چو خورشیدِ تابان میانِ هوا نشسته بر او شاهِ فرمانروا .. جهان انجمن شد بر آن تختِ او شگفتی فرومانده از بختِ او .. به جمشید بَر، گوهر اَفشاندند مَرْ آن روز را «روزِ نو» خواندند سرِ سالِ نو ، هُرمُزِ ((فـــَرْ وَ دین)) برآسوده از رنجْ تنْ ، دل ز کین .. بزرگـــــان به شـــــادی بیاراستند مَی و جام و رامشگران خواستند چنین جشن فرّخ از آن روزگار به ما مانْد از آن خسروان یادگار #حکیم_ابوالقاسم_فردوسی روزتون قشنگ.. .☘