4_6028161413694884724.pdf
599.3K
شیوه های انتقال پیام :
انتقال پیام در زمان های گذشته انواع مختلفی داشته که به ترتیب آنها را برای شما شرح می دهیم :
انتقال پیام از طریق دود و آتش
انتقال پیام از طریق اشخاص تیزپا و دونده
انتقال پیام از طریق چابک سواران (چاپارها)
انتقال پیام از طریق پرندگان
انتشار پیام از طریق طبل و جارچی ها
استفاده از نامه و پست کردن نامه
انتقال پیام از طریق تلگراف و تلفن
انتقال پیام از طریق رادیو و بیسیم
انتقال پیام از طریق تلویزیون و رایانه و شبکه جهانی اینترنت
🍃🌺〰〰〰〰〰〰
انتقال پیام از طریق دود و آتش
دود و آتش از وسایل اولیه ارتباطات محسوب می شود.
از آتش در شب و از دود آتش در روز برای ارسال پیام استفاده می شد.
نمونه معروف آن، سرخپوستان هستند که با استفاده از قطع و وصل دود آتش، پیام های مختلف می فرستادند.
به این صورت که دود تولید می کردند و با قرار دادن یک پارچه بر روی آن و جمع شدن دود سپس برداشتن آن ، دود را با آرایش خاصی منتشر می کردند .
هر نوع انتشار دود یک پیام خاص را در خود داشت .
🍃🌺
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
انتشار پیام از طریق دهل یا طبل و جارچی ها
🍃🌺
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
این نوع انتقال پیام توسط جارچی ها انجام می گرفت.
به این صورت که جارچی ها به همراهی دهل زن ها و شیپورنواز ها ، پیام را از مرکز حکومت به سمع مردم می رساند .
آن ها در کوچه و خیابان ها به راه می افتادند و با زدن طبل با صدای بلند توجه مردم را به خود جلب می کردند .
سپس یکی با صدای بلند متن پیام را برای مردم می خواند .
استفاده از این روش برای انتشار پیام از زمان های گذشته رواج داشته است
و حتی امروزه در برخی از کشورها به همان شکل و یا اندکی تغییر یافته استفاده می شود .
انتقال پیام از طریق چابک سواران
در گذشته برای انتقال پیام از امپراطوری ها و دولت ها به نقاط دورتر و برقراری ارتباط با سایر دولت ها و امپراطوری ها از سوارکاران ماهر و چابک استفاده می شد .
گفتنی است اسب هایی که برای این کار مورد استفاده قرار می گرفتند از قبل آموزش دیده و تربیت شده بودند .
پس از روی کار آمدن چابک سواران کم کم استفاده از انتقال پیام با اشخاص تیزپا از مد افتاد زیرا پیام ها با سرعت بیشتری به مقصد می رسید .
علاوه بر آن گاهی چندین نفر همراه چابک سواران می رفتند تا امنیت وی بیشتر شود و پیام های بیشتری را منتقل می کردند .
🍃🌺
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰