اون روز لبۀ جدول نشسته بودم و به چهرۀ غمدار مردم نگاه میکردم. به این فکر کردم که ما چه مصیبت ها و درد های عجیبی رو باهم گذرونیم. ما چه ملت سخت و صبوری هستیم.

واقعا باید دست این مردم رو بوسید. که همیشه هستن که همیشه حضور دارن که همیشه و همیشه دشمن رو زمین میزنن.

یکی از زشت ترین تصاویر ممکن این مدت پوستر و بک گراند مراسم امشب میدون امام حسین بود. پس تصویر اون سه تا شهید کادر پرواز کو؟ آیا اونها جزو شهدا نبودن؟ بخدا خیلی زشته جداسازی شهدا. من امشب میدون امام حسین نبودم اما بیشتر برنامه رو از تلوزیون دنبال کردم و حتی بین بنرها یک عکس از این سه شهید بزرگوار ارتشی ندیدم.

هیچ فرقی بین شهدا نیست. متوجه بنرهای پنج نفره شهرداری‌ها و بسیج نمیشم. ما هشت شهید دادیم و این اوج بی‌فرهنگیه که از یک نفر یاد کنیم و از یک نفر نه. جان هر کدوم به یک اندازه ارزشمنده و هرکدوم دارای خانواده‌ان. حداقل به احترام خانوادۀ شهدا این رفتارها رو نداشته باشیم.

همین رفتارهای احمقانه و بدون تفکره که باعث میشه رسانه‌های ضدانقلاب و معاند جرعت کنه اسم شهدای کادر پرواز رو طوری به میون بیاره که انگار اونها از سر اجبار رفتن و طوری القا کنه که برانداز جماعت کامنت بزاره «من فقط دلم برای خلبان میسوزه!» با این رفتارها دیگه لازم نیست رسانه‌های اونوری تیتری بزنن یا کاری کنن. خودمون مهر تایید میزنیم به توهماتشون.

اما حقیقتش این است که من برایش یاسین حجازی بودم، متن حیرت‌انگیز و اجرا بی‌نظیر. اما دیدید چه شد؟ بزرگوار آریانفر دوست داشت.

ما چند روزه غصه‌دار پیکرهایی هستیم که یک شب غریبونه روی زمین مونده. بمیرم واسه آقایی که پیکرشون سه روز و سه شب روی ریگ بیابون بود..

حسین جان ! چقدر داغت بزرگ و سنگینه که ما هر مصیبتی میبینیم تداعی یک گوشۀ عاشوراست برامون..

شبیه لایحۀ حجاب و عفاف هستید. پوچ و تو خالی. فقط حرف و حرف و حرف.

امسال خیلی زودتر از محرم مشکی پوش شدیم...

حتما این یادداشت رو از خانم بهرامی عزیز در تلگرام بخونید. https://t.me/Bahrami_Zeinab/4899

عزیزی که میای ناشناس به من میگی زود قضاوت میکنم. عزیزی که به من میگی نباید اظهار نظر کنم چون اونجا نبودم. اینارو نگاه کن. این کار فرهنگی یکی از آدم‌های انقلابی و فعال رسانه‌ایه. (مثلا) من دنبال دعوا نیستم حتی الان دنبال نقد هم نیستم چون موقعش الان نیست. اما این ماجرا مال امروز و دیروز نیست یک بحث و چالش همیشگیه. بارها اومدم راجبش بنویسم گفتم الان وقتش نیست ولش کن. ولی ما صدامون به هیچ‌جایی نمیرسه که گفتن و نگفتنمون مهم باشه. ولی اینو گذاشتم تا شما ببینی این تفکر که فقط ۵ شهید دادیم و اون سه نفر هم حالا این وسط بودن دیگه مهم نیست، متعلق به ۹۰ درصد رسانه‌ای هاست. اینم یک موردشه!

به جای مقابله کردن و نصیحت کردن منی که فقط دردم میاد از این موضوع و هیچ‌جای بازی نیستم یکم واقع گرایانه نگاه کنید. من اگر جای خانوادۀ شهید بودم و همچین چیزهایی رو میدیدم واقعا دلگیر میشدم.

و بازم میگم این حرف‌ها و دلگیری‌ها مال امروز نیست که برای من شات میفرستی نگاه کن اون پشت عکس سه در چهار فلان شهیدو چسبوندن پس غر نزن. اینجا جاش نیست خیلی چیزها رو باز کنم و راجب خیلی چیزها حرف بزنم چون گفتم دنبال تفرقه افکنی نیستم ولی شماهم نامردی نکنید و دفاع الکی نکنید. باید قبول کنیم اشتباهات رو.

ربات‌های تلگرامی ایرانی ساخته شدن تا هر روز بهت یادآوری کنن هیچ چیز رایگان نیست.

فیلم بساز بی‌محتوا بودنش هم مهم نیست. فقط توش به جمهوری اسلامی و ارزش‌های اسلامی لگد بزنی کافیه. تضمینی توی جشنواره‌های مطرح دنیا کلی جایزه میبری.

ستایش هپروتی رئیسی! مزیتهای رئیسی را هپروتی و معایبش را انضمامی و آماری روایت نکنید. به بیان دیگر مزیت‌های اخلاقی و ایمانی را به معادلات غیرواقعی و خارج از دسترس حواله ندهید و نیز در مقابل ناکارآمدی‌ها را متریک و کمیت‌محور تشریح نکنید. خروجی این صورت‌بندی این روایت است که رئیسی فی الواقع دولتمرد بدی بود اما چون خوش‌اخلاق بود و نماز شب می‌خواند و سفرهای استانی می‌رفت پس از شهادت با اقبال مردمی مواجه شد. این به جز خلاف‌گویی حتی توهین به شعور مردم هم هست. طبیعی است که رئیسی و هر کس دیگری ده‌ها ضعف، خطا، ناکامی و شکست داشته باشد اما رئیسی معیارهای کارآمدی را در دولت اسلامی توسعه داد و به معیارهای اصیل ارتقا بخشید. حتما دولت سه ساله‌ی او به اندازه‌ی سه سالش از منظر معیشت و سرعت اینترنت و بسیاری سنجه‌ها قابل ارزیابی است اما دقیقاً به همان ترتیب از منظر معیارهای اساسی دیگرِ یک دولت انقلابی آنهم در روزگار تحقق دولت اسلامی (نه معیارهایی متصلب و ازپیش‌تعیین‌شده) هم قابل بررسی است. کارآمدی برآیند همه‌ی این سنجه هاست. پیشاپیش واضح است که این معیارها هم صفر و یکی نیستند اما فی‌الجمله احیای ارتباط قلبی و پیوند مردم و حاکمیت، احیای گفتمان مردم‌سالاری، احیای تصویر استکبارستیز از جمهوری اسلامی در دیپلماسی، احیای اخلاق و منش اسلامی در سیاست‌ورزی، احیای ادبیات خدمت به مردم و محرومین، احیای توجه به داخل، توسعه روابط خارجی، رشدهای اقتصادی و موارد بسیاری دیگر از جمله مزیت‌های رئیسی است که کاملاً با ویژگی‌های معنوی و اخلاقی او مطابقت و هماهنگی داشت. این‌ها در یک ترکیب به هم‌پیوسته گفتمان رییسی بود. حتی اگر بگویید رئیسی اساسا شخصیت ریاست جمهوری نداشت نمی‌توانید دستاوردهای واقعی او را نادیده بگیرید و شخصیت حقیقی او را به تنهایی ستایش کنید. مگر اینکه خودتان در هپروت تحلیل کنید و تاریخ ایران اسلامی را از ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۳ انتزاعی ببینید. @Mahdi_Takallou

کاش منم عقل ند‌اشتم به جاش یه شوهر داشتم که باهاش محتوا تولید میکردم و پول درمیاوردم. درسم نمیخوندم دیگه.

یه شوهر، یه دوربین حتی

عزیزم کارمون با یه روتین پوستی داشتن هم حل میشد. هزینه هم لازم نیست والا.🙏🏻