✨🌹✨🌹✨🌹✨🌹✨ #دلنوشته_شهدایی روزگار غریبےست همه مےخواهند از خادمی شهدا ناامیدت کنند بابت این خادم الشهدایی حتی از حزب اللهی نماها هم به جای حمایت، سنگ انداز شده اند #طعنه اغیار #پیامهای ناامید کننده دوستان و چقدر به یاد شهید آوینی هستم روحش شاد که مےگفت: #حزب_اللهی بودن را با همه تراژدی هایش دوست دارم و مےگفت: زندگی، میدان #مبارزه است چشمم به #عنایت شهداست #ادمین_جرعه_شهادت_نوشت ##شهید_بابک_نوری_هریس #ادمین_شهدا @xx1399

💚مهدی جان💚 نبودنت را چه بی‌رحمانه یادآور می‌شود این روزهای انتظار ...💔 نمی‌دانم جمعه‌های ناتمام‌تان را بشمارم یا عهدهای ناتمامم را ...💔 باز به انتظار تو جمعه غروب می‌کند💔 💜اللهم عجل لولیک الفرج💜 📌کپی مطالب با #ذکر_سه_صلوات آزاد است.

❣ #سلام_امام_زمانم❣ 🌾از قعر زمین به اوج #افلاک سلام 🌻از من به حضورحضرت یارسلام 🌾صبح ⛅️است دلم #هواییت شد 🌻مولااز جانب قلب💞 من بر آن یار سلام #اللهم_عجل_لولیک_الفرج 🌸🍃 📌کپی مطالب با #ذکر_سه_صلوات آزاد است.

می گفتم:《 نه، حاج آقا شوهرم است. هرچه بخواهم، برایم می خرد.》 بچه بودم و معنی این حرف ها را نمی فهمیدم🤭. زن ها می خندیدند و در گوشی چیزهایی به هم می گفتند و به لباس های داخل تشت چنگ می زدند. تا پدرم برود و برگردد، روزها برایم یک سال طول می‌کشید😑. مادرم از صبح☀️ تا شب✨ کار داشت. از بیکاری حوصلم سر می رفت. بهانه می گرفتم و می گفتم:《 به من کار بده، خسته شدم.》مادرم همانطور که به کارهایش می رسید، می گفت:《 تو بخور و بخواب. به وقتش آنقدر کار کنی که خسته شوی. حاج آقا سپرده، نگذارم دست به سیاه و سفید بزنی.》😌 💠 دلم نمی خواست بخورم🥣 و بخوابم😕؛ اما انگار کار دیگری نداشتم. خواهرهایم به صدا درآمده بودند. می‌گفتند:《مامان! چقدر قدم را عزیز و گرامی کرده ای. چقدر پیِ دل او بالا می روی. چرا ما که بچه بودیم، با ما اینطور رفتار نمی کردید؟!》🤨 با تمام توجهی که پدر و مادرم به من داشتند، نتوانستم آنها را راضی کنم تا به مدرسه بروم. پدرم می‌گفت:《 مدرسه به درد دخترها نمی‌خورد.》 💠 معلم مدرسه مرد جوانی👨‍💼 بود. کلاس ها هم مختلط بودند. مادرم می گفت:《 همین مانده که بروی مدرسه، کنار پسرها بنشینی و مرد نامحرم به تو درس📖 بدهد.》 اما من عاشق مدرسه بودم. می دانستم پدرم طاقت گریه مرا ندارد. به همین خاطر، صبح تا شب گریه می‌کردم😭 و به التماس می گفتم:《 حاج آقا! تو رو به خدا بگذار بروم مدرسه.》🙏 پدرم طاقت دیدن گریه مرا نداشت می گفت:《 باشد.✋ تو گریه نکن، من فردا می فرستم با مادرت به مدرسه بروی.》من همیشه فکر می‌کردم پدرم راست می‌گوید. آن شب✨ را با شوق و ذوق به رختخواب می رفتم. تا صبح خوابم نمی برد؛ اما همین که صبح☀️ می شد و از مادرم می خواستم مرا به مدرسه ببرد، پدرم می آمد و با هزار دوز و کلک سرم را شیره می مالید و باز وعده و وعید می داد که امروز کار داریم؛ اما فردا حتما می رویم مدرسه. آخرش هم آرزو به دلم ماند و به مدرسه نرفتم. 💠 نه ساله شده بودم. مادرم نماز🌺 خواندن را یادم داد. ماه رمضان آن سال روزه گرفتم، روزهای اول برایم خیلی سخت بود، اما روزه گرفتن را دوست داشتم. با چه ذوق و شوقی سحرها بیدار میشدم، سحری می خوردم و روزه می گرفتم.😊 بعد از ماه رمضان، پدرم دستم را گرفت و مرا برد به مغازه پسرعمویش که بقالی🧃🍬🍾 داشت. بعد از سلام و احوالپرسی گفت:《 آمده‌ام برای دخترم جایزه🎁 بخرم. آخر، قدم امسال نه ساله شده و تمام روزه هایش را گرفته.》 پسر عموی پدرم یک چادر سفید که گل های ریز و قشنگ صورتی داشت از لابه لای پارچه‌های ته مغازه بیرون آورد و داد به پدرم. #دختر_شینا #قسمت_سوم @xx1399

🌸🍃#یه حبه نور🌟👆 😍 📌کپی مطالب با #ذکر_سه_صلوات آزاد است.