eitaa logo
کانال پرسمان دینی
844 دنبال‌کننده
45 عکس
13 ویدیو
81 فایل
بحول و قوه الهی؛پاسخگوی شبهات وسوالات دینی در« گروه »و «کانالهای پرسمان» می باشیم. http://eitaa.com/joinchat/2121924619Ce5ff3b4f6e @ebadi_porseman
مشاهده در ایتا
دانلود
💢تقصیرخداست💢 مقصر واقعی کمبودها و نقصها من خداست؟ @Porseman_channel ✅وقتی انسانها با کمبودهایی در زندگی خود مواجه می شوند. کمبودهای اقتصادی و جسمی و خانوادگی و... کسی که معلول است؛ کسی که شغل مناسبی ندارد؛ کسی که نتوانسته ازدواج کند؛ کسی که ازدواج موفقی نداشته؛ کسی که سرمایه از دست داده و ورشکست شده؛ کسی که ازمیزان هوش و استعدادکافی برخوردار نیست؛ کسی که بچه طلاق است؛ کسی که پدرمعتاد ومادرهرزه ای دارد؛ کسی که در خانواده زیرخط فقر چشم به جهان گشوده؛ و....همه و همه دنبال مقصر می گردند. در این دور فرافکنی که از خانواده و اطرافیان شروع می شود.به مقصر دانستن شرائط اجتماعی سیاسی موجود ؛ آخوندها ؛دین وآموزه های اهل بیت ع و خدا منتهی می شود. شخص به جای اینکه همه هوش و هواس و تمرکزش را جمع کند تا کلاه سرش نرودومبتلا به سوء تدبیر نشود و از آسیبهای قهری موجود کمترین آسیب را ببیند،همه انرژی وهمت خود را برای یافتن مقصر برای تشفی خاطر وتسکین وجدانش می کند. 👈لیکن این کینه و نفرتی که با مقصر دانستن دیگران در دل جمع کرده؛کمکی به شرائط فعلی او نمی کند.او غافل از این است که خیلی ها در شرائط او وبلکه بدتر از او بودندوموفق شدندپس باید دنبال راه حل بود نه مقصر.. کسی که خود را تطهیر می کند.وهمه کاستی ها را متوجه دیگران کرده وفرافکنی می کند.درصدد شناخت کاستی ها و کمبودها و خطاهای عملکرد خودو اعتمادهای بی جایش نخواهدبود.لذا در دور باطل فرافکنی ها سرگردان می شود. باید بدانیم:با اثبات مقصر بودن دیگران در کاستی ها و کمبودهای مان؛قطعا مشکل ما برطرف نخواهد شد بلکه منجر به مشکلات روحی ؛ کینه و نفرت واز دست دادن حامیان احتمالی در اطرافمان خواهد شد. @Porseman_channel 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 🌺🌺🌺🌺🌺🌺
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💢چرا من زیبا نیستم؟💢 @Porseman_channel ✅موضوع زیبایی در انسان به علل و عوامل چون تغذیه، احساسات، افکار و هیجانات و رفتارهای مادر قبل، حین و بعد از بارداری و مسایل ژنتیکی مربوط است و خداوند هم اگر بخواهد خود در عواملی که خود آفریده و منطق زندگی را برآن استوار کرده به مستقیم دخالت کند دیگر هیچ علمی صورت نمی گرفت و کلا منطق جهان به هم میخورد و یک نوع هرج و مرج پیش می آمد. پس خداوند این دنیا را طوری طراحی کرده است که همه چیز بر اساس منطق پیش برود و دانشمندان علوم به تدریج در خلقت خدا تفکر کنند و راز و رمزها و علت ها و معلول های نهفته را از این جهان به تدریج کشف کنند پس خداوند بر خلاف منطق کاری را انجام نمی دهد. نکته دیگر اینکه سعی کنید عزت نفس، خودارزشمندی و قیمت گذاری خودتان را بر روی آنچه که در ایجاد آن اختیار دارید تمرکز کنید و آن چیز همان اخلاق، رفتار و تفکر سازنده و کارآمدتان است. خداوند هم در قرآن می فرماید «ان اکرمکم عنداللَّه اتقیکم: عزیزترین و کریم ترین افراد نزد خدا با تقوا ترین هستند»(حجرات/۱۳) 🔴پس ملاک ارزش گذاری انسان عمل و رفتار صالح و خوش اخلاق بودن است. از طرفی ملاک قیمت گذاری در غیر انسان ها زیبایی و شادابی و قبراق بودن ظاهری و فیزیکی است مثلا کسی که می خواهد حیوانی را بخرد به وزن و دندان و ظاهرش نگاه می کند و قیمت گذاری می کند کسی که به دلیل ظاهر، فردی را مسخره کند و یا کسی که تصویر ذهنی نامناسبی از خودش را در ذهن می پروراند و من واقعی اش از نظر ظاهری با من آرامانی اش مطابق نباشد به عبارت دیگر آنچه دوست دارد باشد و آنچه که الان هست با هم متفاوت باشد حتما انسان شناسی اش ضعیف است و باید چندین واحد انسان شناسی بخواند. @Porseman_channel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💢کودکان ناقص الخلقه💢 @Porseman_channel اصل اولیّه در آفرینش انسان، صحّت و سلامت است: بر اساس آیات و روایات اسلامی، اصل اولیّه در آفرینش انسان، صحّت و سلامت است. خداوند درباره آفرینش انسان در آیه 5 سوره تین می‏ فرماید: (ما انسان را به بهترین شكل آفریدیم)؛ «لَقَدْ خَلَقْنَا الاِنْسانَ فی اَحْسَنِ تَقویم». در نتیجه، دستگاه آفرینش از هر نقص و عیبی پیراسته بوده؛ و انسان نیز در نهایت کمال آفریده شده است. اما اینکه، «چرا كسی ناقص الخلقه می گردد و از نعمت سلامت محروم می شود؟» سوالی است که گاهی مطرح می گردد. پاسخ کوتاه اینست که: خیلی از اوقات، اگر در دستگاه آفرینش ـ در ظاهر ـ خللی مشاهده می گردد، بخاطر فساد و دخالت خود انسان است. به عنوان مثال یکی از اموری که آثار منفی آن باعث بروز نقص در کودکان می گردد، عوارض ناشی از داروها و مواد شیمیایی و آلودگی هایی است که غالبا در جنگ ها و یا آزمایشات هسته ای و سلاح های شیمیائی پدید می آید. در نتیجه در بحث «ناقص الخلقه» خداوند نقش مستقیمی نداشته، و این مسأله با عدالت و حکمت الهی منافاتی ندارد. قرآن کریم در آیه 30 سوره شوری می‏ فرماید: «وما أصابَكُمْ مِّنْ مُّصیبَهٍٔ فَبِما كَسَبَتْ أیْدیكُمْ»؛ (هر مصیبتی كه به شما می‏ رسد نتیجه اعمال شماست). خداوند در این آیه بسیاری از گرفتاری ها را نتیجه تکوینی اعمال ما دانسته است. همچنین در آیه 41 سوره روم می خوانیم: «ظَهَرَ الْفَسادُ فى الْبَرَّ وَ الْبَحْرِ بِما كَسَبَتْ ايْدِى النّاسِ‏»؛ (فساد، در صحرا و دريا بخاطر كارهايى كه مردم انجام داده اند، آشكار شده است). اکنون این سؤال باقی می ماند که: هرچند افراد در مقابل اعمالشان ـ در صورتی که سبب تضییع حقوق دیگران گردند ـ مسئولند، امّا چرا کودکانی باید بخاطر کوتاهی سایر افراد سختی کشیده، و از نعمت سلامت محرومند؟ پاسخ به این سوال و پرسش پیشین، نیازمند دقّت در نکاتی است: 1. نظام آفرینش و مساله تزاحم علل: نظم حاکم بر جهان آفرینش حاصل قوانین هماهنگی است که سراسر دنیا را فراگرفته اند. قوانین موجود در عالم ماده هر یک مصلحت و حکمتی دارند که فقدان آنان، موجب خلل و بی نظمی می گردد. گاهی نیز بخاطر محدودیّت های عالم مادّه ممکن است برخی از همین قوانین و علل حاکم بر جهان، با یکدیگر تزاحم کرده و موجبات ضرر و زیانی را فراهم کنند. یک چاقوی تیز می تواند مفید باشد امّا همین چاقو ممکن است به شخصی آسیب برساند! آیا منطقی است که بگوییم: چرا خداوند چاقو را تیز آفرید؟ این عادلانه است که اعضای انسانی بخاطر تیزی چاقو آسیب ببیند و مدّتها از این مسأله رنج ببرد؟! و یا «جاذبه زمین» که اگر نبود در يك چشم بر هم زدن همه ما بر اثر حركت دورانى زمين به فضا پرتاپ و در آن سرگردان مى‏ شدیم؛ ممکن است باعث سقوط انسانی از بلندی و نقص عضو او گردد! آیا می توان گفت: چرا خداوند نیروی جاذبه را قرار داده که باعث نقص عضو یک انسان شده است؟ همان جوابی که در این مسائل بیان می شود، در مسأله «ناقص الخلقه» نیز صحیح است. یعنی می توانیم بگوییم: «نفس این امر خیر است و شرّ بودن عارضی است» یا اینکه «خداوند در کنار این امر به انسان عقل عطا کرده تا با رعایت آداب و نکاتی گرفتار نگردد» و ... . البته گاهی از اوقات، برخی ندانسته و به دلیل غفلت از آموزه های اسلامی و قوانین حاکم بر جهان گرفتار و متضرّر می شوند. این دسته از افراد باید بدانند که گرفتاری ها و بیماری ها، ـ از جمله نقص در خلقت، ـ برایشان از آزمايشات الهى و وسیله ای برای تأدیب و پندآموزی خواهد بود. امام صادق(عليه السلام) در پاسخ به سؤال مفضّل که: چرا برخی ناقص الخلقه هستند؟ فرمود: «ذَلِكَ لِلتَّأْدِيبِ وَ الْمَوْعِظَةِ لِمَنْ يَحِلُّ ذَلِكَ بِهِ وَ لِغَيْرِهِ بِسَبَبِه‏...»؛ (اين براى تأديب و پند آن كس و ديگران است). خداوند مى خواهد بنده خود را، با آن مشكل و گرفتارى همچون فولاد آبديده ای در كوره حوادث مقاوم گرداند؛ و يا همچون طلاى ناخالصى كه به كوره مى برند، خالص نماید. در اين گونه موارد جاى سرزنش نيست؛ چنانکه امام علی(علیه السلام) می فرماید: (هر شخص گرفتارى را نمى توان سرزنش كرد [چه بسا بى تقصير باشد])؛ «مَا كُلُّ مَفْتُونٍ يُعَاتَبُ». بنابراین، این وضعیّت می تواند برایش میدانی برای رشد معنوی گردد. 2. جبران عادلانه! پیش از این گفتیم که برخی از افراد، ندانسته گرفتار بلا و مصیبت می گردند و اسباب گرفتاری را فراهم می سازند. این گرفتاری که اقتضای تخلّف از قوانین مادی و نظم حاکم بر جهان است، تخلّف ناپذیر می باشد امّا از آنجا که برخی از روی سهو و غفلت چنین گرفتار شده اند، یا مانند نوزاد ناقص الخلقه، خود نقشی در گرفتاریشان ندارند، خداوند در قیامت رحیمانه با ایشان رفتار خواهد کرد، و در دنیا نیز آنان را جز به اندازه توانشان تکليف نخواهد نمود؛ «لاَ يُكَلِّفُ اللّهُ نَفْساً إِلَّا وُسْعَهَا»
لذا خداوند تكاليف شرعي آنان را آسان گرفته و پاداش عبادتشان را نیز مضاعف می کند. چنانکه پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله) می فرماید: (برترين اعمال، مشكل ترين آن ها است)؛ «أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ أَحْمَزُهَا». همچنین امام صادق(عليه السلام) در این باره به مفضّل مي‌ فرمايند: «ثُمَّ لِلَّذِينَ يَنْزِلُ بِهِمْ هَذِهِ الْبَلَايَا مِنَ الثَّوَابِ بَعْدَ الْمَوْتِ إِنْ شَكَرُوا وَ أَنَابُوا مَا يَسْتَصْغِرُونَ مَعَهُ مَا يَنَالُهُمْ مِنْهَا حَتَّى إِنَّهُمْ لَوْ خُيِّرُوا بَعْدَ الْمَوْتِ لَاخْتَارُوا أَنْ يُرَدُّوا إِلَى الْبَلَايَا لِيَزْدَادُوا مِنَ الثَّوَاب»(5)؛ (براى آنان كه به چنين بلایا دچارند اگر شكر كنند و بخدا بازگردند پس از مرگ ثوابى است كه فائده دنيوى آن را كم شمارند [به بيان ديگر بیماری و داشتن اعضاي ناقص و... براي آنان منافع اخروي زيادي دارد به طوري که فايدة دنيوي آن در برابر فايدة اخروي، کم به نظر مي رسد] و اگر پس از مردن مخيّر شوند، برگشت به همان بلاها را برگزينند تا ثواب بيشتر يابند). 3. راههای پیشگیری از نقصهای خلقتی؟ راه جلوگیری از کودکان ناقص الخلقه رعایت آداب اسلامی و مسائل بهداشتی است. در روایات اسلامی بسیاری برای سلامت جسمی و روحی فرزند، به رعایت امور مادی مثل: تغذيه مناسب و زمان انعقاد نطفه و... و یا امور معنوي مثل: یاد خدا و خواندن قرآن و...، در دوران بارداری تاکید شده است. در آداب اسلامی به رعایت اموری توصیه شده که می تواند در سلامت جنین مؤثّر باشد. به عنوان مثال در روایتی از رسول اكرم(صلی الله علیه وآله) می خوانیم: «یُكْرَهُ أنْ یَغْشَی الرَّجُلُ الْمَرْأَهُٔ وَقَدْ اِحْتَلَمَ حتّی یَغْتِسلَ مِنْ اِحْتِلامِهِ الَّذی رَأی، فَإِنْ فَعَلَ فَخَرَجَ الْوَلَدُ مَجْنُونا فَلا یَلُومَنَّ إلاّ نَفْسَهُ» (كراهت دارد كه مرد محتلم قبل از غسل [جنابت] از احتلامی كه دیده است با همسرش نزدیكی كند. اگر چنین كرد و فرزند دیوانه ای به وجود آمد، فقط خود را ملامت كند). در روایت دیگری شخصی از رسول خدا(صلی الله علیه وآله) پرسید: چرا بیماری جذام و برص دامنگیر كودكان می شود؟ حضرت فرمود: «مَنْ جامَعَ اِمْرأئهًٔ وَهِیَ حائضٌ فَخَرَجَ الوَلَدُ مَجْذُوما اَو أَبْرَصَ فَلا یَلُومَنَّ الاّ نَفْسَهُ» ؛ (اگر كسی با همسرش در حال حیض نزدیكی كرد و فرزندش با جذام یا برص به دنیا آمد، فقط خودش را سرزنش كند). از لحاظ عقلی و بهداشتی و پزشکی نیز اموری وجود دارد که رعایت آنها نیز می تواند در سلامت جنین مؤثّر باشد. انسان با مطالعه درباره عواملی که منجر به حادثه و نقص می گردد، می تواند از وقایع ناخوشایند پیش گیری کند. معمولا آنچه سبب می گردد یکی از اجزاء خلقت دچار نقص گردد، عاملی خارجی است. تمام افراد بشر ممكن است از مادر سالم متولّد شوند، اما كمبودهاى آموزشى و فرهنگى سبب تولد فرزندان معلول و ناقص مى گردد. بطور مثال دانشمندان کم کاری تیروئید را از شایع ترین عوامل عقب ماندگی ذهنی در نوزادان بیان کرده اند که با انجام آزمایشات لازم و غربالگری در 3 تا 5 روز بعد از تولد در مراکز بهداشتی، تا حدودی قابل پیشگیری می باشد. در نتیجه، هرچند «تزاحم علل» در «نظام خلقت» می تواند در خلقت اولیه الهی خلل ایجاد کند امّا خداوند توسّط اولیایش راه گریز را به انسان نشان داده است؛ و با آنان که گرفتار شده اند با کمال رحمت و عدالت رفتار نموده است. @Porseman_channel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💢فرار از خانه💢 جایگاه بودن در خانه در سیره حضرت زهراس چگونه بود؟ @Porseman_channel ✅متاسفانه در این زمانه؛(البته به تاثر از فرهنگ غرب)؛بودن زن در خانه اش،عار و ننگ به حساب می آید. و زنان نمیتوانند قبول کنند که خانه داری خود شغل مهمی است و نه تنها افتخار بلکه مایه ننگ و سرافکندگی خود می دانند که در پاسخ کسی که بپرسد: چه کاره ای؟ بگویند: لیکن اگر الگوی زن مسلمان حضرت زهرا س باشد؛باید بداند که خانه برای خانم؛یک مأمن بوده و کار و بودن در بیرون خانه را نمی پسندیدند. بلکه در مقام اضطرار و ضرورت اصلا(نه شرعا نه اخلاقا) اشکالی ندارد که زن در جامعه حاضر شود و برای رفع نیازهای فردی و اجتماعی وبلکه اعلان مواضع سیاسی در جامعه ظاهر شود. لیکن چیزی که الان می بینیم نه حضور ضروری در محل کار و بازار و کوچه و خیابان بلکه به عنوان فرار از خانه اقدام می کنند. وقتی از دختری می پرسی چرا کار می کنی؟می گوید احتیاج مالی ندارم فقط می خوام خانه نباشم ...این یعنی دوری از سیره زهرای اطهر... 👈مسئولیت اصلی زن در خانه خود است و اقتضای مادری – وشوهرداری، این می باشد. برای همین بود که وقتی کار داخل خانه به زهرای اطهر واگذار شد،خوشحال و مسرورشدند. 📚 قرب الإسنادص 52 🔴آیا سیره زنان جامعه ما این است؟سرورشان در بودن در خانه است یا بودن در بیرون خانه؟ لازم به ذکر استکه:حتی این معضل،به زنان متدین نیزسرایت کرده و به شدت علاقه به بودن در بیرون منزل نشان می دهند و در تحت عناوینی چون روضه و سفره وسقاخانه و امامزاده و مساجد و...از خانه بیرون می زنند و شب برمی گردند. همین بس که بدانند سیره زهرای اطهر س این نبوده است وحتی گزارشی مبنی برشرکت ایشان؛در نمازجماعت پدرشان هم دردست نیست... @Porseman_channel 🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 🍁🍁🍁🍁🍁
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💢درمان وسواس💢 @Porseman_channel سفارش شما (آیت الله سیستانی)در مورد شخص وسواس چیست ؟ ✅پاسخ: به شخص وسواس نصیحت می شود که خود را اصلاح کرده تا از این بیماری خلاص شود و این امر طی دو مرحله میسر میگردد: اول: باید توجه داشته باشد که این حالت از لحاظ عقلی و شرعی مذموم می باشد زیرا شخص از حالت میانه روی و اعتدال خارج می گردد و بدون اینکه هیچ نفعی داشته باشد توانائیها و نیروی انسان را به هدر می دهد. هرگز وسواس نوعی پرهیزگاری محسوب نمی گردد و در شرع مبین اسلام این امر ستایش نشده، بلکه وسواس نوعی اختلال در درک و فهم فرد می باشد که ناشی از ضعف در نفس و اراده می باشد و همانطور که در احادیث شریفه آمده است ، تسلیم شدن به وسوسه های شیطان خبیث است ، پس اگر انسان این را به خوبی درک کند و حقیقت این امر برایش معلوم شود نوبت به مرحله دوم می رسد. مرحله دوم: باید انسان تلاش فراوان کند که بتواند بر نفس خود غلبه داشته باشد و قدرت تصمیم گیری را به دست خود بگیرد و نگذارد که شیطان او را بازی داده و فریب دهد ، و عزم راسخ داشته باشد که خداوند متعال اورا بر عدم اعتنا به احتمالات و وسوسه ها سرزنش نخواهد کرد ، و اگر شک کند – مثلا - که آب به جایی از بدن خود رسیده یا نه به شک خود اهمیتی ندهد و بنا را بر آن بگذارد که تطهیر حاصل شده همچونانکه عادتا چنین می گردد ، و هرچه بی اعتنایی او به این شک ها تکرار گردد تسلط تخیل و وسوسه ضعیف تر می شود ، تا اینکه شیطان از او مأیوس گردد و شخصی معتدل در مراعات طهارت و نجاست شود و مطمئن باشد که اگر وارد این مسیر شود و بنا بر را بر مبارزه با این وسواس بگذارد پیروز می گردد و پروردگار متعال او را یاری می نماید و حیله شیطان را ضعیف می نماید. خداوند کریم می فرماید: ( همانا کید و حیله شیطان ضعیف است). https://www.sistani.org/persian/qa/01082/ @Porseman_channel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
پرسمان 💢وجود فضله موش در برنج خیس خورده 💢 @Porseman_channel اگر به اندازه ای در آب بوده است که نجاست به داخلش نفوذ کرده یا پخته شده باشد خوردن آن حرام است. چون برای پاک شدن باید آب درونش جریان پیدا کند و صرف نمناک شدن کافی نیست، چون صدق غَسل پیدا نمی کند؛ ولی اگر ظاهر آن را آب بکشند پاک است و چیزی را نجس نمی کند. در هر صورت می توان به عنوان خوراک حیوانات از آن استفاده کرد. @Porseman_channel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💢اطلاع دادن به نجاست💢 @Porseman_channel اگر کسی بداند جایی یا چیزی نجس است آیا بر او واجب است که دیگران را از نجس بون آن مطلع کند؟ ✅پاسخ: 1. اگر انسان ببیند کسى چیز نجسى را مىخورد یا با لباس نجس نماز مىخواند، لازم نیست به او بگوید.[1] 2. اگر جایى از خانه یا فرش کسى نجس باشد و ببیند بدن یا لباس یا چیز دیگر کسانى که وارد خانه او مىشوند با رطوبت به جاى نجس رسیده است، لازم نیست به آنان بگوید.[2] 3. اگر صاحب خانه در بین غذا خوردن بفهمد غذا نجس است، باید[3] به مهمانها بگوید، اما اگر یکى از مهمانها بفهمد، لازم نیست به دیگران خبر دهد،[4] ولى چنانچه طورى با آنان معاشرت دارد که مىداند که به واسطه نگفتن،[5] خود او [6] هم نجس مىشود باید بعد از غذا به آنان بگوید.[7] [1]. بهجت: مگر این که با او طورى معاشرت داشته باشد که اگر نگوید، لوازم مشترک بین آن دو نجس خواهد شد. توضیح المسائل مراجع، ج 1، ص 96- 97، مسأله 143. [2]. بهجت: مگر این که مثل مسأله فوق با آنها معاشرت داشته باشد. اراکى: بنا بر احتیاط واجب باید به آنان بگوید. گلپایگانى: بنا بر احتیاط لازم باید به آنان بگوید. خوئى، تبریزى: [اگر] در معرض این باشد که نجاست به مأکول و مشروب سرایت کند، باید به آنان بگوید. مکارم: احتیاط آن است که به او اعلام کند. سیستانى: چنانچه او موجب این امر شده باشد، باید با دو شرطى که در مسأله پیش گذشت به آنان بگوید. صافى: وجوب اعلام به آنان معلوم نیست. زنجانى: به چهار شرط لازم است به آنان بگوید: شرط اول: آن که صاحب خانه آنها را دعوت کرده باشد و یا در مجالسى چون مجلس روضه دعوت عمومى شده باشد، پس اگر کسى بدون دعوت صاحب خانه وارد شود، بر صاحب خانه لازم نیست نجس شدن لباس یا بدن او را بگوید. شرط دوم: آن که جا یا چیز نجس به گونهاى باشد که تماس بدن یا لباس افراد با رطوبت، با آن متعارف است مثلًا اگر دستمالى که در کنار دستشویى گذاشته مىشود نجس باشد، بر صاحب خانه لازم است نجس شدن بدن یا لباس دیگران را به آنها بگوید، ولى اگر قسمتى از دیوار اتاق که معمولًا دست تر به آنها زده نمىشود نجس باشد و بدن یا لباس دیگران با رسیدنِ به آن نجس شود، لازم نیست به آنها گفته شود. شرط سوم: آن که در معرض آن باشد که نجاست به چیزهاى خوردنى و آشامیدنى سرایت کند. شرط چهارم: آن که احتمال بدهد میهمانها به گفته او ترتیب اثر مىدهند. [3] سیستانى: با شرط دوّمى که گذشت .. مکارم: بنا بر احتیاط باید . [4] اراکى، فاضل: بقیه مسأله ذکر نشده. مکارم: فقط خودش باید اجتناب کند مگر این که با او معاشرت داشته باشند که براى جلوگیرى از آلودگى خودش، مىتواند بعد از غذا خوردن به آنها بگوید تا دست و دهان خود را آب بکشند. [5] خوئى، گلپایگانى، تبریزى، صافى: چنانچه طورى با آنان معاشرت دارد که ممکن است به واسطه نجس بودن آنان. [6] بهجت: لوازم خود او. [7] صافى: یا بعد از غذا به آنان بگوید یا خودش به وظیفه شخصى خود عمل کند. سیستانى: چنانچه طورى با آنان معاشرت دارد که به واسطه نجس بودن آنان خود از جهت ابتلاى به نجاست، مبتلا به مخالفت حکم الزامى مىشود باید به آنان بگوید. زنجانى: چنانچه طورى با آنان معاشرت دارد که بداند بواسطه نجس بودن آنان لوازم منزل او نجس مىشود و از نجاست آن به گونهاى غفلت کرده که باعث مثلًا خوردن چیز نجس مىگردد یا سبب مىگردد که در لباس یا بدن نجس نماز خوانده و دیگر در وقت، نمازش را با لباس یا بدنِ پاک نخواهد خواند، لازم است بعد از غذا به آنان بگوید. همان، مسأله 145. @Porseman_channel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💢مذهب جعفری 💢 دلیل اینکه مذهب شیعه را مذهب جعفری خوانده‌اند چیست؟ @Porseman_channel 1️⃣اولا به تصریح روایات همه اهل بیت ع نور واحدندودرجه عصمت و وصایت را دارند همه در خدمت اسلام بوده اند و از نشر معارف اسلام چیزی کم نگذاشتند... تفاوتی که است در شرائط حاکم در زمان زندگی ایشان و اقتضائات زمان شان بوده است... در زمان صلح خدمت به اسلام و ضامن بقای آن بوده در زمان دیگر جنگ و جهادوشهادت در زمانی سکوت و دعا و زمانی اهتمام به تعلیم و آموزش و برپا کردن نهضت علمی... زمان امامت امام صادق ع مصادف با مهیا بودن شرائط نشر معارف و نهضت علمی بود لذا امام به وظیفه خود چنین عمل نمودند.. دوره زندگی امام صادق(ع) مصادف بود با اواخر حکومت امویان و اوایل خلافت عباسیان. به سبب درگیریها و اختلافاتی که میان این دو خاندان به وجود آمده بود، فرصت خوبی برای فعالیت‌های فرهنگی پدید آمد که امام صادق(ع) از آن بهره گرفت و شیعه را توسعه داد. امام با تشکیل حلقات درس و تبیین معارف و مبانی تشیع، به نشر و تبلیغ اسلام پرداخت. روایات بسیار زیادی را بیان فرمود. به همین جهت حیات مجددی در کالبد شیعه دمیده شد. معارف و احکام شیعه بیش از هر زمانی مطرح گردید. نظم و ترتیب خاص و ارزندهای به شیعه داده شد. بدین جهت این مذهب را به امام جعفر صادق منسوب می‌نمایند. زیرا علاوه بر تحکیم مبانی آن، عمده احادیث این مذهب- نسبت به امامان دیگر - از این امام بزرگوار نقل شده است 📚زندگانی امام صادق ع، جعفر شهیدی، ص۶۱؛ 2️⃣ثانیا در دوران امام صادق ع و بعد ایشان ، مذاهب فقهی اهل سنت شکل گرفت و ائمه اهل سنت؛مالک و حنبل و حنفی و شافعی شاگرد با واسطه یا بی واسطه حضرت بودند.و هم زمانی اینها به هم ؛ در زمانی که تقسیم مذاهب شده به اینکه برخی را حنفی و برخی را مالکی و شافعی و حنبلی نامیدند و پیروانی تشکیل شد... بالطبع در مقابل اینها عادی خواهد بود به پیروان امام صادق ع نیز جعفری بگویند.... همانطور که در برهه ای زمان واژه علوی و فاطمی به کار برده شد... 👌دقت نماییم مذهب جعفری همان دین اسلام و مذهب محمدی ص است و اگرروسای دیگر مذاهب عنوان علم و فقاهت را یدک میکشند... امام صادق ع ؛ امام معصومی بود که کلامش کلام پدرانش و کلام رسول خاتم ص و خدا بوده است... لذا نابت ترین آموزه ها را مذهب جعفری دارد و آن است که منادی راستین اسلام می باشد... @Porseman_channel 🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 🌿🌿🌿🌿
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💢لقب صادق 💢 چرا به امام ششم شیعیان صادق گفته میشود؟ @Porseman_channel 1️⃣اولا اسماء و القاب اهل بیت ع حاکی از شرائط زندگی شان و حوادث و وقایع دوران آنها و تجلی روحیات و اوصاف شان وشهرتش در مردم ، اخذ شده است... اگر امام صادق ع صادق است یا کاظم ع کاظم و...همه اهل بیت ع صادق و کاظم و رضا و...بوده اند لیکن با توجه به شرائط زندگی شان این وصف برای آن ظهور و بروز بالاتری یافته و شهرت یافته و البته این القاب توسط معصوم قبلی برای آنها گذاشته شده است... 2️⃣ثانیا روایت خاصی در این مورد نقل شده ابو خالد كابلى مىگويد: به امام سجاد- عليه السلام- عرض كردم كه امام بعد از شما كيست؟ فرمود: پسرم محمد، كه علم را مىشكافد و باقر العلوم است. و بعد از او پسرش جعفر است كه اسم او در آسمانها «صادق» مىباشد. گفتم: همه شما صادق و راستگو هستيد. چرا تنها لقب او صادق است؟ فرمود: من از پدرم و پدرم از پدرش و او از رسول خدا- صلى الله عليه و آله- شنيده است كه فرمود: وقتى كه جعفر بن محمد بن على متولد شد او را «صادق» لقب دهيد؛ چون از نسل او كسى است كه اسمش جعفر است و به دروغ ادعاى امامت مىكند و او نزد خدا «جعفر كذاب» مىباشد. سپس امام سجاد- عليه السلام- گريست و فرمود: گويا مىبينم كه چگونه او طاغوت زمان خود را براى تفتيش ولى خدا و جستجوى امام غائب- عليه السلام- تحريك مىكند. پس همان طور شد كه امام فرموده بود 📘بحارج 46ص 230، حديث 5. 3️⃣ثالثا برخی مورخین نیز وجوهی ذکر کرده اند ابوالفرج اصفهانی وجه لقب گرفتن حضرت به صادق را از آن رو دانسته است ابوجعفر منصور وقتی به خلافت رسيد، حضرت را صادق ناميد، خود به هنگام نام بردن از حضرت از آن استفاده می‌کرد و اين لقب برای او شهرت گرفت (فلما ولي أبوجعفر الخلافة سمي جعفرا الصادق، وكان إذا ذكره قال: قال لي الصادق جعفر بن محمد كذا وكذا، فبقيت عليه.) 📒مقاتل الطالبيين ص 257. 📘مناقب ابن شهرآشوب،ج3ص 392، 393 4️⃣رابعا نقل شده: میان حضرت و يکی از زعمای بنی عباس خصومتی برخاست و آنان از تربت پيامبر (ص) داوری خواستند و از قبر ندا برخاست که در مدعای خود «جعفر صادق است» (جرى بينه وبين رجل من بني العبّاس كلام فخاصمه العبّاسي إلى قبر رسول اللّه، فسمع من القبر: جعفر هوالصادق.) 📚ألقاب الرسول وعترته؛قطب الدين راوندى؛ص30 و با توجه به وقائع و حوادثی که محقق شده و در قبال سخن چینی هایی که شده و قضاوتهایی که کرده ؛تعبیر صادق به کار رفت و صدق حضرت مبنای شهرت و انتشارخود رایافت... 📚ألقاب الرسول وعترته؛قطب الدين راوندى؛ص32 @Porseman_channel 🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁 🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿 🍂🍂🍂🍂🍂
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💢نهی از ترساندن مومن درکتب اهل سنت💢 قال: حدثنا أَصحَابُ مُحَمَّدٍ صلی الله علیه و سلم أَنَّهُمْ کانُوا یسِیرُونَ مع النّبی صلّی الله علیه و سلّم فنَامَ رَجُلٌ منهم فَانْطَلَقَ بَعْضُهُمْ إلی حَبْلٍ معه فَأَخَذَهُ فَفَزِعَ فقال رسول اللَّهِ صلّی الله علیه و سلّم: لَا یحلُّ لِمسْلِمٍ أَنْ یرَوِّعَ مُسْلِمًا؛ 📚(سنن أبی داود، ج 4، ص 301-) عبد الرحمن گوید: اصحاب پیامبر (ص) برای ما نقل کردند که با حضرت به مسافرت می رفتند که شخصی از آنان خوابش برد. بعضی از آنها به طرف ریسمانی که همراه آن شخص بود رفته و آن را گرفتند، پس آن شخص ترسید. پیامبر (ص) فرمود: بر مسلمان حلال نیست که مسلمانی را بترساند.» این روایت را «البانی» صحیح دانسته 📚(صحیح الترغیب و الترهیب، ج 3، ص 42-) و با عبارت دیگر در مسند احمد بن حنبل چنین نقل شده است: «حدثنا عبداللَّهِ حدثني أبي ثنا عبداللَّهِ بن نُمَیرٍ ثنا الأَعْمَشُ عن عبداللَّهِ بن یسَارٍ الجهني عن عبد الرحمن بن أبي لَیلَی قال: حدثنا أَصْحَابُ رسول اللَّهِ صلّی الله علیه و سلّم انهم کانُوا یسیرُونَ مع رسول اللَّهِ صلّی الله علیه و سلّم في مَسِیرٍ فَنَامَ رَجُلٌ منهم فَانْطَلَقَ بَعْضُهُمْ إلی نَبْلٍ معه فَأَخَذَهَا فلما استَیقَظَ الرَّجُلُ فَزِعَ فَضَحِک الْقَوْمُ فقال: ما یضْحِککمْ فَقَالُوا: لاَ إلّا أنا أَخَذْنَا نَبْلَ هذا ففَزِعَ فقال رسول اللَّهِ صلی الله علیه و سلم: لاَ یحلُّ لِمسْلِمٍ ان یرَوِّع مُسْلِماً؛ 📚(مسند أحمد بن حنبل، ج 5، ص362-) عبد الرحمن گوید: اصحاب پیامبر (ص) نقل می کنند با حضرت به جایی می رفتند که یک نفر از آنها در مسیر خوابش برد. عده ای از آنان به کنار او رفته و نیزه او را برداشتند. زمانی که شخص بیدار شد، ترسید و جمعیت نیز خندیدند. حضرت فرمود: برای چه می خندید؟ گفتند: ما نیزه این شخص را برداشتیم، پس ترسید. در این هنگام فرمود: ترساندن مسلمان بر مسلمان دیگر حلال نیست.» هیثمی» روایتی را چنین نقل کرده است: «عبدالله بن عمرو قال: قال رسول الله صلّی الله علیه و سلّم: من نظر إلی مسلم نظرة یخیفة فیها بغیر حق، أخافه الله یوم القیامه؛ 📚" مجمع الزوائد، ج 6، ص 253- " پیامبر (ص) فرمود: کسی که به مسلمانی طوری نگاه کند تا او را بترساند و این ترس نیز غیر حق باشد، خداوند روز قیامت او را می ‎ترساند.» «بغدادی » نیز روایت دیگری را چنین آورده است: «عن أبی هریرة قال: قال رسول الله صلی الله علیه و سلم: من نظر إلی أخیه المسلم نظرة مخیفة من غیر حق، أخافه الله یوم القیامه.»؛ 📚(تاریخ بغداد ج 9، ص 222-) در «معجم الاوسط» طبرانی نیز نقل شده است: «رسول الله صلی الله علیه و سلّم یقول: من أخاف مؤمناً بغیر حق کان حقاً علی الله أن لا یؤمنه من أفزاع یوم القیامة؛ 📚(المعجم الأوسط،طبرانی ج 3، ص 24-) " پیامبر (ص) پیوسته می فرمود: کسی که مؤمنی را بدون حق بترساند، بر خداوند لازم است که او را از ترسهای قیامت در امان ندارد.» پیامبر (ص) آنقدر به این مسئله حساس بود که حتی نگاهی را که مایه ترس و وحشت دیگران می شود نیز نمی پذیرد. (📚در اصول کافی ج2ص365 روایات نهی از ترساندن مومن ذکر شد(باب من اخاف مومنا) @Porseman_channel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💢حدث اصغر حین غسل💢 @Porseman_channel آيات عظام امام، خامنه‏اى، صافى، فاضل و نورى: غسل باطل نمى‏شود ؛ و آن را تمام كند ؛ ولى بهتر (احتياط مستحب ) است آن را به قصد آنچه بر ذمه او است (از اتمام يا اعاده ) از سر گيرد. در هر صورت بايد براى نماز و هر كارى كه در آن طهارت لازم است، وضو نيز بگيرد. آيةاللَّه بهجت: لازم نيست غسل را تمام كند و بنابر احتياط واجب بايد آن را به قصد آنچه بر ذمه او است (اتمام يا اعاده )، از سر گيرد و براى نماز و هر كارى كه در آن طهارت لازم است، وضو نيز بگيرد. آيةاللَّه تبريزى: بايد غسل را از سر گيرد و بنابر احتياط واجب، بايد براى نماز و هر كارى كه در آن طهارت لازم است، وضو نيز بگيرد. آيةاللَّه سيستانى: غسل باطل نمى‏شود ؛ ولى بنابر احتياط واجب، بايد براى نماز و هر كارى كه در آن طهارت لازم است، وضو بگيرد. آيةاللَّه مكارم: بنابر احتياط واجب، بايد غسل را از سر گيرد و براى نماز و هر كارى كه در آن طهارت لازم است، وضو نيز بگيرد. آيةاللَّه وحيد: بنابر احتياط واجب بايد غسل را تمام كند و دوباره از سر گيرد و براى نماز و هر كارى كه در آن طهارت لازم است، وضو نيز بگيرد. 🔴اما تطهیر محل نجاست وسط غسل به نظر رهبری: در غسل، هر قسمتی را که می‌خواهد شستشو بدهد، اگر نجس است باید قبلاً آن را آب بکشد، ولی پاک بودن تمامی بدن قبل از غسل واجب نیست، بنابراین اگر عضو، قبل از غسل آن، تطهیر شده باشد غسل صحیح است، ولی اگر عضو نجس قبل از غسل آن تطهیر نشود، و با یک شستن بخواهد هم آن را پاک کند و هم غسل نماید، غسل باطل است. @Porseman_channel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
باسلام 👇👇👇👇 دوستان همراه مستحضر باشند 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 بحول و قوه الهی ؛ امشب،سوالات در گروهها و کانالهای ما قرار میگیرد. دوستان فعال و مشتاق شرکت در مسابقه میتواننددر ساعت مذکور سوال را دریافت و گزینه درست را به آیدی که ارائه میگردد؛ ارسال نمایند.🌷
وششم 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇 📅30اردیبهشت-1402 ⭕️کدام گزینه یا گزینه ها؛صحیح می باشد؟ گزینه 1⃣: اگرچیزی شبیه فضله موش در برنج پخته شده دیده شود، باید ازآن برنج اجتناب کرد گزینه 2⃣: پرداخت ردّ مظالم توسط غیر سید به سادات اشکال ندارد گزینه 3⃣: نماز آیات وقتی واجب میشود که نور بخشی یا کل قرص ماه مخفی شود گزینه 4⃣:اگر خورشیدگرفتکی ناقص باشد و مکلف بعدا بفهمد چنین حادثه ای رخ داده، خواندن نماز آیات واجب نیست گزینه 5⃣: اگر شاخه های درخت همسایه داخل حیاط خانه ای شده ،میتوان بدون اجازه یا رضایت صاحب درخت؛از میوه آن استفاده کرد 📩 لطفا فقط شماره گزینه یا گزینه های صحیح را به آیدی @ebadi_porseman 🆔 ارسال کنید 📩 ⏲مهلت ⏳ارسال گزینه ✅صحیح ✅؛ازالان تا 1ظهر فردا ⌛️ می باشد.⏰ 🌹 به چند⃣ نفر که پاسخ صحیح ارسال کنند به قید قرعه ؛کارت شارژ گوشی📱 ؛هدیه داده میشود 🌹 ➖➖➖➖➖ ✅✅ @Porseman_channel