْأَكَاذِيبِ وَ بِانْتِحَالِكَ مَا قَدْ عَلَا عَنْكَ وَ ابْتِزَازِكَ لِمَا قَدِ اخْتُزِنَ دُونَكَ فِرَاراً مِنَ الْحَقِّ وَ جُحُوداً لِمَا هُوَ أَلْزَمُ لَكَ مِنْ لَحْمِكَ وَ دَمِكَ مِمَّا قَدْ وَعَاهُ سَمْعُكَ وَ مُلِئَ بِهِ صَدْرُكَ فَمَا ذَا بَعْدَ الْحَقِّ إِلَّا الضَّلَالُ الْمُبِينُ وَ بَعْدَ الْبَيَانِ إِلَّا اللَّبْسُ فَاحْذَرِ الشُّبْهَةَ وَ اشْتِمَالَهَا عَلَي لُبْسَتِهَا فَإِنَّ الْفِتْنَةَ طَالَمَا أَغْدَفَتْ جَلَابِيبَهَا وَ أَغْشَتِ الْأَبْصَارَ ظُلْمَتُهَا وَ قَدْ أَتَانِي كِتَابٌ مِنْكَ ذُو أَفَانِينَ مِنَ الْقَوْلِ ضَعُفَتْ قُوَاهَا عَنِ السِّلْمِ وَ أَسَاطِيرَ لَمْ يَحُكْهَا مِنْكَ عِلْمٌ وَ لَا حِلْمٌ أَصْبَحْتَ مِنْهَا كَالْخَائِضِ فِي الدَّهَاسِ وَ الْخَابِطِ فِي الدِّيمَاسِ وَ تَرَقَّيْتَ إِلَي مَرْقَبَةٍ بَعِيدَةِ الْمَرَامِ نَازِحَةِ الْأَعْلَامِ تَقْصُرُ دُونَهَا الْأَنُوقُ وَ يُحَاذَي بِهَا الْعَيُّوقُ وَ حَاشَ لِلَّهِ أَنْ تَلِيَ لِلْمُسْلِمِينَ بَعْدِي صَدْراً أَوْ وِرْداً أَوْ أُجْرِيَ لَكَ عَلَي أَحَدٍ مِنْهُمْ عَقْداً أَوْ عَهْداً فَمِنَ الْآنَ فَتَدَارَكْ نَفْسَكَ وَ انْظُرْ لَهَا فَإِنَّكَ إِنْ فَرَّطْتَ حَتَّي يَنْهَدَ إِلَيْكَ عِبَادُ اللَّهِ أُرْتِجَتْ عَلَيْكَ الْأُمُورُ وَ مُنِعْتَ أَمْراً هُوَ مِنْكَ الْيَوْمَ مَقْبُولٌ وَ السَّلَامُ .
⚘
📚نهج البلاغه/نامه۶۵ /به معاويه
🔴افشاي علل گمراهي معاويه
پس از ياد خدا!
معاويه! وقت آن رسيده است كه از حقائق آشكار پند گيري، تو با ادعاهاي۶ باطل همان راه پدرانت را مي پيمايي، خود را در دروغ و فريب افكندي، و خود را به آنچه برتر از شان تواست نسبت مي دهي، و به چيزي دست دراز مي كني كه از تو باز داشته اند، و به تو نخواهد رسيد، اين همه را براي فرار كردن از حق، و انكار آنچه را كه از گوشت و خون تو لازم تر است، انجام مي دهي، حقائقي كه گوش تو آنها را شنيده و از آنها آگاهي داري، آيا پس از روشن شدن راه حق، جز گمراهي آشكار چيز ديگري يافت خواهد شد؟ و آيا پس از بيان حق، جز اشتباه كاري وجود خواهد داشت؟ از شبهه و حق پوشي بپرهيز، فتنه ها دير زماني است كه پرده هاي سياه خود را گسترانده، و ديده هايي را كور كرده است.
پاسخ به ادعاهاي دروغين معاويه
نامه اي از تو به دستم رسيد كه در سخن پردازي از هر جهت آراسته، اما از صلح و دوستي نشانه اي نداشت، و آكنده از افسانه هايي بود كه هيچ نشاني از دانش و بردباري در آن بچشم نمي خورد، در نوشتن اين نامه كسي را ماني كه پاي در گل فرو رفته، و در بيغوله ها سرگردان است، مقامي را مي طلبي كه از قدر و ارزش تو والاتر است، و هيچ عقابي را توان پرواز بر فراز آن نيست و چون ستاره دوردست (عيوق) از تو دور است. پناه بر خدا كه پس از من ولايت مسلمانان را بر عهده گيري، و سود و زيان آن را بپذيري، يا براي تو با يكي از مسلمانان پيماني يا قراردادي را امضا كنم. از هم اكنون خود را درياب، و چاره اي بينديش، كه اگر كوتاهي كني، و براي درهم كوبيدنت بندگان خدا برخيزند، درهاي نجات بروي تو بسته خواهد شد، و آنچه را كه امروز از تو مي پذيرند فردا نخواهند پذيرفت، با درود.
⚘
@Nahjolbalaghe2
نامهها
۶۶- و من كتاب له ( عليه السلام )
>إلي عبد الله بن العباس و قد تقدم ذكره بخلاف هذه الرواية <
أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ الْمَرْءَ لَيَفْرَحُ بِالشَّيْءِ الَّذِي لَمْ يَكُنْ لِيَفُوتَهُ وَ يَحْزَنُ عَلَي الشَّيْءِ الَّذِي لَمْ يَكُنْ لِيُصِيبَهُ فَلَا يَكُنْ أَفْضَلَ مَا نِلْتَ فِي نَفْسِكَ مِنْ دُنْيَاكَ بُلُوغُ لَذَّةٍ أَوْ شِفَاءُ غَيْظٍ وَ لَكِنْ إِطْفَاءُ بَاطِلٍ أَوْ إِحْيَاءُ حَقٍّ وَ لْيَكُنْ سُرُورُكَ بِمَا قَدَّمْتَ وَ أَسَفُكَ عَلَي مَا خَلَّفْتَ وَ هَمُّكَ فِيمَا بَعْدَ الْمَوْتِ .
⚘
📚نهج البلاغه/نامه۶۶/به عبدالله بن عباس
✅ضرورت واقع بيني
پس از ياد خدا و درود!
همانا انسان از به دست آوردن چيزي خشنود مي شود كه هرگز آن را از دست نخواهد داد، و براي چيزي اندوهناك است كه هرگز به دست نخواهد آورد، پس بهترين چيز در نزد تو در دنيا، رسيدن به لذتها، يا انتقام گرفتن نباشد، بلكه بايد خاموش كردن باطل، يا زنده كردن حق باشد، تنها به توشه اي كه از پيش فرستادي خشنود باش، و بر آنچه بيهوده مي گذاري حسرت خور، و همت و تلاش خود را براي پس از مرگ قرار ده.
⚘
@Nahjolbalaghe2
#نامهها
۶۷- و من كتاب له ( عليه السلام )
> إلي قثم بن العباس و هو عامله علي مكة <
أَمَّا بَعْدُ فَأَقِمْ لِلنَّاسِ الْحَجَّ وَ ذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ وَ اجْلِسْ لَهُمُ الْعَصْرَيْنِ فَأَفْتِ الْمُسْتَفْتِيَ وَ عَلِّمِ الْجَاهِلَ وَ ذَاكِرِ الْعَالِمَ وَ لَا يَكُنْ لَكَ إِلَي النَّاسِ سَفِيرٌ إِلَّا لِسَانُكَ وَ لَا حَاجِبٌ إِلَّا وَجْهُكَ وَ لَا تَحْجُبَنَّ ذَا حَاجَةٍ عَنْ لِقَائِكَ بِهَا فَإِنَّهَا إِنْ ذِيدَتْ عَنْ أَبْوَابِكَ فِي أَوَّلِ وِرْدِهَا لَمْ تُحْمَدْ فِيمَا بَعْدُ عَلَي قَضَائِهَا وَ انْظُرْ إِلَي مَا اجْتَمَعَ عِنْدَكَ مِنْ مَالِ اللَّهِ فَاصْرِفْهُ إِلَي مَنْ قِبَلَكَ مِنْ ذَوِي الْعِيَالِ وَ الْمَجَاعَةِ مُصِيباً بِهِ مَوَاضِعَ الْفَاقَةِ وَ الْخَلَّاتِ وَ مَا فَضَلَ عَنْ ذَلِكَ فَاحْمِلْهُ إِلَيْنَا لِنَقْسِمَهُ فِيمَنْ قِبَلَنَا وَ مُرْ أَهْلَ مَكَّةَ أَلَّا يَأْخُذُوا مِنْ سَاكِنٍ أَجْراً فَإِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ يَقُولُ سَواءً الْعاكِفُ فِيهِ وَ الْبادِ فَالْعَاكِفُ الْمُقِيمُ بِهِ وَ الْبَادِي الَّذِي يَحُجُّ إِلَيْهِ مِنْ غَيْرِ أَهْلِهِ وَفَّقَنَا اللَّهُ وَ إِيَّاكُمْ لِمَحَابِّهِ وَ السَّلَامُ .
⚘
📚نهج البلاغه/نامه۶۷ /به قثم بن عباس
💥رسيدگي به امور حاجيان در مراسم حج
پس از ياد خدا و درود!
براي مردم حج را به پاي دار، و روزهاي خدا را به يادشان آور، در بامداد و شامگاه در يك مجلس عمومي با مردم بنشين، آنان كه پرسشهاي ديني دارند با فتواها آشنايشان بگردان، و ناآگاه را آموزش ده، و با دانشمندان به گفتگو بپرداز، جز زبانت چيز ديگري پيام رسانت با مردم، و جز چهره ات درباني وجود نداشته باشد، و هيچ نيازمندي را از ديدار خود محروم مگردان، زيرا اگر در آغاز از درگاه تو رانده شود، ديگر تو را نستايد گرچه در پايان حاجت او برآورده شود. در مصرف بيت المالي كه در دست تو جمع شده است انديشه كن، و آن را به عيالمندان و گرسنگان پيرامونت ببخش، و به مستمندان و نيازمنداني كه سخت به كمك مالي تو احتياج دارند برسان، و مازاد را نزد ما بفرست، تا در ميان مردم نيازمندي كه در اين سامان هستند تقسيم گردد.
✅سفارش به رفع نيازهاي حجاج
به مردم مكه فرمان ده تا از هيچ زائري در ايام حج در مكه اجرت مسكن نگيرند، كه خداي سبحان فرمود: (عاكف و بادي در مكه يكسانند.) عاكف، يعني اهل مكه، و بادي، يعني زائراني كه از ديگر شهرها به حج مي آيند، خدا ما و شما را به آنچه دوست دارد توفيق عنايت فرمايد، با درود.
⚘
@Nahjolbalaghe2
#نامهها
۶۸- و من كتاب له ( عليه السلام )
> إلي سلمان الفارسي رحمه الله قبل أيام خلافته <
أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّمَا مَثَلُ الدُّنْيَا مَثَلُ الْحَيَّةِ لَيِّنٌ مَسُّهَا قَاتِلٌ سَمُّهَا فَأَعْرِضْ عَمَّا يُعْجِبُكَ فِيهَا لِقِلَّةِ مَا يَصْحَبُكَ مِنْهَا وَ ضَعْ عَنْكَ هُمُومَهَا لِمَا أَيْقَنْتَ بِهِ مِنْ فِرَاقِهَا وَ تَصَرُّفِ حَالَاتِهَا وَ كُنْ آنَسَ مَا تَكُونُ بِهَا أَحْذَرَ مَا تَكُونُ مِنْهَا فَإِنَّ صَاحِبَهَا كُلَّمَا اطْمَأَنَّ فِيهَا إِلَي سُرُورٍ أَشْخَصَتْهُ عَنْهُ إِلَي مَحْذُورٍ أَوْ إِلَي إِينَاسٍ أَزَالَتْهُ عَنْهُ إِلَي إِيحَاشٍ وَ السَّلَامُ .
⚘
📚نهج البلاغه/نامه۶۸/به سلمان فارسي
✅روش برخورد با دنيا
پس از ياد خدا و درود!
دنياي حرام چونان مار است، كه پوستي نرم، و زهري كشنده دارد، پس از جاذبه هاي فريبنده آن روي گردان، زيرا زمان كوتاهي در آن خواهي ماند، و اندوه آن را از سر بيرون كن، زيرا كه يقين به جدايي آن، و دگرگوني حالات آن داري، و آنگاه كه به دنيا خو گرفته اي بيشتر بترس، زيرا كه دنياپرست تا به خوشگذراني در دنيا اطمينان كرد او را به تلخ كامي كشاند، و هرگاه كه به دنيا انس گرفت و آسوده شد، ناگاه به وحشت دچار مي گردد.
⚘
۶۹- و من كتاب له ( عليه السلام )
> إلي الحارث الهمذاني <
وَ تَمَسَّكْ بِحَبْلِ الْقُرْآنِ وَ اسْتَنْصِحْهُ وَ أَحِلَّ حَلَالَهُ وَ حَرِّمْ حَرَامَهُ وَ صَدِّقْ بِمَا سَلَفَ مِنَ الْحَقِّ وَ اعْتَبِرْ بِمَا مَضَي مِنَ الدُّنْيَا لِمَا بَقِيَ مِنْهَا فَإِنَّ بَعْضَهَا يُشْبِهُ بَعْضاً وَ آخِرَهَا لَاحِقٌ بِأَوَّلِهَا وَ كُلُّهَا حَائِلٌ مُفَارِقٌ وَ عَظِّمِ اسْمَ اللَّهِ أَنْ تَذْكُرَهُ إِلَّا عَلَي حَقٍّ وَ أَكْثِرْ ذِكْرَ الْمَوْتِ وَ مَا بَعْدَ الْمَوْتِ وَ لَا تَتَمَنَّ الْمَوْتَ إِلَّا بِشَرْطٍ وَثِيقٍ وَ احْذَرْ كُلَّ عَمَلٍ يَرْضَاهُ صَاحِبُهُ لِنَفْسِهِ وَ يُكْرَهُ لِعَامَّةِ الْمُسْلِمِينَ وَ احْذَرْ كُلَّ عَمَلٍ يُعْمَلُ بِهِ فِي السِّرِّ وَ يُسْتَحَي مِنْهُ فِي الْعَلَانِيَةِ وَ احْذَرْ كُلَّ عَمَلٍ إِذَا سُئِلَ عَنْهُ صَاحِبُهُ أَنْكَرَهُ أَوْ اعْتَذَرَ مِنْهُ وَ لَا تَجْعَلْ عِرْضَكَ غَرَضاً لِنِبَالِ الْقَوْلِ وَ لَا تُحَدِّثِ النَّاسَ بِكُلِّ مَا سَمِعْتَ بِهِ فَكَفَي بِذَلِكَ كَذِباً وَ لَا تَرُدَّ عَلَي النَّاسِ كُلَّ مَا حَدَّثُوكَ بِهِ فَكَفَي بِذَلِكَ جَهْلًا وَ اكْظِمِ الْغَيْظَ وَ تَجَاوَزْ عِنْدَ الْمَقْدَرَةِ وَ احْلُمْ عِنْدَ الْغَضَبِ وَ اصْفَحْ مَعَ الدَّوْلَةِ تَكُنْ لَكَ الْعَاقِبَةُ وَ اسْتَصْلِحْ كُلَّ نِعْمَةٍ أَنْعَمَهَا اللَّهُ عَلَيْكَ وَ لَا تُضَيِّعَنَّ نِعْمَةً مِنْ نِعَمِ اللَّهِ عِنْدَكَ وَ لْيُرَ عَلَيْكَ أَثَرُ مَا أَنْعَمَ اللَّهُ بِهِ عَلَيْكَ وَ اعْلَمْ أَنَّ أَفْضَلَ الْمُؤْمِنِينَ أَفْضَلُهُمْ تَقْدِمَةً مِنْ نَفْسِهِ وَ أَهْلِهِ
وَ مَالِهِ فَإِنَّكَ مَا تُقَدِّمْ مِنْ خَيْرٍ يَبْقَ لَكَ ذُخْرُهُ وَ مَا تُؤَخِّرْهُ يَكُنْ لِغَيْرِكَ خَيْرُهُ وَ احْذَرْ صَحَابَةَ مَنْ يَفِيلُ رَأْيُهُ وَ يُنْكَرُ عَمَلُهُ فَإِنَّ الصَّاحِبَ مُعْتَبَرٌ بِصَاحِبِهِ وَ اسْكُنِ الْأَمْصَارَ الْعِظَامَ فَإِنَّهَا جِمَاعُ الْمُسْلِمِينَ وَ احْذَرْ مَنَازِلَ الْغَفْلَةِ وَ الْجَفَاءِ وَ قِلَّةَ الْأَعْوَانِ عَلَي طَاعَةِ اللَّهِ وَ اقْصُرْ رَأْيَكَ عَلَي مَا يَعْنِيكَ وَ إِيَّاكَ وَ مَقَاعِدَ الْأَسْوَاقِ فَإِنَّهَا مَحَاضِرُ الشَّيْطَانِ وَ مَعَارِيضُ الْفِتَنِ وَ أَكْثِرْ أَنْ تَنْظُرَ إِلَي مَنْ فُضِّلْتَ عَلَيْهِ فَإِنَّ ذَلِكَ مِنْ أَبْوَابِ الشُّكْرِ وَ لَا تُسَافِرْ فِي يَوْمِ جُمُعَةٍ حَتَّي تَشْهَدَ الصَّلَاةَ إِلَّا فَاصِلًا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَوْ فِي أَمْرٍ تُعْذَرُ بِهِ وَ أَطِعِ اللَّهَ فِي جَمِيعِ أُمُورِكَ فَإِنَّ طَاعَةَ اللَّهِ فَاضِلَةٌ عَلَي مَا سِوَاهَا وَ خَادِعْ نَفْسَكَ فِي الْعِبَادَةِ وَ ارْفُقْ بِهَا وَ لَا تَقْهَرْهَا وَ خُذْ عَفْوَهَا وَ نَشَاطَهَا إِلَّا مَا كَانَ مَكْتُوباً عَلَيْكَ مِنَ الْفَرِيضَةِ فَإِنَّهُ لَا بُدَّ مِنْ قَضَائِهَا وَ تَعَاهُدِهَا عِنْدَ مَحَلِّهَا وَ إِيَّاكَ أَنْ يَنْزِلَ بِكَ الْمَوْتُ وَ أَنْتَ آبِقٌ مِنْ رَبِّكَ فِي طَلَبِ الدُّنْيَا وَ إِيَّاكَ وَ مُصَاحَبَةَ الْفُسَّاقِ فَإِنَّ الشَّرَّ بِالشَّرِّ مُلْحَقٌ وَ وَقِّرِ اللَّهَ وَ أَحْبِبْ أَحِبَّاءَهُ وَ احْذَرِ الْغَضَبَ فَإِنَّهُ جُنْدٌ عَظِيمٌ مِنْ جُنُودِ إِبْلِيسَ وَ السَّلَامُ .
⚘
📚نهج البلاغه/نامه۶۹/به حارث همداني
/فراز ۱
✅اخلاق كارگزاران حكومتي
به ريسمان قرآن چنگ زن، و از آن نصيحت پذير، حلالش را حلال، و حرامش را حرام بشمار، و حقي را كه در زندگي گذشتگان بود تصديق كن، و از حوادث گذشته تاريخ براي آينده عبرت گير، كه حوادث روزگار با يكديگر همانند بوده، و پايان دنيا به آغازش مي پيوندد، و همه آن رفتني است. نام خدا را بزرگ دار، و جز به حق بر زبان نياور، مرگ و جهان پس از مرگ را فراوان به ياد آور، هرگز آرزوي مرگ مكن جز آنكه بداني از نجات يافتگاني، از كاري كه تو را خشنود، و عموم مسلمانان را ناخوشايند است بپرهيز، از هر كار پنهاني كه در آشكار شدنش شرم داري پرهيز كن، از هر كاري كه از كننده آن پرسش كنند، نپذيرد يا عذرخواهي كند، دوري كن، آبروي خود را آماج تير گفتار ديگران قرار نده، و هر چه شنيدي بازگو مكن، كه نشانه دروغگويي است و هر خبري را دروغ مپندار، كه نشانه ناداني است. خشم را فرونشان، و به هنگام قدرت ببخش، و به هنگام خشم فروتن باش، و در حكومت مدارا كن تا آينده خوبي داشته باشي، نعمتهايي كه خدا به تو بخشيده نيكو دار، و نعمتهايي كه در اختيار داري تباه مكن، و چنان باش كه خدا آثار نعمتهاي خود را در تو آشكارا بنگرد.
⚘
هدایت شده از .
ابرگروه 🌷پرسمان دینی🌷 پاسخگوی سوالات شرعی و شبهات دینی محبان اهل بیت علیهم السلام می باشد...
http://eitaa.com/joinchat/2121924619Ce5ff3b4f6e
موفق باشید🌹
⚘
📚نهج البلاغه/نامه۶۹/به حارث همدانی
/فراز ۲
🌿اوصاف مومنان
و بدان! بهترين مومنان، آنكه جان و خاندان و مال خود را در راه خدا پيشاپيش تقديم كند، چه آن را كه پيش فرستي براي تو اندوخته گردد، و آنچه را كه باقي گذاري سودش به ديگران مي رسد. از دوستي با بيخردان، و خلافكاران بپرهيز، زيرا هر كس را از آنكه دوست اوست مي شناسند، و در شهرهاي بزرگ سكونت كن زيرا مركز اجتماع مسلمانان است، و از جاهايي كه مردم آن از ياد خدا غافلند، و به يكديگر ستم روا مي دارند، و بر اطاعت از خدا به يكديگر كمك نمي كنند، بپرهيز. در چيزي انديشه كن كه ياريت دهد، از نشستن در گذرگاههاي عمومي، و بازار پرهيز كن كه جاي حاضر شدن شيطان، و برانگيخته شدن فتنه هاست، و به افراد پايين تر از خود توجه داشته باش، كه راه شكرگزاري تو در برتري است. در روز جمعه پيش از نماز مسافرت مكن، جز براي جهاد در راه خدا، و يا كاري كه از انجام آن ناچاري، در همه كارهايت خدا را اطاعت كن، كه اطاعت خدا از همه چيز برتر است.
⚘
⚘
📚نهج البلاغه/نامه۶۹/به حارث همداني
/فراز آخر
✅روش به كارگيري نفس در خوبيها
نفس خود را در واداشتن به عبادت فريب ده، و با آن مدارا كن، و به زور و اكراه بر چيزي مجبورش نساز، و در وقت فراغت و نشاط بكارش گير، جز در آنچه كه بر تو واجب است، و بايد آن را در وقت خاص خودش بجا آوري، بپرهيز از آنكه مرگ تو فرا رسد در حالي كه از پروردگارت گريزان باشي، و در دنياپرستي غرق باشي، از همنشيني با فاسقان بپرهيز كه شر به شر مي پيوندد، خدا را گرامي دار، و دوستان خدا را دوست شمار، و از خشم بپرهيز كه لشكر بزرگ شيطان است. با درود.
⚘