بعدا مینویسم

بعدا😁

می‌دونستین خیلی دوستون دارم که درک می‌کنید سرم شلوغه و امتحان دارم و نمی‌تونم فعالیت کنم و حتی ناشناس جواب بدم؟🌚🙏

انگار که کسی انگشت سردش را روی گونه‌ات بگذارد؛ قطرات آرام و ریز روزی صورتم میریختند و حس سرمای کوچکی را توی وجودم پخش می‌کردند. انگار که جریان برق ریزی با تو برخورد کند و مور مور بشوی. بارون شدیدتر میشد و باعث می‌شد مژه‌های خیسم گاهی دیدم را ازم بگیرند و باعث شوند که معدود ماشین‌هایی را که از خیابون می‌گذشتند فقط به صورت نقطه‌هایی نورانی ببینم. بوی خاک بارون خورده مثل موسیقی برای روحم بود، کل وجودم را پر از حس عجیب می‌کرد. تنها چیزی که سکوت را میشکست صدای قدم‌هایم، گریه‌های آسمون که به زمین میخوردند و ساعتی که نیمه شب را اعلام می‌کرد بود. به بخار‌هایی که از نفس‌هایم بیرون می‌امدند نگاه میکردم و دستم‌هایم که توی جیب کتم بودند و احساس گرما میکردند تکان میدادم و در افکارم غرق میشدم. انگار گاهی روحم این حس عجیب که نمی‌دانم چیست و چه اسمی میتوان رویش گذاشت را نیاز دارد. حسی که در سکوت شب و باران پدیدار میشود

میدونی قشنگ بود خیلی ولی اون چیزی که موضوع می‌خواست نبود و به نظرم یکم تکرار کلمات زیاد بود همین

منم نقد کنید🙃

*خودم در همه موارد حس میکنم چرت و پرت مینویسم🤝*

اینو الان دیدم- مرسییی هنهکلتالعتعخننل

آره میدونم دقیق اونو نخوندم از قصد بودن، حس می‌کردم اینجوری متن قشنگ میشه ولی مثل اینکه نمیشه همین که برای من انقدر ساده همین نیست ولی ممنونممم

خسته نباشی واقعا😐

اره خیلی وقتا قشنگ میشه اینجا هم قشنگ بود ولی یکم زیاد بود✨

به خدا من فقط دیدم فردریک بکمن اینجوری می کنه قشنگ میشه منم کردم😭 ولی انگار قضیه ی هر شاهرکاری یه کپی داره (؟) شد