eitaa logo
نگاشته
1.1هزار دنبال‌کننده
875 عکس
99 ویدیو
3 فایل
🌱اینجا یه گوشه‌ی دنجه برای فرار از شلوغی‌های شهر! نگاشته گاه نوشته‌های #محمدجوادمحمودی همه‌ی مطالب خودنگاشت است 👇ناشناس نگاشته https://gkite.ir/es/9432380
مشاهده در ایتا
دانلود
✏️نیاز؛ محور تربیت انسان‌ها بر اساس نیازهایی که دارند، تصمیم‌گیری می‌کنند و همین نشانه‌ی آن است که محور حرکت در بر اساس نیازها شکل می‌گیرد. بنابراین اگر می‌خواهیم فرزندمان، متربی‌مان، دوست‌مان و یا هر کس دیگری را در انتخاب مسیر صحیح کنیم، باید به او نشان دهیم که این مسئله نیاز او است و باید او را به این برسانیم که این مسئله وی را به کمال می‌رساند. اگر بخواهیم او را مجبور به انتخاب مسیری کنیم، مطمئنا حتی اگر در کوتاه مدت اثر داشته باشد، در بلند مدت اثر نخواهد داشت و چه بسا اثر داشته باشد. پدر، مادر، مربی، استاد، همسر و دوست اجازه ندارد حق انتخاب شخص مقابلش را نادیده بگیرد و باید بداند اگر بخواهد متوسل به زور یا تنبیه و محرومیت مدام بشود، اثری جز لجبازی در پی نخواهد داشت؛ چرا که آدمی اگر ببیند حق انتخاب ندارد -ولو اینکه آن راهی که مجبور به آن شده، خوب و صحیح باشد- برای اینکه ثابت کند است، دست به لجبازی می‌زند. بله؛ درست است، همانطور که بعضی مواقع می‌شویم و احساس بی‌اشتهایی می‌کنیم باید به زور هم که شده غذای مقوّی بخوریم، به همین صورت، در برخی مسائل تربیتی نیز این چنین است؛ اما همانطور که گذشت، در بعضی اوقات این ضرورت پیش می‌آید؛ یعنی اصل بر است و اینگونه موارد هستند. کاری که شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های امروز انجام می‌دهند، این است که اطلاعات را مانند بمبی در ذهن افراد می‌کنند که به این سبب، افراد دیگر احساس نیازی نسبت به کسب اطلاعات مورد نیازشان نمی‌کنند. به عبارت بهتر؛ انقدر ورودی زیاد می‌شود که شخص نمی‌تواند بندی کند و در نتیجه فکر می‌کند از کسب اطلاعات است و نتیجه‌اش این است که یا را باید به زور مجاب کنی لااقل در سال، یک مرتبه کتابی را که متناسب با نیازهای تو است، باز کن و بخوان؛ امّا او اصلا احساس نیاز نمی‌کند. در عوض، فضای مجازی و نیازهای دیگری برای وی ایجاد می‌کند که اگر کمی تأمل کند می‌یابد که در حقیقت هیچ نیازی نسبت به این مسئله ندارد و رسانه، تنها با ایجاد جذابیت، برای او نیاز کاذب به وجود آورده است. ما اگر می‌خواهیم دیگران را راهنمایی کنیم به سوی راه صحیح، اگر می‌خواهیم اطرافیانمان اهل مطالعه شوند، اگر می‌خواهیم جامعه را اصلاح کنیم، باید ایشان را نسبت به نیازهای واقعی‌شان آگاه کنیم، پس از آگاه شدن، خودشان به سوی آن شتابان حرکت می‌کنند و به عبارت بهتر آن را انتخاب می‌کنند و الّا در این هیاهوی و بی‌فایده، افراد پس از غرق شدن، فقط دچار نیازهای کاذب و درنتیجه ناهنجاری‌های مختلف می‌شوند. آیت الله حائری شیرازی(ره): « یعنی تعطیلی ، نه به آن معنا که اجازه ندهند شما فکر کنید، بلکه به آن معنا که ندهند شما فکر کنید... ، استعمار رسیدن به قبل از رسیدن به است» برشی از کتاب @negashteh | نگاشته
✏️بازشناسیِ خودشناسی🔎 یکی از فناوری‌های مهمِ در حال پیشرفت، تکنولوژی ربات‌سازی در بخش‌های گوناگون نیاز بشری است. امروزه ربات‌ها قابلیت انجام بسیاری از کارهای مهم و مورد نیاز انسان را دارند و چه بسا در برخی فنون و تخصص‌ها از انسان نیز توانمندتر باشند. این فنّاوری به لحاظ صرفه قیمت و کیفیت عملکرد در برخی زمینه‌ها از به کارگیری نیروی انسانی نیز، توجیه اقتصادی بیشتری دارد و بعید نیست در آینده‌ای نه چندان دور در بسیاری از حرفه‌ها و مشاغل به جای انسان، ربات‌ها جایگزین شوند. امّا پرسشی بنیادین ذهنم را مشغول ساخته؛ انسانی که خودش را فقط با حرفه و شغل و مهارت و کسب و کارش می‌شناسد نه چیزی بیشتر؛ حال با وجود این ربات‌ها که می‌تواند همین کارها را با کیفیتی چه بسا بهتر صورت دهد، دیگر چه ارزش و جایگاه و تعریفی می‌تواند برای خودش متصور شود؟! به عبارت بهتر، انسان اگر خودش را فقط با این مؤلفه‌ها بشناسد و بواسطه همین ویژگی‌ها خود را ارزشمند بداند، در حال حاضر که دست‌ساز خودش، این مؤلفه‌ها را بهتر انجام می‌دهد، دیگر چه تعریف و مسئولیتی برای خواهد داشت؟! این پرسش، یکی چالش‌های مهم جامعه بشری در آینده‌ای نزدیک خواهد بود. به عبارت بهتر، او مغلوب دست‌سازه‌ی خودش خواهد شد؛ اگر نتواند پیش از آن، خودِ حقیقی‌اش را پیدا کند... «انسان» باید «هویت» گمشده‌اش را بیابد!!! «إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً» سوره مبارکه ، آیه30 ✍️ @negashteh | نگاشته
✏️بادکنک زندگی! یادمه یه زمانی، دنبال بادکنک‌های بزرگ بودیم تا بتونیم خیلی بادش کنیم و باهاش بازی کنیم. امّا بادکنک هر چقدر هم بزرگ باشه، با یه نوک سوزن میتّرکه، به همین راحتی! و عمر ما هم همینطوره؛ هر چقدر هم که بزرگ و قشنگ و پر از مال و شهرت و... باشه، با یه نوک سوزن، میتّرکه میره هوا! میدونی اون سوزن چیه؟ آفرین، «»... یه وقت که سرگرم بازی هستی و سرمست شادی، از یه جایی که اصلا فکرش رو هم نمیکنی، این سوزن میخوره به بادکنکت... باور نمیکنی؟! یه سری برو آرامستان شهرتون ببین اونایی که امروز رفتن زیر خاک، فکرش رو هم میکردن الان وقت سفرشون باشه؟! پس خیلی دلبسته این بادکنک بانمک نباشیم!!! چه خوب گفت شاعر: «دنیا همه هیچ و اهل دنیا همه هیچ» «ای هیچ برای هیچ بر هیچ مپیچ» «كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ ثُمَّ إِلَيْنَا تُرْجَعُونَ» سوره مبارکه ، آیه 57 ✍ @negashteh | نگاشته
✏️قرنی که گذشت... فردا وارد قرن جدید میشیم؛ خیلی ها از قرن قبلی وارد این قرن شده بودن و در همین قرن هم از قطار پیاده شدن؛ بعضی اما با اینکه در این قرن نوبت بلیط‌شون رسیده بود، دست بهشون فرصت نداد و در میانه راه، از قطار پیاده شون کرد، و امّا ما که مجال ورود به این قرن رو پیدا کردیم، از خودمان بپرسیم، چقدر احتمال دارد در این سفر پر ماجرا، به ایستگاه بعد برسیم؟! قرن‌ها بی‌رحم‌اند؛ با دور نشان دادن نزدیک، مرموزانه را می‌بلعند! خیلی از کودکان و نوجوانانی که این قرن را آغاز کردند، گمان نمی‌کردند بعد بیاید و آن‌ها نباشند!!! با خود می‌گفتند:«کو تا صد سال بعد!» و امروز اگر زنده باشند صد و اندی ساله‌اند... اگر زنده باشند... پس حواسمان به برگه بلیط‌مان باشد! (صلی‌الله‌علیه‌وآله): «حاسِبوا أنْفُسَكُم قَبلَ أنْ تُحاسَبوا پيش از آن كه مورد حسابرسى قرار گيريد، خود به حساب نفستان برسيد.» 🖌 @negashteh | نگاشته