eitaa logo
نهضت شهر
115 دنبال‌کننده
459 عکس
174 ویدیو
7 فایل
نهضت‌شهر؛ رسانه فرهنگ و هنر نهضتی در گیلان زیرنظر گروه تحریریه ارتباط با ما @Nehzat_Shahr_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
نهضت شهر
📹 روایتی از فتح یمن توسط گیلانی‌ها قبل از ظهور اسلام #مهدی_کاسی #نهضت_شهر @Nehzat_Shahr
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
📹 اقدام ویژه فرمانده گیلانی سپاه ایران در فتح یمن 📍 وهریز یا وهرز، اسپهبد ایرانی اهل دیلم بود که در دوران خسرو انوشیروان، در سال ۵۷۰ میلادی به فرماندهی سپاهی از ایران، یمن را فتح کرد و آن را ضمیمه شاهنشاهی ایران کرد و سیف بن ذی‌یزن را به تخت پادشاهی یمن نشاند. @Nehzat_Shahr
فرار ماردوش کتاب سمیه سلیمانی شیجانی، نویسنده گیلانی @Nehzat_Shahr
نهضت شهر
#معرفی_کتاب فرار ماردوش کتاب سمیه سلیمانی شیجانی، نویسنده گیلانی #نهضت_شهر @Nehzat_Shahr
این روزها که به مناسبت شب یلدا خیلی از ایرانیان می‌خواهند به رسم سنت و فرهنگ، سفره شام شب یلدایشان را با ماهی که رزق دریاست بیارایند فرصت خوبی است تا در مورد رمان نوجوانی صحبت کنیم که توانسته بخشی از زحمات ماهیگیران و قهرمانان گمنام دریا را به تصویر بکشد. کتاب نوشته سمیه سلیمانی شیجانی که در اردیبهشت همزمان با نمایشگاه کتاب، توسط نشر بین‌الملل به چاپ رسید در مورد نوجوانی است که می‌خواهد برای خانواده و شهرش کاری انجام دهد کارستان. علی، قهرمان داستان، احساس مسوولیت می‌کند و برای رسیدن به هدفش باید بر ترسها و ضعفهایش غلبه کند. البته در این راه تنها نیست و فعالیت گروهی و رفاقت در این اثر بسیار برجسته است. سلیمانی با بهره‌گیری از بوم و اقلیم سرزمین مادری خود و خلق خانواده و اجتماعی نمادین، توانسته اقلیم و بوم این بندر مهم گیلان را بسیار زیبا و جذاب به تصویر بکشد. این نویسنده گیلانی با خلق صحنه‌هایی از صید ماهی و نمایش تلاشهای صیادان قهرمان گیلانی، سعی کرده یک زیست‌بوم واقعی را به مخاطبانش نشان دهد: +آقاجان تا کمر توی آب بود. دوسه نفر دیگر هم قطاری پشت سرش ردّ طناب را دنبال می‌کردند. کلف‌های سفید نمی‌گذاشت تا ردّ دامها گم شود. پشت سر آقاجان، کم‌کم ده‌پانزده نفر قطار شدند و به شکل نیم‌دایره ایستادند. آب تا نزدیک سینه آقاجان می‌رسید. عمومنصور که قدش کوتاه‌تر بود تا گردن رفت توی آب. دوسه نفری هم از توی قایق طناب را می‌کشیدند. چندمتر مانده تا ساحل، ماهی‌ها پیدایشان شد، بدجور پَرپَر می‌زدند. چند نفر خم شدند و ماهی‌ها را از لابه‌لای دامها پرت کردند روی ماسه‌های خشک. ساحل پُر شده بود از ماهی. ➕جهان داستانی به چهل و شش سال قبل و حول و حوش بهمن ۵۷ برمی‌گردد؛ زمانی که ضحاک زمان می‌خواهد برای اهداف استثماری و استعمارگرانه‌اش از مغز جوانان ارتزاق کند و کاوه‌های زمان زیر بار زور نمی‌روند و طرحی نو درمی‌اندازند. ✍ طاهره مشایخ @Nehzat_Shahr
السلام علیک یا ربیع الانام و نضره الایام 🪴سلام ای بهار مردمان و شادمانی روزگاران کم غنیمت نیست امشب آسمانی زیستن یک دقیقه بیشتر صاحب زمانی زیستن یاد من کردی که من یاد تو کردم...ناگهان مثل باران دلخوشم با ناگهانی زیستن! بار خود را از همان روز سه شنبه بسته ام جاده می خواهم برای جمکرانی زیستن در وصایای شهیدی خوانده ام: جز یاری ات هیچ خیری نیست دیگر در جوانی زیستن! ما تو را مجبور کردیم ای عزیز فاطمه.. سالهای سال بر این بی نشانی زیستن یاری ات را باید از این متن شهر آغاز کرد با دعاهای فرج...با ندبه خوانی زیستن " نضرت الایّام " یعنی روز غم ها رفتنی است با تو می بینیم رنگ شادمانی زیستن یلدای ۱۴۰۳ نجمه پورملکی @Nehzat_Shahr
✅ قرار نیست حماسه هشت دی مردم رشت به فراموشی سپرده شود 🔹 تاسف‌بار است. به جای اینکه در گیلان برای روز ٨ دی که شاخصه مهم مردم گیلان است، پررنگ‌تر شود و روی آن کار شود، آن را به فراموشی می‌سپارند و در روز ٩ دی برای در میدان شهرداری رشت مراسم می‌گیرند نه ٨دی! رهبر معظم انقلاب اسلامی از پیشگامی مردم رشت تقدیر کرده و آن‌ها را مورد تفقد قرار دادند و تمجید کردند، مسئولین گیلان، چه از نظر شرعی و چه از نظر عقلی و عرفی، وظیفه دارند که روی همان مسئله کار کنند و آن را ترویج کنند و به کشور معرفی کنند، نه اینکه فرمایش رهبری را پشت سر انداخته و آن را به فراموشی بسپردید. سال‌ها این چنین بود و روز ٨ دی به نام مردم رشت سند خورده بود و هر سال پیشگامی مردم گیلان از استقلال ایران و انقلاب اسلامی و ولایت فقیه فریاد می‌شد، حتی از سوی مردم گفته شده بود که این روز، به نام «روز رشت» ثبت شود. مدت دو سال است که در فضای راهپیمایی هیچ حرفی از روز ٨ دی زده نشد و تراکت‌ها و پوسترها و بنر بزرگ وسط، معطوف به ٩دی گردید! این ارتجاع و عقب‌گرد به چه دلیل رخ داد؟ با چه بهانه‌ای این کار را توجیه می‌کنید؟ این کار، آتش زدن به سرمایه‌های ارزشمند مردم گیلان است. همان طور که در مراسم یکصمین سالگرد میرزا کوچک جنگلی، فرصت‌سوزی کردید. مسئولین برگزاری مراسم رشت، شورای هماهنگی تبلیغات گیلان، امام جمعه رشت، فرمانده سپاه گیلان، نمایندگان رشت و… باید پاسخ باشند که چرا چنین فاجعه‌ای را خلق کردند. آیا از بیان شدن بصیرت مضاعف مردم رشت می‌ترسید؟ آیا شما عامل فتنه هستید؟ پس این همه ادعاهای انقلابی‌گری‌تان را چه می‌کنید؟ یا نفوذ در بین شما وجود دارد و مانع از تصمیمات درست شده و محاسبات شما را به هم ریخته؟ در دولت بی‌تدبیر، فعالان فتنه، در راس مسئولیت‌ها بودند و عملکردشان نسبت به فتنه ۸۸ و اندیشه انقلاب اسلامی مورد نقد مردم قرار داشت. مدتی است که اکثر مسئولیت‌های گیلان، از امامت جمعه گرفته تا استانداری و نمایندگان مجلس و شورای شهر و شهرداری خودشان را اصولگرا و انقلابی می‌دانند و چنین افرادی مسئولیت‌ها را تحویل گرفته‌اند. این عملکردهای به دور از منطق، باعث رنجش و ناامیدی مردم رشت نسبت به مسئولین جدید خواهد شد. تا دیر نشده، مسیرتان را اصلاح کنید و نسبت به اشتباهات‌تان اصلاح کنید. نیروهای انقلابی گیلان، با کسی عقد اخوت نبسته‌ و مسئولین را با عملکردشان می‌سنجد نه با شعار. در کمال احترامی که برای مسئولین قائل است، به دور از تعارف، بیان نقد مودبانه را با را وظیفه خود می‌داند. این حماسه توسط عموم مردم رشت و گیلان رقم خورده و لازم است جلوی فراموش شدن آن، یک کار جدی درباره آن، صورت گیرد. متاسفانه تاکنون هیچ روایتی از فتنه ۸۸ و حماسه ۸دی در گیلان انجام نشده است. برای چنین امری، دو کتاب به عنوان پیشنهاد مطرح است که مسئولین فرهنگی گیلان در این زمینه مخاطب هستند: ۱- کتاب تاریخ شفاهی درباره حماسه ۸دی ۸۸ مردم رشت نوشته شود. سیر فتنه ۸۸ در گیلان از پیش از انتخابات ریاست جمهوری تا حدود۹ ماه فتنه انگیزی‌ها تا ۹ دی بیان شود. از مسئولین وقت گیلان، خبرنگاران وقت گیلان و نیروهای مردمی موثر در آرام کردن فضای گیلان مصاحبه گرفته شود. رئوس فتنه‌ در گیلان و کانون‌های اصلی‌‌شان در رشت و جریانات موثر در فتنه‌گری، ارتباطات‌شان با خارج، نقش فتنه‌گران گیلانی در تهران و خارج از کشور بیان شود و زمینه‌های آن واقعه و فتنه در گیلان و روایت‌های عموم مردم و فعالان سیاسی و اجتماعی مردم را پوشش دهد و در نهایت به دیدار مردم گیلان با رهبری در سالگرد آن واقعه در سال ۸۹ بپردازد که تمام ابعاد این واقعه را پوشش دهد. ۲- کتاب عکس، از حماسه ۸دی۸۸ و دیدار مردم گیلان با رهبری در سال بعد. از عکس‌های استاد سخاوت امانی و چند عکاس دیگر حدود ۱۰۰ عکس باکیفیت استخراج شده و این حماسه ماندگار شود. ✍ میثم عبدالهی ➕ این یادداشت سال گذشته توسط میثم عبداللهی در سالروز حماسه هشتم دی ماه منتشر شد. @Nehzat_Shahr
46.25M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📽 نماهنگ 🌸 «آیه احساس» ~ کاری از گروه سرود دخترانه مهوا رشت به مناسبت ولادت باسعادت حضرت فاطمه زهرا(س) و روز مادر @Nehzat_Shahr
✅📣 آیین رونمایی از کتاب «علمدار پاراچنار» 🔸 روایت زندگی شهید عارف الحسینی 👈 با حضور: 🔹 دکتر مظفر نامدار، پیشکسوت جهاد سازندگی استان گیلان 🔸 محمدجواد مهدی‌زاده، نویسنده کتاب 🗓 چهارشنبه ۵ دی‌ماه ۱۴۰۳ 🕙 ساعت ۱۵:۳۰ 📍رشت، خیابان ملت، حوزه هنری @Nehzat_Shahr
📸 استوری شاعر گیلانی برای مادر @Nehzat_Shahr
35.94M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📽 نماهنگ 🌸 «تندیس عشق» ~ رونمایی از نماهنگ «تندیس عشق» کاری از گروه فصل ظهور در جشن ولادت حضرت فاطمه(س) شهرستان لنگرود @Nehzat_shahr
دوست دارم از زمین و آسمان کم بشنوم بیشتر از فاطمه...از اسم اعظم بشنوم نیم عطری از گل یاست به این روزم نشاند آه اگر از چادرت بویی در عالم بشنوم شعر و کوثر با هم از عرش خدا نازل شدند پیش قرآن می روم تا خیر مقدم بشنوم آیه تطهیر آوردند زنهای بهشت می روم تا از زبان پاک مریم بشنوم بعد مدتها خدیجه طعم شادی را چشید خوش ندارم هیچ حرفی دیگر از غم بشنوم هم اسیرم....هم فقیرم...هم یتیمم...آمدم تا جواب هر سه را از دوست با هم بشنوم هاجری هستم که حالا تشنه تر از قبل شد در خودم چاهی زدم ! از آب زمزم بشنوم ارتباط مادر و فرزندی از این بیشتر؟ دوست دارم ذکر حیدر را دمادم بشنوم.... نجمه پورملکی @Nehzat_shahr
یادداشت هنرمند گیلانی برای وقایع اخیر حوزه هنری گیلان ما فرزندان انقلاب داشتیم رفته رفته باور می‌کردیم که این یک تقدیر محتوم است؛ حوزه هنری باید خلاقیت هنرمند و هنر او را در بروکراسی دفن کنند و هنرمند باید خود را برای این مرگ تدریجی آماده کند. چه بسیار جوانانی که با شور و اشتیاق در آن سال‌ها آمده بودند تا چراغ هنر را برافروزند، اما در آن دخمه‌های سرد و یخ زده سلطان، شعله‌های امیدشان به خاموشی گرایید. و دیگر نه نشانی از آن جوانان پرشور ماند و نه اثری از آن جوانان که امروز سن و سالی دارند. که قرار بر این بود فرهنگ و هنر این مرز و بوم را به قله‌ها برسانند. می‌دیدیم چگونه صبح به صبح، همان جماعت بی‌انگیزه با همراهی سلطان، پشت میزهایشان می‌نشینند. انگار نه انگار که این خانه روزی قرار بود محلی برای جوشش هنر هنرمند باشد. و حالا که نفس و روح تازه‌ای در این فضا دمیده شده، می‌بینیم چطور همان‌ها که مقصر این ویرانی بودند، تاب مشاهده این بیداری را ندارند. عجیب نیست. آنها که سال‌ها بر سفره رانت سلطان لمیده‌ و با آن لولیده اند، چگونه می‌توانند ببینند که می‌شود بدون رانت سلطان هم کار کرد؟ اما هنوز در همین شهر، در همین کوچه‌های زیبای رشت، جوانانی هستند که با دست‌های خالی ، هنر را و راه خدمت می‌شناسند. آنها خوب می‌دانند فاصله میان خدمت و سلطنت همان فاصله میان صندلی مدیریتی و حضور در میدان است. و اکنون، اگرچه تنها و غریب، اما استوار ایستاده‌ایم. بله، باید هم بار سنگین گذشته را به دوش کشید و هم با دسیسه‌ و نیرنگ و دروغ های همراهان سلطان جنگید. گویا این یک رسم تاریخی است که راه احیای هنر و هنرمند، همیشه از کوره‌ راه تنهایی و تنهایی و باز هم تنهایی بگذرد. البته که نیک میدانم این تنهایی، تنهایی مقدسی است. در همین روزهای سخت، جوانان یکی پس از دیگری به میدان می‌آیند. هنرمندان واقعی و نه سفارشی، آنها که سال‌ها در حاشیه مانده بودند، سال ها نادیده گرفته شده بودند، حالا می‌بینند که می‌شود بدون رانت و چاپلوسی برای مدیر، کار کرد. سلطان کجا به خود می دید که عده ای جوان بتوانند هفتصد هنرمند را در دوران ززآ دور هم جمع کنند؟ سلطان کجا به خود می دید که عده ای جوان بتوانند دو هزار سوژه پیشرفت در گیلان سرزمین عجایب، ثبت کنند؟ سلطان کجا به خود می دید که می شود به اندازه کل تاریخ واحد های هنری اش، طرح و ایده و تولید داشت. من به او برای این دستو پا زدن ها به همراه کلاغ های اطرافش حق می دهم. این راه، راه روشنی است. شاید امروز عده‌ای نخواهند این بذر نورانی را ببینند، اما فردا که این نهال به ثمر بنشیند، همه خواهند دید که چگونه می‌شود با دستان خالی اما دل‌های پر از ایمان و خدای گیلان زمین زیبا، کاخی از هنرمندان متعهد بنا کرد. آری، این همان راهی است که باید می‌رفتند و نرفتند و ما خواهیم رفت... تحول درد دارد و شما مجبورید که این درد را تحمل کنید و اگر نه، جراحی می شوید. و فرمود:«ما لنا الّا احدی الحسنیین»؛ یکی از دو بهترین در انتظار ماست؛ یا در این راه کشته می‌شویم، که این بهترین است؛ یا دشمن را از سر راه برمی‌داریم و به مقصود می‌رسیم، که این هم بهترین است. پس در اینجا ضرری وجود ندارد. ✍️ حسین رضایی فرد @Nehzat_shahr