🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 اجتماع روی فرد اثر می‌گذارد و فرد روی اجتماع. اجتماع واقعاً مجموعش یک واحد است، خودش روح دارد، عمر دارد. این یک مطلب عجیبی است که البته کسی که آن را خوب استنباط کرده و پرورانده است، علامه طباطبایی (سلّمه الله تعالی) است. ایشان در کمال وضوح از قرآن استنباط می‌کند که قرآن برای اجتماع شخصیت قائل است، برای اجتماع عمر قائل است: لِکلِّ امَّةٍ اجَلٌ فَاذا جاءَ اجَلُهُمْ لایسْتَأْخِرونَ ساعَةً وَ لایسْتَقْدِمونَ‏ برای اجتماع بیماری و سلامت قائل است، برای اجتماع سعادت و شقاوت قائل است، برای اجتماع شرکت در مسئولیت قائل است. شهید مطهری(ره)، اسلام و نیازهای زمان، ج ۱، ص۱۹۹ #حضور_حماسی

یاایهَا الَّذینَ امَنُوا اسْتَعینوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلوةِ ای اهل ایمان! از نماز و از صبر- که به روزه تفسیر شده است- کمک بگیرید. این تعبیر خیلی عجیب است! به ما می‌گویند از نماز استمداد کن، از روزه استمداد کن، یعنی تو نمی‏‌دانی که این نماز چه منبع نیرویی است! این روزه چه منبع نیرویی است! اگر به شما گفتند نماز بخوانید، شما را به یک منبع نیرو هدایت کرده‌اند و اگر گفته‌اند روزه بگیرید شما را به یک منبع نیرو هدایت کرده‌اند. برای اینکه بر نفس و روح خودتان مسلط بشوید نماز بخوانید، روزه بگیرید. الْعُبودیةُ جَوْهَرَةٌ کنْهُهَا الرُّبوبیةُ.. شهید مطهری(ره)، آزادی معنوی، ص۵۱

🏴🏴🏴🏴🏴

🎙مرحوم شهیدکافی(ره) 🏴🏴🏴🏴🏴 امام خمینی (ره) درکلام شهید مطهری (ره) ...این مردی که روزها می نشیند واین اعلامیه های آتشین را می دهد، سحرها اقلا یک ساعت با خدای خودش راز و نیاز می کند و آن چنان اشک هایی می ریزد که باورش مشکل است این مرد درست نمونه علی (علیه السلام) است.

شباهت وضع امروز با وضع آخر زندگی پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم‏ امروز ما درست در وضعی قرار داریم نظیر وضع ایام آخر زندگی پیغمبر اکرم یعنی آن وقتی که این آیه نازل شد: الْیوْمَ یئِسَ الَّذینَ کفَروا مِنْ دینِکمْ فَلا تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِ‏. در آستانه پیروزی، حالا که بر دشمن بیرونی پیروز شده‌اید، تمام نیروهای او را متلاشی کرده و شکست داده‌اید و دژهای او را از او گرفته‌اید، دیگر از او ترسی نداشته باشید، ولی ترس داشته باشید، ترس از خود، ترس از منحرف شدن این نهضت و انقلاب. شهیدمطهری(ره)، آینده انقلاب اسلامی ایران، ص۵۸ 📜 سلام علیکم رفقای بزرگواروهمراهان انقلاب و رهبری وقت دعوت وحضور حداکثری است؛باهر زبان ودر هر موقعیت برای حفظ راه شهید خدمت و عملیاتی نمودن امر مقام معظم رهبری گام برداریم بدون درنظر گرفتن نامزد مورد نظر خودمان.

مَعاشِرَ النّاسِ، النُّورُ مِنَ الله عَزَّوَجَلَّ مَسْلوکٌ فِی ثُمَّ فی عَلِی بْنِ أَبی طالِبٍ، ثُمَّ فِی النَّسْلِ مِنْهُ إِلَی الْقائِمِ الْمَهْدِی الَّذی یَأْخُذُ بِحَقِّ الله وَ بِکُلِّ حَقّ هُوَ لَنا، لاَِنَّ الله عَزَّوَجَلَّ قَدْ جَعَلَنا حُجَّةً عَلَی الْمُقَصِّرینَ وَالْمعُانِدینَ وَالُْمخالِفینَ وَالْخائِنینَ وَالْآثِمینَ وَالّظَالِمینَ وَالْغاصِبینَ مِنْ جَمیعِ الْعالَمینَ. نور از سوی خداوند عزّوجل در جان من، سپس در جان علی بن ابی طالب، آن گاه در نسل او تا قائم مهدی - که حق خدا و ما را می ستاند - جا گرفته. چرا که خداوند عزّوجل ما را بر کوتاهی کنندگان، ستیزه گران، ناسازگاران، خائنان و گنهکاران و ستمکاران و غاصبان از تمامی جهانیان دلیل و راهنما و حجت آورده است.

سیدالشهداء علیه السلام هم مهاجر بود و هم مجاهد (فَقَدْ وَقَعَ اجْرُهُ عَلَی اللهِ). پیغمبر اکرم در عالم رؤیا به او فرموده بود: حسینم! مرتبه و درجه‌ای هست که تو به آن مرتبه و درجه نخواهی رسید مگر از پلکان شهادت بالا بروی‏ (مُهاجِراً الَی اللهِ وَ رَسولِهِ).. در حدود بیست و چهار روز عملًا حسین بن علی در حال مهاجرت بود؛ از آن روزی که از مکه حرکت کرد (روز هشتم ماه ذی الحجّه) تا روزی که به سرزمین کربلا رسید و آنجا باراندازش بود و خرگاه خودش را در آنجا فرود آورد. آن روزی که از مکه حرکت کرد و آن خطبه معروفی را که نقل کرده‌اند خواند، هجرت و جهادش را توأم با یکدیگر ذکر کرد: خُطَّ الْمَوْتُ عَلی‏ وُلْدِ ادَمَ مَخَطَّ الْقَلادَةِ عَلی‏ جیدِ الْفَتاةِ وَ ما اوْلَهَنی الی‏ اسْلافی اشْتِیاقَ یعْقوبَ الی‏ یوسُفَ‏. ایهّاالناس! مرگ برای فرزند آدم زینت قرار داده شده است، آنچنان که یک گردنبند برای یک زن جوان زینت است. مرگ ترسی ندارد، مرگ بیمی ندارد. شهادت در راه خدا و در راه ایمان، برای انسان تاج افتخار است که بر سر می‌گذارد و برای یک مرد مانند آن گردنبندی است که یک زن جوان به گردن خود می‏آویزد؛ زینت و زیور است. کأَنّی بِاوْصالی تَتَقَطَّعُها عُسْلانُ الْفَلَواتِ بَینَ النَّواویسِ وَ کرْبَلا ایهاالناس! الآن از همین جا گویا به چشم خودم می‌بینم که در آن سرزمین، چگونه آن گرگهای بیابان ریخته‏‌اند و می‌خواهند بند از بند من جدا کنند. رِضَی اللهِ رِضانا اهْلَ الْبَیتِ‏ ما اهل بیت از خودمان رضایی نداریم، رضای ما رضای اوست شهید مطهری(ره)، آزادی معنوی، ص۱۶۲

🏴🏴🏴🏴🏴 مـی‌روم و نمی‌رود از سر کوی تـو دلم زنده به ظاهرم ولی داغ تـو گشته قاتلم

🏴🏴🏴🏴🏴 ای ملایـک ز جگــر آه شرربار کشید آسمان را همگان در شرر نار کشید نـــالــه وای حسینــا ز دل زار کشید لطمه بر رخ زده فـریاد دگر بار کشید

🏴🏴🏴🏴🏴 ناله ها چون آتش افروخته خیمه ها چون خیمه های سوخته تشنگان را اشک ها آتش شده اب ها در مشک ها آتش شده سوخته در زخم دل ها تیر ها شرمگین از فاطمه شمشیر ها ریخته باران اشک فاطمه در مسیر قتلگاه و علقمه بلبلان خوابیده زیر خوار ها داده جان از ترس دشمن بار ها

🏴🏴🏴 🏴🏴 هزار زخم به فرماندهان اگر بزنند چه باک؟ قافله بی جانشین نمی ماند لحظاتی از آخرین دیدار روز گذشته (سه‌شنبه ۹ مرداد ۱۴۰۳) شهید اسماعیل هنیه با رهبر انقلاب اسلامی

🏴🏴🏴🏴🏴

🏴🏴🏴🏴🏴 فاطمه را خواستم؛ معصومه را زائر شدم فیض قبر مادرى؛ از قبر دختر میرسد! سلام الله علیهم