حجاب آیینه نور عفاف است صفا و پاکی دل را مضاف است به دُور باغ ، چون دیوار و پرچین که باشد در امان، از آن و از این کسی از باغبان پرسیده  یکبار چرا بر باغ خود ، درب است و دیوار ؟ تو آیا منزلی بی در شنیدی ؟! وَ آیا خانه ای بی قفل دیدی ؟! به اسم و رسم آزادی تو آیا شنیدی خانه ای بی در ، مهیا ... ؟! جواهر ، جایگاهش ، امن ، باید که گوهر ، در میان ،  هرگز نشاید هر آن چیزی که باشد قیمتی تر رباید سارقانش ضربتی تر اگر درپوش عطری باز باشد به هر میزان که آن ممتاز باشد... ز بطری پرکشد ، چیزی نمانَد غم حسرت به جانت برنشانَد به پشت پنجره ، توری اگر نیست به جنگ پشه ها دست تو خالیست مگس جولان دهد در پیش چشمت ندارد حاصلی اندوه و خشمت اگر آویختی بر  خانه  ، پرده حفاظت می‌کند از خانه ، پرده ... که شاید رهگذر خبطی نماید درون خانه ات چشمی گشاید گلستان بی در و پیکر نباشد به پشت شیشه ها گوهر نباشد به نام واژه دلپاک بودن به هر جا شعر آزادی سرودن ... برای گوهران ناب ، دام است بغیر از هتک حرمتها ، کدام است ؟! چه بسیارند گرگان گرسنه هزار و یک هوسران گرسنه مشو غافل که آنها بی شمارند نشسته در کمین و بی قرارند همان دزدان پاکی و عفافند به راه افتادگان انحرافند _ ترا با وصفِ عصمت می‌شناسند ترا لایق به حرمت می شناسند تو با زهرا (س) و مریم (س) همنشینی تو با خوبان بسیاری قرینی فرشته خصلتی ،  مِهرآفرینی مبادا راه شیطان را گزینی شعر از : #عباس_دمیرچی 🔸 نسیم قزوین @nasimqazvin

لحظه دیدارِ شمشير است و ماه وحشتی افتاده بر جان پگاه کاش درها بسته گردد ، کوچه کج کاش برگردد به سمت خانه ، راه آه ای شب ، شب بمان امشب ، نرو روی بسوی یک سحرگاه سیاه یک گدای بی سر و پای دنی قصد دارد تا بگیرد جانِ شاه ! در دل مولا هزاران شور عشق در دل شیطان شراری از گناه از در و دیوار مسجد می‌رود تا به اوج آسمانها دودِ آه می‌ رود از شهر یار بی کسان می شود امشب یتیمان بی پناه 😭 شعر از : #عباس_دمیرچی @abbasdamirchi

آبروی ماه دختر اگر نبود ، گل رنگ و بو نداشت خورشید پشت کوه ، ماه آبرو نداشت بتخانه خالی و میخانه ها خراب ساقی بینوا  ،  می در سبو نداشت دختر اگر نبود ، در عالم وجود گیسوی کائنات ، یک رشته ، مو نداشت دختر اگر نبود ، احساس مرده بود سازنده نوا، نی در گلو نداشت شعر از : #عباس_دمیرچی https://eitaa.com/abbasdamirchi

چه می کردی تو در کوه و بیابان ! چه می کردی میان باد و طوفان ! رئیسی ، جای تو در پشت میز است ! اتاق و خادم و میز تمیز است ! میان سیل و سنگ و خار و خاشاک چه می کردی لباس آلوده در خاک ! به دنبال چه می گشتی تو ای مرد ! به تابستان گرم و بهمن سرد چرا هرگز نیاسودی ز زحمت ! چرا هرگز ننازیدی به قدرت ! چرا در پاسخ صدها اهانت شکیبا بودی و کوه متانت امید و عشق را سرمایه بودی برای بیکسان همسایه بودی به لبهای تو جز خنده ندیدیم کلام دلنشین از تو شنیدیم تو محبوب دل هر بینوایی تو عبد صالح و پاک خدایی اگرچه بر مراد خود رسیدی چرا داغ دل ما را ندیدی ؟ غمی سنگین به جان ما نشسته که مجرای نفس را بغض ، بسته چه سازد رهبرم با این غم تو که سنگین است بر او ماتم تو شعر از : #عباس_دمیرچی #سیدالشهدای_خدمت #خادم_مردم #خادم_رضا @abbasdamirchi