صحیفه سجادیه (علیه السلام)، 4- رزقی که خداوند معلوم و تقسیم نموده، کم و زیاد نمی‌شود. [پرسش: پس نقش کار، تلاش، دعا و ... چه می‌شود؟] 👇 https://www.x-shobhe.com/Sahifa/12001.html

ماهی های دریا واست گریه کردن...😭 سنان خنده میکرد...😭 سه ساعته شلوغه توی گودال...😭😭😭😭 🔘مداحی به شدت محزون #محرم #امام_حسین علیه السلام #عاشورا

┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄ ‌ @kampeynraisi خـداحافظ ای بـرادر زینب...😭💔 #محرم #امام_حسین علیه السلام #عاشورا

پرسش: 👈 اگر توفیق هرکار خیری از خداوند است، پس نقش اختیار انسان چیست؟ پاسخ (نشانی پیوند): 👇 https://www.x-shobhe.com/Election/12002.html

┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄ ‌ @kampeynraisi ■ روضه 📝 سی سال فقط گریه می‌کرد... 🎤 حجت‌الاسلام دارستانی ؛ ▪️ شهادت #امام_سجاد علیه السلام #امام_حسین علیه السلام

پرسش: 👈 آیا تقوا انجام همه واجبات و ترک همه محرمات است و یا تقوا انجام واجبات و ترک محرمات در حد وسع است؟ (پاسخ: گزینه یا هیچ کدام را نیز در نظر بگیرید) پاسخ (نشانی پیوند): 👇 https://www.x-shobhe.com/etc/12005.html

٦ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»: اذا وَقَعتِ اللُّقمَةُ مِن حرامٍ فی جَوفِ العَبدِ لَعَنَهُ كُلُّ مَلَكٍ فی‌ السَّمواتِ و الأرضِ! همین که لقمة حرام داخل اندرون بنده‌ای شد تمام فرشتگان آسمان‌ها و زمین او را لعنت می‌کنند! (بحار، ص ١٠٣، ص ١٢)

٧ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»: أَكلُ الحرامِ یَطرُدُ الایمانَ. لقمة حرام، ایمان را از انسان سلب می‌كند. (مواعظ عددیّه، ص ١٥٣)  

٨ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»: حَلالی حلالٌ اِلی یَومِ القیامَةِ و حرامی حرامٌ اِلی یومِ القیامةِ. (احكام) حلال من تا قیامت حلال و (احكام) حرام من تا قیامت حرام است. (سفینه، ج ١، ص ٢٩٩)

٩ـ «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»: لاخَیرَ فی مَن لایُحِبُّ جَمْعَ المالِ مِن حلالٍ یَكُفُّ بِهِ وَجهَهُ و یَقضی بِهِ دَینَهُ وَ یَصِلُ بِهِ رَحِمَهُ. کسی که خواهان اندوختن مال از راه حلال و مشروع نباشد که با آن آبروی خود را حفظ کند و بدهی خود را ادا نماید و از راه آن صلة ارحامش را به جا بیاورد هیچ گونه خیر و امیدی در وجود او نیست. (فروع کافی، ج ٥، ص ٧٢)

💚 نجات اهل عالم با حسین(ع) است 💚 #محرم #فقرا

پرسش: 👈 اگر خداوند به عبادات ما نیاز ندارد، چرا در قیامت کوتاهی در انجام آن مجازات دارد؟! پاسخ (نشانی پیوند): ✍️ ابتدا به نقش واژۀ «اگر» دقت نمایید که بیان از شک و تردید دارد! حال باید پرسید: «آیا در غنا و بی‌نیاز بودن خداوند سبحان، شک و تردیدی وجود دارد؛ و آیا آن کسی که کمترین نیازی داشته باشد، می‌تواند خالق، مالک، ربّ و رازق عالم هستی باشد؟!» 📍این یک تکبر خودآگاه یا ناخودآگاه است که آدمی خودش را اصل و همه چیز فرض کند و تصور کند که اگر خدا هم مرا امر به بندگی برای رسیدن به رشد و کمال نموده، لابد خودش به بندگی من نیاز دارد! 📍پس، آن چه خداوند متعال در راستای بندگی خودش امر و نهی فرموده، ضرورت هدایت در رفع نیاز بنده‌اش برای رشد، کمال و قُرب می‌باشد، نه نیاز خودش. 📍آدمی، از هر چیزی، هر حرکتی و هر کاری، انتظار نتیجه و رسیدن به مقصد و مقصود دارد، اما نوبت به معاد، محشر، سؤال و جواب، و پاداش و کیفر که می‌رسد، می‌خواهد یک تفکیکی فرض کند و هیچ یک از مقاصد سوء، اعمال نادرست و انحرافاتش، به نتیجه نرسد! 📍عذاب و آتش جهنم، از جای دیگری داده نمی‌شود، بلکه بروز و ظهور نتیجه و حقیقت مواضع و عملکرد آدمی در دنیا می‌باشد. (بیشتر بخوانید): 👇 https://www.x-shobhe.com/shortanswer/12007.html

پرسش: 👈 طبق یک سری از قوانین زیست، باید دست کم 50 عدد از یک جانور باشند تا تکثیر شوند و منقرض نگردند؛ لذا گفته می‌شود که تکثیر آنها از یک جفت در کشتی نوح (ع)، علمی نیست. پاسخ (نشانی پیوند): ✍️ خداوند سبحان، از یک سو به انسان، عقلی موهبت نموده که به نور علم می‌بیند، و از سویی دیگر کتاب خلقت (طبیعت و ...) و نیز کتاب وحی را پیش روی انسان گشوده و فرموده بخوان تا بیشتر بدانی و بشناسی. 📍 اما، بهره‌مندی مفید از این علوم، آنگاه ممکن است که "هوای نفس" بر مملکت وجود غلبه نکند. حاکمیت "نفس" و البته با وسوسۀ شیاطین، سبب می‌شود که آدمی با هر خُرده علمی که کسب می‌کند، به خود غرّه شود (خود را فریب دهد) و قبل از تفکر و تعقل در علوم به دست آورده، به جنگ خدا ‌رود! (بیشتر بخوانید): 👇 https://www.x-shobhe.com/shortanswer/12008.html

١٠ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»: سوَفَ یأتیكَ ما قُدِّرَ لَك فَخَفِّضِ المُکْتَسب. آنچه برایت مقدّر شده به تو خواهد رسید، در کار و کسبت حریص و افراطی مباش. (شرح غُرر، ج ١، ص ٤٣٤)

١١ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»: مَن اَكَل الحلالَ قامَ علی رأسِهِ مَلكٌ یَستَغفِرُ لَهُ حَتّی یَفْرُغَ مِن اَكِلِه. وقتی کسی غذای حلال می‌خورد فرشته‌ای بالای سر او حاضر می‌شود و برایش طلب مغفرت می‌کند تا وقتی که از صرف غذا فارغ شود. (مکارم‌الأخلاق، ص ١٥٠)  

١٢ـ «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»: لاتَدَعْ طَلَبَ الرِّزق مِن حِلِّهِ فَاِنّهُ عَوْنٌ لَكَ عَلی دینِكَ. هیچ‌گاه از تحصیل روزی حلال رو گردان مباش. مال حلال یاور و معین تو در حفظ دین و ایمان تو است. (وسائل، ج ١٢، ص ١٠)

☀ «اصول دین تحقیقی است و تقلید در آن جایز نمی‌باشد» ☀ معاد - درس 6 ✍️ برخی از نام‌های عالَم آخرت در قرآن مجید، همراه با شرحی مختصر / بخش ششم: «روز حق» و «روز آشکار شدن پنهانی‌ها» 👇 https://www.x-shobhe.com/DoctrinalPrinciples/12009.html

راه نجات از حق الناس گناهان کوچک و بزرگی که در این دنیا انجام می ‌گیرد زندگی اخروی را با مشکل رو به ‌رو می ‌کند اما آنچه انسان را امیدوار نگه می ‌دارد، رحمت الهی است اما حقی که از مردم ضایع می ‌شود تا صاحب آن راضی نشود، مورد بخشش خداوند قرار نمی‌ گیرد.   صفحه اصلي > قرآن > مقالات قرآني تاریخ : يکشنبه 1395/05/24 راه نجات از حق الناس گناهان کوچک و بزرگی که در این دنیا انجام می ‌گیرد زندگی اخروی را با مشکل رو به ‌رو می ‌کند اما آنچه انسان را امیدوار نگه می ‌دارد، رحمت الهی است اما حقی که از مردم ضایع می ‌شود تا صاحب آن راضی نشود، مورد بخشش خداوند قرار نمی‌ گیرد.  فرآوری: زهرا اجلال-بخش قرآن تبیان  خداوند در آیات قرآن کریم در باب حق الناس می فرماید: «یا أیّها الّذین آمنوا لا تَأْكُلُوا أَمْوالَكُمْ بَیْنَكُمْ بِالْباطِلِ»؛ ای كسانی كه ایمان آورده‌ اید اموال یكدیگر را از طرق نامشروع و غلط و باطل نخورید.» (نساء، 29)؛ یعنی، هرگونه تصرف در مال دیگری كه بدون حق و بدون مجوز منطقی و عقلانی بوده باشد ممنوع شناخته شده است. در جایی دیگر می فرماید: «لَا تَأْكُلُوا أَمْوَالَكُمْ بَیْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ؛ اموالتان را میان خودتان به ناحق نخورید.» (بقره/188) و به هنگام نكوهش از قوم یهود و ذكر اعمال زشت آنان می ‌فرماید: «...وَ أَكْلِهِمْ أَمْوالَ النَّاسِ بِالْباطِلِ...؛ آنان در اموال مردم بدون مجوز و به ناحق تصرف می ‌كردند. (همان، 161) (ناگفته پیداست كه مراد از اكل و خوردن، در این آیه كنایه از هرگونه تصرف است خواه به صورت خوردن معمولی باشد یا پوشیدن و یا سكونت و یا غیر آن و چنین تعبیری در زبان فارسی نیز رایج است.) اگر انسان نگران این است که اگر برود به طرف بگوید من غیبتت را کردم شر بیشتری به پا شود لازم نیست ما بگوییم. استغفار کنیم توبه کنیم ولی کار خوبی است خیرات هم بدهیم برایشان به فقرا بدهیم بگوییم ثوابش باشد برای کسانی که غیبتشان کردیم. خیلی خوب است. در جایی مى ‏فرماید: «وَیْلٌ لِلْمُطَفِّفینَ؛ واى به حال آن هایى كه كم فروشى  مى‏ كنند.» (مطففین/1) این کم کاری شامل همه ی انسان ها از آن طلبه و روحانی كه روی منبر می رود و وقت مردم را با حرف های بی اساسش می گیرد می شود تا کارمند اداره ای كه دیر مى ‏آید، کار مردم را راه نمی اندازد یا امروز و فردا می کند یا كارگر یا آن استاد دانشگاهی که بى مطالعه سر كلاس می رود و همه و همه مى‏ شود؛ حق الناس كار به روحانى و كارگر و كشاورز ندارد، همه ى ما مى ‏توانیم به نوعی گرفتار حق الناس بشویم.  یکی دیگر از مصادیق حق الناس حفظ آبروی افراد است که با غیبت از بین رفته و اعضا نسبت به هم بدبین خواهند شد. خداوند در سوره حجرات صفاتی را به عنوان مقدمه غیبت برشمرده است. در آیه 11 از این سوره مبارکه می ‌خوانیم: «یَأَیهُّا الَّذِینَ ءَامَنُواْ اجْتَنِبُواْ کَثِیرًا مِّنَ الظَّنّ‏ إِنَّ بَعْضَ الظَّنّ‏ إِثْمٌ  وَ لَا تجَسَّسُواْ وَ لَا یَغْتَب بَّعْضُکُم بَعْضًا أَیحُبُّ أَحَدُکُمْ أَن یَأْکُلَ لَحْمَ أَخِیهِ مَیْتًا فَکَرِهْتُمُوهُ  وَ اتَّقُواْ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَّحِیمٌ»؛ اى اهل ایمان، از بسیار پندارها در حق یکدیگر اجتناب کنید که برخى ظنّ و پندارها معصیت است و نیز هرگز (از حال درونى هم) تجسس مکنید و غیبت یکدیگر روا مدارید، هیچ یک از شما آیا دوست مى ‏دارد که گوشت برادر مرده خود را خورد؟ البته کراهت و نفرت از آن دارید (پس بدانید که مَثل غیبت مومن به حقیقت، همین است) و از خدا پروا کنید، که خدا بسیار توبه پذیر و مهربان است. بنابراین، هرگونه تجاوز، تقلب، کم کاری، غش، معاملات ربوی، رشوه، خرید و فروش اجناسی كه فایده منطقی و عقلانی در آنها نباشد، خرید و فروش وسایل فساد و گناه، غیبت و ریختن آبروی مؤمن در تحت حق الناس و مصادیق آن قرار دارند. بدترین نوع حق الناس بدترین نوع حق الناس این است كه آدم حق كسى را بخورد و طرف هم نتواند كارى بکند: «إِیَّاكَ وَ ظُلْمَ مَنْ لَا یَجِدُ عَلَیْكَ نَاصِراً إِلَّا اللَّهَ» (كافى، ج‏2، ص‏331) بترس از این كه به كسى ظلم كنى كه یارى ندارد غیر از خدا.  تأثیر حق الناس در قیامت روایت داریم: «مَنْ ظَلَمَ مَظْلِمَةً أُخِذَ بِهَا فِی نَفْسِهِ أَوْ فِی مَالِهِ أَوْ فِی وُلْدِهِ» (كافى، ج‏2، ص‏332) اگر كسى به گردنش حق الناس باشد، مال مردم و آبروى مردم را بدرد و... خدا انتقام مى ‏گیرد، یا از خودش، یا از مالش، یا از بچه هایش. امام صادق علیه السلام فرمودند: «إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصادِ» (فجر/14) خدا در كمین گاه است. در ادامه امام فرمود: در صراط جاىی است كه هیچ كس نمى ‏تواند عبور كند مگر این كه حق مردم را بدهد. (كافى، ج‏2، ص‏331) تأثیر حق الناس در زندگی  صفحه اصلي > قرآن > مقالات قرآني تاریخ : يکشنبه 1395/05/24 راه نجات از حق الناس گناهان کوچک و بزرگی که در این دنیا ان

جام می ‌گیرد زندگی اخروی را با مشکل رو به ‌رو می ‌کند اما آنچه انسان را امیدوار نگه می ‌دارد، رحمت الهی است اما حقی که از مردم ضایع می ‌شود تا صاحب آن راضی نشود، مورد بخشش خداوند قرار نمی‌ گیرد.  فرآوری: زهرا اجلال-بخش قرآن تبیان  خداوند در آیات قرآن کریم در باب حق الناس می فرماید: «یا أیّها الّذین آمنوا لا تَأْكُلُوا أَمْوالَكُمْ بَیْنَكُمْ بِالْباطِلِ»؛ ای كسانی كه ایمان آورده‌ اید اموال یكدیگر را از طرق نامشروع و غلط و باطل نخورید.» (نساء، 29)؛ یعنی، هرگونه تصرف در مال دیگری كه بدون حق و بدون مجوز منطقی و عقلانی بوده باشد ممنوع شناخته شده است. در جایی دیگر می فرماید: «لَا تَأْكُلُوا أَمْوَالَكُمْ بَیْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ؛ اموالتان را میان خودتان به ناحق نخورید.» (بقره/188) و به هنگام نكوهش از قوم یهود و ذكر اعمال زشت آنان می ‌فرماید: «...وَ أَكْلِهِمْ أَمْوالَ النَّاسِ بِالْباطِلِ...؛ آنان در اموال مردم بدون مجوز و به ناحق تصرف می ‌كردند. (همان، 161) (ناگفته پیداست كه مراد از اكل و خوردن، در این آیه كنایه از هرگونه تصرف است خواه به صورت خوردن معمولی باشد یا پوشیدن و یا سكونت و یا غیر آن و چنین تعبیری در زبان فارسی نیز رایج است.) اگر انسان نگران این است که اگر برود به طرف بگوید من غیبتت را کردم شر بیشتری به پا شود لازم نیست ما بگوییم. استغفار کنیم توبه کنیم ولی کار خوبی است خیرات هم بدهیم برایشان به فقرا بدهیم بگوییم ثوابش باشد برای کسانی که غیبتشان کردیم. خیلی خوب است. در جایی مى ‏فرماید: «وَیْلٌ لِلْمُطَفِّفینَ؛ واى به حال آن هایى كه كم فروشى  مى‏ كنند.» (مطففین/1) این کم کاری شامل همه ی انسان ها از آن طلبه و روحانی كه روی منبر می رود و وقت مردم را با حرف های بی اساسش می گیرد می شود تا کارمند اداره ای كه دیر مى ‏آید، کار مردم را راه نمی اندازد یا امروز و فردا می کند یا كارگر یا آن استاد دانشگاهی که بى مطالعه سر كلاس می رود و همه و همه مى‏ شود؛ حق الناس كار به روحانى و كارگر و كشاورز ندارد، همه ى ما مى ‏توانیم به نوعی گرفتار حق الناس بشویم.  یکی دیگر از مصادیق حق الناس حفظ آبروی افراد است که با غیبت از بین رفته و اعضا نسبت به هم بدبین خواهند شد. خداوند در سوره حجرات صفاتی را به عنوان مقدمه غیبت برشمرده است. در آیه 11 از این سوره مبارکه می ‌خوانیم: «یَأَیهُّا الَّذِینَ ءَامَنُواْ اجْتَنِبُواْ کَثِیرًا مِّنَ الظَّنّ‏ إِنَّ بَعْضَ الظَّنّ‏ إِثْمٌ  وَ لَا تجَسَّسُواْ وَ لَا یَغْتَب بَّعْضُکُم بَعْضًا أَیحُبُّ أَحَدُکُمْ أَن یَأْکُلَ لَحْمَ أَخِیهِ مَیْتًا فَکَرِهْتُمُوهُ  وَ اتَّقُواْ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَّحِیمٌ»؛ اى اهل ایمان، از بسیار پندارها در حق یکدیگر اجتناب کنید که برخى ظنّ و پندارها معصیت است و نیز هرگز (از حال درونى هم) تجسس مکنید و غیبت یکدیگر روا مدارید، هیچ یک از شما آیا دوست مى ‏دارد که گوشت برادر مرده خود را خورد؟ البته کراهت و نفرت از آن دارید (پس بدانید که مَثل غیبت مومن به حقیقت، همین است) و از خدا پروا کنید، که خدا بسیار توبه پذیر و مهربان است. بنابراین، هرگونه تجاوز، تقلب، کم کاری، غش، معاملات ربوی، رشوه، خرید و فروش اجناسی كه فایده منطقی و عقلانی در آنها نباشد، خرید و فروش وسایل فساد و گناه، غیبت و ریختن آبروی مؤمن در تحت حق الناس و مصادیق آن قرار دارند. بدترین نوع حق الناس بدترین نوع حق الناس این است كه آدم حق كسى را بخورد و طرف هم نتواند كارى بکند: «إِیَّاكَ وَ ظُلْمَ مَنْ لَا یَجِدُ عَلَیْكَ نَاصِراً إِلَّا اللَّهَ» (كافى، ج‏2، ص‏331) بترس از این كه به كسى ظلم كنى كه یارى ندارد غیر از خدا.  تأثیر حق الناس در قیامت روایت داریم: «مَنْ ظَلَمَ مَظْلِمَةً أُخِذَ بِهَا فِی نَفْسِهِ أَوْ فِی مَالِهِ أَوْ فِی وُلْدِهِ» (كافى، ج‏2، ص‏332) اگر كسى به گردنش حق الناس باشد، مال مردم و آبروى مردم را بدرد و... خدا انتقام مى ‏گیرد، یا از خودش، یا از مالش، یا از بچه هایش. امام صادق علیه السلام فرمودند: «إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصادِ» (فجر/14) خدا در كمین گاه است. در ادامه امام فرمود: در صراط جاىی است كه هیچ كس نمى ‏تواند عبور كند مگر این كه حق مردم را بدهد. (كافى، ج‏2، ص‏331) تأثیر حق الناس در زندگی  روایت داریم: «مَنْ ظَلَمَ مَظْلِمَةً أُخِذَ بِهَا فِی نَفْسِهِ أَوْ فِی مَالِهِ أَوْ فِی وُلْدِهِ» (كافى، ج‏2، ص‏332) اگر كسى به گردنش حق الناس باشد، مال مردم و آبروى مردم را بدرد و... خدا انتقام مى ‏گیرد، یا از خودش، یا از مالش، یا از بچه هایش.  پیامبر اکرم صلی الله و علیه وآله می فرمایند: در قیامت بنده‌ ای که کار خوب بسیار دارد، در حالی که خوشحال است وارد محشر می ‌شود، ناگهان مردی می ‌رسد و می ‌گوید: خداوندا! این شخص در دنیا به من ظلم کرده است، پس، از کارهای نیک او گرفته می‌ شود و به آن مظلوم د

اده می‌ شود تا جایی که حسنه‌ ای باقی نمی ‌ماند و چون فرد دیگری می ‌آید و حقش را طلب می‌ کند، از گناهان او برداشته به بدهکار می ‌دهند تا جایی که جهنم بر او واجب می ‌شود. (نهایه‌ البدایه، ج 2، ص 55) امام باقر (علیه السلام) می ‌فرماید: اول قطره من دم الشهید کفاره لذنوبه الا الدین فان کفارته قضاوه؛ اولین قطره از خون شهید کفاره همه گناهان اوست به جز دین و بدهی که کفاره و جبران آن پرداخت بدهی و دین است. (شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج 3، ص 183) ردّ مظالم برای حق الناس های مالی بدترین نوع حق الناس این است كه آدم حق كسى را بخورد و طرف هم نتواند كارى بگند: «إِیَّاكَ وَ ظُلْمَ مَنْ لَا یَجِدُ عَلَیْكَ نَاصِراً إِلَّا اللَّهَ» (كافى، ج‏2، ص‏331) بترس از این كه به كسى ظلم كنى كه یارى ندارد غیر از خدا. ما وقتی به کسی بدهکار هستیم، اگر طلبکارمان را می‌شناسیم که باید به خودش طلبمان را بپردازیم. اگر خودش از دنیا رفته و وارثانش هستند، باید به وارثش بپردازیم. اما اگر به کسانی بدهکار هستیم که به آن‌ ها دسترسی نداریم و آنها را نمی‌ شناسیم و نمی ‌توانیم پیدا کنیم، در این صورت فرمودند انسان حتما باید با اجازه‌ی مجتهد رد مظالم بدهد. یعنی مبلغی که به آن شخص بدهکار است به فقیر صدقه بدهد به نیت صاحبش. حتما با اجازه ‌ی مجتهد مثل سهم امام و سهم سادات که باید با اجازه‌ ی مجتهدین باشد. چون آنها بیشتر به موارد نیاز اشراف دارند. حتما باید به فقیر داده شود نه کارهای خیر. فقیر هم یعنی کسی که خرج درآمد یک سالش را نداشته باشد. هشتش گرو نهش باشد. این فقیر است. رد مظالم غیبت ما احیاناً غیبت کسی را کردیم می‌شود رد مظالم کرد یا نه؟ مشهور فقها می‌فرمایند مخصوصاً اگر انسان نگران این است که اگر برود به طرف بگوید من غیبتت را کردم شر بیشتری به پا شود لازم نیست ما بگوییم. استغفار کنیم توبه کنیم ولی کار خوبی است خیرات هم بدهیم برایشان به فقرا بدهیم بگوییم ثوابش باشد برای کسانی که غیبتشان کردیم. خیلی خوب است منابع: برنامه سمت خدا؛ بیانات حجت الاسلام قمی اندیشه قم سایت حوزه

  ١٣ـ «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»: لَو أنّ اَحَدَكُم اكتَسَبَ المالَ مِن حِلِّهِ و اَنفَقَهُ فی حِلِّهِ لَمْ یُنفِقْ دِرهَماً الاّ أخلَفَ اللهُ عَلَیه. هر یک از شما که درآمدش از راه حلال باشد و آن را نیز در راه حلال مصرف کند به ازای هر درهمی (واحد پول) که خرج می‌کند خداوند همانند آن را در مال او جبران می‌نماید. (مکارم‌الأخلاق، ص ٣٢٣)

١٤ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»: طوبی لِمَن طابَ كَسْبُهُ و صَلُحَتْ سَریرَتُهُ وَ كَرُمَت علانِیَتُهُ و عَزَلَ عَنِ النّاسِ شَرَّهُ. خوشا به حال کسی که درآمدش حلال، باطنش پاک، ظاهرش باکرامت، و اذیت و آزارش به احدی از خلق الله نمی‌رسد. (شهاب‌الأخبار، ص ٣٠٧)

١٥ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»: مَن اَكلَ مِنَ الحَلالِ صَفا قَلبُهُ وَ دَمَعَتْ عَیناهُ وَ لَم یَكُنْ لِدَعوَتِهِ حِجابٌ. کسی که خوراکش طیّب و طاهر باشد دلی با صفا و چشمانی گریان (ترس از خدا) خواهد داشت و مانعی برای اجابت دعای او نخواهد بود. (حاشیة اَلشهاب فی‌الحِکَم والآداب، ص ٥٣)  

بسم الله الرحمان الرحیم الهی برمحمدوآل اودرود فرست چنان کن که کسی بر من ستم نکند چون تو توانایی تاظلم را از من دفع کنی ونه به کسی ظلم کنم چراکه توقادری حق مظلوم را از من بگیری، وگمراه نشوم که تو به هدایتم توانایی وفقیر نگردم که بی نیازیم به دست توست،وطغیان نکنم که قدرت و توانم از توست. هماناتو یاری دهنده ستوده ای. صحیفه سجادیه نیایش ۲۰ فراز ۱۴