💔 لَا یَوْمَ‏ کَیَوْمِکَ یَا اَبا عَبْدِاللهِ روضه جانسوز شهید #رئیسی 😭 #شهید_جمهور

✴️ آرمان: ◀️ در مرحله مطالبه‌گری گفته شد که مطالبه، یعنی مراقبت از تحقق آرمان. 👥 افراد تشکیلات نیز تلاش می‌کنند به طرق مختلف، آرمان‌های تشکیلات به برنامه تبدیل شوند. 👈 مطالبه‌گری عمومی در تشکیلات زمینه مراقبت از آرمان را فراهم می‌آورد. 🔹یکی از موضوعاتی که در تقوای تشکیلاتی باید مد نظر قرار گیرد آرمان تشکیلات است که باید از آن مراقبت شود. 👌سالم ماندن آرمان از گزند تنزل‌گرایی و آلوده شدن به سلایق فردی، یکی از مسائل مهمی است که در تقوای تشکیلاتی حاصل می شود. ✴️ آدم‌ها: 💢مراقبت از آدم‌هایی که با همدیگر در ارتباط هستند و از ارتباط آنها تصمیمات اتخاذ شده و به اجرا می‌رسد.

✔️یکی دیگر از مصادیق تقوای تشکیلاتی است. 〽️کیفیت ارتباط آدم‌ها با همدیگر معمولاً دچار نوسانات مختلف می‌شود که اگر مشمول این مراقبت قرار نگیرد، دچار آسیب‌های جدی و متعددی می‌شود. 🔛 این ارتباطات در هر مرحله، مراقبت و تقوای مخصوص به خود را نیاز دارد. ✴️ انجام مأموریت یا برنامه: ◀️ موضوع سومی که نیاز به مراقبت دارد کیفیت انجام مأموریت و اجرایی کردن برنامه در تشکیلات است. 🔸از آنجایی که تصمیم اتخاذ شده در راستای آرمان‌های تشکیلات تعریف می‌شود ↪️ ↩️ باید برنامه اجرایی متناسب با آرمان تعریف شود. ♨️ هم راستا بودن این برنامه‌ها با آرمان‌ها، دغدغه‌ای است که نیاز به مراقبت دارد.

🎋 ۷_ فضولی: 🌐 آدم‌های تشکیلات به معنای درست کلمه باید فضول ... باشند. ♨️ فضولی به این معنا است که افراد کار خودشان را درست انجام دهند و سپس به سراغ دیگران بروند و از ایشان مطالبه‌گری کنند. 👈 این فرهنگ فضولی باید در تشکیلات جریان داشته باشد. 👌 روحیه فضولی یعنی افراد به کار دیگران کار دارند و از سر دغدغه تمام تلاش خودشان را می‌کنند که هم خودشان و هم دیگران را در مسیر آرمان حرکت دهند. ❓با این تعریف، فضول کیست؟ 🔸➖ ذات فضول افزون‌طلبی است. سرک کشیدن یا مداخله در ارتباط با دیگران، از خصوصیات اصلی افراد فضول است.

🦾✨ افراد فضول، مافوق توان و کار خود در تشکیلات کار می‌کنند و به سراغ دیگران می‌روند تا کارهای تشکیلات انجام شود. 👌آدم تشکیلاتی «به من چه» و «به من ربطی ندارد در کارش نیست. 👤 آدم تشکیلاتی کسی است که کار و مأموریت خود را به خوبی انجام می‌دهد؛ 👈 سپس در کار دیگران سرک می‌کشد و به دیگران کمک می‌کند تا کار آنها نیز به خوبی انجام شود. ✔️ ما به این کار، فضولی می‌گوییم. ❌ این که افراد تشکیلات فضول نباشند، یک مشکل و آسیب است؛ 🔚 زیرا کسی از دیگری نمی‌پرسد کجاست؟ 🔚 چه می‌کند؟ 🔚 کمک می‌خواهد یا خیر؟

🗣 نقل می‌کنند: «سه نفر مشغول به کار بودند یک نفر زمین را می‌کند، یک نفر لوله کار می‌گذاشت و یک نفر آن چاله را پر می‌کرد. 🤒 یک روز فردی که لوله کار می‌گذاشت، مریض شد و غیبت کرد. 😳 دیدند؛ یک نفر زمین را می‌کند و دیگری آن را پر می‌کند... ⁉️ پرسیدند چرا این کار را می‌کنید؟ 🔚 گفتند به ما گفته شده هر کسی کار خودش را انجام دهد.»❌ 👌این را برای اثربخشی کارها مثال می‌زنند. ⏪ نتیجه: 🚫 این که اگر کسی کاری به کار دیگری نداشته باشد، به همین سرانجام می‌رسد. 💠 اگر این سه نفر به نحوه انجام کار یکدیگر توجه داشتند، فرد اول پس از انجام کار خود می‌گفت: «من زمین را کندم کسی که مسئول گذاشتن لوله بود، آمده است که کارش را انجام دهد یا خیر؟ 🔛 اگر نیامده، پس من هم باید در کندن زمین تجدید نظر کنم... 🔻 نفر سوم نیز نباید زمین را پر کند چرا که هنوز لوله کار گذاشته نشده است، تا بعد از آن زمین پر شود!؟ 🔺لذا باید افراد نسبت به فعالیت‌های یکدیگر حساس باشند و فرهنگ فضولی در تشکیلات تقویت شود. 〽️اگر سؤال شود که اشکال کار در فضولی کجا به وجود می‌آید؟ 👈 در پاسخ می‌گوییم؛ «زمانی که فرد پیش از انجام کار خودش، به سراغ دیگری برود و از کیفیت انجام کار توسط او پی‌جویی کند.»

⏪ البته در این نوع موارد هدف از پی‌جویی می‌تواند چیز دیگری باشد و آن خبرگرفتن و تنظیم ارتباطات با دیگران است. 🔸این که شما بدانید دیگران چه کار می‌کنند و ربط و نسبت‌تان را با آنها تنظیم کنید تا حرکت هماهنگ جلو برود امری پسندیده است. 🔹یگان رزمی را در نظر بگیرید که فقط به فکر انجام کار خودش باشد؛ 📍یک یگان در خط حد خود به خوبی پیش می‌رود ولی یگان دیگری عقب می‌ماند و نمی‌تواند پیشروی کند. 🔚در نتیجه یگان پیشتاز دور می‌خورد و محاصره می‌شود. ⬅️ بنابراین باید یگان اول، حواسش دائم به کار یگان‌های دیگری باشد که در کنار او می‌رزمند و رابطه‌اش را با آنها دائماً تنظیم کند و هرجا لازم شد به کمک آنها برود.