#پژوهش‌‌ (شماره1⃣) #موانع_آسیب آسیب شناسی پژوهش در حوزه های علمیه : تقسیم بندی آسیب ها: عوامل منفی در فرایند پژوهش از چند جهت قابل تقسیم است: الف. عوامل مربوط به پژوهشگر، در برابر عوامل مربوط به مراکز پژوهشی (مدیریت پژوهش)؛ ب. عوامل مادی و اقتصادی، در برابر عوامل معنوی و نقایص علمی؛ ج. عوامل روان شناختی و جامعه شناختی و روش شناخی و اجرایی. ــــــــــــــــــــ آسیب های پژوهش ها در حوزه دین 1⃣ آسیب های روش شناختی: ۱.۱خلط «تحقیق» با «اطلاع رسانی آموزشی و ترویجی» (خلط وظایف تبلیغی با تحقیقات اساسی) پژوهش‌گر، مسئله محور است؛ یعنی مشکل و موضوع خود را تحلیل کرده به مسائل یا مسئله تبدیل می کند و به دنبال حل آن می رود و برای آن فرضیه ای نو ارائه می کند. اما کسی که در صدد آموزش و اطلاع رسانی ترویجی است، موضوع محور یا مشکل محور است؛ از این رو به مقدمات،حواشی،مصادیق،ابعاد و همسایه های مطلب می پردازد و هدف آن، اقناع مخاطب یا پُر کردن ذهن او از معلومات است نه حلّ مسئله و نوآوری. از آنجا که حوزه های علمیه، سه وظیفه «تبلیغ»، «آموزش» و «پژوهش» را به عهده گرفته اند، گاهی افراد این سه مقوله را با هم #خلط می کنند و پژوهش های آنان، تبدیل به اطلاع رسانی تبلیغی یا آموزشی می شود؛ از این رو نتایج لازم را به دنبال نمی آورد. 📚جزوه پژوهش و حوزه،تولید کانال. ادامه دارد إن‌شاءالله ــــــــــــــــــــ پژوهش‌ تایباد @PajouheshTaybad

#پژوهش‌‌ (شماره2⃣) #موانع_آسیب آسیب های پژوهش ها در حوزه دین 1⃣ آسیب های روش شناختی: #مورد‌دوم ۱.۲ تبارشناسی نکردن مسائل برخی از مسائل،تک تباراند؛مثل مسائل فقهی نماز یا مسائل شیمی،در اینجا نیاز به مطالعات میان رشته ای نیست. اما برخی از مسائل چند تباراند؛ مثل ماهیت ایمان که از منظر کلام، تفسیر قرآن و روان شناسی، قابل بررسی است؛ نیز علل خودکشی که می توان آن را از منظر روان شناسی، جامعه شناسی، اقتصاد، کلام و فقه، بررسی کرد. در این گونه مسائل، بدون مطالعات میان رشته ای و تطبیقی، جواب کامل به دست نمی آید. برخی از پژوهش‌گران به تبارشناسی مسائل، توجه نمی کنند؛ از این رو مسئله را تک بُعدی و ناقص می بینند و پژوهش آنان،نتیجه کامل نمی‌دهد. این خطا در خلط روش علم مورد استفاده نیز تأثیر دارد. 📚جزوه پژوهش و حوزه،تولید مدرسه ادامه دارد إن‌شاءالله ــــــــــــــــــــ پژوهش‌ تایباد @PajouheshTaybad