💠امام صادق(ع) چه صفاتی را برای شخصی كه با او مشورت ميشود لازم ميدانند⁉️ 💚 #امام_صادق (ع) در روايتى كه محدث قمى آن را در «سفينة البحار» آورده است ميفرمايد:  «المَشوِرَةٌ لَايَكُونُ الَّا بِحُدُودِها فَمَن عَرِف بِحُدُودِها وَ اِلَّا كانَتْ مَضَرَّتُها عَلَى المُسْتَشِيرِ اَكثَرُ مِن مَنْفَعَتِهَا لَهُ فَأوَّلُهَا اَنْ يَكُونَ الَّذِى يُشَاوِرُهُ عَاقِلاً وَ الثَّانِيَةُ أَن يَكُونَ حُرّاً مُتَدَيِّناً وَالثَّالِثَةُ اَن يَكُونَ صَدِيقاً مُوَاخِِياً وَالرَّابِعَةُ اَن تُطَلِّعَهُ عَلَى سِرِّكَ فَيَكُونُ عِلمُهُ بِهِ كَعِلْمِكَ بِنَفْسِكَ ثُمَّ يَستُرُ ذَلِكَ وَ يَكتُمُهُ فَاِنَّهُ اِذَا كَانَ عَاقِلاً اِنْتَفَعَتْ بِمَشورَتِهِ وَ اِذَا كَانَ حُرّاً مُتَدَيِّناً جَهَدَ نَفسَهُ فِى النَّصِيحَةِ لَكَ وَ اِذَا كَانَ صَدِيقاً مُوَاخِياً كَتَمَ سِرَّكَ اِذَا اِطَّلَعتَهُ عَلَيهِ وَ اِذَا اِطَّلَعتَهُ عَلَى سِرِّكَ فَكَانَ عِلمُهُ بِهِ كَعِلمِكَ تَمَّتِ المَشوِرَةُ وَ كَمُلَتِ النَّصِيحَةُ👌 💠امام صادق ع : #مشورت حاصل نمی‌شود، مگر به حدود و خصوصيات آن؛ كسى كه حدود آن را شناخت [به نتيجه رسيده و نفع مى برد] و گرنه ضرر آن نسبت به مشورت كننده بيشتر از نفع آن است. 1⃣نخستين حدّ از آن حدود اين است كه با انسان عاقل مشورت كند. 2⃣دوم اينكه كسى كه مورد مشورت قرار مى گيرد آزاده و متدين باشد. 3⃣سوّم اين كه دوست و برادر باشد. 4⃣چهارم اينكه كسى باشد كه او را بر سرّ و راز خود مطلع كنى، و علمش به آن راز، مثل علم تو به نفس خودت باشد و آن را مستور و كتمان كند. 📖 پس اگر شخص مورد مشورت عاقل باشد از مشورتش نفع میبرى و اگر آزاده و متديّن باشد در نصيحت تو با نفس خود مجاهدت كرده و از راهنمایى تو مضايقه نمى كند، و اگر دوست و برادر باشد كتمان سرّ تو كرده و علمش به راز تو مثل علم تو باشد، در اين صورت مشورت و نصيحت كامل مى شود». [۱] از روايت فوق خصوصيات و اوصاف شخص مورد مشورت، روشن شد و اينكه: 👈 عاقل، حرّ، متدين، صديق، برادر و امين بر سرّ باشد. ✍پی نوشت: 📘مستدرك‌سفينه‌البحار،نمازى شاهرودى جامعه مدرسين‏، چ اول‏، ج ‏۶، ص ۶۲ 📕اخلاق اسلامى درنهج البلاغه، مكارم شيرازى، ناصر، نسل جوان‏، قم‏، چ اول‏، ج ۲، ص ۳۵۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی 🌍🇮🇷 @NegahNew نگاه نو