📝تفسیر سوره مبارکه طه آیات ۱۱۵و۱۲۲ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی ↩️ و از آنجا که آدم(علیه السلام) ذاتاً پاک و مؤمن بود، و در طریق رضاى خدا گام برمى داشت، و این خطا که بر اثر وسوسه شیطان دامن او را گرفت، جنبه استثنائى داشت، خداوند او را از رحمت خود براى همیشه دور نساخت، بلکه بعد از این ماجرا پروردگارش او را برگزید و توبه اش را پذیرا شد و هدایتش کرد (ثُمَّ اجْتَباهُ رَبُّهُ فَتابَ عَلَیْهِ وَ هَدى). * * * نکته: آیا آدم(علیه السلام) مرتکب معصیتى شد؟ گر چه عصیان در عرف امروز، معمولاً به معنى گناه مى آید ولى در لغت به معنى خارج شدن از اطاعت و فرمان است (اعم از این که این فرمان، یک فرمان وجوبى باشد یا مستحب). بنابراین به کار رفتن کلمه عصیان، لزوماً به معنى ترک واجب یا ارتکاب حرام نیست، بلکه مى تواند ترک یک امر مستحب، یا ارتکاب مکروه باشد. از این گذشته گاهى امر و نهى جنبه ارشادى دارد، همانند امر و نهى طبیب که به بیمار دستور مى دهد، فلان دوا را بخور و از فلان غذاى نامناسب پرهیز کن، شک نیست که اگر بیمار مخالفت دستور طبیب کند تنها به خود ضرر مى زند چرا که ارشاد و راهنمائى طبیب را نادیده گرفته است. خداوند نیز به آدم(علیه السلام) فرموده بود: از میوه درخت ممنوع مخور که اگر بخورى از بهشت بیرون خواهى رفت و در زمین گرفتار درد و رنج فراوان خواهى شد، او مخالفت این فرمان ارشادى کرد، و نتیجه اش را نیز دید. این سخن، مخصوصاً با توجه به این که: دوران توقف آدم(علیه السلام) در بهشت دوران آزمایش بود، نه دوران تکلیف، مفهوم روشن ترى به خود مى گیرد. به علاوه عصیان و گناه، گاه جنبه مطلق دارد یعنى براى همه بدون استثناء گناه است، مانند دروغ گفتن، ظلم کردن و اموال حرام خوردن، و گاه جنبه نسبى دارد یعنى کارى است، که اگر از یک نفر سر بزند نه تنها گناه نیست بلکه گاه نسبت به او یک عمل مطلوب و شایسته است، اما اگر از دیگرى سر بزند با مقایسه به مقام او کار نامناسبى است. فى المثل براى ساختن یک بیمارستان از مردم تقاضاى کمک مى شود، شخص کارگرى مزد یک روزش را که گاه، چند تومان بیشتر نیست مى دهد، این عمل نسبت به او ایثار و حسنه است و کاملاً مطلوب، اما اگر یک ثروتمند این مقدار کمک کند، نه تنها این عمل نسبت به او پسندیده نیست، که گاه در خور ملامت، مذمت و نکوهش نیز هست، با این که از نظر اصولى نه تنها کار حرامى نکرده بلکه ظاهراً مختصر کمکى نیز به کار خیر نموده است. این همان است که مى گوئیم: حَسَناتُ الاْ َبْرارِ سَیِّئاتُ الْمُقَرَّبِیْنَ: حسنات نیکان گناهان مقربان است). و نیز این، همان چیزى است که به عنوان ترک اولى معروف شده است و ما از آن به عنوان گناه نسبى یاد مى کنیم، که نه گناه است و نه مخالف مقام عصمت. در احادیث اسلامى نیز، احیاناً اطلاق معصیت بر مخالفت مستحبات شده است: در حدیثى از امام باقر(علیه السلام) مى خوانیم که درباره نمازهاى نافله روزانه فرمود: اینها همه مستحب است و واجب نیست... و هر کس آن را ترک کند معصیت کرده; زیرا مستحب است انسان هنگامى که کار خیرى را انجام مى دهد کارش تداوم داشته باشد.(۵)-(۶) ✍ پی نوشت: ۵ ـ نور الثقلین ، جلد ۳، صفحه ۴٠۴. ۶ ـ در زمینه این موضوع و سایر مسائل مربوط به آدم(علیه السلام) و خروج او از بهشت، در جلد ششم، سوره اعراف ، ذیل آیه ۱۹ به بعد، و در جلد اول، ذیل آیات ۳٠ تا ۳۸ بحث کرده ایم. ✔️ پایان @Nahjolbalaghe2

📝 شرح و تفسیر خطبه ۹۶ بخش دوم 🌧 برکت وجودی رسول اعظم ↩️ سپس در سومين مرحله به بخشى از برنامه هاى اجتماعى آن حضرت اشاره کرده، مى فرمايد: «خداوند به برکت وجود او، کينه ها را مدفون ساخت و آتش فتنه ها و دشمنى ها را خاموش نمود». «دَفَنَ اللهُ بِهِ الضَّغَائِنَ(5)، وَ أَطْفَأَ بِهِ الثَّوَائِرَ(6)). «افراد دور افتاده را به وسيله او به هم نزديک و برادر ساخت و (گاه) نزديکانى را (که در ايمان و هدف هماهنگ نبودند) از هم دور نمود». (أَلَّفَ بِهِ إِخْوَاناً، وَ فَرَّقَ بِهِ أَقْرَاناً). همان گونه که قرآن مجيد در آيه 62 و 63 سوره «انفال» مى فرمايد: «هُوَ الَّذِي أَيَّدَکَ بِنَصْرِهِ وَ بِالْمُؤْمِنِينَ * وَ أَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ; او همان کسى است که تو را با يارى خود و مؤمنان تقويت کرد و دل هاى آنان را با هم الفت داد». در آيه 103 «سوره آل عمران» مى فرمايد: «وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللهِ جَمِيعاً وَ لاَ تَفَرَّقُوا وَ اذْکُرُوا نِعْمَتَ اللهِ عَلَيکُمْ إِذْ کُنْتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوَاناً; و همگى به ريسمان خدا (= قرآن و اسلام) چنگ زنيد و پراکنده نشويد و نعمت (بزرگ) خدا را بر خود به ياد آريد که چگونه دشمن يکديگر بوديد و او ميان دل هاى شما الفت ايجاد کرد و به برکت نعمت او برادر شديد». سپس به يکى ديگر از الطاف الهى به برکت وجود پيامبر(صلى الله عليه وآله) اشاره کرده، مى فرمايد: «خداوند ذليلان پاکدل و (محروم) را به وسيله او عزّت بخشيد و عزيزان (خودخواه) را ذليل ساخت». (أَعَزَّ بِهِ الذِّلَّةَ، وَ أَذَلَّ بِهِ الْعِزَّةَ). افراد با ايمان و با شخصيّت که به خاطر تهيدستى در چنگال زورمندان بى ايمان گرفتار بودند، خداوند آنها را به برکت وجود پيامبر(صلى الله عليه وآله) عزيز ساخت و مديريت هاى مهمّ جامعه اسلامى را به آنها سپرد و زورمندان فاسد و بى منطق را از صحنه اجتماع بيرون راند. در پايان خطبه، به يکى از برجسته ترين صفات پيامبر(صلى الله عليه وآله) اشاره کرده مى فرمايد: «سخنش بيان بود و سکوتش زبان». (کَلاَمُهُ بَياَنٌ، وَ صَمْتُهُ لِسَانٌ). هر زمان، زبان به سخن مى گشود اسرار حکمت از زبانش فرو مى ريخت و حقايق وحى را تبيين مى کرد; راه نجات را نشان مى داد و پرتگاهها را مشخّص مى نمود و اگر گاهى سکوت مى کرد، سکوتش پرمعنا و پرمفهوم بود. ناراحتى ها و نگرانى ها و عدم رضايت خود را از پاره اى کارها با سکوت نشان مى داد و نادرست بودن سؤالات بيجا را، از همين طريق پاسخ مى گفت و در برابر جاهلانِ بدزبان، از همين سلاح يارى مى جست و گاه با سکوت (با قرائن حاليّه) کارهايى را تقرير و امضا مى کرد. ✍ پی نوشت: 5. «ضغائن» جمع «ضغينه» به معناى کينه و عداوت است.  6. «ثوائر» جمع «ثائره» به معناى فتنه و عداوت است.   ✔️ پایان @Nahjolbalaghe2

#در_محضر_اهل_بیت ☀️ امام صادق علیه السلام: 🔹... هُوَ يَوْمُ عِبَادَةٍ وَ صَلاَةٍ وَ شُكْرٍ لِلَّهِ وَ حَمْدٍ لَهُ وَ سُرُورٍ لِمَا مَنَّ اَللَّهُ بِهِ عَلَيْكُمْ مِنْ وَلاَيَتِنَا وَ إِنِّي أُحِبُّ لَكُمْ أَنْ تَصُومُوهُ . 🔸عيد غدير، روز عبادت و نماز و سپاس و ستايش خداست، و روز سرور و شادى به خاطر ولايت ما است كه خدا بر شما منّت گذاشت، و من دوست دارم كه شما آن روز را روزه بگيريد. 📚 وسائل الشیعة (باب الصیام) جلد ۱۰ صفحه ۴۴۶ @Nahjolbalaghe2

#موعظه 👌فضائل امیرالمؤمنین علی علیه السلام ✅ اولین کسی که وارد بهشت می شود 👌بسیار زیبا 💌برای عاشقان مولا امیرالمومنین علیه السلام ارسال کنید. #غدیر #عید_غدیر #من_غدیری_ام 🎙 میثم ذوالقدر @Nahjolbalaghe2

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّكِينَ بِوِلاَيَةِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلیّ بْنِ اَبی طالِب 🌺نه فقط بنده به ذات ازلی می‌نازد 🌺ناشر حکم ولایت به ولی می‌نازد 🌺گر بنازد به علی شیعه ندارد عجبی 🌺عجب اینجاست خدا هم به علی می‌نازد 💚 فرا رسیدن عید امامت و ولایت بر شیعیان و دوستداران مولا علی علیه السلام مبارک باد #عید_غدیر @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: چهارصد و پنجاه و چهار 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی ✉️ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﺑﻪ ﻋﻤﺮﻭ ابن ﻋﺒﺎﺱ ﺩﺭ ﭘﺎﺳﺦ ﻧﺎﻣﻪ ﻋﻤﺮﻭ، ﻧﺎﻣﻪ ﺍﻱ ﻧﻮﺷﺖ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻀﻤﻮﻥ: ﺍﻣﺎ ﺑﻌﺪ، ﻣﻦ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻋﺮﺏ، ﺍﺯ ﺗﻮ ﺑﻲ ﺣﻴﺎﺗﺮ ﻧﻴﺎﻓﺘﻢ، ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﺗﺮﺍ ﺑﻪ ﭘﻴﺮﻭﻱ ﺍﺯ ﻫﻮﺍ ﻭﺍ ﺩﺍﺷﺖ، ﻭ ﺗﻮ ﻫﻢ ﺩﻳﻦ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻱ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻛﻤﻲ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻓﺮﻭﺧﺘﻲ. [ جلد سوم ﺻﻔﺤﻪ ۲۵۰] ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﻃﻤﻊ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﻣﻠﻚ ﻭ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﻲ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮﺳﺎﺯﻱ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﻓﺮﻳﺒﻲ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻲ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﺼﻴﺒﻲ ﻧﻴﺎﻓﺘﻲ ﻭ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﺍ ﭼﻮﻥ ﺩﻳﮕﺮ ﮔﻨﺎﻫﻜﺎﺭﺍﻥ ﺑﺰﺭﮒ ﺩﺍﻧﺴﺘﻲ، ﻟﺬﺍ ﺑﻪ ﺷﻴﻮﻩ ﺯﻫﺪ ﻭ ﻭﺭﻉ ﺧﻮﺩﻧﻤﺎﺋﻲ ﻛﺮﺩﻱ ﻭ ﻏﺮﺿﺖ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻬﻤﻪ ﻧﻴﺮﻧﮓ، ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺟﻨﮓ ﻭ ﺩﺭﻫﻢ ﺷﻜﺴﺘﻦ ﻧﻴﺮﻭﻱ ﻣﻮﻣﻨﻴﻦ ﺑﻮﺩ ﺍﮔﺮ ﺭﺍﺳﺖ ﻣﻲ‌ﮔﻮﺋﻲ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﻧﻘﺸﻪ ﻫﺎﻳﺖ ﺑﺮﺍﻱ ﺧﺪﺍﺳﺖ، ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻣﺼﺮ ﺑﺮﺩﺍﺭ، ﻭ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺕ ﺑﺮﮔﺮﺩ. ﭼﻪ، ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺟﻨﮓ ﻛﻪ ﺗﻮ ﺻﺪ ﺩﺭﺻﺪ، ﺍﻧﮕﻴﺰﻧﺪﻩ ﺁﻥ ﺑﻮﺩﻱ، ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﺑﻪ ﻫﻴﭽﻮﺟﻪ ﭼﻮﻥ ﻋﻠﻲ ﻧﻴﺴﺖ، ﻋﻠﻲ ﺁﻥ ﺟﻨﮓ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﻖ ﺁﻏﺎﺯ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﭼﺎﺭ ﻣﻜﺮ ﻭ ﺣﻴﻠﻪ ﺷﻤﺎ ﺷﺪ، ﺍﻣﺎ ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﺟﻨﮓ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺘﻢ ﻭ ﻧﺎﺭﻭﺍ ﺁﻏﺎﺯ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﻪ ﺍﺳﺮﺍﻑ (ﻭ ﺧﻮﻧﺮﻳﺰﻱ ﻣﺮﺩﻡ) ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ. ﻣﺮﺩﻡ ﻋﺮﺍﻕ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﻨﮓ، ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺮﺩﻡ ﺷﺎﻡ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ، ﻣﺮﺩﻡ ﻋﺮﺍﻕ ﺑﺎ ﻋﻠﻲ ﻛﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻮﺩ، ﺑﻴﻌﺖ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺷﺎﻡ ﺑﺎ ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﻛﻪ ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻮﺩ ﺑﻴﻌﺖ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ. ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﻳﻜﺴﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩﻳﻢ، ﻣﻦ ﺍﺭﺍﺩﻩ ﺧﺪﺍﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻭ ﺗﻮ ﻗﺼﺪﺕ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻣﺼﺮ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺩﺍﺩﻡ ﭼﻪ ﭼﻴﺰ ﺗﻮﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺩﻭﺭ ﻭ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺳﺎﺧﺖ. ﺑﻨﺎﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺍﮔﺮ ﺗﻮ ﻗﺼﺪ ﺷﺮ ﻭ ﻓﺴﺎﺩ ﺩﺍﺭﻱ، ﻣﺎ ﺑﻬﻴﭽﻮﺟﻪ ﺑﺮ ﺗﻮ ﭘﻴﺸﻲ ﻧﻤﻲ ﮔﻴﺮﻳﻢ ﻭ ﺍﮔﺮ ﻗﺼﺪﺕ ﺧﻴﺮ ﻭ ﺻﻠﺎﺡ ﺍﻣﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﺮ ﻣﺎ ﭘﻴﺸﻲ ﻧﺨﻮﺍﻫﻲ ﮔﺮﻓﺖ. ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻨﺎﻥ، ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﻓﻀﻞ ﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﺭﺍ ﻃﻠﺒﻴﺪ ﻭ ﺑﺪﻭ ﮔﻔﺖ: ﺍﻱ ﭘﺴﺮ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﻋﻤﺮﻭ ﺑﻦ ﻋﺎﺹ ﺍﺷﻌﺎﺭﻱ ﺑﮕﻮ ﻭ ﻓﻀﻞ، ﺍﻳﻦ ﺍﺷﻌﺎﺭ ﺭﺍ ﺳﺮﻭﺩ: ﺑﺲ ﺍﺳﺖ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﻜﺮ ﻭ ﺣﻴﻠﻪ ﮔﺮﻱ ﻭ ﺑﺪﺍﻧﺪﻳﺸﻲ ﻭ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﺳﺮﺍﺋﻲ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺩﺭﺩ ﻧﺎﺩﺍﻧﻲ ﺗﻮ ﺩﻭﺍ ﻭ ﻋﻠﺎﺟﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﺟﺰ ﺳﺮ ﻧﻴﺰﻩ ﻛﻪ ﭘﻲ ﺩﺭ ﭘﻲ ﺩﺭ ﮔﻠﻮﮔﺎﻫﺘﺎﻥ ﺑﺰﻧﻨﺪ ﺗﺎ ﺍﺯ ﭘﺎﻱ ﺩﺭ ﺁﺋﻴﺪ ﻭ ﺑﺴﺮ ﮔﺮﺍﻧﻲ ﻭ ﻏﺮﻭﺭ ﺁﻥ ﺧﺎﺗﻤﻪ ﺩﻫﺪ. ﺍﻳﻨﺴﺖ ﺩﺍﺭﻭﻱ ﻫﻤﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺗﺎ ﺳﺮ ﺍﻃﺎﻋﺖ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻋﻠﻲ (ﻉ) ﻭ ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﻓﺮﻭﺩ ﺁﺭﻳﺪ. ﺍﻣﺎ ﻋﻠﻲ، ﭘﺲ ﺧﺪﺍﻱ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻓﻀﻴﻠﺖ ﻭ ﺑﻠﻨﺪﻱ ﻗﺪﺭ ﻭ ﻣﻨﺰﻟﺖ ﺑﺮ ﺧﻠﻖ ﺑﺮﺗﺮﻱ ﺩﺍﺩ. ﺍﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﺟﻨﮓ ﺑﺮﺩﺍﺭﻳﺪ، ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﺟﻨﮓ ﺭﺍ ﻧﺎﺗﻤﺎﻡ ﻭﺍ ﻣﻲ‌ﮔﺬﺍﺭﻳﻢ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻭ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﺳﺪ، ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﻫﻤﮕﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﻌﺮﺽ ﺧﻄﺮ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺑﻮﺩ. ﻛﺸﺘﺎﺭ ﻋﺮﺍﻕ ﺑﺎ ﻛﺸﺘﺎﺭ ﺷﺎﻡ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺻﻮﺭﺕ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﻬﻢ ﺗﻠﺎﻓﻲ ﺷﺪ ﻭﻟﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﺣﻖ ﻭ ﺭﺍﺳﺘﻲ ﺑﺎﻛﻲ ﻧﺪﺍﺭﻳﻢ، ﺧﺪﺍﻱ، ﻣﺒﺎﺭﻙ ﻧﮕﺮﺩﺍﻧﺪ (ﻛﺎﺭ ﺗﻮ ﺭﺍ) ﺩﺭ ﻣﺼﺮ، ﻛﻪ ﺷﺮﻱ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺨﺘﻲ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﺎﻡ ﺑﻬﺮﻩ ﻣﻨﺪﻱ ﻭ ﻧﺼﻴﺐ ﺗﻮ ﺟﺮﻋﻪ ﺍﻱ ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ. ﺍﻱ ﻋﻤﺮﻭ ﺳﻮﮔﻨﺪﺑﻪ ﺳﺘﺎﺭﮔﺎﻥ ﻛﻪ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺷﺮ ﻭ ﻓﺴﺎﺩﻱ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﺼﺮ ﺑﭙﺎ ﻛﺮﺩﻱ، ﺑﻬﺮﻩ ﻭ ﻏﻨﻴﻤﺘﻲ ﻧﻤﻲ ﺑﺮﻱ ﻭ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻫﻢ ﺑﻬﺮﻩ ﻣﻨﺪﻱ ﻧﺪﺍﺭﻱ. ﻣﺼﺎﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺤﺚ: " ﺍﻟﺎﻣﺎﻣﻪ ﻭ ﺍﻟﺴﻴﺎﺳﻪ " ﺝ 1 ﺹ 95 ﻛﺘﺎﺏ " ﺻﻔﻴﻦ " ﺹ 219، " ﺷﺮﺡ ﻧﻬﺞ ﺍﻟﺒﻠﺎﻏﻪ " ﺍﺑﻦ ﺍﺑﻲ ﺍﻟﺤﺪﻳﺪ ﺝ 2 ﺹ. 288 ﻭ ﺑﺎﺯ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﺍﺷﻌﺎﺭﻱ ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ " ﺻﻔﻴﻦ " ﺍﺑﻦ ﻣﺰﺍﺣﻢ ﺹ 300 ﻣﺬﻛﻮﺭ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺑﺰﺭﮒ ﺍﻣﺖ، ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﻧﺴﺒﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﺷﻌﺎﺭ ﺷﺎﻣﻞ ﺫﻡ ﻭ ﻧﻜﻮﻫﺶ ﻭ ﻃﻌﻦ ﺑﻪ ﻋﻤﺮﻭ ﻣﻲ‌ﺑﺎﺷﺪ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2