☀️ امام علی (علیه‌السلام) : 💐 چهار‌چيز است كه به هركه داده شود خير دنيا و آخرت به او داده شده : 🔅 راستگــــويــــى، 🔅 امــــانتـــــدارى، 🔅 حــــلال خـــــورى، 🔅 و خـوش اخـلاقـى... 📚 غررالحكم، ح۲۱۴۲ 💐 بـه خدا سـوگند، بنده بـا تقوايى را نمى‌شناسم كه تقوايش او را سود دهد مگر آن كه زبانش را نگه دارد... 📚 خطبه ۱۷۶ #نهج البلاغه #خیردنیاوآخرت #تولیدی_م_شهیدادیبی_فراجا

🔻 امام علی علیه السلام: 🔻وَلاَ تَکُونَنَّ مِمَّنْ لاَ تَنْفَعُهُ الْعِظَةُ إِلاَّ إِذَا بَالَغْتَ فِي إِيلاَمِهِ، فَإِنَّ الْعَاقِلَ يَتَّعِظُ بِالاْدَابِ، وَالْبَهَائِمَ لاَ تَتَّعِظُ إِلاَّ بِالضَّرْبِ از کسانى مباش که پند و اندرز به آنها سودى نمى بخشد مگر آن زمان که در ملامت او اصرار ورزى، چرا که عاقلان با اندرز و آداب پند مى گيرند ولى چهارپايان جز با زدن اندرز نمى گيرند ((نامه 31 نهج البلاغه)) #نهج البلاغه #ثقلین #غرب_استان_تهران

#رهروان_راه_حق✌️ #امیرالمؤمنین علی علیه السلام : التَّوَدُّدُ نِصْفُ الْعَقْلِ دوستی کردن نیمی از خردمندی است. 📚 #نهج البلاغه ، حکمت ۴ #نهج_البلاغه #کلام_امیر #تولید_عس_مرزبانی_خوزستان #عس_مرزبانی_فراجا 🇮🇷روابط عمومی پلیس🇮🇷 🆔@pr_police

#رهروان_راه_حق✌️ #امیرالمؤمنین علی علیه السلام :   الْعَجْزُ آفَةٌ وَ الصَّبْرُ شَجَاعَةٌ وَ الزُّهْدُ ثَرْوَةٌ وَ الْوَرَعُ جُنَّةٌ وَ نِعْمَ الْقَرِينُ [الرِّضَا] الرِّضَى‏؛ ناتوانی آفت و شکیبایی شجاعت و زهد ثروت و پرهیزگاری سپر نگه دارنده است. و چه همنشین خوبی است راضی بودن و خرسندی. 📚 #نهج البلاغه ، حکمت ۴ #نهج_البلاغه #کلام_امیر #تولید_عس_مرزبانی_خوزستان #عس_مرزبانی_فراجا 🇮🇷روابط عمومی پلیس🇮🇷 🆔@pr_police

#شرح_حکمت ۲۶۹ 🔻امیرالمومنین علیه‌السلام مى فرماید: ✨النَّاسُ فِي الدُّنْيَا عَامِلَانِ؛ عَامِلٌ عَمِلَ فِي الدُّنْيَا لِلدُّنْيَا، قَدْ شَغَلَتْهُ دُنْيَاهُ عَنْ آخِرَتِهِ، يَخْشَى عَلَى مَنْ يَخْلُفُهُ [يُخَلِّفُ] الْفَقْرَ وَ يَأْمَنُهُ عَلَى نَفْسِهِ، فَيُفْنِي عُمُرَهُ فِي مَنْفَعَةِ غَيْرِهِ؛ وَ عَامِلٌ عَمِلَ فِي الدُّنْيَا لِمَا بَعْدَهَا، فَجَاءَهُ الَّذِي لَهُ مِنَ الدُّنْيَا بِغَيْرِ عَمَلٍ، فَأَحْرَزَ الْحَظَّيْنِ مَعاً وَ مَلَكَ الدَّارَيْنِ جَمِيعاً، فَأَصْبَحَ وَجِيهاً عِنْدَ اللَّهِ، لَا يَسْأَلُ اللَّهَ حَاجَةً فَيَمْنَعُهُ [فَيَمْنَعَهُ]. 💠مردم در دنيا دو گونه كار كنند: يكى در دنيا، براى دنيا كار مى كند و دنيا چنانش به خود مشغول داشته كه به آخرتش نمى پردازد و مى ترسد كه بازماندگانش گرفتار فقر شوند و حال آنكه، خود از دنيا در امان است. چنين كسى عمر خود را براى سود ديگران تباه مى كند؛و آن ديگر در دنيا براى آخرتش كار مى كند، پس بهره او از دنيا بى هيچ رنجى به دستش مى آيد. چنين كسى نصيب خود از دنيا و آخرت فراهم آورد و مالك دو سراى شود. در نزد خداى هم آبرومند است و هر حاجت، كه از او خواهد، برآورد. ✍به يقين چنين كسى انسان بسيار نادان و بى خبرى است كه پيوسته در دنيا دست و پا مى زند ثروتى براى فرزندانش بيندوزد و آينده آنها را تأمين كند تا فقر، گريبانشان را نگيرد؛ ولى خودش از دو جهت گرفتار فقر است: هم فقر دنيوى، به دليل اندوختن ثروت و مصرف نكردن آن و هم فقر اخروى، به علّت اينكه چيزى از آن را در راه خدا صرف نكرده تا به مقتضاى (مَا عِنْدَكُمْ يَنفَدُ وَمَا عِنْدَ اللهِ بَاقٍ) براى آخرتش ذخيره اى باشد. عمر خويش را در اين راه فانى كرده و با محروميت دنيوى و دست خالى به سوى سراى ديگر رهسپار مى شود. زهى نادانى و بى عقلى! ═══✙❆♡❆✙═══ #نهج-البلاغه #تولیدی -مرآشهیددستغیب فراجا