عیبی نداره بیاید پتورو بکشیم رو سرمون تا صبح با این مداحی هق هق کنیم. شاید خواب کربلا رو دیدیم. #رزق

بیاید هروقت خسته شدیم و کم آوردیم یادمون بیاد حضرت‌آقا گفتن؛ نزدیک قله‌ایم خستگی ممنوع !

حتی نواده‌هات زائر دارن اما تو نداری اینجا ماذنه‌ها گنبد دارن اما تو نداری..

جمعه همینطوریش مزخرف هست ، وای به حال اینکه آدم نوتیف حلالیت گرفتن رفیقاشو ببینه.

دعوای ما با حجاب استایل‌ها سر هویت حجابه. نه کمتر ، نه بیشتر.

واسۀ برادر/ خواهرهای کوچیکترتون وقت بزارید مخصوصا اگر بچۀ بزرگ خانواده‌اید. من میدونم که گاهاً ممکنه شرایط برای خودتون هم سخت باشه، اما این سختیِ مضاعف رو به جون بخرید و آدم امن افراد خانواده‌تون بشید. حرفاشونو بشنوید، به علایق و سلیقه‌هاشون احترام بزارید. پایۀ تفریحات مورد علاقه‌شون باشید و اگر جایی رو اشتباه رفتن شما طوری باهاشون رفتار کنید که همیشه دوست داشتید باهاتون رفتار بشه. اجازه ندید دلایلی مثل شکاف نسلی و.. بیشتر از این اونارو از آغوش خانواده دور کنه.

📪 پیام جدید 💬https://eitaa.com/Nvr_Kst/6838 وقتی اونا اینکارارو با ما نمیکنن ما چرا اینکارا رو کنیم؟ تو حتما اینو میگی چون اوضاعت عالیه #دایگو

یک بار برای همیشه. هیچ‌وقت نشد من راجب خانواده اینجا مطلبی بنویسم و از این مدل پیاما دریافت نکنم. نمیفهمم چرا عادت کردیم وقتی کسی از مدارا یا اصولی رفتار کردن با موضوعی حرف میزنه، بگیم آره تو که مشکلی نداری تو که نمیفهمی ما چی میکشیم و.. نه عزیزم. من که از مریخ نیومدم. پدر و مادرمم که معصوم نیستن. همۀ ما بدون استثناء بارها و بارها از طرف خانواده‌هامون مورد زجر واقع شدیم. بارها ازشون دلگیر شدیم، بارها درک نشدیم، بارها حتی بخاطرشون زمین خوردیم و عقب افتادیم. اما آیا باید بگیم چون اونا باما اینطوری میکنن ماهم باید مقابله به مثل کنیم؟ ماهم باید بدترین ورژن خودمون رو در مقابلشون نشون بدیم؟ نه. ابدا این نیست. سر جنگ که نداریم باهم. من درک میکنم، سخته. طاقت فرساست. به هردلیلی آزاردهنده‌ست. اما تا کی میخوایم اوقاتو به کام خودمون و بقیه تلخ کنیم؟ اصلا بقیه به کنار. خودمون، خودِ خودمون. بعد من روی صحبتم با بچه‌های کوچیک‌تر خانواده بود. شما دلتون میخواد زجری که به هر دلیلی نصیب شما شده نصیب اوناهم بشه؟ دلتون میخواد یک نفر دیگه هم احساس کنه هیچ کس نمیفهمتش؟ درک نشه و بره دردهاشو با آدم اشتباه شریک بشه؟ من میدونم که شما اینو نمیخواید. منظور حرفم همین بود. یکی از دوستام به من گفت من باورم نمیشه تو که اینهمه از داداشت مینالی و باهاش جنگ و دعوا داری، میگی براش وقت میزارم. اینارو باهم قاطی نکنید. من باهاش دعوامو میکنم، موهای همدیگه رو هم میکشیم، اما قبل از همه اینا ما خانوادۀ همدیگه‌ایم. اینکه من میگم براشون وقت بزارید یعنی من با داداشم هیچ مشکلی ندارم؟! نکتۀ بعد. (راجب پدر و مادر) مسئله خیلی واضحه. من از بدی‌هاشون عبرت میگیرم و خوبی‌ها رو الگوی خودم قرار میدم. اتفاقا به نظرم داشتن پدر مادری که خصلت های بد اخلاقیشون پدیدارتره یه فایده‌ست. تو میتونی ورژن پرورش یافتۀ رذائل اخلاقیتو درون اونها ببینی. بیینی ته راهی که میخوای با بداخلاقی یا هر چیزِ بد دیگه‌ای پیش بگیری چیه. و سعی کنی اون خصلت‌هارو از خودت دور کنی. به همین سادگی. تو میتونی ببینی و کنکاش کنی که کجای تربیت پدر و مادرت تورو به این اخلاق و صفت بد رسوند، و اجازه ندی این مسئله روی برادر و خواهر کوچیکترت تاثیر بزاره. بچه‌ها خانواده مهمه. ما باهم دشمنی نداریم. من درک میکنم چقدر ممکنه سخت باشه. خودمم یه نوجوون عین شمام. با پدر و مادرمم همیشه همه‌چیز گل و بلبل نیست. من با مامانم بحث میکنم. هر روز بحث میکنم. دعوام میکنم. ولی دوسش دارم چون مادرمه. دلیل نمیشه چون بحث داریم رابطۀ خوبی نداشته باشیم یا همدیگه رو دوست نداشته باشیم. یاد گرفتم یه جاهایی مدیریتش کنم. نه صرفا بخاطر اونا، بخاطر روان خودم. و سعی کردم ازشون یاد بگیرم. چه خوب و بد رو. اینو به همتون پیشنهاد میدم🤍

مهم اینه که ''امام حسین، بزرگ‌تر از دردای منه''.

اگه رفتید کربلا به جای من قدم برندارید، به جام آب مکعبیِ خنک بخورید. از اونا که عراقیا میگیرن دستشون و با صدای بلند میگن مای باررد!

من واقعااا با این مداحی بزرگ شدم. #رزق