eitaa logo
نشرمعارف‌اهل‌بیت‌علیهم‌السّلام
323 دنبال‌کننده
1.2هزار عکس
285 ویدیو
163 فایل
رَحِـمَ اللّـهُ مَـنْ أَحْیـَى أَمْـرَنـَا
مشاهده در ایتا
دانلود
✔️آیا می‌دانید چرا به اهل بیت (علیهم السّلام)، آل الله گفته می‌شود؟ ✍ وقتی چیزی را به خدا نسبت می‌دهیم؛ جهت شرافت و بزرگ جلوه دادن آن چیز است. مالک همه زمین‌ها و خانه‌ها خداوند است. وقتی به کعبه و یا مسجد، خانه خدا می‌گوئیم جهت انتساب آن مکان به خدا و بیان بزرگی و عظمت آنجاست. تمام انسان‌ها بندگان خدایند. وقتی بنده‌ای را به خدا نسبت می‌دهیم؛ درصدد بیان مقام عظمت و کرامت و شرافت آن انسان هستیم. قریش در میان عرب، آل الله نامیده شدند. «امام صادق صلواةالله علیه فرمود: آن ها را آل الله گفتند برای این که در بیت الله بودند» [۱] پس کلمه آل در استعمالش تازگی ندارد. اما آل در لغت: به معنی اهل است. در مفردات راغب می‌گوید: آل مقلوب از اهل است و مصغّر آن اهیل می‌باشد و در اشراف و بزرگان به کار می‌رود مثل آل الله. در اشخاص ناشناس و زمان و مکان به کار نمی‌رود. نا گفته نماند در قرآن کریم، نیز چنین است. چنان که می‌خوانیم: آل موسی، آل هارون، آل ابراهیم، آل عمران، آل یعقوب و... در قرآن یک جا آمده: «فَأَسْرِ بِأَهْلِک بِقِطْعٍ مِنَ اللَّیلِ» (هود، ۸۱) در جای دیگر فرموده: «إِلَّا آلَ لُوطٍ نَجَّیناهُمْ بِسَحَرٍ» (قمر، ۳۴) از این آیه می‌دانیم که آل به معنی اهل است. در خصوص فرعون آمده «فَأَخَذْناهُ وَ جُنُودَهُ فَنَبَذْناهُمْ فِی الْیمِّ» (قصص، ۴۰) این آیه صریح است که فرعون و لشکریانش غرق شده‌اند. در جاهای دیگر آمده «وَ أَغْرَقْنا آلَ فِرْعَوْنَ وَ أَنْتُمْ تَنْظُرُونَ» (بقره، ۵۰) در این جا از لشکریان به آل تعبیر شده است. لشکریان فرعون چون پیرو و هم عقیده او بودند؛ از این جهت خانواده و آل او حساب شده‌اند و این همان است که در اهل گذشت و گفتیم: مردمان هم عقیدۀ یک فرد، اهل او و آل او هستند. نظیر این، آیۀ «وَ لَقَدْ أَخَذْنا آلَ فِرْعَوْنَ بِالسِّنِینَ وَ نَقْصٍ مِنَ الثَّمَراتِ» (اعراف، ۱۳۰) است که ملّت فرعون آل فرعون شمرده شده اند» [۲] پس آل در لغت به معنی اهل می‌باشد. این که کلمه آل الله به اهل بیت پیامبر (علیهم السّلام) اطلاق می شود؛ در لسان ، نمونه‌های آن وجود دارد که به یک مورد اشاره می شود. «اصبغ بن نباته می گوید: به امام حسین (علیه السّلام) گفتم: ای آقای من! من راجع به یک موضوعی از تو جویا می شوم که به آن دارم و آن از خدا است و تو از آن آگاهی. فرمود: ای اصبغ! منظور تو این است که از آن گفتگویی که پیغمبر (صلّی الله علیه و آله) نزد مسجد با پدرم کرد؛ آگاه شوی. گفت: آری. فرمود: برخیز! وقتی برخاستم؛ ناگاه دیدم با آن حضرت در هستم و مسجد را مشاهده نمودم. امام حسین (علیه السّلام) پس از این که لبخندی به صورت من زد؛ فرمود: ای اصبغ! خدا را در اختیار حضرت پیغمبر قرار داد که به قدر یک ماه و هم به قدر یک ماه راه طی می‌کرد. به من از آن که به سلیمان داده شده بود شده. گفتم: یا بن رسول الله! راست می‌گویی. امام حسین (علیه السّلام) فرمود: ما هستیم که و بیان نزد ما است. آنچه که نزد ما می‌باشد نزد احدی از نیست. چون که ما اهل بیت اسرار خدا را داریم. سپس به صورت من خندید و فرمود: 👈ما آل الله و وارث‌های رسول او می‌باشیم. گفتم: خدای را سپاسگزارم. آنگاه به من فرمود: داخل مسجد شو! وقتی داخل شدم؛ دیدم پیامبر خدا (صلّی الله علیه و آله) ردای خود را جمع کرده و در میان نشسته است. نیز نگاه کردم ؛ دیدم حضرت امیرالمؤمنین (علیه السّلام) دامن او را گرفته است» [۳] منابع: [۱]📚 صدوق، الأمالی، ص ۲۸۶ [۲]📚 قاموس، ج ‏۲، ص ۵ [۳]📚 بحار الأنوار، ج ‏۴۴، ص ۱۸۴ ➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 🤲 اللهـمّ عجّـل لولیّـك الفـرج لینک کانال نشر معارف اهل بیت علیهم السّلام در ایتا https://eitaa.com/NashreMaarefeAhleBeit لینک کانال تلگرام نشر معارف اهل بیت علیهم السّلام telegram.me/NashreMaarefeAhleBeit
✔️آیا می‌دانید چرا به اهل بیت (علیهم السّلام)، آل الله گفته می‌شود؟ ✍ وقتی چیزی را به خدا نسبت می‌دهیم؛ جهت شرافت و بزرگ جلوه دادن آن چیز است. مالک همه زمین‌ها و خانه‌ها خداوند است. وقتی به کعبه و یا مسجد، خانه خدا می‌گوئیم جهت انتساب آن مکان به خدا و بیان بزرگی و عظمت آنجاست. تمام انسان‌ها بندگان خدایند. وقتی بنده‌ای را به خدا نسبت می‌دهیم؛ درصدد بیان مقام عظمت و کرامت و شرافت آن انسان هستیم. قریش در میان عرب، آل الله نامیده شدند. «امام صادق صلواةالله علیه فرمود: آن ها را آل الله گفتند برای این که در بیت الله بودند» [۱] پس کلمه آل در استعمالش تازگی ندارد. اما آل در لغت: به معنی اهل است. در مفردات راغب می‌گوید: آل مقلوب از اهل است و مصغّر آن اهیل می‌باشد و در اشراف و بزرگان به کار می‌رود مثل آل الله. در اشخاص ناشناس و زمان و مکان به کار نمی‌رود. نا گفته نماند در قرآن کریم، نیز چنین است. چنان که می‌خوانیم: آل موسی، آل هارون، آل ابراهیم، آل عمران، آل یعقوب و... در قرآن یک جا آمده: «فَأَسْرِ بِأَهْلِک بِقِطْعٍ مِنَ اللَّیلِ» (هود، ۸۱) در جای دیگر فرموده: «إِلَّا آلَ لُوطٍ نَجَّیناهُمْ بِسَحَرٍ» (قمر، ۳۴) از این آیه می‌دانیم که آل به معنی اهل است. در خصوص فرعون آمده «فَأَخَذْناهُ وَ جُنُودَهُ فَنَبَذْناهُمْ فِی الْیمِّ» (قصص، ۴۰) این آیه صریح است که فرعون و لشکریانش غرق شده‌اند. در جاهای دیگر آمده «وَ أَغْرَقْنا آلَ فِرْعَوْنَ وَ أَنْتُمْ تَنْظُرُونَ» (بقره، ۵۰) در این جا از لشکریان به آل تعبیر شده است. لشکریان فرعون چون پیرو و هم عقیده او بودند؛ از این جهت خانواده و آل او حساب شده‌اند و این همان است که در اهل گذشت و گفتیم: مردمان هم عقیدۀ یک فرد، اهل او و آل او هستند. نظیر این، آیۀ «وَ لَقَدْ أَخَذْنا آلَ فِرْعَوْنَ بِالسِّنِینَ وَ نَقْصٍ مِنَ الثَّمَراتِ» (اعراف، ۱۳۰) است که ملّت فرعون آل فرعون شمرده شده اند» [۲] پس آل در لغت به معنی اهل می‌باشد. این که کلمه آل الله به اهل بیت پیامبر (علیهم السّلام) اطلاق می شود؛ در لسان ، نمونه‌های آن وجود دارد که به یک مورد اشاره می شود. «اصبغ بن نباته می گوید: به امام حسین (علیه السّلام) گفتم: ای آقای من! من راجع به یک موضوعی از تو جویا می شوم که به آن دارم و آن از خدا است و تو از آن آگاهی. فرمود: ای اصبغ! منظور تو این است که از آن گفتگویی که پیغمبر (صلّی الله علیه و آله) نزد مسجد با پدرم کرد؛ آگاه شوی. گفت: آری. فرمود: برخیز! وقتی برخاستم؛ ناگاه دیدم با آن حضرت در هستم و مسجد را مشاهده نمودم. امام حسین (علیه السّلام) پس از این که لبخندی به صورت من زد؛ فرمود: ای اصبغ! خدا را در اختیار حضرت پیغمبر قرار داد که به قدر یک ماه و هم به قدر یک ماه راه طی می‌کرد. به من از آن که به سلیمان داده شده بود شده. گفتم: یا بن رسول الله! راست می‌گویی. امام حسین (علیه السّلام) فرمود: ما هستیم که و بیان نزد ما است. آنچه که نزد ما می‌باشد نزد احدی از نیست. چون که ما اهل بیت اسرار خدا را داریم. سپس به صورت من خندید و فرمود: 👈ما آل الله و وارث‌های رسول او می‌باشیم. گفتم: خدای را سپاسگزارم. آنگاه به من فرمود: داخل مسجد شو! وقتی داخل شدم؛ دیدم پیامبر خدا (صلّی الله علیه و آله) ردای خود را جمع کرده و در میان نشسته است. نیز نگاه کردم ؛ دیدم حضرت امیرالمؤمنین (علیه السّلام) دامن او را گرفته است» [۳] منابع: [۱]📚 صدوق، الأمالی، ص ۲۸۶ [۲]📚 قاموس، ج ‏۲، ص ۵ [۳]📚 بحار الأنوار، ج ‏۴۴، ص ۱۸۴ ➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 🤲 اللهـمّ عجّـل لولیّـك الفـرج لینک کانال نشر معارف اهل بیت علیهم السّلام در ایتا https://eitaa.com/NashreMaarefeAhleBeit لینک کانال تلگرام نشر معارف اهل بیت علیهم السّلام telegram.me/NashreMaarefeAhleBeit
✔️آیا می‌دانید چرا به اهل بیت (علیهم السّلام)، آل الله گفته می‌شود؟ ✍ وقتی چیزی را به خدا نسبت می‌دهیم؛ جهت شرافت و بزرگ جلوه دادن آن چیز است. مالک همه زمین‌ها و خانه‌ها خداوند است. وقتی به کعبه و یا مسجد، خانه خدا می‌گوئیم جهت انتساب آن مکان به خدا و بیان بزرگی و عظمت آنجاست. تمام انسان‌ها بندگان خدایند. وقتی بنده‌ای را به خدا نسبت می‌دهیم؛ درصدد بیان مقام عظمت و کرامت و شرافت آن انسان هستیم. قریش در میان عرب، آل الله نامیده شدند. «امام صادق صلواةالله علیه فرمود: آن ها را آل الله گفتند برای این که در بیت الله بودند» [۱] پس کلمه آل در استعمالش تازگی ندارد. اما آل در لغت: به معنی اهل است. در مفردات راغب می‌گوید: آل مقلوب از اهل است و مصغّر آن اهیل می‌باشد و در اشراف و بزرگان به کار می‌رود مثل آل الله. در اشخاص ناشناس و زمان و مکان به کار نمی‌رود. نا گفته نماند در قرآن کریم، نیز چنین است. چنان که می‌خوانیم: آل موسی، آل هارون، آل ابراهیم، آل عمران، آل یعقوب و... در قرآن یک جا آمده: «فَأَسْرِ بِأَهْلِک بِقِطْعٍ مِنَ اللَّیلِ» (هود، ۸۱) در جای دیگر فرموده: «إِلَّا آلَ لُوطٍ نَجَّیناهُمْ بِسَحَرٍ» (قمر، ۳۴) از این آیه می‌دانیم که آل به معنی اهل است. در خصوص فرعون آمده «فَأَخَذْناهُ وَ جُنُودَهُ فَنَبَذْناهُمْ فِی الْیمِّ» (قصص، ۴۰) این آیه صریح است که فرعون و لشکریانش غرق شده‌اند. در جاهای دیگر آمده «وَ أَغْرَقْنا آلَ فِرْعَوْنَ وَ أَنْتُمْ تَنْظُرُونَ» (بقره، ۵۰) در این جا از لشکریان به آل تعبیر شده است. لشکریان فرعون چون پیرو و هم عقیده او بودند؛ از این جهت خانواده و آل او حساب شده‌اند و این همان است که در اهل گذشت و گفتیم: مردمان هم عقیدۀ یک فرد، اهل او و آل او هستند. نظیر این، آیۀ «وَ لَقَدْ أَخَذْنا آلَ فِرْعَوْنَ بِالسِّنِینَ وَ نَقْصٍ مِنَ الثَّمَراتِ» (اعراف، ۱۳۰) است که ملّت فرعون آل فرعون شمرده شده اند» [۲] پس آل در لغت به معنی اهل می‌باشد. این که کلمه آل الله به اهل بیت پیامبر (علیهم السّلام) اطلاق می شود؛ در لسان ، نمونه‌های آن وجود دارد که به یک مورد اشاره می شود. «اصبغ بن نباته می گوید: به امام حسین (علیه السّلام) گفتم: ای آقای من! من راجع به یک موضوعی از تو جویا می شوم که به آن دارم و آن از خدا است و تو از آن آگاهی. فرمود: ای اصبغ! منظور تو این است که از آن گفتگویی که پیغمبر (صلّی الله علیه و آله) نزد مسجد با پدرم کرد؛ آگاه شوی. گفت: آری. فرمود: برخیز! وقتی برخاستم؛ ناگاه دیدم با آن حضرت در هستم و مسجد را مشاهده نمودم. امام حسین (علیه السّلام) پس از این که لبخندی به صورت من زد؛ فرمود: ای اصبغ! خدا را در اختیار حضرت پیغمبر قرار داد که به قدر یک ماه و هم به قدر یک ماه راه طی می‌کرد. به من از آن که به سلیمان داده شده بود شده. گفتم: یا بن رسول الله! راست می‌گویی. امام حسین (علیه السّلام) فرمود: ما هستیم که و بیان نزد ما است. آنچه که نزد ما می‌باشد نزد احدی از نیست. چون که ما اهل بیت اسرار خدا را داریم. سپس به صورت من خندید و فرمود: 👈ما آل الله و وارث‌های رسول او می‌باشیم. گفتم: خدای را سپاسگزارم. آنگاه به من فرمود: داخل مسجد شو! وقتی داخل شدم؛ دیدم پیامبر خدا (صلّی الله علیه و آله) ردای خود را جمع کرده و در میان نشسته است. نیز نگاه کردم ؛ دیدم حضرت امیرالمؤمنین (علیه السّلام) دامن او را گرفته است» [۳] منابع: [۱]📚 صدوق، الأمالی، ص ۲۸۶ [۲]📚 قاموس، ج ‏۲، ص ۵ [۳]📚 بحار الأنوار، ج ‏۴۴، ص ۱۸۴ ➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 🤲 اللهـمّ عجّـل لولیّـك الفـرج لینک کانال نشر معارف اهل بیت علیهم السّلام در ایتا https://eitaa.com/NashreMaarefeAhleBeit لینک کانال تلگرام نشر معارف اهل بیت علیهم السّلام telegram.me/NashreMaarefeAhleBeit