یا امام رضا آیت الله خزعلی نقل کردند: در مشهد مقدس یک جوان گفت ما پنج نفر ورزشکار بودیم بعدازظهرها به صحن حرم می‌آمدیم به زوارها نگاه می‌کردیم و خوشحال می‌شدیم ولی خدا می‌داند چشم ما پاک بود چون می‌دانستیم در حرم آقا امام رضا (ع) هستیم یک روز خواستیم از حرم بیرون برویم یک سرهنگ با خانمش از حرم بیرون می‌آمدند همین که خواستیم از دروازه صحن بیرون برویم خانم سرهنگ خم شد بند کفش خودش را ببندد یک نفر بی‌غیرت دست به پشت این خانم زد خانم به شوهرش گفت بی‌غیرت کجا هستی؟ این نامرد به ناموس تو دست درازی کرد. این جوان ورزشکار گفت این لحظه زمانی بود که من پشت‌سر این خانم قرار گرفته بودم آن سرهنگ دیگر سؤال نکرد من هستم یا نه با دستش محکم سیلی به صورت من زد خانمش برگشت گفت چرا این جوان را می‌زنی این بی‌گناه است. دوستانم آمدند سرهنگ را گرفتند که او را بزنند به دوستانم گفتم این آقا زائر امام هشتم است من آبرویم را برای امام هشتم دادم دست به این نزنید آن سرهنگ یک ببخشید گفت و رفت. وقتی که از حرم بیرون آمدیم دوستانم گفتند چرا شیطانی کردی؟ گفتم اصلاً این کار را نکردم یکی دو روز ناراحت بودم بعد فراموش کردم بعد از مدتی ازدواج کردم بعد از ده سال خانم من گفت کربلا نمی‌رویم گفتم می‌رویم از مشهد به تهران آمدیم خانم را در هتل گذاشتم خودم برای گرفتن ویزا به شهربانی رفتم در شهربانی یک استوار عقده‌ای بود داشت بی‌خودی حرف می‌زد کار مردم را رسیدگی نمی‌کرد ما هم صف بسته بودیم گفتم جناب امضا کن گفت مگر نوکر پدرت هستم گفتم بله نوکر پدرم هستی کار به دعوا کشید ما را گرفتند چشم ما را بستند به زندان اوین بردند. زندانیان آنجا سؤال می‌کردند جرم تو چیست؟ گفتم با یک استواری دعوا کردیم آنها تعجب کردند گفتند مگر با استوار دعوا کردن به اینجا می‌آورند ما اینجا همه اعدامی هستیم شب شد ساعت 12 شب اسم یک نفر را خواندند گفتم او را کجا می‌برند گفتند او را برای اعدام می‌برند فردا شب ساعت 12 اسم مرا خواندند گفتم یا امام حسین ما برای زیارت شما حرکت کردیم زن من خبر ندارد. وقتی که بیرون آمدم یک تیمسار ایستاده است تا مرا دید به من سلام کرد خیلی تعجب کردم گفت پسرم از تو سؤال دارم خوب جواب بده گفت در ده سال قبل شما در حرم امام هشتم (ع) از آن راهرو که داشتی می‌رفتی در اثر یک سوء‌ظن یک سرهنگی به تو سیلی زد. گفتم آری تا گفتم آری اشک از چشمان جاری شد. گفتم یا امام رضا کسی در حق تو خوبی کرد شما فراموش نمی‌کنید. تیمسار آمد دست مرا بوسید می‌خواست پای مرا ببوسد که نگذاشتم گفتم آقا چه شد گفت من همان سرهنگ هستم الآن تیمسار شدم امشب امام رضا (ع) در خواب من آمد فرمود پا شو، می‌خواهند دوست مرا در زندان اوین اعدام کنند همان کسی که آبرویش را به خاطر آبروی من داد. تیمسار دست مرا گرفت گفت بیا به خانه ما برویم گفتم نه. خانم من در هتل منتظر است گفت تمام پرونده‌هایت را پاره می‌کنم آن استوار را به زندان می‌اندازم. گفتم نمی‌خواهد خدا را شکر می‌کنم که امام رضا لطف کرد من آزاد شدم خودش دستور داد ویزای مرا درست کردند و به طرف کربلا حرکت دادند. 🆔 @Nameera

شراکت با حضرت اباالفضل العباس علیه‌السّلام یکی از منبری‌ها می‌گفت: از خیابانی می‌گذشتم، که خانمی به من سلام کرد و گفت: آقا شما روضه می‌خوانید؟ گفتم: بله. گفت: بفرمائید، مرا داخل خانه برد و به اطاقی راهنمائی نمود و صندلی گذاشت و اظهار داشت به حضرت ابوالفضل علیه‌السّلام متوسّل شوید. وقتی که روضه خواندم، خواستم بروم برای چهار روز پی‌درپی دعوتم کرد و در تمام روزها متوسّل به حضرت ابوالفضل علیه‌السّلام بود. روز پنجم پاکتی به عنوان حق‌القدم به من داد وقتی به خانه آمدم و محتوای پاکتی که آن خانم به من داده بود را شمردم جمعاً 486 ریال بود؛ از این‌که او 450 یا 500 ریال نداده بود تعجّب کردم فکر کردم این پول خورد چرا؟ روزی از همان جا گذشتم همان زن مرا دید خواستم از چگونگی آن پول بپرسم امّا در عین حال چیزی نگفتم ولی او از روحیه‌ام متوجّه شد که با او حرفی دارم نزدیک آمد بعد از سلام گفت: آقا پول شما کم بود؟ گفتم: نه ولی از شما می‌خواستم بپرسم چرا 486 ریال دادید و 450 یا 500 ریال ندادید. او گفت: ما ارمنی هستیم شوهرم کاسب است برای این‌که شکستی به کار ما وارد نیاید به حضرت ابوالفضل علیه السّلام متوسّل شدیم و در منفعت کسب و کار با او شرکت داریم. هر سالی، یک مرتبه حساب می‌کنیم آنچه سهمیه حضرت ابوالفضل علیه السّلام شده برای او پنج روز روضه‌خوانی می‌کنیم؛ حساب امسال حضرت ابوالفضل علیه‌السّلام همان بود که تقدیم شد. 🆔 @Nameera

✍️ پرِش های ذهن من در آخرین جمعه ماه مبارک رمضان ⬅️ مشغول مطالعه درباره دولت اسلامی و ساختارهای اجتماعی بودم. طرح تحول، الگوی تولید فکر، بستر مناسب برای تربیت نیروی انسانی کارآمد و آگاه و... . یکباره ذهنم به سمت اثاث کشی منزلمان در چند سال پیش پَرِش زد. داشتم خانه را برای تحویل دادن تمیز می کردم. همسایه خوبی داشتیم. گاهی پسرشان می آمد با هم صحبت می کردیم. لحظه های آخر آمد به سراغم. گفت حاج آقا می خواهم کتابی را هدیه بدهم. کتابی است که حتما دوستش دارید! گفتم هر چه از دوست رسد نیکوست. کتاب گناهان کبیره استاد دستغیب بود. کتابی بسیار شیرین و خواندنی. خیلی از بزرگان توصیه می کنند که این کتاب حتی شده روزانه یکی دو صفحه اش را بخوانید. چند سال از این اثاث کشی می گذرد، اما کتاب او همیشه جلوی چشمم هست. امیدوارم هر کجا هست سالم و سلامت باشد. 🔰 مشغول مطالعه شدم. چند دقیقه ای خیره به لب تاپ بودم. داشتم ناکارآمدی تمدن غرب را مطالعه می کردم. دوباره ذهنم پَرِش زد. مرا به سراغ کتابی برد که دوستم هدیه داده بود. گفتم بگذار چند صفحه ای از کتاب را مرور کنم. به فهرست کتاب نگاه کردم. نویسنده حدود 40 مورد از گناهان کبیره را برشمرده و توضیحات بسیار خوبی را ارائه داده بود. برای نمونه غیبت، دروغ، زنا و... ذکر شده است. ✅ داشتم کتاب را می خواندم، دوباره ذهنم پَرِش زد. با خودم گفتم خدایا در این کشتارهای وحشیانه این روزها، بیش از ده هزار کودک و ده ها هزار مرد و زن مظلوم به شهادت رسیده اند، اینکه کشورهای اسلامی نسبت به این جنایت های بزرگ اعلام موضع نکنند، آیا گناه کبیره نیست؟ آیا سکوت عمدی یا از روی ترس و خجالت برخی از علماء گناه کبیره است؟ مگر حفظ نظام اسلامی از اوجب واجبات نیست؟! اگر در مرحله دولت اسلامی هستیم، بی اعتنایی نسبت به اولویت های نظام اسلامی از روی عمد گناه محسوب نمی شود؟ حال که پس از قرن ها فرصت مهم تحقق ارزش های الهی در اختیار مسلمانان قرار گرفته است، باز هم برویم مشغول درس و بحثمان بشویم و برایمان مهم نباشد که در جهانِ واقعیت ها چه اتفاقی می افتد و وضعیت اقتصادی مردم به کجا خواهد انجامید؟! درس و بحث که قطعا خوب است و باید قوی هم باشیم، اما چه درسی و چه بحثی؟! مگر دین شریف اسلام برای پیشرفت همه جانبه دنیا و آخرت برنامه ندارد؟ مسئولیت ارائه و تحقق این برنامه با کیست؟ حال که خیل عظیمی از دینداران جانشان را به کف دست گرفته اند و آماده فداکاری برای ارزش های دینی هستند، از دست دادن این فرصت بزرگ گناه کبیره نیست؟ خب سال ها آموخته ایم که اساس اسلام بر پایه توحید بنا شده است. آیا مقصود همین خدا یکی است و دوتا نیست؟ یا مسئولیت عالمان حوزوی ایجاد یک جامعه توحیدی و استقرار توحید در جامعه است؟ بارها و بارها از عدالت علوی خواندیم و توصیه کردیم. تولید فکر عدالت محور و تحقق عدالت در سطح جامعه مسئولیت علماء اسلام نیست؟ 📣 خب سؤالات همینطور پشت سرهم ذهنم را درگیر کرد. شما را هم با پَرِش های ذهنم خسته کردم، ولی به یک سؤال اساسی رسیدم. با وجود فرصت بسیار خوبی که در شرایط کنونی برای گسترش خوبی ها در جهان هست، واجبات و گناهان کبیره، همان 40 گناه و واجباتی است که در کتاب شهید عزیز حضرت آیت الله دستغیب و رساله های عملیه نگاشته شده است؟ مسئولیت های مسلمانان اکنون با مثلا چهارصد سال پیش تفاوتی نکرده است؟ بهروز دلاور @BehrouzDelavar

#آیت‌الله‌مجتهدی آرزوهای پوچ #اخلاق

💠 لذت یا خوشبختی؟ 🔹برخلاف آنچه ما ممکن است فکر کنیم، لذت با خوشبختی دو چیز کاملا متفاوت هستند، 🔹حتی به‌لحاظ فیزیولوژیک، لذت ناشی از ترشح #دوپامین و خوشبختی ناشی از ترشح #سروتونین در خون است. 🔹افرادی هستند که لذت را با خوشبختی اشتباه گرفته‌اند. ❇️لذت‌گرایی تلخ‌ترین معجونی است که بشر تابه‌حال خورده است. 🖋 احسان شاه قاسمی، دکتری علوم ارتباطات اجتماعی https://eitaa.com/Nameera

💠نقاب شخصیت 🔹برای ایجاد ارتباط مؤثر با همسر یا فرزندان یا دوستان و همکاران باید گوش‌دادن را بیاموزیم و این امر مستلزم #قدرت_عاطفی است. 🔹زیرا با صبر و گشودگی و میل به فهمیدن و سایر ویژگی‌های پرورش یافته منش ارتباط می‌یابد. 🔹البته دست زدن به اعمالی از سطح عاطفی پایین و دادن اندرزهایی از سطحی بسیار بالا، آسان‌تر است. 🔹میزان پیشرفت و پرورش ما در مواردی چون بازی تنیس و نواختن پیانو نسبتاً آشکار است و نمی توانیم به آنچه که نیستیم تظاهر کنیم اما در زمینه‌هایی چون منش و پرورش عاطفی، مسأله آنقدرها آشکار نیست. 🔹در برابر یک غریبه یا همکار می‌توانیم تظاهر کنیم و نقاب به چهره بزنیم می‌توانیم وانمود کنیم دست‌کم در انظار عموم می‌توانیم چندی به‌این کار ادامه دهیم و از عهده‌اش نیز برآییم حتی شاید خودمان را نیز بفریبیم. 🔹با این حال معتقدم بیشتر ما از حقیقت درون خویش آگاهیم معتقدم بیشتر کسانی که با ما زندگی یا کار می‌کنند نیز از این حقیقت آگاهند. 🖌هفت عادت مردمان مؤثر / استفان کاوی نامیرا https://eitaa.com/Nameera

💠تأثیر مخرب استفاده از قدرت در تربیت فرزند 🔹استفاده از قدرت به ضعف دامن می‌زند، هم به ضعف کسی که از قدرت استفاده می‌کند چون سبب می‌شود که برای انجام دادن ، امور به عوامل بیرونی تکیه کند. 🔹و هم به ضعف کسی که وادار به تسلیم می‌شود؛ زیرا پرورش استدلال مستقل و رشد و انضباط درونی را متوقف می‌سازد و سرانجام رابطه را نیز تضعیف می‌کند. 🔹ترس جایگزین همکاری می‌شود و هر دو طرف حالتی آمرانه‌تر و تدافعی‌تر به خود می‌گیرند. 🖌هفت عادت مردمان مؤثر / استفان کاوی نامیرا https://eitaa.com/Nameera

💠بشر امروزی آزادی اجتماعی ندارد چون آزادی معنوی ندارد 🔹موجودات زنده برای #رشد و #تکامل به سه چیز احتیاج دارند؛ #تربیت ، #امنیت و #آزادی 🔹تربیت عبارت است از یک سلسله عوامل که موجود زنده برای رشد به آنها احتیاج دارد. 🔹امنیت یعنی هرآنچه موجود زنده در اختیار دارد از حیات و لوازم و وسایل حیات باید امنیت داشته باشد تا از او نگیرند. 🔹آزادی یعنی نبود مانع؛ انسان‌های آزاد انسان‌هایی هستند که با موانعی که در جلوی رشد و تکامل‌شان هست مبارزه می‌کنند. 🔹 #آزادی_اجتماعی یعنی بشر باید در اجتماع از ناحیه سایر افراد آزادی داشته باشد و کسی مانع رشد و تکاملش نشود، محبوسش نکند استثمارش نکند تا قوای فکری و جسمی‌اش برای رشد و تکامل خودش باشد. 🔹آزادی اجتماعی بدون #آزادی_معنوی عملی نیست و این است درد امروز جامعه بشری که می‌خواهد آزادی اجتماعی داشته باشد بدون آزادی معنوی و این نشدنی است. 🔹آزادی معنوی همان است که در زبان دین به آن #تقوی و #تزکیه_نفس هم می‌گویند. 🔺بشر امروز به نام جهان آزاد و دفاع از صلح و آزادی تمام سلب آزادی‌ها، سلب حقوق‌ها، بندگی‌ها و بردگی‌ها را دارد. چرا؟ چون آزادی معنوی ندارد. چون #تقوا ندارد. 🖌علامه شهید مطهری | گفتارهای معنوی نامیرا 👈 @Nameera

💠معجزه‌ای برای نخبگان 🔹 معجزه‌[بودن] کتاب [قرآن] تدریجا وجوه اعجازش روشن‌تر می‌گردد امروز شگفتی‌هایی از قرآن بر مردم زمان ما روشن شده است که دیروز روشن نبود و ممکن نبود باشد عجزه کتاب را اندیشمندان بهتر از مردم عوام درک می‌کنند (شهید مطهری | کتاب استاد مطهری و روشنفکران) 🔸 مهمترین معجزه پیامبر اعظم و خاتم انبیا چیزی‌است که با معجزات همه انبیا و رسولان پیش از خود متفاوت است. 🔸کاربرد معجزات آنها فقط محدود به زمان و مکان خودشان بوده؛ اما اعجاز قرآن علاوه برآنکه محدود به زمان و مکان نیست بلکه علاوه بر عوام جامعه بیشتر برای هدایت خواص و نخبگان کاربرد دارد، زیرا با روشن شدن نور هدایت در قلوب ایشان هرکدام می‌توانند خیلی عظیم را هدایت و رهبری کنند. 🖌محمد رحمانی - ۱۴۰۳/۲/۱۳ نامیرایی شو 👈 @Nameera