﷽ #خانم‌خبرنگار_و_آقای‌طلبه #قسمت_بیست_هشتم °|♥️|° محمدجواد رفت... دیگه بعد اون هیچی یادم نیست... چی خوردیم... کی برگشتیم... با چی برگشتیم... محمدجواد کجا رفت.... ۴ روز گذشت و ما امروز داریم بر میگردیم کرمان... ۴ روزه حتی نمیتونم دو کلوم حرف بزنم...میرم حرم و بر میگردم... حالم بده..! مندل: فائزه هیچی جا نذاشتی. بریم؟ _بریم.. مندل: فائره چرا خودتو عذاب.... نذاشتم ادامه بده:خواهش میکنم بس کن! اونم دیگه ادامه نداد و فقط آه کشید... با تاکسی تا فرودگاه رفتیم. پروازمون تاخیر ۳ ساعته داره مهدیه رفت از بوفه خوراکی بگیره... گوشیم زنگ خورد.. شماره ناشناس بود. _الو بفرمایید؟ ناشناس: فائزه خانم من محمدجوادم. چی؟؟؟؟ به گوشام اعتماد نداشتم. با ترید پرسیدم : شما؟! ناشناس: سیدمحمدجوادحسینی. وای خدا قلبم.. _ب...بفرما...یید...؟! سید: من حرمم... میخواستم ازتون... ازتون خواهش کنم بیاید الان حرم... _من.... من فرودگاهم... سکوت کرد.... _آقا محمدجواد؟ سید: شما برگردید کرمان... ان شالله وقتی برگشتم قم با خانواده خدمت میرسیم... مراقب خودتون باشید... یاعلی! آخ قبلم.... نه یعنی منظورم بعدم.... نه نه نه قلبمو میگم.. خدایا من کیم؟! اینجا کجاست؟! خدایا درست شنیدم؟! خدایا باورم نمیشه.... یعنی ممکنه درست شنیده باشم؟! مهدیه صورت اشک آلودمو که دید دویید طرفم. مندل:وای چیشده؟؟؟؟ _مهدیه... محمدجواد.... محمدجواد! مندل: آروم باش آبجی بگو چیشده؟! خودمو تو بغلش انداختم و با گریه براش تعریف کردم هرچی رو شنیده بودم و برام عین معجزه بود....امام رضا ممنونم..!😭