غم‌گینم مثل کسی که این ویوی همیشگیشه :

در حال حاضر ما در دوره‌ای زندگی میکنیم که حتی استعمار هم استعمارِفرانوعه . پس مطمئن باشید تنها چیزی هم که میتونه ناجیِ ما باشه ، علمه ! دورۀ زورِبازو خیلی وقته تموم شده.

بچه ها من خیلی فوبیای : «من اسم تو را به مادرم گفتم و گفت در خواب همیشه میبری نامش را» گرفتم.

تو چقدر حقیری آدمی‌زاد چقدر دلبستگی‌هات چیپ و مسخره‌ان. چقدر هرچیزی که بهت مربوط میشه فانی و تموم شدنیه تو چقدر حقیری آدمی‌زاد.

انقدر خودتو گره‌ نزن به نشونه‌های تو دنیا انقدر دلبسته نشو. به این فکر کن که هیچی موندگار نیست هیچی دائمی نیست به عقب نگاه کن و ببین روزای رفته و آدمای رفته رو همون‌طوری که دورۀ اونا تموم شده، این روزاهم تموم میشه بندی که دلتو چفت کرده به این آدما پاره میشه اینجا هیچی مال تو نیست. دلنبند ، دل بکن!

امروز آمریکا و اسرائیل میخواهند خیمۀ مارا محاصره کنند. عمود این خیمه امام خامنه‌ای و مرکز آن جمهوری اسلامی ایران است ، در این نزاع بی‌طرفی معنا ندارد. یا باید با حسین باشی یا با یزید. و ما میگوییم : ای فرزند حسین ما تورا تنها نمیگذاریم. - سید حسن نصرالله

داریم به وردِ زبون شدنِ اون مداحیِ روح‌الله رحیمیان که میگه ؛ «اگه مردم چی ؟ اگه قبل اربعین چشامو بستم چی؟» نزدیک میشیما :))

جدی اگه بمیریم و نشه دوباره بریم کربلا چی ؟

خسران واقعی اینه که تو زنده باشی،‌امامت هم زنده باشه؛اما هیچ ارتباطی بین شما وجود نداشته باشه.

اما بعضی‌ از غم‌ها خیلی «بی‌چاره» هستن.

+ من اگر جای تو بودم ، هرکاری که میتونستم انجام میدادم. چون الان میدونم اگر کاری انجام ندم ، هر روز بخاطرش پشیمون خواهم شد. غم‌انگیز ترین تجربه ، زندگی کردن با حسرت کارهاییه که میتونستی انجام بدی اما ندادی ! لطفا اینطوری زندگی نکن. [ دیالوگ ]

خدایا «معصومیت‌»ها و «معنویت‌»‌های از دست رفته رو بهمون برگردون ...