از نگاه آیتالله خامنهای آزاد اندیشی در جمهوری اسلامی باید به فرهنگ اجتماعی و حکومتی تبدیل شود. آزادی خواهی در نقطه مقابل هرج و مرج فکری قرار دارد و از راه گفتگوی محترمانه، عاقلانه، منصفانه و با استدلال عملی میشود. ضمن اینکه در مقابل دیدگاه کسانی که گمان میکنند پایبندیهای دینی مخالف آزاداندیشی است، ایشان باور دارند که پایبندی به قرآن، مایع روشنفکری و آزاد فکری و مایه به کار افتادن علم و عقل و ابتکار و تلاش است. از سویی خطر تبدیل شدن به یک موجود متحجر و منقطع از مردم در میان جریان انقلابی وجود دارد از سوی دیگر سوء استفاده سیاسی از آزاداندیشی نیز یکی از آفتهای این مسیر است که باید از آن پرهیز کرد.
"ما خودمان کتک خورده و زندانرفتهی این آزادیها هستیم و معنی آزادی سیاسی را میفهمیم؛ اما میگوییم کسانی که با شعار آزادی سیاسی دنبال تحقق شعارهای ضد آزادی ترین مجموعههای سیاسی دنیا -هیئت حاکمه آمریکا...- درباره ایران هستند، اینها آزادی خواهند؟ این آزادی خواهی و دنبال آزادی سیاسی رفتن است؟... آن شعار آزادی خواهی نیست؛ ولو صد بزک و رنگ و روغن آزادیخواهی هم به آن بزنند؛ این شعار، دروغین و شعار اسارت و خیانت است...
#کتاب_چهارم_سیر_مطالعاتی
در مجموع در مورد گفتمان پیشرفت علمی کشور، چند نکته در منظومه فکری آیتالله خامنهای در خور توجه است: یکم: بدیهی است که پایه حرکت علمی در هر کشوری نظام آموزش و پرورش آن است. به همین دلیل آیتالله خامنهای اصرار دارند هزینهکرد دستگاههای مسئول در این حوزه باید بدون محدودیت و به مثابه یک سرمایه گذاری بلند مدت دیده شود: "برای یک چنین دستگاهی هر چه ما هزینه کنیم، هزینه نیست، سرمایهگذاری است؛ به این چشم به اقتصاد آموزش و پرورش نگاه کنیم. اقتصاد آموزش و پرورش مثل اقتصاد هیچ دستگاه دیگری نیست؛ این جا شما هرچه خرج میکنید، در واقع دارید سرمایهگذاری میکنید این آن جمله اساسی و اصلیای است که بنده توقع دارم مسئولان کشور، مسئولان دولتی و مردم ما به این نکته توجه کنند." (۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۴)
#کتاب_چهارم_سیر_مطالعاتی
#کتاب_از_نیمه_خرداد