#در_محضر_اهل_بیت 💡امام علی (ع) پوشيدگي زن، براي او بهتر است و زيبايي اش را پايدارتر مي سازد. 🔰تصنيف غرر الحكم و درر الكلم @Nahjolbalaghe2

#موعظه 🎥منشأ قدرت در حکومت امام زمان 🎙استاد پناهیان @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: صد و نوزدهم 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺭﺍ ﺑﻬﻤﻴﻦ ﻟﻔﻆ، ﺟﻤﺎﻝ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﺯﺭﻧﺪﻱ ﺣﻨﻔﻲ ﺩﺭ (ﻧﻈﻢ ﺩﺭﺭ ﺍﻟﺴﻤﻄﻴﻦ) ﻭ ﺟﻤﺎﻝ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﺷﻴﺮﺍﺯﻱ، ﺩﺭ ﺍﺭﺑﻌﻴﻦ ﺧﻮﺩ، ﻭ ﺷﻬﺎﺏ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﺍﺣﻤﺪ، ﺩﺭ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺍﻟﺪﻟﺎﻳﻞ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﺭﺍ ﺍﻓﺰﻭﺩﻩ ﺍﻧﺪ: ﺳﭙﺲ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻣﻦ ﻛﻨﺖ ﻣﻮﻟﺎﻩ، ﻓﻌﻠﻲ ﻣﻮﻟﺎﻩ، ﺍﻟﻠﻬﻢ ﻭﺍﻝ ﻣﻦ ﻭﺍﻟﺎﻩ، ﻭ ﻋﺎﺩ ﻣﻦ ﻋﺎﺩﺍﻩ، ﻭ ﺍﻧﺼﺮ ﻣﻦ ﻧﺼﺮﻩ، ﻭ ﺍﺧﺬﻝ ﻣﻦ ﺧﺬﻟﻪ. ﻭ ﺣﻤﻮﻳﻨﻲ ﺑﺎﺳﻨﺎﺩ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺣﺎﻓﻆ ﺍﺑﻲ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﺍﺑﻦ ﻋﺎﻳﺸﻪ ﺍﺯ ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﻛﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻏﺪﻳﺮ ﺧﻢ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﺍﻱ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﻦ ﻧﻬﺎﺩ ﻭ ﺣﺎﺷﻴﻪ ﺁﻧﺮﺍ ﺑﺮ ﺷﺎﻧﻪ‌ﺍﻡ ﺍﻓﻜﻨﺪ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﺑﺪﺭ ﻭ ﺣﻨﻴﻦ ﻣﺮﺍ ﻳﺎﺭﻱ ﻛﺮﺩ ﺑﻔﺮﺷﺘﮕﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ، ﻭ ﺑﻬﻤﻴﻦ ﻟﻔﻆ ﺣﺪﻳﺚ ﻣﺬﻛﻮﺭ ﺭﺍ، ﺍﺑﻦ ﺻﺒﺎﻍ ﻣﺎﻟﻜﻲ ﺩﺭ " ﺍﻟﻔﺼﻮﻝ ﺍﻟﻤﻬﻤﻪ " ﺹ 27 ﻭ ﺣﺎﻓﻆ ﺯﺭﻧﺪﻱ ﺩﺭ " ﻧﻈﻢ ﺩﺭﺭ ﺍﻟﺴﻤﻄﻴﻦ " ﻭ ﺳﻴﺪ ﻣﺤﻤﻮﺩ ﻗﺎﺭﻱ ﻣﺪﻧﻲ ﺩﺭ " ﺍﻟﺼﺮﺍﻁ ﺍﻟﺴﻮﻱ " ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ. ﻓﺎﻳﺪﻩ: ﺍﺑﻮﺍﻟﺤﺴﻴﻦ ﻣﻠﻄﻲ ﺩﺭ " ﺍﻟﺘﻨﺒﻴﻪ ﻭ ﺍﻟﺮﺩ " ﺹ 26 ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻮﻳﺪ: ﮔﻔﺘﺎﺭ ﺭﺍﻓﻀﻴﺎﻥ، ﺑﺎﻳﻨﻜﻪ: ﻋﻠﻲ ﺩﺭ ﺳﺤﺎﺏ ﺍﺳﺖ- ﻣﻨﺸﺎﺀ ﺁﻥ، ﺳﺨﻦ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺍﺳﺖ ﺑﻌﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻛﻪ ﺭﻭﻱ ﺑﺴﻮﻱ ﻣﻦ ﻛﻦ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﺘﻴﻜﻪ ﺍﻭ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻣﻮﺳﻮﻡ ﺑﻪ ﺳﺤﺎﺏ ﺑﻮﺩ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺩﺍﺷﺖ، ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺑﺘﺤﻘﻴﻖ، ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺁﻣﺪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ، ﺩﺭ ﺳﺤﺎﺏ ﺍﺳﺖ، ﻳﻌﻨﻲ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﺍﻳﺮﺍ ﻛﻪ ﻧﺎﻣﺶ ﺳﺤﺎﺏ ﺍﺳﺖ، ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﻭ ﺭﺍﻓﻀﻴﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺭﺍ ﺑﻐﻴﺮ ﻣﻌﻨﻲ ﺧﻮﺩ ﺗﺎﻭﻳﻞ ﻧﻤﻮﺩﻥ! ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

✨﴾﷽﴿✨ ✅ برنامه‌ روزانه کانال : ✅🌷شنبه، سه‌شنبه و پنج شنبه شرح 🦋خطبه ها ✅🌹یکشنبه‌، دوشنبه وچهار‌شنبه‌ شرح 🌴حکمتها ✅☫روزانه‌تفسیر قرآن‌‌☫ ✅🌷شرح متنی و صوتی نامه ها بطور کامل در کانال بارگذاری شده و شرح آخرین نامه جهت سهولت در دسترسی، در اینجا آورده شده و بقیه نامه ها به هم پیوست میباشد⬇️ لینک شرح نامه ۷۹ ( آخرین نامه): https://eitaa.com/Nahjolbalaghe2/24783 ✅🍃حکمتها، نامه ها و خطبه های نهج‌البلاغه ترجمه محمد دشتی به طور کامل قبلا در کانال بار گذاری شده و لینک‌های دسترسی به مطالب در کانال سنجاق شده اند @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه نحل آیات ۹۸تا۱۰۰ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی بسیار دیده ایم، کسانى را که با تعصب، لجاجت و پیش داوریهاى فردى یا گروهى به سراغ آیات قرآن مى روند و به جاى این که: حقیقت را از قرآن درک کنند آنچه را خود مى خواهند بر قرآن تحمیل مى نمایند، و به تعبیر دیگر آنچه را که مى خواهند، در قرآن مى جویند، نه آنچه را که خدا بیان فرموده، و به جاى این که: قرآن مایه هدایتشان شود، بر انحرافشان مى افزاید (البته نه قرآن که هوا و هوسهاى سرکششان). فَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُوا فَزادَتْهُمْ إِیماناً وَ هُمْ یَسْتَبْشِرُونَ * وَ أَمَّا الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزادَتْهُمْ رِجْساً إِلَى رِجْسِهِمْ وَ ماتُوا وَ هُمْ کافِرُونَ: اما آنها که ایمان آورده اند، آیات قرآن بر ایمانشان مى افزاید و شاد مى شوند * و اما آنها که در دلهایشان بیمارى است پلیدى تازه اى بر پلیدیشان مى افزاید، از دنیا مى روند در حالى که کافرند !.(۲) بنابراین، با صراحت باید گفت: منظور از آیه فوق این نیست که: به گفتن: أَعُوذُ بِاللّهِ مِنَ الشَّیْطانِ الرَّجِیمِ قناعت کنیم، بلکه باید این ذکر را تبدیل به فکر و فکر را تبدیل به یک حالت درونى کنیم، و به هنگام خواندن هر آیه، به خدا پناه بریم از این که: وسوسه هاى شیطان حجابى میان ما و کلام حیاتبخش او گردد. * * * ۲ ـ چرا شیطان رجیم رَجِیم از ماده رجم به معنى طرد کردن است، و در اصل به معنى زدن با سنگ آمده و سپس به معنى طرد کردن استعمال شده است. در اینجا از میان تمام صفات شیطان، مطرود بودن او مطرح شده، و این ما را به یاد استکبارش در مقابل دعوت خداوند به سجود و خضوع در مقابل آدم، مى افکند. این استکبار، سبب شد که میان شیطان و درک حقایق حجابى، برقرار گردد، تا آنجا که خود را برتر از آدم بپندارد و بگوید: من از او بهترم، مرا از آتش و او را از خاک آفریده اى، و حتى این سرکشى و غرور، سبب شد که به فرمان خدا نیز اعتراض کند، اعتراضى که مایه کفر و طرد او گردد. قرآن، گویا با تعبیر رَجِیم مى خواهد این واقعیت را تفهیم کند که: به هنگام تلاوت قرآن، استکبار و غرور و تعصب را از خود دور کنید تا سرنوشتى همچون شیطان رجیم، پیدا نکنید، و به جاى درک حقیقت در پرتگاه کفر و بى ایمانى سقوط ننمائید. * * * ۳ ـ آنها که زیر پرچم حقند و آنها که تحت لواى شیطانند؟ در آیات فوق، مردم به دو گروه تقسیم شده اند، گروهى که تحت سلطه شیطانند و گروهى که بیرون از این سلطه هستند و براى هر یک از این دو گروه، دو صفت بیان شده است. آنها که بیرون از سلطه شیطانند، داراى ایمان و توکل بر پروردگارند، یعنى از نظر عقیده، تنها خداپرستند، و از نظر عمل مستقل از همه چیز و متکى بر خدا، نه متکى بر انسانهاى ضعیف و وابسته، و یا بر هوا و هوسها و تعصبها و لجاجتها. اما آنها که زیر سلطه شیطانند: اولاً ـ رهبرى او را از نظر اعتقاد پذیرفته اند (یَتَوَلَّوْنَهُ). ثانیاً ـ از نظر عمل شیطان را شریک خدا در اطاعت شمرده اند، یعنى عملاً پیرو فرمان اویند. البته، انکار نمى توان کرد انسانهائى هستند که مى کوشند و خود را در گروه اول جاى مى دهند، اما بعدا بر اثر دور افتادن از مربیان الهى و یا قرار گرفتن در محیطهاى آلوده و یا به علل دیگر به گروه دوم مى پیوندند. و در هر حال، آیات فوق، بار دیگر این حقیقت را تأکید مى کند که: سلطه شیطان بر انسانها اجبارى، الزامى و ناخودآگاه نیست، بلکه، این انسانها هستند که شرائط ورود شیطان را به محیط جان خود فراهم مى سازند و به اصطلاح جواز عبور از دروازه قلب به او مى دهند. * * * ۴ ـ آداب تلاوت قرآن همه چیز نیاز به برنامه دارد مخصوصاً بهره گیرى از کتاب بزرگى همچون قرآن، به همین دلیل، در خود قرآن براى تلاوت و بهره گیرى از این آیات، آداب و شرائطى بیان شده است: ۱ ـ نخست مى گوید: لایَمَسُّهُ إِلاَّ الْمُطَهَّرُونَ: قرآن را جز پاکان لمس نمى کنند (۳) این تعبیر ممکن است هم اشاره به پاکیزگى ظاهرى باشد که تماس گرفتن با خطوط قرآن باید توأم با طهارت و وضو باشد، و هم اشاره به این که: درک مفاهیم و محتواى این آیات، تنها براى کسانى میّسر است که پاک از رذائل اخلاقى باشند، تا صفات زشتى که بر دیده حقیقت بین انسان پرده مى افکند، آنها را از مشاهده جمال حق محروم نگرداند. ✔️پی نوشت: ۲ ـ توبه، آیات ۱۲۴ و ۱۲۵. ۳ ـ واقعه، آیه ۷۹. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

شرح و تفسیر حکمت ۳۱۰ ✅اعتقاد به خدا لازمه ایمان 🔹نشانه هاى اصلى ايمان: بعضى از شارحان نهج البلاغه مانند «شيخ محمد عبده» و سپس «مغنيه» در فى ظلال، اين كلام شريف را به پاداش هاى معنوى تفسير كرده و گفته اند: منظور از «بِما فِي يَدِ اللهِ» ثوابهايى است كه خدا براى كار خير تعيين كرده و جمله «لا يَصْدُقُ إيمانُ عَبْدٍ» اشاره به اين است كه تا انسان، ايمان به روز جزا وپاداش هاى الهى در آن روز نداشته باشد مؤمن واقعى نيست. البته ممكن است كلام امام عليه السلام شامل هر دو باشد؛ هم پاداش هاى مادّى و هم پاداش هاى معنوى؛ ولى منحصر ساختن آن به پاداش هاى معنوى، افزون بر اينكه با اطلاق كلام امام عليه السلام ناسازگار است، با حديثى كه در شأن ورود اين سخن شريف در بالا آمد نيز سازگار نيست، بنابراين چه بهتر كه ما معناى كلام امام عليه السلام را محدود به يك جنبه نكنيم و معتقد باشيم كه هم جنبه هاى مادى را شامل مى شود و هم جنبه هاى معنوى را. از جمله قرائنى كه شهادت مى دهد مفهوم كلام امام عليه السلام اختصاص به جنبه هاى معنوى ندارد حديثى است كه از پيغمبر اكرم صلي الله عليه و آله نقل شده و نويسنده كتاب مصادر، كلام اميرمؤمنان عليه السلام را مأخوذ از آن مى داند. پيامبر اكرم صلي الله عليه وآله طبق اين حديث مى فرمايد: «مَنْ أَحَبَّ أَنْ يَكُونَ أَتْقَى النَّاسِ فَلْيَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ وَمَنْ أَحَبَّ أَنْ يَكُونَ أَغْنَى النَّاسِ فَلْيَكُنْ بِمَا عِنْدَ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ أَوْثَقَ مِنْهُ بِمَا فِي يَدِهِ؛ كسى كه دوست دارد پرهيزكارترين مردم باشد توكل بر خدا كند و كسى كه دوست دارد غنى ترين مردم باشد، به آنچه نزد خداى متعال است مطمئن تر باشد نسبت به آنچه در دست خودش است». آيه شريفه اى كه آورديم ـ كه هم وعده آمرزش مى دهد و هم وعده فضل ـ نيز تأييد مى كند كه كلام امام عليه السلام ازنظر جهات مادى و معنوى مفهوم عامى دارد. گفتنى است كه «ما»ى موصوله در جمله «بما فى يده» مفهوم وسيعى دارد فقط شامل اموال نيست، بلكه هرگونه امكانات ازنظر مقام و موقعيت اجتماعى و قوت و قدرت را دربر مى گيرد و اعلام مى دارد كه آنچه در دست داريم از اموال وثروتها و مقامها و قدرتها، نبايد بيش از آنچه نزد خداست مورد علاقه واعتماد باشد. اگر از آنها در راه خدا بگذريد، خداوند بهتر و خوبتر از آن را فراهم خواهد ساخت. ✔️ پایان @Nahjolbalaghe2