ارتقا و انتصاب خلاف قانون : بخش دوم : مفهوم‌ اشتهار به فساد در بخش اول اشاره نمودیم یکی از شرایط احراز ارتقا و انتصاب « عدم اشتهار به فساد » است . در این بخش عبارت « عدم اشتهار به فساد» را از منظر #نظام اداری و قانون مربوطه بررسی می کنیم. برای این منظور دو واژه« #فساد » و «#اشتهار » مستلزم تعریف و توضیح است . فساد اداری استفاده غیرقانونی از اختیارات اداری برای منافع شخصی را گویند . #اختیارات در دستگاهها ، بصورت امضا یا دستوری روی سندی ، بعضا تلفنی از رئیس به مرئوس تعریف می شود که پشت این امضا و دستور، قانون و مقررات است اما کارگزاران فاسد این نوع قانون و مقررات را دور می زنند. درو زدن این قوانین و مقررات بدین صورت است که محتوا و همه امضاها ی پای اسناد و دستورات روی کاغذ درست است چون‌ خودشان متن و امضا و..را مدیریت و تنظیم می کنند اما فرآیند غیرقانونی است. یا مجری سلیقه ای و تبعیض آمیز برخورد و عمل می کند برای ایل و اقوام قانونی اما برای دیگران غیرقانونی می شود برای خودی موانع را برمیدارد برای غیرخودی موانع می تراشد ، در حقیقت نوعی از سیستم توزیع رانت برای منافع شخصی با اختیارات ومنابع دولتی است . این فرایند معمولا غیرشفاف است و نظارت بر آن هم لازمه عبور از دالانهای تودرتو است رهبر معظم انقلاب از این نوع فساد بعنوان #قانوندانان قانون شکن یاد می کند. اما واژه ##اشتهار : به معنی آشکار شدن یا آشکار کردن است یعنی فسادی که‌آشکار و علنی شده و بواسطه آن نزد افکار عمومی مورد مواخذه و سوال بوده و وجهه مقبولی نداشته باشد عبارت «اشتهار به فساد»‌ نشان می دهد قانونگذار و نظام اسلامی ، برای #اعتماد مردم به نظام و#سلامت نظام اداری بسیار اهمیت داده است و اجازه ورود به مشاغل اداری و ارتقا را به کسی که در افکار عمومی «وجهه موجه و مقبولیت عام » بواسطه فسادی را دارد نداده است فردی که در محل زندگی یا دستگاهی که خدمت می کند اشتهار به قانون شکنی و دور زدن قانون یا عدم رعایت قانون را دارد از مصادیق. این قانون است و اگر چنین فردی ارتقا بگیرد #نقض صریح قانون و این نوع انتصات خدشه به اعتماد عمومی و بی اعتنائی به مردم است‌‌ راه حل این است که افرادی که با این ویژگی‌ها ارتقا گرفتند معزول شده و ساختار ارزیابی و انتصابات این قبیل دستگاهها متحول گردد.‌ ✍محمد رضائی.