eitaa logo
امت شاهد
62 دنبال‌کننده
1.2هزار عکس
922 ویدیو
29 فایل
بر اساس الگوی دولت سایه دکتر سعید جلیلی، جهت تأیید، تصحیح و تکمیل طرحهای دولت آینده جهت ارتباط با ادمین @Omateshahed_Admin
مشاهده در ایتا
دانلود
چرا به جلیلی رأی می‌دهم؟(1) ‌ مسائل ما، یا پاسخ‌های روشن و آماده دارد یا پاسخ‌های نامشخص و غیرآماده. آن دسته از مسائلی که پاسخ‌های آماده دارد به این علت حل نمی‌شود که منافع گروهی و شبکه‌ای و طبقه‌ای در تضاد با منافع عمومی مردم قرار گرفته است. سیاستمدارانی که حیات سیاسی و اقتصادی‌شان در گرو منافع خواص است، نمی‌خواهند و نمی‌توانند این مسائل را حل کنند. مثال واضح این ، نظام پزشکی و مسکن و آموزش و پرورش و صنعت است؛ آنجا که تصمیم‌گیران مسکن، مَلاک و بسازبفروش هستند، سیاست‌گذاران آموزش و پرورش بزرگترین مدارس غیردولتی را دارند، ذی‌نفوذان در آموزش و درمان و قانون‌گذاری و نظارت پزشکی، منحصر در گروه پزشکان هستند و سیاستمداران حوزه صنعت، دخیل در واردات یا عضو هیئت مدیره شرکت‌ها هستند. مردم در این باره به‌درستی می‌گویند . برتری مهم نسبت به دیگر نامزدها این است که بیشترین تلاش را برای رهایی از شبکه‌های قدرت و ثروت و تئوری‌هایشان دارد. برنامه داشتن مهم است اما برنامه هنگامی معنا دارد که شما برای اجرای آن کمترین وابستگی شخصی و تشکیلاتی را به زر و زورِ باندها داشته باشید. افرادی که در ستاد جلیلی هستند و کسانی که او با آن‌ها ارتباط سیاسی دارد، گواه این مطلب است. به لحاظ شخصی نیز، جلیلی شاهدی بر این است که احتمال گرایش او به سبک زندگی مترفین و سرمایه‌سالاران از دیگران کمتر است. دسته‌ای دیگر از مسائل، پاسخ‌های متعارف و آماده ندارد. این مسائل، اغلب به دلیل سیاست‌های غیربومی در سال‌های گذشته، پیچیده‌تر و بحرانی‌تر شده است؛ پاسخ‌هایی که یا از جانب متخصصان ترجمه‌گرای دانشگاهی داده شده است یا از جانب متحجران حوزوی. پیچیده بودن این مسائل نیاز به پاسخ‌هایی نوآورانه دارد که برخاسته از علم ما از کف صحنه است. لذا پاسخ‌های تخصصیِ دور از صحنه و مدیریت اتوکشیده در اتاق‌های دربسته نمی‌تواند پیچیدگی این مسائل را درک کند. سعید جلیلی نشان داده است وجهه همت و نظر او، صَرف پیگیری میدانی مسائل مردم بوده است. او همچنین از ظرفیت جوانان خلاق برای ارائه پاسخ‌های بومی (و نه تقلیدی) به مسائل گوناگون استفاده کرده است. ایده در همین چارچوب معنا می‌یابد. هشت سال است که مورد به مورد در جست‌وجوی مسائل کشور و یافتن پاسخ‌های خلاقانه و کارشناسانه به مسائل است. در همین چارچوب، مشاوران و برنامه‌ریزان جوان او و ایده‌هایی مانند و توجه به مسائل بومی سیستان و بلوچستان و دیگر شهرها از نشانه‌هایی است که من را به آینده دولت او امیدوار می‌کند. ✍️ @teribon
چرا به جلیلی رأی می‌دهم؟ (۲) ۱- کشور ما امروز نیاز به یک «اجماع گفتمانی» بر محور یک اراده سیاسی عام دارد؛ نه «جمع جبری» میان ذی‌نفعان سیاسی و اقتصادی در قالب یک «دولت سهامی خاص». اجماع نوع اول ممکن است ابتدا حداقلی به نظر برسد اما روند افزایشی خواهد داشت؛ اما اجماع نوع دوم، به‌محض غلبه، ذره‌ذره آب می‌رود. قدرت اجماع فزاینده دارد. او به دلیل تقوای سیاسی شگفت‌انگیزش، حتی به رقبای سیاسی خود حمله گستاخانه نمی‌کند و راه را برای گفت‌وگو و مشارکت نمی‌بندد. او، مانند برخی عدالت‌خواهان غوغا به پا نمی‌کند و هزینه بیهوده رسانه‌ای ایجاد نمی‌کند. روشن است که جلیلی به کسی باج نمی‌دهد اما به پشتوانه ویژگی بارز دیگرش؛ یعنی «عقلانیت»، می‌داند که با همین نیروهای سیاسی موجود باید کار کند و لذا افراد خوش‌نام، خوش‌فکر و کارآمد از جریان‌های سیاسی فعلی را به کار می‌گیرد. برای مثال مراوده با افرادی از دولت اول احمدی‌نژاد مانند آقای و دیگرانی مانند او نشان می‌دهد گارد او برای استفاده از افراد باتجربه جریان‌های سیاسی بسته نیست. ‌ ۲- تاکید کمپین تبلیغاتی بر «برنامه»، موجب سوءتفاهم شده است؛ اما خودش در آخرین مناظره سعی کرد منظورش از برنامه را روشن کند؛ آنجا که گفت: «با سفارش به اندیشکده، برنامه نوشته نمی‌شود». شاید ما برنامه را همچون «حل‌المسائل» بدانیم که به راحتی با رجوع به متخصصان تدوین می‌شود؛ حل‌المسائلی که مسائل و پاسخ‌ها را از پیش آماده دارد اما تقلای هشت‌ساله جلیلی برای کشف میدانی مسائل و پیدا کردن راه‌حل‌ها نشان می‌دهد تصور او از برنامه، مکانیکی و تکنوکراتیک نیست. او علاوه بر کشف مسائل و پاسخ‌ها، به سمت ارائه پیشنهادهای سیاستی به دولت و مجلس و پیگیری اجرای آن هم رفته است. خیز جلیلی به سمت کشف مسائل و راه‌حل‌ها، به او یک «قوه تشخیص» در لحظه تصمیم‌گیری می‌دهد. او می‌تواند در میان برنامه‌های متعارض دست به انتخاب آگاهانه بزند و تحمیل‌ها و موجه‌سازی‌های شبه‌تئوریک رهزن او نباشد. برنامه جلیلی در خلأ تدوین نشده است و او به‌عنوان کسی که همه پله‌های ارتقای اداری را یک‌به‌یک طی کرده است، از گیروگرفت‌های بوروکراتیک آگاه است و می‌داند کدام برنامه و چگونه ضمانت تحقق خواهد داشت.