میدونید چیه ؟
شاید همهٔ ما درگیر غم باشیم.
چه بسا خیلی زیادتر از اونهایی که سعی میکنن نشون بدن که خیلی تو رنج به سر میبرن!
اما نکتهٔ مهم اینجاست که بستگی داره چقدر توش غرق بشیم و اونرو ببینیم..
غم/رنج/بغض و چیزهایی از این دست مسریه.
هرچقدر توش عمیق بشی و بهش پروبال بدی بیشتر زندگیتو تو خودش میکشه.
از اونجایی که میدونم بیشتریاتون اهل فکر و
دغدغه هستید بر خودم واجب دونستم
چندکلومی راجب این موضوع صحبت کنم.
اگر هدفتون از کتابخوندن ، چیزی بالاتر از
تفریح هست و دنبال قوی کردن خودتون و
ساختن باورهاتون هستید ، باید کتابایی بخونید که شالودهٔ عقیدههاتون رو بسازه.
کتبی که پاسخگو به شبهههای اساسیتون
باشه و با خوندن اونها دین و ایمونتون توی
هیچشرایطی نلرزه ..
میدونم فهمیدید که منظورم کتبِ شهید
مطهریه! حالا چرا شهید مطهری؟
برای زندگی توی جامعهٔ امروز ،شما باید هم
تاریخ بلد باشید هم جامعهشناسی و گریزی هم
به دین و علوم سیاسی بزنید و حقیقتا
کامل ترین پکیجی که میشناسم همینه.
خودتون رو سرگرم نکنید با چارتا رمان و کتابایی که شاید سرجمع به دوسه تا از سوالاتون پاسخ بده. برید سراغ اندیشهشناسی و برای اینکارچهکسی بهتر
از امثالِ شهیدمطهری و اندیشمندان
صدرِ انقلاب!
* و خب البته میدونم قلم ایشون یکم ممکنه
سنگین باشه ، اگر میبینید نمیتونید کتبشون رو
خوب متوجه بشید ، با دورههای بینشمطهر
(مخصوصادورههایاستادغلامی) پیش برید
که براتون راحتتر بشه
در نهایت هم اینکه مخلصیم.
_نوارکاسِت
از اونجایی که میدونم بیشتریاتون اهل فکر و دغدغه هستید بر خودم واجب دونستم چندکلومی راجب این موضوع صح
صحبت حضرتآقا راجبِ آثار شهید مطهری و اهمیت خوندنشون !
1379/6/14
* دیدار مسئولان و اساتید طرح مطالعاتی آثار شهید مطهری
این هم سخنان دیگهشون در دیدارهای مختلف
_نوارکاسِت
صحبت حضرتآقا راجبِ آثار شهید مطهری و اهمیت خوندنشون ! 1379/6/14 * دیدار مسئولان و اساتید طرح م
و شما نگاه کن وقتی ایشون میگن ؛
اگر کسی فقط آثار ایشان را از اول تا آخر با دقت بخواند، کافی است که او را به یک سطح راقی از معارف عمیق اسلامی برساند.
پس چرا تو مجازی یا کتابای سطحی دنبالِ پیدا کردن جواب سوالاتی ؟
و برای حسن ختام
عمیق بخونید تا بتونید عمیق فکر کنید
و سعی کنید هر چیزی رو از منبع اصلیش دنبال کنید
صرفا نه کتب ایشون ، علما و انسانهای بزرگی از صدراسلام آثار بهجاماندهٔ مهمی دارند که ما باید بخونیم و روشون تفکر کنیم.
اصل ِ اصلِ اصلِ همشون قرآنِ و قطعاً بعد از اون نهجالبلاغه ..
و کتابهای خیلی خیلی زیادِ دیگهای که در مکتب ما ارزشمند حساب میشه و حتما باید بخونیمشون.
فلذا درحد یک خط خلاصه کنم و بگم که ، اول بریم سراغ اندیشه شناسی ، (نه صرفا خوندن زندگینامهها بلکه شناخت تفکر) ، عمیق بخونیم و عمیق فکرکنیم!
والسلام.
چطوری میتونید جمعای خانوادگیتونو
دوست نداشته باشید؟
ما کل ماهو به امید این میگذرونیم که
زودتر دورهم جمع بشیم💘
حالا درسته کاسهلیسای انگلیس اومدن درودیوار سفارتخونه رو رنگآمیزی کردن و
اوج حقارت خودشون رو به نمایش گذاشتن.
ولی این وسط فاز حزبالهیهایی که فراخان
دادن ، برای شعارنویسی مجدد رو دیوارای
سفارتخونه رو درک نمیکنم!
تاکی قراره خودمون رو درگیر این حرکات
چیب و تدافعی کنیم ؟ تا کی قراره با
کجسلیقگیهامون اندرخم یک کوچه بمونیم ؟
حضور سفارتخونهٔ انگلستان تو تهران از ریشه
غلطه ولی با اجازهتون وقتی سیاستگذارای
مربوطه باهم توافق میکنن انگلیس تو
کشورمون سفارتخونه داشته باشه ، ماهم
باید به قانون مصونیت سیاسی سفارتخونهها
پایبند باشیم و بزاریم اگر مشکلی هست دولت حلش کنه!
حالا یه چیزی بگم؟!
تو سال ۹۰ یهسری دانشجو که (کاری ندارم کدومطرفی بودن) ریختن تو سفارت انگلیس و خرابکاری کردن و پرچم انگلیس رو پایین کشیدن و به داخلش حملهور شدن.
تو سال ۹۴ هم باز این اتفاق در سفارت عربستان افتاد
و حالا بشنوید از واکنش رهبری منباب این موضوع :
_نوارکاسِت
حالا یه چیزی بگم؟! تو سال ۹۰ یهسری دانشجو که (کاری ندارم کدومطرفی بودن) ریختن تو سفارت انگلیس و خر
هم فیلم سخنانشون و هم متنصحبتشون توی سایت رسمیشون
94/10/30
خلاصه خواستم بگم عقیدههاتون رو از کف کانالاتون جمع کنید و برای خودتون نگهدارید
لطفا فاز تسخیرگرانِ لانهٔ جاسوسی روبرندارید.
بچههای مردمم از راه بهدرنکنید.
هدایت شده از کَلِمُتیوف
داریم به لحظاتی که قراره با شعر ''دوقدم مانده که پائیز به یغما برود'' دهنمون سرویس بشه، نزدیک میشیم.
هیچوقت با اون دسته از مذهبیایی که از
هیئت رفتن فقط لطمهزنیشو یاد گرفتن
نتونستم کنار بیام
_نوارکاسِت
هیچوقت با اون دسته از مذهبیایی که از هیئت رفتن فقط لطمهزنیشو یاد گرفتن نتونستم کنار بیام
چرا ؟
بچهها ما اگر زیر بیرق امام حسین جمع شدیم برای کارای مهمتری بوده ...
نیومدیم خودمونو خونی مالی کنیم بقیه رو از هرچی هیئت و امام حسینِ زده کنیم که ...
رسالت ِ هیئت رو دریابید.
اصلا من نمیگم باید دور شیم از پریشانی و اشک و آه برای مصیبت آلالله ..
منظورم از لطمهزنی هم چیزیه که مراجع تقیلد هم منعش کردن (در حد خونیمالی شدن و آسیب زدن به بدن)
ما عمری در این خونه بودیم و افتخارمون گریه کنِ امام حسین بودنه ، ولی بیاید باهم فکر کنیم کسی که از دور نگاه میکنه به این مدل رفتارا ، آیا جذب میشه؟
مگه هدف از هیئت و گریه کردن برای اهلبیت این نیست که صدای مظلومیت شیعه باشیم ، مگه قرار نیست چراغ ِ روضهها روشن بمونه تا اسم و یادشون همیشه همراهمون باشه ؟
ولی عزیزِمن هرچیزی حد خودشو داره.
_نوارکاسِت
هدف روضه تربیتِ ولاغیر.
هیئت محل تربیته ، محل گریه های سیاسی ، محل گریه های اعتراضی برای حقی که سلب شد ، ظلمی که صورت گرفت ...
محل تبیین و درس گرفتن از تاریخ و جایی که باید باور کنیم که تاریخ تکرار میشه.
اگر از همون اول در کنار اشک و لعن یاد میگرفتیم که چرا و چطور اینطوری شد و خودسانسوری نداشتیم در روایتهامون شاید شرایط طور دیگهای بود.
اگر این روایتها از دل هیئت شروع میشد و تا دانشگاهها و کتب درسی میرسید شاید شرایط طور دیگه ای رقم میخورد...