بسم الله الرحمن الرحیم در روزهای اخیر فردی نسبت به مسائل اخلاقی جوانان جامعه احساس خطر کرده اند و از سختیهای نقد عبور کرده و با #گریز_از_تقوا مطلبی را علیه حرکت اخلاق محور جوانان انقلابی در شهر تبریز ایراد کرده اند: واقعا برای انسان جای تعجب است در این دوران که دشمن سخت ترین حملات خود را علیه جوانان مؤمن این مرز و بوم وارد می کند، برخی چشمشان را به این تهاجمات بسته و به جای حمایت از جوانان انقلابی، هجمه های خود را به سوی آنها می گشایند.آیا اگر این حرکات را در دیدی خوشبینانه از روی قصد و غرض ندانیم، نباید آن را به حساب #جهل_و_بی_بصیرتی این افراد بگذاریم؟ برای بنده که جای سوال است که این مطالب با چه هدفی به رشته تحریر در آمده اند؟ آیا نگارنده نگران انحراف اخلاقی جوانان دانشجو می باشند؟ آیا با این همه فعالیت، دم و دستگاهی که جوانان انقلابی در آن مشغول به فعالیت هستند را تعطیل شده می بینند؟؟!! آیا نگران معرفی بزرگان اخلاقی هستند؟ سخن در این است که خارج از گود که نمی توان مبارزه کرد؛ مگر حضرت آقا نفرمودند که: "امروز #مسائل_فرهنگی کشور زمین افتاده است" حال این گوی و این میدان، این جوانان دانشجو و این فعالیتهای فرهنگی شما، این فضای دانشگاه ها و این برنامه های بزرگداشت بزرگان. فضا هم برای جهاد فراهم است و هم برای گمنامی. تا وقتی میدان عمل فراهم است چرا بیرون گود بنشینیم و جوانانی که مشغول مبارزه هستند را متهم کنیم به قعود و گوشه نشینی. نمی دانم چه غباری چشمها را از دیدن این همه #فعالیت_مخلصانه_جوانان_انقلابی می پوشاند. آیا براستی این همه فعالیت را در عرصه های مختلف علمی و فرهنگی و بصیرتی در دانشگاه نمی بینند؛ آیا از آن همه کرسی های آزاد اندیشی با موضوعات مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، علمی و سیاسی بی اطلاع هستند؟ آیا سفرهای راهیان نور، دیدار باخانواده شهدا، برگزاری نمایشگاههای فرهنگی و ... را مشاهده نکرده اند؟ آیا سخنی از همایشهای علمی، نشستهای علمی، بازدیدهای علمی و ... به گوششان نخورده است، آیا از حلقات بصیرتی و معرفتی سطح دانشگاه بی خبرند؟ آیا این برنامه ها تفسیر عملی قیام در راه خدا نیست؟ آیا بجای وارد کردن ایرادهای واهی و بی اساس نباید فعالیت های خود را در جهت مبارزه با دشمنان قسم خورده اسلام قرار دهیم؟ نقاد گرامی به #برنامه_بزرگداشت_بزرگان _دین اشاره کرده بودند، نمی دانم شاید ایشان تنها وقت کرده اند و یک سکانس، آن هم از یکی از برنامه های بزرگداشتی که در این چندین و چند سال فضای دانشگاه را معطر به عطر وجود عالمان ربانی کرده است، حضور پیدا کرده اند؛ سکانسی که صحبت بوده است از #تقوای_عالم_بزرگوار_شهید_آیت_الله_مدنی(ره)؛ که از آن یک قسمت هم اهلش استفاده ها می توانند ببرند. آیا در فضایی که دشمن سعی می کند در زمینه های گوناگون برای جوامع مختلف الگو تراشی کند و جوانان پاک مسلمان را از مسیر عبودیت الهی خارج کند، نفس برگزاری بزرگداشت برای عالمان ربانی مقابله با دشمنان اسلام به حساب نمی آید؟ آیا وقتی حضرت آقا #الگوسازی را یکی از اساسی ترین کارها می دانند، معرفی این چهره های تابناک عرصه اخلاق و عمل لبیک به مطالبه بر زمین مانده رهبر معظم انقلاب(مد ظله العالی) نیست؟ در یکی از سلسله جلسات طریق سعادت با عنوان "بانوی بی کرانه" به بزرگداشت مقام والای دخت گرانقدر نبی مکرم اسلام، حضرت زهرای مرضیه(س) پرداخته شد، آیا بزرگداشت این بانوی اطهر بهترین الگوسازی برای دختر دانشجوی دانشگاه ما، در میدان علم و عمل نیست؟ آیا از این نگران هستید که #حضرت_زهرا(س) به عنوان الگو مطرح می گردد؟ نمی دانم آیا وقتی بزرگداشتی برای حضرت آیت الله #مشکینی آن عالم ربانی، آن استاد اخلاق و آن مبارز و مجاهد نستوه در قلب دانشگاه برگزار می شود، آیا گویای این نیست که برگزار کنندگان آن دنبال اخلاقی هستند که همراه با حضور در میدان عمل باشد؟ آیا مجلسی که برای بزرگداشت حضرت علامه #امینی(ره) برگزار می شود نشانگر این نیست که دست اندکاران آن دنبال اخلاقی هستند که آن تلاش علمی کم نظیر را به دنبال دارد. این نقد باز این مطلب را برای انسان روشن میکند که بزرگانی چون آیت الله شهیدمدنی(ره) چقدر مظلوم هستند که برخی برای مطامع دنیوی خود نامی از ایشان می آورند. و ای کاش بجای این نوع نوشته ها، قلم ها برای معرفی و بیان فضایل این بزرگان بر کاغذ حرکت می کرد، که آن وقت دیگر قلم اجازه #گریز_از_تقوا، به خود نمی داد. وآخر این که همه ی ما در این عالم امتحان می شویم أَحَسِبَ النَّاسُ أَن يُتْرَكُوا أَن يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا يُفْتَنُونَ (آیا مردم گمان کرده اند، همین که بگویند: ایمان آوردیم، رها می شوند و آنان مورد آزمایش قرار نمی گیرند؟ خدا از آفات حفظمان کند. فارغ التحصیل دانشگاه تبریز