🔻حجاب در تاریکی ساختارهای خاموش(۱) تغافل نهادینۀ نهادهای فرهنگی 🖋آزاده محمودیان ۱. در ابتدای اغتشاشات و بروز پدیدۀ قبیح کشف حجاب، مسئولین نهادهای موظف، یک‌صدا اعلام کردند به‌مدد اقدامات فرهنگی، گریبان جامعه را از دست بیماری خطرناک بی‌حجابی آزاد خواهند کرد. اما امروز ورطۀ عمل گویای حکایت دیگری است؛ جامعۀ عفیف ایرانی قریب به ۱۸ماه، دل به مسئولینی بسته که در قامت «انقلابی‌گری»، به‌جای حفاظت از دین و اجرای قانون، در برابر حرام شرعی و سیاسی، تغافلی مشهود داشته‌‌اند. بیش از سی نهاد موظف در امر حجاب در این مدت طولانی، چشم بر دغدغه‌های دینی و اخلاقی هستۀ سخت طرفدار نظام بسته‌ است. رصد مواضع میدانی قوای سه‌گانه، نه‌تنها کمترین نشان از ارادۀ عمل به وظایف ندارد، بلکه خبر از اتفاقاتی در جهت عکس، یعنی رواج بی‌حجابی و بی‌عفتی می‌دهد. در اوضاعی که قاطبۀ مردم به امید حرکت مسئولین، بی‌حرکت نشسته‌اند، مسئولینی که جامعه به اتحاد نظرشان بر سر انقلابی‌ماندن و انقلابی عمل‌کردن، دل‌خوش کرده، حتی دیگر در سخن نیز نگران حریم شرع و آرامش روان جامعه نیستند. ۲. در دولت، شاهد چنان مواضع و سیاست‌هایی در مسیر عفت‌زدایی از جامعه‌ایم که در هیچ‌یک از دولت‌های قبلی مشاهده نشده. وزیر ارشاد که متولی اصلی فرهنگ است در برابر موارد مکرر کشف حجاب در محافل هنری و فرهنگی، صوم سکوت پیشه کرده، دغدغۀ لغو کنسرت‌های ماه رمضان را دارد، اشتیاق دارد به همکاری با خواننده‌ای که برای همراهی با فتنۀ ۱۴۰۱ از همسر بایدن جایزه گرفته، و او را جوان خوب و بااستعداد خطاب می‌کند! معاون او در رسانۀ ملی، آغوش می‌گشاید برای فردی بهایی و هنرپیشه‌ای که بارها ضدانقلاب بودنش را جار زده! معاون امور بانوان رئیس‌جمهور در تلاش برای اخذ مجوز گواهی‌نامه موتور برای زنان است، ولی طی شش‌ماه فعالیت بانوان آمربه‌معروف که با مصائب بسیار، وظایف چون اویی را به‌گردن گرفته‌اند، حتی زحمت یک‌ بازدید یا دلجویی از ایشان را به خود نمی‌دهد. درِ استادیوم فوتبال به روی زنان مکشفه و رفتارهای شنیع آنان گشوده می‌شود و هیچ مسئول فرهنگی و ورزشی برای این قبح‌زدایی عذرخواه نیست. موضع‌گیری شاذ دستیار رییس‌جمهور در پیگیری حقوق و آزادی‌های اجتماعی، در برابر حادثه بیمارستان قم، آشکار می‌کند که او ادراکی از حق ابتدایی جامعه در حفظ ارزش‌های دینی و معنوی عفاف و حیا ندارد،‌ چه‌رسد به همّی برای پیگیری آن. اظهارات وزیر گردشگری در حمایت از بازیگران مکشفه، یکی از چندین همراهی او با این سرود بدصداست. بماند وضعیت اسفبار بازار پوشاک، با وجود شعارهای بلند دبیر شورای فرهنگ عمومی و ده‌ها سیاست و موضع‌گیری دیگر از بدنۀ فرهنگی دولت، که همگی حاکی است از سستی ارادۀ قوه مجریه در اجرای شرع و بی‌اهتمامی نسبت به حرمت‌شکنی از عفاف جامعه. آیا زیاده‌روی است اگر این مسیر را زمینه‌سازی محسوس برای استحالۀ فرهنگی بدانیم؟! ۳. در سایر قوا هم اوضاع بهتری نداریم. تطویل نامتعارف لایحۀ حجاب و عفاف در مجلس، حتی مردمی که چندان شمّ سیاسی ندارند را نیز به این نتیجه رساند که برخی در مجلس درپی رأی جماعت خاکستری، چشم بر به‌یغما رفتن حکم الهی بستند و مصمم به‌تعویق لایحه شدند. دربارۀ برخی چهره‌های مؤمن و زاهد در مجلس، چه فکر می‌کردیم و چه شد! لااقل از ایشان توقع آن می‌رفت که بفهمند دین خدا ناموس الهی است و برای دفاع از آن تقیه نورزند. محاکم قضایی نیز در این عرصه، اغلب منفعل، و احکام قضائی محافظه‌کارانه و غیربازدارنده بود؛ شاهد آن هم فیلم‌هایی است که محکومین به‌محض خروج از زندان یا بازداشتگاه، منتشر کرده‌اند از روسری از سَر کندن‌ها و یاوه‌سرایی‌های بدتر از قبل‌شان. حداقلِ انتظار از احکام قضایی این بود که اگر توان اقناع‌سازی مجرمان را ندارد، لااقل تنبهی عملی باشد. ادامه👇 https://eitaa.com/Najvayeqalam_Mahmoudian

🔻حجاب در تاریکی ساختارهای خاموش(۲) تغافل نهادینۀ نهادهای فرهنگی 🖋آزاده محمودیان ۴. شورای‌عالی انقلاب فرهنگی را نیز می‌توان شورای انفعال خطاب کرد. در حالی‌که امید بود دبیر جدید آن، بنا بر سیرۀ استاد فرزانه و انقلابی‌اش، آیت‌الله مصباح، حضوری شجاعانه‌ و راهگشا برای این شورا در بحبوحۀ فتنۀ فواحش، ترسیم کند. اما از این شورا نیز جز چند موضع‌گیری با تأکید بر اقدامات فرهنگی چیزی در میدان عمل ندیدیم. اما حوزه‌های علمیه و علمای دین که متولیان اصلی حفظ شریعت در جامعه‌اند، در این عرصه مواضعی بسیار کم‌رنگ و غیریکدست داشته‌اند؛ حتی علمای عظام نیز آنگاه که از حرامِ شرعیِ کشف حجاب دم زدند، آن را به وضعیت معیشت مردم گره زدند و از حرام سیاسی‌بودن آن، یادی نکردند. وزن مواضع سایر فضلا -بعضاً نام‌آشنا- نیز در برابر هتک حرمت از طلبۀ مظلوم ناهی‌ازمنکر، نه به پشتیبانی از او که به‌نفع حرمت‌شکنی، ثقل داشت. در این میان خدا حفظ کند آن معدود عالمانی را که شجاعانه در حمایت از حکم الهی برای حوزه‌های علمیه آبرو خریدند. به‌هر تقدیر نمی‌توان از عدم پکپارچگی و بی‌نسخه‌بودن طبیب اصلی دردِ بی‌حرمتی به شریعت، چشم فروبست. این شرح پر غم را با قصۀ پرغصۀ رسانه ملی به پایان می‌رسانم. به‌سختی می‌توان تردیدی در انقلابی‌بودن مدیران جدید رسانه ملی داشت. حسینیه معلی و محفل و گفتگوهای سیاسی و... همگی نشان می‌دهد این مدیریت دأب سخن دینی، انقلابی و هنرمندانه دارد. اما چرا در موضوع کشف حجاب چنین پرلکنت و باکلفت است؟ در بیش از هجده‌ماه یک تولید مستمر و مؤثّر دربارۀ جدی‌ترین معضلۀ فرهنگی روز جامعه، نداشتن را چه‌صدا بزنیم؟! به‌نظر می‌رسد در صداوسیما با مدیر انقلابی‌ای که برای اهداف کلان و آرمانی‌اش، از گروه باورمند به آن اهداف بی‌بهره است، مواجهیم. آقای مدیر بداند هزینۀ میلیاردی برای دعوت از سلبریتی‌ها، راه رسیدن به مرجعیت رسانه‌ای نیست. ۵. سخن آخر آنکه آیا زمان آن فرا نرسیده نهادهای فرهنگیِ حاکمیت، هریک اعلان نمایند که پس از هجده‌ماه از درگیری خسارت‌بار کشور با جنگ شناختی دشمن در حوزۀ عفت و غیرت، چه قدم‌هایی را در مسیر راهبرد مصون‌سازی فرهنگیِ مورد تأکید رهبری برداشته‌اند؟ کدام نقش‌آفرینی جدی و متعهدانه‌ای را صورت‌ داده‌اند؟ آیا عملکرد متولیان فرهنگی مذکور، گواه اندک مقاوم‌سازی حریم‌ها و مجراهای فرهنگی در برابر حملات و تهاجمات سازمان‌یافتۀ دشمن، بوده است؟ وقایع جاری جامعه، نشان از این حقیقت دارد که «پایان صبر هستۀ سخت، نزدیک است» و زمان آن رسیده نهادهای مختلف، زمان کوتاه خود را برای ختم غائلۀ بی‌حیایی دریابند. چراکه امام راحل در بند میم وصیتنامۀ خود، تکلیف امت را در چنین مواقعی روشن کرده است: «از آنچه در نظر شرع، حرام و آنچه برخلاف مسیر ملت و کشور اسلامی و مخالف با حیثیت جمهوری اسلامی است، به‌طور قاطع اگر جلوگیری نشود، همه مسئول می‌باشند. و مردم و جوانان حزب‌اللهی اگر برخورد به یکی از امور مذکور نمودند به دستگاه‌های مربوطه رجوع کنند و اگر آنان کوتاهی نمودند، خودشان مکلف به جلوگیری هستند». https://eitaa.com/Najvayeqalam_Mahmoudian

🔹امروز یکی از عزیزان و فعالان حوزۀ حجاب، این فرمایش علامه را فرستاد و پرسید: «آیا روی این فرمایش در قالب یک راه‌کار اجتماعی، کاری شده؟» پاسخ دادم: متأسفانه خیر. و چه تأسف پر دردی... اگرچه این فرمایش علامه حسن‌زاده(ره)، مطلبی بلند و حقیقتی راه‌گشاست، اما از اشاره بدان، هدفی دیگر دارم. ایشان به‌واقع طبیب دردهای انسان است و آثار بی‌بدیلش به‌حقیقت نسخه درمان. درمان دردهای فردی و اجتماعی. اما بسیار مهجور مانده‌ است. ایشان شاگردانی داشته‌اند که ضمن بهره‌مندی مستقیم از وجود حضرتش، برخی کم و برخی بیش، برخی سطحی و برخی عمیق، آثارش را شرح و بسط داده‌اند و همچنان مشغول انجام این وظیفۀ سترگ‌اند. خدا به آنان بقای در عمل عطا کند و حافظشان باشد. اما... گروه‌های متعددی را نیز در استان‌های مختلف می‌شناسم که این شرح و بسط‌ها را دنبال می‌کنند، ولی دغدغه‌ای برای نگاه مسئله‌وار به این مفاهیم ندارند. در خود فرو رفته‌اند و اوج را خودسازی یا دستیابی به حکمت نظری می‌دانند. آن‌هم در دورانی که جامعه بیش از هر زمان دیگری به دانش آنان برای رسیدن به راه‌حل مسائل‌ِ پیچیده‌‌اش نیاز دارد. درحالی‌که دانش و توان برداشتن باری از دوش جامعه را به برکت کلام علامه، دارایند. کسی در نفی خودسازی سخن نمی‌گوید، اما آن خودسازی که مقدمه‌ای بر جامعه‌پردازی نشود، چه حاصلی دارد جز بهشتِ ارتقای وجودی. درحالی که جامعه‌پردازی آغاز زدودن ظلم از چهره معصومین(علیهم‌السلام) است. ایشان مظلوم دوران شدند؛ چون جامعه تهی بود از خودساخته‌های جامعه‌پرداز. هزار بهشت و ارتقا، فدای مظلومیت اهل بیت. https://eitaa.com/Najvayeqalam_Mahmoudian

🎞امام جمعه غیور لاهیجان: در مسئله حجاب بی‌سابقه‌ترین انفعال و بی‌خیالی را در طول عمر انقلاب، می‌بینیم! https://virasty.com/Amahmoudian/1711970509249480633 🖇شورای‌عالی انقلاب فرهنگی را باید «شورای انفعال» خطاب کرد. در فتنۀ ف/واحش و جریان کشف حجاب از این شورا جز «رخوت» و «عافیت‌طلبی» هیچ ندیدیم. نه راهکاری نظری، نه حرکتی فرهنگی در میدان عمل. آقای خسروپناه! لااقل از استاد انقلابی خود آیت‌الله مصباح، شرم کنید. https://eitaa.com/Najvayeqalam_Mahmoudian

رهبر انقلاب در بیانات اخیرشان، دخالت رسانه‌های بیگانه را در ایجاد چالش ‌حجاب،‌ آشکار و واضح خواندند و گفتند: «وقتی ما می‌بینیم دست بیگانه در قضیّه‌ای دارد عمل می‌کند، خب باید مواضع‌مان را متناسب با همین قرار بدهیم که به آن بیگانه کمک نکنیم». در حالی‌که تهییج و خط‌دهی اینستاگرام و تلگرام در کشف‌حجاب‌ها، انکارناپذیر است، تصمیم شورای‌عالی فضای مجازی در بهره‌برداری از پوسته‌ها، در موضعی موافق با بیگانگان و زمینه‌سازیِ علنی برای «مسئله‌سازی»های آتی و در تعارض آشکار با سخنان رهبر انقلاب است. https://eitaa.com/Najvayeqalam_Mahmoudian

به یاد شهید سید مرتضی آوینی در سالروز شهادتش آری او به آنچه می‌گفت ایمان داشت. علَمِ حوزه و دانشگاه را به‌دوش نمی‌کشید؛ اما اهل علم و عمل بود. نه حجت‌الاسلام بود، نه دکتر(!)؛ اما جان‌های تشنه از کلام و کلماتش، راه کمال می‌جستند. در زمانه‌ای که زندگان، مرده‌اند، جان خود را به مرگ‌آگاهی زنده کرده بود و از جان زنده‌اش سیراب می‌کرد جان‌های مشتاقان را. در حق‌گویی و حق‌خواهی اهل میدان بود و در لاک عافیت‌طلبی امان نمی‌گرفت. در کلامش متانت و بُرندگی ممزوج شده بود. چه خوش تعلیم می‌داد که کمال، حاصل نمی‌شود به عافیت‌نشینی و سکوت و کنج‌طلبی؛ بلکه تجلی‌گاه حقیقی سکوت، در کلام و کردار است. «آن چیزی که عرفا و اهل سلوک و آن سرگشته‌های وادی‌های عشق و شور معنوی و عرفانی یک عمر به دنبالش گشته‌اند و دویده‌اند، او با این فداکاری و این شهادت به‌دست آورد و رضوان و قرب الهی را درک کرد. نور و صفا و روحانیت در او احساس می‌‌شد.» چقدر روزگارمان تهی شده از چون اویی که دانایی‌اش با دارایی، همراه بود... . https://eitaa.com/Najvayeqalam_Mahmoudian

اکنون که در پی تأکیدهای چندبارۀ رهبر انقلاب، طرح مقابله با کشف حجاب توسط نیروی انتظامی آغاز شده، بسیار ضروری‌ست که غیرت‌مندان و دوست‌داران حیا و عفاف با «پشتیبانی تمام‌عیار» میدانی و رسانه‌ای، نیروهای این طرح را از حس «ناگزیری» انجام وظیفه، به حس غرور اجرای «شرع محمدی» و «قانون» برسانند. برای کسانی‌که روحیۀ تذکر لسانی نداشتند، «فرصت جبران» فرارسیده است. بی‌تردید ازالۀ کامل بساط بی‌حیایی‌، نیازمند «خیزش اجتماعی» برای اجرای این بخشِ متروک از شریعت است. https://news.police.ir/page/single-news?id=100030012 https://eitaa.com/Najvayeqalam_Mahmoudian

کدام عارف، کدام عابد، کدام زاهدی چون تو مایۀ دلگرمی سپاه بقیة‌الله‌الاعظم شده است؟! و تو این شرف را به معرفت و تهجد شب و ورع روز، یافته‌ای. ای شهید شاهد! ای حسن‌طهرانی‌مقدم! تو انتظار را در قیام معنا کردی، نه در انقیاد. چه نیک نشان دادی، که «عارف» یعنی جان و جهان را از نو ساختن، نه‌فقط جان را؛ که انتظار، در کنج کتاب‌ها و بابِ دلِ «اهل قعود» معنا نمی‌شود؛ بلکه حقیقتِ انتظار یعنی منشأ اثر بودن. اثری که در هر برهه‌ای، در پیچ‌وخم نیاز آن روزگار، باید ادراک شود. و اینک، حالیا چشم جهانی نگران من و توست. وضع «جهان» به جانبِ حالِ «جان» تو متمایل شده و تحول جانت، سرچشمۀ تغییر جهان شده است. امروز فن‌آوری برآمده از آن جان و دل سالکانه، سیر جهان را دچار تحولی کمال‌طلبانه کرده و داد مظلوم از ظالم می‌ستاند. https://eitaa.com/Najvayeqalam_Mahmoudian

🔹تنها پس از سه روز از اجرای «طرح نور» تغییر محسوسی در رعایت حجاب بانوان مشاهده می‌شود. این تغییر، در حالی صورت گرفته که همچون گذشته نیروی انتظامی در این طرح «تنها»ست و نهادهای فرهنگی برای تأمین ضروری‌ترین پشتیبانی که «پیوست فرهنگی و رسانه‌ایِ طرح» است، هیچ کنشی نداشته‌اند. به وزارت ارشاد که امیدی نیست، اما «مدیران انقلابی» رسانه ملی و شورایعالی انقلاب فرهنگی، چرا همچنان در خوابند! در این میان حضور فعال اجتماعیِ اهل غیرت و عفاف، در همراهی با نیروی انتظامی و اعلان حمایت آشکار از طرح، و روایت‌پردازی‌های صحیح و بسط رسانه‌ای، همگی در تحقق یک خیزش اجتماعی برای زدودن کامل بساط کشف حجاب و بی‌حیایی‌ اثرگذار است. https://eitaa.com/Najvayeqalam_Mahmoudian

https://virasty.com/Amahmoudian/1713577767105313848 بیانیۀ اخیر نیروی انتظامی مبنی بر موفقیت چشمگیر و تداوم پرقدرت طرح نور، پرده از «خطِّ تحریف» بیانات رهبر انقلاب، از سوی «خودمقرّب‌پندارها»، برداشت. تحریف‌گران و شبهه‌افکنان در اجرای فرامین رهبری، هم‌آنانند که تا کنون یک موضع در نقد زیر پا رفتن شرع محمدی و قانون نداشته‌اند. زمان پاسخگویی فرارسیده است. https://eitaa.com/Najvayeqalam_Mahmoudian

. https://eitaa.com/Najvayeqalam_Mahmoudian

◽️ کرسی حکمت حجاب در رویکرد جنسیّت‌اندیشانه استاد مطهری(ره) 🔰 به همّت گروه فرهنگ‌پژوهی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، در روز سه‌شنبه ۱۱ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، برگزار شد. 🎙 با حضور: #مهدی_جمشیدی #مسعود_اسماعیلی #آزاده_محمودیان ✍️ دبیرعلمی: #محمدمهدی_جهان_پرور مشروح این نشست را اینجا بخوانید: https://iict.ac.ir/1403/02/hekmathejab/ https://eitaa.com/Najvayeqalam_Mahmoudian

https://virasty.com/Amahmoudian/1715408202267074221 ۱. تحسین رهبر انقلاب از خانوادۀ وحید شمسایی، حکایت از این حقیقت دارد که حجاب، آن هم صورت کاملش، یعنی چادر، چقدر در نظر ایشان مهم و ارزشمند است. این تحسین و تقدیر متعلّق به تمام زنان و دختران محجبۀ ایران است. ۲. این‌که مردی دارای خانواده‌ای این‌چنین، مقیّد و متعهّد به پوشش چادر باشد، فضیلتی است که از نگاه رهبر انقلاب، پنهان نمی‌ماند و ایشان بدین سبب، توجّه و اهتمام بیشتری به چنین ورزشکاری دارند. ۳. صرفِ حجاب کامل، از کلمات تأثیرگذار بر پیشرفت ملت ایران است. ۴. شُهرگان و آنان که بیشتر دیده می‌شوند، مسئولیت سنگین‌تری دارند. https://eitaa.com/Najvayeqalam_Mahmoudian

۱. نتیجه انتخابات مجلس، حکایت از افزایش نفوذ کلام خرمندان جبهۀ انقلاب و ثمرۀ آن، یعنی حساسیت و دقت رأی‌دهندگان دارد. ۲. دقت رأی‌دهندگان موجبِ اجتناب آگاهانه از رأِیِ لیستی و چهره‌های مشکوک به فساد یا تفکرات لیبرالیستی، و گرایش به ‌چهره‌هایی با سابقۀ انقلابی‌گری، شجاعت و فسادستیزی شد. ۳. دستاورد رسانه‌ای این جریان، خبر از تأثیر مثبت ممانعت از رخنۀ شبکه‌های اجتماعی غربی و امکانِ اصلاح کارکردِ فضای مجازی و نقش آن بر رشد آگاهی‌ سیاسی جامعه دارد. https://eitaa.com/Najvayeqalam_Mahmoudian

. کانون مطالعات فیلم و سینما با همکاری انجمن علمی دانشجویی علوم ارتباطات اجتماعی دانشگاه تهران به مناسبت روز جهانی ارتباطات برگزار می کند: اکران فیلم سینمایی آپاراتچی به همراه نشست نقد و بررسی با محوریت سیاست گذاری فرهنگی در سینمای ایران با حضور: . جناب آقای محمد قربانی، منتقد سینما . سرکار خانم آزاده‌زینب محمودیان، پژوهشگر حوزه فرهنگ و رسانه زمان: سه شنبه ۲۵ اردیبهشت ماه از ساعت ۱۴:۳۰ مکان تالار ابن خلدون دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران در صورتی که دانشجوی دانشگاه تهران نیستید جهت شرکت در برنامه به آیدی زیر در تلگرام پیام دهید @ZOZOgh https://eitaa.com/Najvayeqalam_Mahmoudian

نقد فیلم سینمایی آپاراتچی را اینجا بخوانید: https://eitaa.com/Najvayeqalam_Mahmoudian/206

🔻 آپاراتچی؛ روایتی از مرضِ مزمن سیاست‌های سینمایی 🖋آزاده محمودیان ۱. آپاراتچی قبل از آنکه فرصت نفس کشیدن در فضای اکران عمومی را پیدا کند، با تیغ حواشی، زخمی شد. این حواشی، به دلیل فریاد بلند کارگردان در سراسر فیلم بود، که تکرار می‌کرد: «می‌خواهم فیلم انقلابی بسازم!». این فیلم، شرح روایتِ تعارض دو نگاه متحجرانه و روشنفکریِ حاکم بر سینمای پس از انقلاب و تأثیر آن بر وجوه مختلف زندگی نخبگانِ عرصۀ هنر سینماست. فیلم به‌خوبی از پس روایت قصۀ تلخ بلاتکلیفی متولی فرهنگی سیاست‌های سینما، که تا امروز نیز ادامه دارد، برآمده است و بی‌پاسخ ماندن و حتی بدون امکان بودنِ پاسخ، در این حوزه را به لطف مناقشات بی‌پایان این دو رویکرد، به‌رخ می‌کشد. بهره‌ گرفتن از گونۀ کمدی و عناصر بومی به‌ویژه لهجۀ آذری، قصۀ واقعی و زبان ساده و صمیمی، همگی موجب شده تا کاگردان جسور فیلم‌اولی، مخاطب را تا پایان، پای فیلم طولانی‌اش نگه‌دارد. ۲. حدود ده دقیقۀ آغازین فیلم، احساس می‌کنی با سرمشقی دبستانی روبرو هستی و دیالوگ‌ها و صحنه‌ها و نور و به‌ویژه موسیقی، به وضوح، ذهنت را مشتّت می‌کند. این تشتّت و بدقوارگی در موسیقی، تا آخرین سکانس همچنان ادامه می‌یابد و مخاطب ملغمه‌ای از موسیقی پدرخوانده، سینما پارادیزو،‌کوچه‌لَرَه و چندین موسیقی فیلمِ بی‌ربط و باربط را تا انتها باید تحمل کند! اما باقی عناصر به‌مرور در دقایق بعدی، جای خود را در نمایشِ پیش‌چشمانت پیدا می‌کنند و رفته‌رفته شوخی‌های کلام و موقعیت، چنان سرجای خود قرار می‌گیرند که به‌دلت می‌نشینند و به‌خنده‌ات می‌اندازند. آپاراتچی در بهره‌بردن از نمادها و شخصیت‌پردازی‌ها نیز کامیابی نسبی داشته است. جامۀ پدر پیرِ علیلِ غُرغُرو که با روحانیت و جماعت مذهبی وعوامل حکومت هم رابطۀ خوبی دارد، و جوان نیز روی حساب حرمت‌ها و سنت‌ها ناچار از تبعیت -لااقل ظاهری- از اوست، به تن نمایندۀ متحجران اندازه شده؛ و مسئول مجوز سینمایی که پیر، فرصت‌طلب، محافظه‌کارِ مردم‌‌نشناس و سوءاستفاده‌گر، با ساس‌بند روی لباس و عکس تارکوفسکیِ روی دیوار، اگرچه به مخاطب می‌فهماند که نماینده کدام تفکر است اما هم در عناصر فرمی و محتوایی و هم در شخصیت‌پردازی از نمایندۀ تحجر کاملا عقب مانده است. در مجموع شخصیت‌پردازی‌ها به‌کمک تک‌ماده، نمره قابل قبولی می‌گیرند؛ اما گویا کارگردان برای درآوردن برخی از شخصیت‌ها به سریالی چند قسمتی نیاز داشته تا فیلمی نود دقیقه‌ای. اما در نگاهی کلی، فیلم حرف خود را خوب زده‌ و در ذهن مخاطبش جاگیر کرده است. ۳. جدی‌ترین حاشیه‌ای که با هدف تخریب به ‌سوی آپاراتچی روانه شد حکومتی و ارگانی بودن آن بود. ریشۀ این نقد نابخردانه را شاید بتوان در دو وجه یافت. وجه اول، معطوف به ضعف فهمِ ذات هنر است. هنر، موهبتی است که از جانب پروردگار به هنرمند هبه می‌شود و هنرمند نیز به فراخور نسبتی که با جامعه‌ برقرار می‌کند، آن را به بشریت تقدیم ‌می‌کند. پس هنر یک امر باطنی و ذوقی و ملهَم است و امر ذاتی و باطنی نمی‌تواند آلوده به نهاد و سفارش شود. اما اینکه هنرمند سینماگر در باورهای خود همسو و همدل با باورهای حکومتش باشد و مورد حمایت او واقع شود، بحث دیگری است که همیشه هم اتفاق نمی‌افتد؛ اما اگر بی‌افتد، می‌تواند هم محصولی کارآمد برای آن نظام شود، هم به ذائقۀ جامعه خوش بیاید. عرصه سینما نمی‌تواند جز در این حالت فیلمی که این دو ویژگی را یکجا داشته باشد در خود تجربه کند. اما وجه دوم، معطوف به غفلت از قدرت نرم هنر است؛ اینکه یک نظام و ایدئولوژی‌ برای تقویت خود از قدرت نرمِ منحصربفرد سینما بهره گیرد هم عاقلانه است و هم رایج. همان کشوری که صاحب بمب اتم و پیشرفته‌ترین تسلیحات نظامی در دنیاست، مالک هالیوود و بزرگترین کمپانی‌های تبلیغاتی نیز هست. قدرت نرم به‌مراتب پرنفوذتر و موثرتر و ماندگارتر از قدرت سخت است. چه‌چیزی به‌اندازۀ یک فیلم خوب می‌تواند افکار عمومی را در بهترین حالت و کوتاه‌ترین زمان نسبت به موضوعی همراه کند؟! پس غفلت از آن یا دعوت به چنین غفلتی، نشانۀ آزادی و استقلال سینمای کشور نیست. اما آنچه ما در سال‌های پس از انقلاب تجربه کردیم، نه حرکتی ساختارمند و جریان‌ساز در مسیر تولید فیلم انقلابی،‌ بلکه تنها جرقه‌هایی متکی بر استعدادهایی درخشان و خسته‌نشو بوده است. وگرنه سیاستگذاری‌های فرهنگی سینمایی پس از انقلاب، از دهه شصت تا امروز، در گیرو دار کشمکش‌های سیاسی و اقتصادیِ جناح‌ها و دولت‌ها، دست‌به‌گریبان مرضِ بلاتکلیفی و شعارزدگی و حتی دوری از باورهای اصیل انقلاب است. مرضی که مبدأ مداوای آن فهم کلام متفکران انقلاب و ارائه تفسیری قرین با زیست امروز است. https://eitaa.com/Najvayeqalam_Mahmoudian

https://virasty.com/Amahmoudian/1715697239293168780 دکتر آزادارمکی در مصاحبه‌اش گفته چون حجاب، مسأله‌ای «فرهنگی» است، نیروی انتظامی که ماهیت «امنیتی» دارد نباید در آن دخالت کند.‌ اما؛ اولاً آیا ممکن نیست که مسأله‌ی فرهنگی _ به واسطه‌ی تحریک و دستکاری بیگانه _ دلالت «سیاسی_نمادین» پیدا کند و سپس جنبه‌ی «امنیتی» بیابد و به «دیوار برلین» تبدیل بشود؟ ثانیاً آیا ممکن است که یک مسأله‌ی فرهنگی، هم «قانون» باشد و هم «ضمانت اجرا» نداشته باشد و فقط به «وجدان افراد» وانهاده شود؟ ثالثاً آیا در طول دو سال گذشته، نیروهای فکری و فرهنگی جبهه‌ی انقلاب در عرصه‌ی غیررسمی، کنشگری «تبیینی» نداشته‌اند و می‌توان پذیرفت که اینک مسأله‌ی حجاب بر کسی پوشیده باشد؟ 〰〰〰〰〰 📄 وقتی آبشخور فهمِ مراجع تقلید جامعه‌شناسی(!) از واقعیت میدان، در بهترین حالت، سیلابس‌های ترجمه‌ایست، نتیجه، می‌شود غفلت آگاهانه یا عامدانه از «تحمیل بی‌حجابی» در طول تاریخ این سرزمین. جدا افتاده بودن از جامعه، مساوی است با عدم فهم ارتباط عمیق میان دینداری مردم و باور به حجاب‌. دو سال مملکت در آتش فتنه‌های تحمیلی سوخت؛ اما دریغ از یک نسخۀ کارساز از سوی اساتید اعظم دانشکده‌های ترازِ اول علوم اجتماعی! اگر طبق نظر رهبر انقلاب، ملاک ارتقای علمی اساتید، حل مسایل اجتماع بود، به‌واقع امروز چند استادتمام در مجموعه علوم انسانی کشور داشتیم؟! https://eitaa.com/Najvayeqalam_Mahmoudian

🤲 محتاجیم به توجه خاص حضرت رضا علیه‌السلام 🌐 سایت جامع امام خمینی(ره) ✅ @EMAM_COM

زندگی سیدابراهیم رئیسی، به‌ویژه در سه‌ سال اخیر، حرکت پرشتاب به سوی شهادت بود. او نیت و عملِ خالصانۀ خود را برای خدمت به ملت ایران و این حرم الهی، عرضه کرد و خدا، خوب خریدارش شد. به قول شهید محسن حججی، «سعی کن جوری زندگی کنی که خدا عاشقت بشه. اگه خدا عاشقت بشه، خوب تو رو خریداری میکنه». https://eitaa.com/Najvayeqalam_Mahmoudian

https://virasty.com/Amahmoudian/1716278119575594422 📄امّت انقلابی ایران در پیچ‌وخم روزگار به خوبی آموخته که مؤثرترین ابزار آشوب‌افکنیِ خنّاسان در بحبوحۀ حوادث، تحریک دوستان ساده‌دل است. آنچه امروز در شهادت رئیس‌جمهور انقلابی ما اهمیت دارد اثبات «کارآمدی انقلابیگری» به‌بهای بذل جان است. «حواشی»، با هدف غفلت از این حقیقتِ مهم، و رخنه‌ در ساختارِ آرامش‌آفرینِ نظام، مطرح می‌شود. https://eitaa.com/Najvayeqalam_Mahmoudian

https://virasty.com/Amahmoudian/1716372235414230727 📄 با آغاز دولت تکنوکرات‌ها رایحۀ دولت انقلابی از خاطر مشام جامعه پاک شده بود. پایانِ ناخوش دولت بهار هم خزانی شد بر خاطرات خوشِ -اگرچه جانسوز- دولت رجایی. اما پایان دولت مردمی و شهادت رئیس‌جمهور، ترازِ انقلابی‌گری را در جامعۀ ایران ارتقا داد و شد آغاز فصل جدیدی بر عینیت یافتن کارآمدی انقلاب. https://eitaa.com/Najvayeqalam_Mahmoudian

https://virasty.com/Amahmoudian/1716774946026042268 📄 اگرچه فقدان او هیچ‌ جبرانی ندارد و خسارتی سنگین و داغی بزرگ است، اما خداوند، برکتی عظیم در این حادثه تلخ قرار داد و آن را مبدّل کرد به مایۀ آبروی کشور، نظام و اسلام. رئیسی عزیز با شهادتش، سرمایۀ اجتماعیِ عظیم انقلاب را که در هجوم کج‌روایت‌‌ها، مورد تردید قرار گرفته بود، پیش چشم دنیا آورد. او محبوب دل مردم شد، چون مظهر شعارهای انقلابی و مصداق تعیّن آن بود‌. دستاورد اصلی دولت او، عشق و ارادت مردم بود. https://eitaa.com/Najvayeqalam_Mahmoudian