صفحه ۶۰۲ مصحف شریف ...سوره های مبارکه قریش و ماعون و کوثر #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ☫ به نهضت سواد رسانه ای بپیوندید🌹 https://eitaa.com/NhztSavadResani

🔸ترتیل صفحه ۶۰۲ با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : حجاز #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ☫ به نهضت سواد رسانه ای بپیوندید🌹 https://eitaa.com/NhztSavadResani

قرآن ترجمه المیزان سوره 106 سوره مبارکه قريش صفحه 602 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند بخشنده مهربان لِإِيلَافِ قُرَيْشٍ (1) به خاطر الفت داشتن قُريش، (1) إِيلَافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاءِ وَالصَّيْفِ (2) الفت داشتن شان با سفر زمستان و تابستان; (2) فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هَٰذَا الْبَيْتِ (3) بايد خداوندگار اين خانه (کعبه) را پرستش کنند، (3) الَّذِي أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَآمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ (4) همان که به آنان از جهت اينکه گرسنه بودند طعام داد و از ترسى بزرگ آسوده خاطرشان کرد. (4) سوره 107 سوره مبارکه الماعون بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند بخشنده مهربان أَرَأَيْتَ الَّذِي يُكَذِّبُ بِالدِّينِ (1) آيا از آن کس که روز جزا را تکذيب مى کند اطّلاع دارى؟ (1) فَذَٰلِكَ الَّذِي يَدُعُّ الْيَتِيمَ (2) او همان است که يتيم را با تندى مى راند. (2) وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ (3) و بر اطعام مسکينان تشويق نمى کند. (3) فَوَيْلٌ لِلْمُصَلِّينَ (4) پس واى به حال آن نمازگزاران; (4) الَّذِينَ هُمْ عَنْ صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ (5) که درباره نمازشان سهل انگاراند. (5) الَّذِينَ هُمْ يُرَاءُونَ (6) همانان که پيوسته رياکارى مى کنند. (6) وَيَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ (7) و از عاريه دادن چيزى خوددارى مى نمايند. (7) سوره 108 سوره مبارکه الكوثر بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند بخشنده مهربان إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ (1) همانا ما خير بسيار به تو عطا کرديم. (1) فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ (2) پس براى پروردگارت نماز بگزار و قربانى کن. (2) إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ (3) بى شک بدخواه تو خود بى دنباله خواهد بود. (3) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ☫ به نهضت سواد رسانه ای بپیوندید🌹 https://eitaa.com/NhztSavadResani

صفحه ۶۰۳ مصحف شریف... سوره های مبارکه کافرون و نصر و مسد #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ☫ به نهضت سواد رسانه ای بپیوندید🌹 https://eitaa.com/NhztSavadResani

🔸ترتیل صفحه ۶۰۳ با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : حجازکار - کرد #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ☫ به نهضت سواد رسانه ای بپیوندید🌹 https://eitaa.com/NhztSavadResani

قرآن ترجمه المیزان سوره 109 سوره مبارکه الكافرون صفحه 603 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند بخشنده مهربان قُلْ يَا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ (1) بگو: اى کافران! (1) لَا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ (2) من نمى پرستم آنچه را شما مى پرستيد. (2) وَلَا أَنْتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ (3) و نه شما پرستنده ايد آنچه را من مى پرستم. (3) وَلَا أَنَا عَابِدٌ مَا عَبَدْتُمْ (4) و نه من پرستنده ام آنچه را شما پرستيده ايد. (4) وَلَا أَنْتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ (5) و نه شما پرستنده ايد آنچه را من مى پرستم. (5) لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِيَ دِينِ (6) دين شما براى خودتان باشد و دين من براى خودم. (6) سوره 110 سوره مبارکه النصر بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند بخشنده مهربان إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ (1) آن گاه که نصرت خدا و آن فتح [موعود ]فرارسيد، (1) وَرَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فِي دِينِ اللَّهِ أَفْوَاجًا (2) و مردم را ديدى که گروه گروه به دين خدا در مى آيند; (2) فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ ۚ إِنَّهُ كَانَ تَوَّابًا (3) همراه با ستايش پروردگارت او را پاک و منزّه بدار و از او آمرزش بخواه، همانا او بسيار توبه پذير است. (3) سوره 111 سوره مبارکه المسد بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند بخشنده مهربان تَبَّتْ يَدَا أَبِي لَهَبٍ وَتَبَّ (1) زيان ديده باد دو دست ابولَهَب و هلاک باد خود او. (1) مَا أَغْنَىٰ عَنْهُ مَالُهُ وَمَا كَسَبَ (2) مال او و آنچه به دست آورد از او [خطرى را ]برطرف نساخت. (2) سَيَصْلَىٰ نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ (3) به زودى به آتش شعلهور خواهد سوخت. (3) وَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ (4) و [نيز] زنش آن هيزم کش (آتش افروز). (4) فِي جِيدِهَا حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ (5) [در دوزخ] در گردنش رَسَنى از چيزى سخت تافته خواهد بود. (5) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ☫ به نهضت سواد رسانه ای بپیوندید🌹 https://eitaa.com/NhztSavadResani

صفحه ۶۰۴ مصحف شریف.... سوره های مبارکه اخلاص و فلق و ناس #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ☫ به نهضت سواد رسانه ای بپیوندید🌹 https://eitaa.com/NhztSavadResani

🔸ترتیل صفحه 604 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده مقام رست - بیات 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ☫ به نهضت سواد رسانه ای بپیوندید🌹 https://eitaa.com/NhztSavadResani

قرآن ترجمه المیزان سوره 112 سوره مبارکه الاخلاص (توحید) صفحه 604 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند بخشنده مهربان قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ (1) بگو: حقيقت اين است که خداوند يگانه است. (1) اللَّهُ الصَّمَدُ (2) خدا است که مقصود [همگان] است. (2) لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ (3) فرزند نياورده، و فرزند کسى نيست. (3) وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ (4) و اَحَدى همپايه او نبوده و نيست. (4) سوره 113 سوره مبارکه الفلق بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند بخشنده مهربان قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ (1) بگو: پناه مى برم به خداوندگارِ سپيده صبح. (1) مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ (2) از شرّ آنچه خلق کرده است; (2) وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ (3) و از شرّ شب ظلمانى آن گاه که درآيد; (3) وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ (4) و از شرّ زنان دمنده در گره ها [به جادوگرى]; (4) وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ (5) و از شرّ [هر] حسود، آن گاه که حَسَد ورزد. (5) سوره 114 سوره مبارکه الناس بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند بخشنده مهربان قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ (1) بگو: پناه مى برم به خداوندگار مردم. (1) مَلِكِ النَّاسِ (2) به فرمانرواى مردم; (2) إِلَٰهِ النَّاسِ (3) به معبود مردم; (3) مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ (4) از شرّ وسوسه گر پنهانکار; (4) الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ (5) همان که در سينه هاى مردم وسوسه مى کند; (5) مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ (6) [وسوسه گر] از جنّيان باشد يا مردمان. (6) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ☫ به نهضت سواد رسانه ای بپیوندید🌹 https://eitaa.com/NhztSavadResani

نکته تفسیری صفحه ۱: ای نام تو بهترین سرآغاز: همه­ ی ما كارها و تلاش­ هایمان را با استفاده از وسایل و نیروهای گوناگونی آغاز می­ كنیم. مثلاً هر روز، پیش از این​كه به مدرسه برویم، صبحانه می­ خوریم و با امید به نیروی جسمی و فكری خود راهی مدرسه می­ شویم؛ یا این​که در هنگام سفر، از سلامت وسیله​ ی نقلیه​ ی خود مطمئن می­ شویم و با توجّه به وضعیّت مناسب جسمی و روحی خود، مسافرتمان را آغاز می­ کنیم. آری، هر کاری با کمک اسباب و وسایلی آغاز می­ شود؛ امّا همه­ ی این اسباب و وسایل، پدیده­ هایی هستند که خدای جهان­ آفرین به‏ وجود آورده­ و تنها با اجازه­ ی او انجام وظیفه می­ کنند. به همین سبب، آن خدای مهربان به بندگانش آموخته است که در آغاز هر کاری، پیش از توجّه به اسباب و علل ظاهری آن کار، به سبب­ آفرین اصلی توجّه کنند و از قدرت بی­ نهایت او کمک بخواهند؛ قدرتی ­که هیچ نیرویی در برابرش طاقت ایستادن ندارد و هر کاری را که بخواهد، انجام می­ دهد؛ خدایی که ما را بیشتر از هر كسی دوست دارد و می­ خواهد ما روز به روز موفّق­ تر شویم. پس چه خوب است كه همه­ ی ما در هر كاری، پیش از توجّه به نیروها و وسایل ناپایدار دنیا، كارمان را با یاد و نام خدای فناناپذیر و مهربان آغاز کنیم و همان­ طور كه بر چیزهای محبوب خود نام‏ه ایی زیبا می­ گذاریم، امور مهم و دوست‏ داشتنی­ مان را هم با نام «الله» كه تمام زیبایی­ ها و خوبی­ ها از اوست، زینت بخشیم؛ خدایی كه «رَحمّْن» یعنی بسیار مهربان است؛ بسیار مهربان­ تر از پدر و مادر عزیزمان که از سر مهربانی و بی آن­که به ما نیازی داشته باشد، به وجودمان آورد و مورد احترام خود قرار داد و نعمت­ هایش را از آسمان و زمین بر ما ارزانی كرد؛ نعمت دیدن، شنیدن، فكر كردن، راه رفتن؛ نعمت پیامبران و امامانی كه راه خوشبخت شدن را به ما نشان می­ دهند؛ نعمت پدر و مادری مهربان كه ما را از جان خود عزیزتر می­ شمرند؛ و هزاران نعمت دیگر كه اگر لحظه­ ای به آن­ها فكر كنیم، شگفت­ زده می­ شویم و زبانمان ناخودآگاه به شكر آن خدای مهربان باز می­ شود. خدایی كه «رَحیم» یعنی همیشه مهربان است و بهشت جاودان كه با آن­همه نعمت­ های زیبایش برای نیكوكاران آماده شده، نشانه­ ای از رحیم بودن اوست. آری، چه زیباست كه پیش از هر كاری، دهان خود را به نام مبارك او خوشبو كرده، این آیه­ ی زیبای كتاب خدا را تلاوت کنیم: «بِسمِ اللهِ الرَّحمّْن الرَّحیمِ». یعنی من كارهایم را با نام خدایی شروع می­ كنم كه بسیار مهربان است و بندگان خویش را همیشه دوست دارد؛ در زندگی­ ام از او كمك می­ خواهم و تمام پشت­كار و نیرویم را به كار می­گیرم تا كارهایم را به بهترین شكل به انجام رسانم. حضرت محمّصلوات الله علیه فرموده است: «هر كار مهمّی كه با نام خدا آغاز نشود، ناتمام و بی­ نتیجه خواهد ماند.» همچنین امامان ما در باره­ ی شروع كارها با نام خدا سفارش­ های زیادی كرده­ و فرموده­ اند كه پیش از غذا خوردن، وارد شدن به منزل، وضو گرفتن و سوار شدن بر وسیله­ ی نقلیه و هر کار دیگری حتماً «بِسمِ اللهِ الرَّحمّْن الرَّحیمِ» بگوییم تا خدا ما را در کارهایمان یاری کند.[1] همچنین پیشوایان ما توصیه كرده­ اند كه «بِسمِ الله» را بلند و شمرده بگوییم؛ نه آهسته و در دل. باید بدانیم كه «بِسمِ اللهِ الرَّحمّْن الرَّحیمِ» در ابتدای همه­ ی سوره­ های قرآن آمده و از آیات آن سوره است؛ مگر سوره­ ی توبه كه «بِسمِ الله» ندارد.[2] [1] . اطیب البیان، ج 10، ص 133 [2] . زيرا سورة توبه با اعلام بيزاري و قطع رابطة مسلمانان با كافران پيمان­ شكن آغاز شده و بدين خاطر خداوند از شروع اين سوره با بسم­ الله الرحمن الرحيم خود كه نشان دهندة لطف و مهرباني­ اش مي­ باشد سخني به ميان نياورده است. #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ☫ به نهضت سواد رسانه ای بپیوندید🌹 https://eitaa.com/NhztSavadResani

🌺نکته تفسیری صفحه ۲:🌺  راهنمای پرهیزکاران: سفره­ ای بزرگ گسترده شده است. غذاهای رنگارنگ و نوشیدنی­ های گوناگون با چشم و دل انسان بازی می­ کند. همه چیز برای بهره بردن از نعمت­ های خدا مهیاست. میهمانان فرا می­ رسند و با اشتهای زیاد، مشغول به خوردن و نوشیدن می­ شوند؛ ولی یک نفر چیزی نمی­ خورد و عصبانی در گوشه­ ای نشسته است؛ نه­ تنها از خوردن غذا لذّت نمی­ برد، از بوی غذاهای لذیذ نیز بدش می­ آید. از او می­ پرسی که چرا چیزی نمی­ خوری. در پاسخ   می­ گوید که این غذاها خوب نیست؛ فاسد است و برای انسان ضرر دارد! بیشتر کنج­کاو می­ شوی و پس از بررسی    می­ فهمی که او بیمار است و نمی­ تواند از خوراکی­ های لذیذ و نوشیدنی­ های گوارا لذّت ببرد؛ ولی به سبب غرور و تکبّر حاضر نیست خود را مداوا کند، و از غذاها عیب می­ گیرد! همان­طور که خدای بزرگ، انواع غذاهای رنگارنگ را برای انسان­ها آفریده است تا جسم آنان رشد کند و سالم بماند، برای رشد و سلامت روح آنان نیز غذاها و مکمل­ های معنوی قرار داده است. آری، روح و جان ما نیز برای ادامه­ ی زندگی و رسیدن به کمال و سعادت، نیازمند غذاها و مکمّل­ های معنوی­ است. بی­ شک مهم­ ترین ارمغان الهی برای انسان­ها، قرآن­ کریم است؛ کتابی­ که تک­ تک الفاظش از جانب آفریدگار جهان نازل شده و در آن به تمام نیازهای بشـر توجه شده و سراسر، نور و صفا و راستی­ است. این کتاب امّا چرا فقط پرهیزکاران را هدایت می­ کند؟ مگر قرآن برای هدایت همه­ ی مردم نیامده است؟ شاید مثال پیشین بتواند ما را در رسیدن به پاسخ این پرسش کمک کند. درست است که قرآن برای هدایت همه نازل شده؛ ولی ما نیز باید توانایی استفاده از آن را داشته باشیم. کسی که واقعاً در پی حقیقت باشد و حاضر باشد برای رسیدن به آن، از بسیاری از لذت­ها و خواسته­ هایش بگذرد، بی​ شک در نخستین برخورد با قرآن، جذب آن می­ شود؛ همان­طور که بسیاری از مردم حجاز در اوّلین برخوردشان با پیامبر صلوات الله علیه و پس از شنیدن قرآن از زبان آن حضرت، بدون هیچ تردیدی اسلام را می­ پذیرفتند و بر سر سفره­ ی قرآن می­ نشستند و از نعمت­های گوناگون آن بهره می­ بردند. در مقابل امّا دشمنان کافر و لجوج پیامبر که پیوسته تلاوت وی را می­ شنیدند، نه­ تنها به قرآن احترام نمی­ گذاشتند، بر نفرت و فرارشان از حق افزوده می­ شد و حتّی سعی می­ کردند هر کاری بکنند تا صدای قرآن به مردم دیگر نرسد. آنان هرگز در پی حقیقت نبودند؛ بلکه مهم​ترین چیز برایشان، رسیدن به لذّت­ های مادی و عیش و نوش بود، و با هر چیزی که در مقابل خواسته​هایشان بود، مبارزه می­ کردند. آیا چنین افرادی، امکان و توان لازم را برای دریافت هدایت­ های قرآن دارند؟ آیا شوره­ زار می­تواند گل برویاند؛ هرچند که بر آن باران ببارد؟ «باران که در لطافت طبعش خلاف نیست در باغ ، لاله روید و در شوره​زار، خَس». پیامبر خدا در این باره فرموده است: «هر کس قرآن را پیش روی خود قرار دهد، قرآن او را به بهشت راه​نمایی می­ کند، و هر کس که قرآن را پشت سرش بیندازد، قرآن او را به دوزخ می­ راند.» #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ☫ به نهضت سواد رسانه ای بپیوندید🌹 https://eitaa.com/NhztSavadResani

نکته تفسیری صفحه ۳: خرابکاران حقیقی: عبدالله بن اُبَی، همراه با دوستانش در کوچه­ های مدینه قدم می­ زد. تمام فکر و ذهنش، ضربه­ زدن به مسلمانان بود. بارها برای نابودی پیامبر صلوات الله علیه و مسلمانان نقشه کشیده امّا هر بار به لطف خدا نقشه­ هایش نقش بر آب شده بود. تقریباً همه می­ دانستند که اسلام آوردن او دروغین است؛ ولی پیامبر فرموده بود که جان و مال هر کس که خود را مسلمان معرفی کرده، محترم است و تا زمانی­ که منافقان به شمشیر دست نبرده­ اند، کسی حق ندارد به آنان آزار برساند. ناگهان سوارانی از دوردست پیدا شدند. توجه عبدالله و یارانش به آنان جلب شد. نزدیک­تر رسیدند. عبدالله، آنان را شناخت. تمام وجودش از خشم و نفرت پر شد. آنان چند تن از بهترین یاران پیامبر بودند؛ علی بن ابی​طالب(ع)، سلمان فارسی، عمار، صهیب، مقداد و ابوذر. عبدالله تکانی به خود داد، ابروهایش را از هم باز کرد و با لبخندی اجباری به امیر مؤمنان علی علیه السلام نزدیک شد و گفت: «به­ به! سلام و درود به سرور قبیله​ ی بنی­ هاشم؛ جانشین پیامبر و برادر و داماد او و پدر دو نوه­ ی عزیز پیامبر؛ کسی که جان و مالش را برای خدا فدا می­ کند.» حضرت علی علیه السلام که  عبدالله و خیانت­ های او را به­ خوبی می­ شناخت، به او فرمود: «وای بر تو ای پسـر اُبَی! من گواهی می­ دهم که تو منافق هستی.» عبدالله سری تکان داد و خود را مسلمان معرفی کرد؛ ولی حضـرت علی علیه السلام سخن خود را تکرار کرد. پس­ آنگاه حضرت علی علیه السلام نزد پیامبر رفت و ماجرا را بازگو کرد. در این هنگام، این آیات نازل شد و خداوند مسلمانان را از خطر منافقان آگاه کرد.[1] پیامبر خدا و مسلمانان، از طرف دو گروه تهدید می­ شدند. گروه نخست، کافران بودند؛ کسانی­ که دعوت پیامبر را آشکارا رد می­ کردند و برای نابودی اسلام شمشیر کشیده بودند. گروه دوم، منافقان بودند؛ کسانی­ که اسلام را در ظاهر پذیرفته بودند؛ امّا در حقیقت هیچ اعتقادی به آن نداشتند و تمام هم و غمشان، نابود کردن دین خدا بود. شاید نیازی به این توضیح نباشد که خطر کدام گروه بیشتر است: گروهی که از روبه​ رو شمشیر می​ کشند؛ یا گروهی که از پشت سر ضربه می­ زنند.  خداوند بارها و بارها مسلمانان را از خطر منافقان آگاه کرده و در آیه​ ی 4 سوره​ ی منافقون در باره​ ی آنان فرموده است: «دشمنان واقعی، آنان هستند؛ بنابراین، از آنان بپرهیز». به­ راستی که اسلام از هیچ گروه و دسته­ ای به اندازه​ ی آنان ضربه نخورد؛ تا آنجا که همین روباه­ صفتان دورو، با هزار حیله و نیرنگ، مسیر خلافت پیامبر را تغییر دادند و جانشین حقیقی آن حضـرت یعنی علی بن ابی­طالب را کنار زدند؛ کسی که حدود دو ماه پیش از رحلت پیامبر، بیش از صد هزار نفر از مسلمانان در غدیر خم با او بیعت کردند و جانشینی او را پذیرفتند. اینجاست که به ریزبینی و دقّت پیامبرمان آفرین می­ گوییم که فرمود: «من از هیچ مؤمن یا مشرکی نمی­ترسم که بر امت اسلام ضربه وارد کند؛ زیرا خدا مؤمن را  به وسیله­ی ایمانش نگه می­دارد و مشرک را به علّت شرک­اش نابود می­ کند. من از منافق پنهان­کار می‏ ترسم که به شما آسیب برساند؛ کسانی که به زیبایی سخن می­ گویند و سخنانی به زبان می­ آورند که شما آن را سخنان خوب می­ دانید؛ ولی کارهایی می­ کنند که آن کارها را زشت می­ شمارید.»[2] [1] . شواهد التزیل ، جلد 1 ، ص 94 [2] . نهج البلاغه ، ترجمه محمد دشتی ، ص 511   #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ☫ به نهضت سواد رسانه ای بپیوندید🌹 https://eitaa.com/NhztSavadResani