📜 #از_هر_دری_سخنی
▪️به مناسبت ایام شهادت #امام_رضا علیه السّلام
#مناظره امام رضا علیه السلام با صوفیان
و بی ادبی و طعنِ صوفیان به آن حضرت
👥 گروهی از صوفیان در خراسان بر امام رضا علیه السلام وارد شدند و خطاب به آن حضرت گفتند: امیرمؤمنان مأمون نظر کرد در میان همگان و خاندانت را شریف یافت و تو را سزاوارتر از دیگری بر مردم دانست و سپس چنین دید که خلافت را به تو واگذار کند. امّا امت به فردی نیاز دارد که از غذاهای سخت استفاده کند و لباس زبر و پشمینه بپوشد و بر الاغ سوار شود و به عیادت بیماران برود.❗️
امام رضا علیه السلام که در آن هنگام تکیه داده بودند، با شنیدن این سخنان از جای برخواسته و فرمودند: یوسف، پیامبر خدا بود، امّا قبایی از دیباج که به طلا مزین بود بر تن میکرد و بر تکیهگاههای فرعونیان تکیه میزد و حکم و داوری میکرد.
وای برشما، مردم از امامْ قسط و عدل میخواهند و اینکه اگر سخنی گفت راستگو باشد و اگر حکم و داوری کرد به عدالت رفتار نماید، اگر وعده دهد وفا کند؛ چراکه هرگز خداوند لباس یا غذایی را که حلال است حرام نکرده.
سپس این آیه کریمه را تلاوت فرمود: قُلْ مَنْ حَرّمَ زینَةَ اللّهِ الّتی أَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَ الطّیِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ؛ بگو چه کسی زینتهای الهی را که برای بندگان خود آفریده و روزی های پاکیزه را حرام کرده است.
📚 كشف الغمه، ج ٢ ص ٣١٠
⚠️ صوفیان حلالِ خداوند را حرام میدانند (مثل خوردن غذاهای لذیذ و حلال و آراستگی و زینت و...)
اما عجبا که حرامِ خدای تعالی را حلال میدانند ، مثل رقص و موسیقی و رهبانیت و بدعتهای گوناگون.
این جماعتِ نادان به امام معصوم که کلامش کلام خداست اعتراض میکنند، اما معتقدند باید مطیع محضِ قطب و مُرشد بود.❗
ترکِ زینت و آراستگی در میان صوفیان از دیرباز رایج بوده و هست.
بعنوان نمونه #عطار نیشابوری در احوالاتِ منصور #حلاج مینویسد:
"وی لباسی داشت که بیست سال از تن در نیاورد؛ وقتی آنرا درآوردند حشراتی به وزنِ نیمدانگ در آن یافت شد!"
📕 تذکرة الاولیاء، باب احوالات منصور حلاج