تا که در چشم تو ای مـــــــاه ترین ریز شدم عشق را دیدم و از قــــــــافیه لبــــریز شدم بعد از آن بود که شعــــر از ته جانم جوشید ناگــــهان رود شدم چشمه و کاریــــــز شدم خش خش پای تو بر برگ عجب زیبـــــا بود عـــــاشق خشکی و بی جـــــانی پاییز شدم خنده و چــــــــال لپت حالت گیرایی داشت غرق هـــر قهقهه‌ی وسوسه انگیــــــــز شدم من کــــــــــه آرام ترین آدم دنیــــــــــا بودم بر سرت با دل و با عقـــــل گــــــلاویز شدم رفتم و چله گرفتـــــــم بشوم کامــــــــــروا خواب‌ صبح‌ از ســر من‌رفت سحرخیز شدم چه بگویم که همه زندگی ام ریخت به هـم تا که در چشم تو ای مــــــاه ترین ریز شدم ✍ #اسماعیل_‌علیخانی 🌴💎❄️💎🌴