خوش دولتی است عشقت ، تا در سرِ که باشد؟ پیدا بُوَد کزین مِی ، در ساغرِ کِه باشد؟ هر عاشقی ندارد ، بر چهره داغ دردت آن سکه ی مبارک ، تا بر زر کِه باشد؟ هر چشم و سر نباشد ، در خوردِ خاک پایت تا سرمه ی کِه گردد، تا افسر کِه باشد؟ هر دل که دید چشمت، آورد در کمندش ترکی چنین دلاور، در لشکر که باشد؟ گفتی که گر بیفتی ، من یاور تو باشم خوش وعده‌ای است لیکن ، این باور که باشد؟ ای آفتاب خوبی ، در سایه ی دو زلفت آن سایه ی همایون ، تا بر سر که باشد؟ تا دلبر منی تو، دل نیست در برِ من در عهد چون تو دلبر، خود دل برِ کِه باشد؟ حالی غریب دارم، شرح و حکایت آن در نامه که گنجد؟ در دفتر که باشد؟ گفتی که بر در من، منشین ز جوع سلمان چون با در تو گردند، او با در که باشد؟ #سلمان_ساوجی #شعر 📜