چقدر تو دلم فریاد زدم دیگه نمیتونم از تنهاییم لذت ببرم.. دیگه خلوت با خودم به قدری ترسناک که مدام می خواستم سرم با اجتماع شلوغ باشه یا سرم به کاری گرم باشه.. اونم برای کسی که خلوت و تنهاییش رو به هیچی نمی فروخت باخت بدی بود... برای کسی که تو تنهاییش احساس ارزشمندی داشت برای خودش وقت میذاشت ریکاوری می شد .. نفس کشیدنم ضربات قلبم معدم تمام اعضای داخل بدنم به طرزی دردناک مثل همیشه مشغول به انجام کارهاشون بودن.. کار های که برای بقای هر انسانی لازمه... اما فهمیدم تنها چیزی که برای بقا نیاز دارم وجود تو... وجود مسیری که به تو ختم میشه.. حس کردن حضور تو.. حس اینکه تنهام نمی‌ذاری ولم نمیکنی.. مگه تو خالقم نیستی؟ الباری و المصور.... چطور میتونی مخلوقت .. چیزی که از وجود خودت خلق کردی رو رها کنی ؟ هر موقعه که نقاشی می کشم به خودم میگم هر چقدر به دید بقیه زشت باشه کسی دوسش نداشته باشه کسی درکش نکنه من دوسش خواهم داشت چون با تمام عیب های که داره من خلقش کردم من کشیدمش.. تمام مدت به این فکر می کردم یعنی میشه با وجود این همه آدمی که منو شخصیتمو دوست ندارنو این همه زشتیه من یا هر چیز دیگه.. تو هم دوسم نداشته باشی؟؟ میشه؟؟ بسیار خب. در دعای کمیل داریم: وَیَا قُرَّةَ عَیْنِ مَن لَجَأَ إِلَیْکَ..( دعای کمیل:) 🌱 نه نمی تونی ... تو پناه تمام مخلوقاتی.. همه اینا رو گفتم که بگم .. چقدر همه این رنج ها رو با چند تا کبوتر لبه بالکن و یک خونه خلوتی که فقط خودم باشم و یهو حس کنم دیگه کشش ندارمو از ته دل بلند صدات بزنم و بگم من نمیخوام این باشم این زندگی من نیست این چیزی نیست که واسش خلق شدم این مسیر نیست این حالی نیست که من باید داشته باشم ... نمیتونی منو ول کنی و بعد دیدم چطور حس می کنم از جایی که در دسترس من نبودی اومدی کنارم و حس ت می کنم.. درست لحظه ی که آخرین تار امیدم به شنیدنم داشت پاره میشد اومدی و حس کردم چقدر عاشقتم و چقدر هوامو داری.. و چقدر در عمیق ترین تاریکی ها درخشان ترین نور ها نهفته ست.. و چقدر میان شکستگی ها هستی... چقدر بزرگی که در بدترین اوقات میتونی با کوچیک ترین چیز های که در دنیا وجود داره یک بار دیگه روحی رو در جسمی متولد کنی..:) تنها خواهشم اینکه دیگه به هر نحوی به هر دلیلی منو انقدر تو این تاریکی رها نکن:) ..🌱 چرا که از روزی می ترسم که بتونم با این همه لطف و کرمت به خشمت بیارم:).. عاشقتمو شبی به پایان خوش الذکر....(فراموش نشدنی:)🌱

سوره انشراح، آیه 5 و 6: "فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا (5) إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا (6)" : "پس به یقین با سختی، آسانی است. به یقین با سختی، آسانی است."

پس طبیعی که انقدر این مسائل درونم زیاد🌚

https://karan.ir/assessments/5/questions/728212?type=1 جهت تمایل برای سنج هوش هیجانی

ولیا.. میتونم مدیر بحران خوبی بشم^^✨

یه جوری خونسرد و ریلکسم که هیچکسی باورش نمیشه وسط بحران هستیم😂👍

جنگل بانی که یه رویای از کودکی دارم🥲

✨ به روز تعطیلی و گشت و گذار با رفیق ها و بیرون رفتن ها نزدیک شدیم 😔✨ محض اطلاع به درون‌گرهاا ✨

✨ هدف از زندگی چیست؟ دست ها بالا رفت و یکی یکی اجازه صحبت کردن گرفتن* +هدف از زندگیمو نمی‌دونم ادامه میدم ببینم چی میشه.. +اجباراً زنده شدم حالا دارم زندگی می کنم.. خطی زیر سوالش کشید و صدای ضربه های گچ روی تخته بلند شد* بالآخره داستان خلقت چیست؟ این انسان چیست که همه عالم برای اوست؟.. بعد با صدای آرام و رسا شروع کرد به صحبت* اگر خداوند بهترین چیز را بخواهد.. 🌱بهترین چیزی که در هستی هست چیست؟ خداوند خودش را می خواهد..

و برای اینکه خودش را می خواهد..
و می خواهد خودش را ببیند..
و خودش را نشان بدهد..

پس انسان را می آفریند که در انسان خودش را ببیند..:))✨ انسان آیینه تمام نمایی حق تبارک تعالی ست.. و انسان هم خدا را در خود می بیند! ✨

کیوته ^-^

خیلی خیلی شیرین *-*