تو مرا آزردی... که خودم کوچ کنم از شهرت، تو خیالت راحت! میروم از قلبت، میشوم دورترین خاطره در شب‌هایت تو به من میخندی! و به خود میگویی: باز می‌آید و میسوزد از این عشق ولی... برنمی‌گردم، نه! میروم آنجا که دلی بهر دلی تب دارد... عشق زیباست و حرمت دارد... #سهراب_سپهری🌱

من به آمار زمین مشکوکم اگر این سطح پر از آدم هاست پس چرا این همه دل ها تنهاست...؟! #سهراب_سپهری🌱

«در رگهایش من بودم که می‌دویدم...» #سهراب_سپهری🌱

نه تو می‌مانی، نه اندوه و نه هیچ یک از مردم این آبادی به حباب نگران لب یک رود قسم و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت غصه هم خواهد رفت آن چنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند #سهراب_سپهری 🌱

و عشق تنها عشق مرا رساند به امکان یک پرنده شدن... #سهراب_سپهری 🌱

صبح خواهد شد و به این کاسهٔ آب آسمان هجرت خواهد کرد. #سهراب_سپهری 🌱

من اونقدر دوستت دارم که سهراب سپهری میگه: در رگهایش ، من بودم که می‌دویدم... :) #سهراب_سپهری 🌱

من به آمار زمین مشکوکم اگر این سطح پر از آدم هاست پس چرا این همه دل ها تنهاست...؟! #سهراب_سپهری 🌱

و عشق تنها عشق تو را به گرمی یک سیب می‌کند مأنوس و عشق تنها عشق مرا به وسعتِ اندوه زندگی‌ها برد مرا رساند به امکان یک پرنده شدن #سهراب_سپهری 🌱

و عشق تنها عشق تو را به گرمی یک سیب می‌کند مأنوس و عشق تنها عشق مرا به وسعتِ اندوه زندگی‌ها برد مرا رساند به امکان یک پرنده شدن #سهراب_سپهری 🌱

من به آمار زمین مشکوکم اگر این سطح پر از آدم هاست پس چرا این همه دل ها تنهاست...؟! #سهراب_سپهری 🌱

من به اندازهٔ یک ابر، دلم می‌گیرد🍃 #سهراب_سپهری