💢اربعین نوزدهم صفر است یا بیستم؟💢
@Porseman_channel
چه بسا اشکال میشود که با توجه به اینکه عاشورا و شهادت امام حسین ع در دهم محرم الحرام واقع شده، بالطبع
نوزدهم ماه صفر روز اربعین و چهلم خواهد شد و باید روز نوزدهم ماه صفر تجلیل به عنوان اربعین شود پس چرا روز بیستم ماه صفر به عنوان اربعین شناخته شده است؟
✅پاسخ
1⃣اولا
با توجه به کسری هایی که در حرکت ماه وجود دارد واضح میگردد. می دانیم که ماه قمری با حرکت ماه و طلوع و غروب آن محقق میشود و اغلب ماههای قمری چه بسا 29روز می شود و در سال61 ق نیز ماه محرم آن سال 29 روز بوده لذا اربعین و چهلم به روز بیستم ماه صفر افتاده بود و ما نیز به تبعیت از آن زمان ؛ همان بیستم را تجلیل و تعظیم می کنیم.
2⃣ثانیا
امام حسین ع در عصر و نزدیک غروب روز عاشورا شهید شده اند و آن روز شهادت حساب نشده و در واقع از فردای آن روز که یک روز تمام می باشد؛ محاسبه شده است.
3⃣ثالثا
البته ما می دانیم که اوقات و ایام مثل هم بوده و از نظر عقلی تفاوتی در آن نیست مهم ارتباط قلبی و عمل مطلوب در ان وقت است واینکه در کشورهای مختلف روز اربعین متفاوت باشد نیز مضر نیست چراکه مهم تجلیل آن روز و اقامه عزادر آن روز و بزرگداشت آن روز است و البته ثواب هایی که برای این روز در روایات ذکر شده شامل هر کشور و افقی به حسب خود خواهد بود
@Porseman_channel
🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴
🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴
🔴🔴🔴🔴🔴
پرسمان #تاریخی
💢علي اكبر ع بزرگتر بودند يا امام سجاد ع؟💢
@Porseman_channel
در اين زمينه اختلاف آراء شديدي ميان محققان و مورخان و انساب شناسان وجود دارد كه نتيجه گيري را سخت كرده است اما با بررسي دقيق موضوع و اقوال وارد شده به اين نتيجه مي رسيم كه حضرت علي اكبر از امام سجاد عليهما السلام بزرگتر بوده است.
توضيح بيشتر:
علي اكبر بين سالهاي 33 تا 35 هـ ق از مادري بزرگوار به نام ليلي دختر ابنمرة بن مسعود ثقفي در شهر مدينه چشم به جهان گشود. دانشمندان و مورخان سن شريف او را مختلف نقل كردهاند كه ما آنها را به سه دسته تقسيم ميكنيم.
اول. ابنشهر آشوب در مناقب و طبرسي در اعلام الوري و شيخ مفيد در ارشاد، هيجده يا نوزده ساله نوشتهاند.
دوم. ابننماي حلي در مثير الاحزان، بيست و سه ساله آورده است.
سوم. ابنادريس حلي در خاتمهي كتاب حج سرائر (ص 655) مينويسد: علي اكبر درامارت عثمان به دنيا آمده است.
بنابراين عمر شريف آن حضرت بين بيست و پنج و بيست و هفت سال بوده است و مرحوم محدث قمي در نفس المهموم(نفس المهموم، ص 192)و مقرم در رسالهي علياكبر و ذبيح الله محلاتي در فرسان الهيجاء و عماد اصفهاني در زندگاني علي اكبر اين قول را به دلايل ذيل بر ساير اقوال ترجيح دادهاند.
دليل اول: اتفاق مورخان و نسب شناسان
مقرم مينويسد: علي اكبر در روز عاشورا نزديك بيست و هفت سال داشته و مورخان و نسبت شناسان بزرگتر بودن او را از امام سجاد عليهالسلام كه در آن روز بيست و سه ساله بوده تأكيد ميكنند و بر آن اتفاق دارند(علي اكبر، ص 12)
محمد بن ادريس مينويسد: دربارهي سن و بزرگتر بودن علي اكبر از امام سجاد بايد به خبرگان و نسب شناسان رجوع نمود مانند زبير بن بكار، ابوالفرج اصفهاني، بلاذري، مزني، صاحب كتاب لباب اخبار الخلفاء، عمري، صاحب كتاب زواجر و مواعظ، ابنقتيبه، در كتاب معارف، محمد بن جرير طبري، ابنابيالازهر، ابوحنيفهي دينوري و ابوعلي بن همام.
ابنادريس ميافزايد: همهي اين نويسندگان و دانشمندان و نسب شناسان بزرگ بر بزرگتر بودن علي اكبر از امام سجاد عليهالسلام اتفاق نظر دارند و آنان در اظهار نظر دراين باره از ديگران آگاهترند(سرائر، ج 1، مزار حج، ص 656-655)
دليل دوم: تولد او در عصر عثمان
محمد بن ادريس حلي مينويسد: اين علي بن الحسين (همان كه مادرش ليلي) است در امارت عثمان به دنيا آمده است (همان)
محدث قمي نيز اين نظر را تأييد ميكند(نفس المهموم، ص 192)
مقرم در رسالهي خود مينويسد: علي اكبر در يازدهم ماه شعبان سال 33 هجري دو سال قبل از كشته شدن عثمان به دنيا آمد(علي اكبر، ص 12)
محلاتي، در فرسان الهيجاء از هدية الزائر علامهي نوري نقل ميكند كه علي اكبر بيست و پنج سال داشت.
دليل سوم:
حضرت علي اكبر از جد بزرگوارش حضرت اميرالمؤمنين علي عليهالسلام روايت نقل ميكند.( محدث قمي، نفس المهموم، ص 192)
توضيح اينكه اگر حضرت علي اكبر دو سال قبل از كشته شدن عثمان به دنيا آمده باشد، تقريبا هفت سال از زندگي پربارش در زمان حيات جدش اميرالمؤمنين بوده و با اين حساب، نقل روايت ميتواند صحيح و دال بر بيست و هفت سالگيش در كربلا باشد.
در مقابل اين نظرات شيخ مفيد امام سجاد (ع) را بزرگ تر از حضرت علي اكبر مي داند .( ارشاد،ج 2،ص 137،شيخ مفيد، ترجمه رسولي محلاتي، تهران، انتشارات علميه اسلاميه) نويسنده «البدع» و نويسنده «شرح الاخبار» نيز چنين نظري دارند.
نتيجه گيري:
همان طور كه در بحث پيش بيان شد حضرت علي اكبر در سال 33 تا 35 ه ق، به دنيا آمده و از آنجايي كه حضرت امام سجاد عليهالسلام درسال 38 ه ق، به دنيا آمده است و بر اين نظر اكثر بزرگان است و از مقايسهي تاريخ تولد آن دو بزرگوار حقيقت روشن ميشود كه حضرت علي بن الحسين الاكبر از برادر بزرگوارش حضرت امام زين العابدين بزرگتر بوده است. او در كربلا بين بيست و پنج و بيست و هفت سال داشته در حالي كه سن حضرت سجاد عليهالسلام را بين نوزده تا بيست و سه سال نوشتهاند.
مقرم ضمن اينكه سن امام سجاد عليهالسلام را در هنگام واقعهي عاشورا بيست و سه سال ميداند، مينويسد كه مورخان ونسب شناسان بر بزرگتر بودن حضرت علي اكبر از امام سجاد عليهالسلام اتفاق نظر دارند(مقرم ،علي اكبر، ص 12)
يعقوبي در تاريخ خود مينويسد: يكي از فرزندان امام حسين عليهالسلام علي اكبر است كه در طف (كربلا) شهيد شد و مادرش ليلي دختر ابيمرة بن مسعود ثقفي است.( تاريخ يعقوبي، ج 2 ص 247-246)
ابوالفرج اصفهاني مينويسد:
ثم دعي يزيد لعنه الله بعلي بن الحسين[عليهالسلام ]فقال له مااسمك قال علي قال اللعين او لم يقتل الله عليا قال قد كان لي اخ اكبر مني يسمي عليا فقلتموه... (مقاتل الطالبين، ص 80)
@Porseman_channel
پرسمان #قرآنی
💢سن افراد در جهنم و بهشت چقدر خواهد بود؟💢
@Porseman_channel
تغییر شکل و شمایل انسان ها با تغییر سن و سال از موضوعات مربوط به این دنیا است، اما جهان آخرت به ویژه بهشت این گونه قابل تصویر نیست که انسان ها شکل و قیافه های مختلف مثلاً گروهی کودک، عده ای میان سال، برخی پیر و... باشند. حتی اگر معتقد باشیم که جهان آخرت نیز مادی است، اما در هر حال سن و سال با آن تصوری که اکنون از آن داریم برای بهشتیان وجود ندارد. آنچه از روایات برمی آید، این است که مؤمنانی که وارد بهشت می شوند به صورت انسان های جوان و زیبا هستند: "یدخلون الجنة شبابا منورین و قال إن أهل الجنة جرد مرد مکحلون"؛[1] بهشتیان مانند جوانانی زیبا و نورانی وارد بهشت می شوند. به عبارت دیگر، آنان دائما در بهترین شکل و حالت هستند که گذر زمان در این شادابی تأثیری نخواهد داشت.
در قرآن کریم آن جا که از همسران پاک بهشتى سخن به میان آمده، مىگوید: نزد بهشتیان همسرانى است که فقط چشم به شوهرانشان دوختهاند، همگى جوان و با شوهران خود هم سن و سال اند: "وَ عِنْدَهُمْ قاصِراتُ الطَّرْفِ أَتْرابٌ".[2]
"اتراب" به معناى "م سن و سال"، یکی از توصیفات براى زنان بهشتى نسبت به همسرانشان است؛ چرا که توافق سنى جاذبه را میان دو همسر افزون مىکند، و یا توصیفى است براى خود آن زنان که همه آنها هم سن و سال و جوانند.[3] به بیان دیگر؛ هیچ یک در معرض اختلاف جوانى، پیرى و فرسودگى قرار نخواهند گرفت، نه کودک اند و نه پیر و فرسوده.[4]
[1] ابن شهر آشوب، مناقب آل ابیطالب، ج 1، ص 148، مؤسسه انتشارات علامه، قم، 1379ق.
[2] ص، 52.
[3] مکارم، ناصر، تفسیر نمونه، ج 19، ص 317، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ اول، 1374 ش؛ سیوطی، جلال الدین، الدر المنثور فی تفسیر المأثور، ج 5، ص 318، کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی، قم، 1404 ق.
[4] ابن عجیبه، احمد بن محمد، البحر المدید فى تفسیر القرآن المجید، تحقیق، قرشى رسلان، احمد عبدالله، ج 5، ص 36، ناشر زکى، حسن عباس، قاهره، 1419 ق؛ تفسیر الصافی فیض کاشانى، ملا محسن، تفسیر الصافى، تحقیق، اعلمى، حسین، ج 4، ص 306، انتشارات الصدر، چاپ دوم، تهران، 1415 ق.
@Porseman_channel
پرسمان #احکام
💢نماز در قطب💢
@Porseman_channel
آیت الله خامنه ای : به نظر مقام معظم رهبری: مکلف باید در مورد اوقات نمازهای یومیه و روزه همان افق محل سکونت خود را رعایت کند ولی اگر روزه گرفتن بر اثر طولانی بودن روز غیر مقدور یا حرجی باشد، ادای آن ساقط و قضای آن (بعدا) واجب است
آیت الله العظمی ناصر مکارم شیرازی : در مناطقى كه خورشيد غروب نمى كند، يا طول روز بسيار زياد و خارج از متعارف مناطق مختلف دنياست، بايد بر طبق مناطق معتدله در آن فصل از سال عمل كنند؛ يعنى اگر در مناطق معتدله (روى همان خطّ نصف النهار) روزها در آن موقع 14 ساعت است و شبها 10 ساعت، به همان صورت نماز و روزه خود را تنظيم كنند؛ شرح بيشتر درباره اين موضوع را در كتاب «معراج، شقّ القمر، عبادت در قطبين» نوشته ايم.
شماره رکعت های نماز در قطب شمال و قطب جنوب فرق نمی کند فقط از نظر وقت باید اوقات نماز را با مناطق معتدله مقایسه و تعیین نمایند یعنی اگر در مناطق معتدله مثلا روزها در آن موقع 14 ساعت و شبها 10 ساعت است همان صورت نماز و روزه خود را تنظیم کنند
آیت الله سیستانی : احتیاط واجب این است که ملاحظه کند نزدیکترین جاهایی که شب و روز آن 24 ساعت است. نمازهای پنجگانه را بر حسب اوقات آن به نیت قربه مطلقه بخواند. اما در مورد روزه اگر می تواند باید در ماه رمضان به جایی برود که بتواند روزه بگیرد و اگر در ماه رمضان نمی تواند بعد از ماه مبارک رمضان در جای دیگر قضای آن را انجام دهد و اگر هیچ کدام برای او ممکن نیست نه در ماه رمضان و نه در غیر ماه رمضان به جای روزه بر او فدیه (کفاره عذر)
آیت الله سبحانی :چنانچه مکلفى در مکانى زندگى کند که 6 ماه از سال، روز و 6 ماه دیگر آن شب باشد، و یا سه ماه از سال روز و 9 ماه دیگر آن شب باشد و... بعید نیست که ملاک در نماز و روزه این فرد، سرزمینهاى متعارف و واقع شده میان دوقطب باشد و این فرد مخیر باشد که براى نماز و روزه هایش یکى از سرزمینهاى میانى را مبنا قرار دهد.اما احتمال سقوط نماز و روزه نسبت به این فرد بعید است، همچنان که احتمال سقوط روزه و وجوب نماز تنها یک روز و یک شب، بعید به نظر مى رسد.
آیت الله بهجت ره:
بر فرض امکان زندگى در آن جا، بنابر قاعده، تکلیف به نماز شبانه روزى و روزه ندارند. لذا چون تفویت مصالح لزومیه مىشود، در حال اختیار نمىتوان در آن جا اقامت کرد. ولى اگر ناچار به اقامه باشد، بنابر احتیاط یا باید بر طبق نزدیکترین مکان به آن جا که شب و روز عادى دارند، عمل کند یا اوقات نماز و ماهها را با وسایلى مثل ساعت حساب کند، ولى این دومى عسر و حرج دارد.
ملاك را براى نماز و روزه بلاد و شهرهاى متعارفه كه شب و روز آنها تقريبا مساوى است (مثل مكه و مدينه) قرار دهند يعنى نماز ظهر و عصر را بخوانند. شش ساعت بعد نماز مغرب و عشاء را بخوانند و يازده ساعت بعد نماز صبح را بخوانند و روزه را هم به همين ملاك بگيرند و مىتوانند ملاك را وطن و شهر خود قرار دهند مثلاً اگر از تهران رفتهاند (از طريق راديو) با اذان ظهر تهران نماز ظهر و عصر را بخوانند و همچنين با اذانهاى ديگر وقت نماز صبح و مغرب و عشاء را تشخيص دهند و عمل كنند ،
@Porseman_channel
💢امام صادق و شهر تهران💢
@Porseman_channel
از امام جعفر صادق روایت شده است که به مفضل فرمودند:
«تصبح طهران قصورها کقصور الجنة، و نسوانها کالحورالعین، یتلبّس بلباس الکفار، و یتزیّین بزّی الجبابرة، یرکبن السروج، و لا یتمکن لازواجهنُ! … و لا تکفی مکاسب الازواج لهنّ! فرّوا منها الی قلة الجبال و من الجُحر الی الجُحر کالثعلب بُأشباله.»
«بدان ای مفضل، در حوالی ری، کوه سیاهی است که در دامنۀ آن شهری بنا خواهد شد که آن را طهران می نامند، و آن دار الزوراء است که قصرهایش(خانه های مجلل) مثل خانه های بهشتی و زن هایش مثل حور العین است.
بدان ای مفضل! آن زن ها لباس کفار می پوشند و خود را به شکل مستکبرانه ای در می آورند، بر زین ها سوار می شوند(…)، به همسران خود تمکین نمی کنند، درآمد شوهرشان کفاف مخارج آن ها را نمی دهد؛… اگر می خواهی دینت را حفظ کنی در این شهر سکونت نکن، از آن جا فرار کن و به قله کوه ها فرار کن، از سوراخی به سوراخ دیگر، مانند فرار روباه با بچه هایش….»
📚(الزام الناصب، 183؛ منتخب التواریخ، ص875؛ مجمع النورین مرندی، ص139؛ بحارالانوار ج52، ص258؛ یوم الخلاص، ص464؛ منتخب الاثر، ص430 و…)
✅پاسخ:
حدیث مورد نظر به شرح زیر در کتاب مجمع النورین به نقل از بحار الانوار آمده است:
«قال المفضل بن عمر قال لي جعفر بن محمد يا مفضل اتدري اينما وقعت دار الزوراء قلت الله وحجته اعلم فقال اعلم يا مفضل ان في حوالي الري جبلا اسود تبني في ذيله بلدة تسمى طهران وهي دار الزوراء التي تكون قصورها كقصور الجنة ونسوانها كالحور العين واعلم يا مفضل انهن يتلبسن بلباس الكفار ويتزين بزي الجبابرة ويركبن السروج ولا يتمكن لازواجهن ولا تفي مكاسب الازواج لهن فيطلبن الطلاق منهم ويكتفي الرجال بالرجال والنساء بالنساء وتشبه الرجال بالنساء والنساء بالرجال فانك ان تريد حفظ دينك فلا تسكن في هذه البلدة ولا تتخذها مسكنا لانها محل الفتنة وفر منها ‹الى قلة الجبال ومن الحجر الى الحجر كالثعلب باشباله».
📕مرندی، مجمع النورين، ص 297 - 298.
👌این حدیث سند روشنی ندارد و چون سندش روشن نیست از احادیث ضعیف (نه جعلي ) شمرده می شود.
البته و لو روايت نباشد؛ اما درايت و وجدان انسان شهادت مي دهد كه حفظ دين در برخي شهرها مشكل است.
@Porseman_channel
💢پیاده روی اربعین💢
@Porseman_channel
آیا در روایات معصومین ع اشاره و وصیه ای به پیاده روی اربعین شده است؟
✅پاسخ
نه در روایات معصومین برای خصوص پیاده روی در روز اربعین حسینی روایتی وارد نشده است.
لیکن روایتی در مورد ثواب پیاده به زیارت امام حسین ع رفتن نقل شده است که اطلاق روایت به طور قطع شامل پیاده روی اربعین برای زیارت حضرت سیدالشهداء ع میشود.
🔴البته این پیاده رفتن نوعی تکریم و تعظیم است و نشانگر عشق و علاقه به مسیر مذکور می باشد.
لذا می بینیم که امام حسن ع و حسین ع ,؛ بیش از بیست بار پیاده عازم مکه شده اند.
و با وجود امکانات موجود در آن زمان؛ اقدام به انتخاب پیاده روی کرده اند و مسیری که بیش از چهار برابر مسیر نجف تا کربلاست را 25 بار پیاده پیموده اند.
پس شکی در استحباب و مطلوبیت عمل مذکور نیست و قطعا مصداق تعظیم و تکریم محل می باشد.
حتی در برخی موارد؛حضرت پای پابرهنه بود.
در یکی از این سفرها که به اتفاق امام حسین علیهالسلام پیاده به حج میرفتند جمعیت زیادی به احترام آن دو بزرگوار از مرکبها پیاده شدند و برخی خسته شدند. سعد وقاص به امام حسن علیهالسلام عرض کرد اگر سوار شوی دیگران هم سوار میشوند چون پیادهروی برای آنان مشکل است.
قال علیهالسلام:
لا نرکب قد جعلنا علی أنفسنا المشی الی بیت الله الحرام علی أقدامنا و لکنا نتنکب عن الطریق
📕ارشاد مفید، ص 250
امام حسن مجتبی علیهالسلام فرمود:
قال علیهالسلام:
انی لأستحیی من ربی أن ألقاه و لم أمس الی بیته
📙بحارالانوار، ج 43، ص 276، ح 46.
امام حسن علیهالسلام فرمود:
(من از پروردگارم شرم دارم که او را ملاقات کنم و به سوی خانهاش پیادهروی نکرده باشم.)
⭕️لذا اشکال نشود که آن زمان ماشین نبود پیاده می رفتند چون همانطور که عرض کردیم به مرکبها و وسائل نقلیه زمان خود نیز سوار نمیشدند و وقتی به اسب سوار نشوند بالطبع به ماشین که سریعتر و راحتتر از آن نیز سوار نمیشوند تا شدت تجلیل را داشته باشند.
👌اما روایت ثواب پیاده روی:
امام صادق(ع) درباره ثواب زیارت امام حسین(ع) با پای پیاده می‌فرماید: کسى که با پای پیاده به زیارت امام حسین(ع) برود، خداوند به هر قدمى که برمىی دارد یک حسنه برایش نوشته و یک گناه از او محو مى فرماید و یک درجه مرتبه اش را بالا مى برد، وقتى به زیارت رفت، حق تعالى دو فرشته را موکل او مى‌فرماید که آنچه خیر از دهان او خارج میشود را نوشته و آنچه شر و بد است را ننویسند و وقتى برگشت با او وداع کرده و به وى مى‌گویند: اى ولىّ خدا! گناهانت آمرزیده شد و تو از افراد حزب خدا و حزب رسول او و حزب اهل‌بیت رسولش هستی، به خدا قسم! هرگز تو آتش را به چشم نخواهی دید و آتش نیز هرگز تو را نخواهد دید و تو را طعمه خود نخواهد کرد.
(📕کامل الزیارات ص۱۳۴)
@Porseman_channel
🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴
🔴🔴🔴🔴🔴🔴
🔴🔴🔴
💢سند زیارت اربعین💢
@Porseman_channel
زیارت اربعین در کتب ادعیه و روایی شیعه ذکر شده است.ازجمله آنها
📚تهذيب الأحكام (تحقيق خرسان) / ج6 / زيارة الأربعين ..... ص 113
📙مصباح المتهجد و سلاح المتعبد / ج2 / شرح زيارة الأربعين ..... ص 788
📘اقبال الأعمال / ج2 / ص589
📙المزار الكبير (لابن المشهدي) زيارة ابي عبد الله الحسين صلوات الله عليه يوم العشرين من صفر، و هي زيارة الأربعين. ..... ص 514
👌شیخ طوسی در کتاب شریف مصباح المتهجد در آداب ماه صفر زیارت اربعین را شمرده است.
⭕️ مرحوم مشهدی در کتاب مزار کبیرش می گوید:
مستحب است زیارت امام حسین علیه السلام در روز بیستم صفر که زیارت اربعین است
و سپس روایت صفوان جمال را از امام صادق علیه السلام نقل می کند که مشتمل بر زیارت معروفه اربعین است تعبیر ایشان این است زیارة ابا عبدالله الحسین علیه السلام یوم عشرین من صفر و هو زیارة الاربعین رواه صفوان بن مهران الجمال قال قال لی مولای الصادق علیه السلام فی زیارة الاربعین تزور عند ارتفاع النهار و تقول السلام علی ولی الله و حبیبه...
در نتیجه این زیارت در منابع شیعه ذکر شده و مورد عنایت علماء شیعه بوده است و البته از نظر دلالتی نیز مضامین بلندبالایی دارد و موافق مسلک و مذهب و اندیشه های شیعه می باشد.
👌لذا از نظر سندی و دلالتی مشکلی نداشته و طبق روایتی از امام عسکری ع از نشانه های شیعه مومن شمرده شده است.
📘روضة الواعظين و بصيرة المتعظين / ج1 / مجلس في ذكر مقتل الحسين ع ..... ص 169
@Porseman_channel
🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴
🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴
🔴🔴🔴🔴🔴
پرسمان #قرآنی
💢مسخ شدن که در قرآن 💢
@Porseman_channel
مسئله مسخ شدن که در قرآن آمده در آیه 166 سوره اعراف و شبیه آن در آیه 60 سوره مائده بیان شده است. این سرگذشت چنانکه در روایات اسلامى به آن اشاره شده مربوط به جمعى از بنىاسرائیل است که در ساحل یکى از دریاها (دریاى احمر در کنار سرزمین فلسطین در بندرى به نام ایله که امروز به نام بندر ایلات معروف مىباشد) زندگى مىکردند و از طرف خداوند به عنوان آزمایش و امتحان به آنها دستور داده شد که صید ماهى را در آن روز تعطیل کنند اما آنها با این دستور مخالفت کردند و گرفتار مجازات مسخ شدند .
مسخ یا به تعبیر دیگر تغییر شکل انسانى به صورت حیوان مسلما موضوعى بر خلاف جریان عادى طبیعت است، البته موتاسیون و جهش و تغییر شکل حیوانات به صورت دیگر در موارد جزئى دیده شده است، و پایههاى فرضیه تکامل در علوم طبیعى امروز بر همان بنا نهاده شده، ولى مواردى که در آن موتاسیون و جهش دیده شده صفات جزئى حیوانات است، نه صفات کلى، یعنى هرگز دیده نشده است که نوع حیوانى بر اثر موتاسیون تبدیل به نوع دیگر شود، بلکه خصوصیاتى از حیوان ممکن است دگرگون گردد، و تازه جهش در نسلهایى که به وجود مىآیند دیده مىشود، نه اینکه حیوانى که متولد شده است با جهش تغییر شکل دهد، بنا بر این دگرگون شدن صورت انسان یا حیوانى به صورت نوع دیگر امرى است خارق العاده اما بارها گفتهایم مسائلى بر خلاف جریان عادى طبیعى وجود دارد، گاهى به صورت معجزات پیامبران و زمانى به صورت اعمال خارقالعادهاى که از پارهاى از انسانها سر مىزند، هر چند پیامبر نباشند (که البته با معجزات متفاوت است) بنا بر این پس از قبول امکان وقوع معجزات و خارق عادات، مسخ و دگرگون شدن صورت انسانى به انسان دیگر مانعى ندارد . .
و همانطور که در بحث اعجاز انبیاء گفتهایم، وجود چنین خارق عاداتى نه استثناء در قانون علیت است نه بر خلاف عقل و خرد، بلکه تنها یک جریان عادى طبیعى در اینگونه موارد شکسته مىشود که نظیرش را در انسانهاى استثنایى کرارا دیدهایم .».
بنا بر این هیچ مانعى ندارد که مفهوم ظاهر کلمه مسخ را که در آیه فوق و بعضى دیگر از آیات قرآن آمده است بپذیریم و بیشتر مفسران هم همین تفسیر را پذیرفتهاند ..
ولى بعضى از مفسران که در اقلیت هستند معتقدند که مسخ به معنى مسخ روحانى و دگرگونى صفات اخلاقى است، به این معنى که صفاتى همانند میمون یا خوک در انسانهاى سرکش و طغیانگر پیدا شد، رو آوردن به تقلید کورکورانه و توجه شدید به شکمپرستى و شهوترانى که از صفات بارز این دو حیوان بود در آنها آشکار گشت . این احتمال از یکى از قدماى مفسرین به نام مجاهد نقل شده است ..
و اینکه بعضى ایراد کردهاند که مسخ بر خلاف قانون تکامل و موجب بازگشت و عقبگرد در خلقت است، درست نیست، زیرا قانون تکامل مربوط به کسانى است که در مسیر تکاملند، نه آنها که از مسیر انحراف یافته و از محیط شرائط این قانون به کنار رفتهاند، فى المثل یک انسان سالم در سنین طفولیت مرتبا رشد و نمو مىکند اما اگر نقائصى در وجود او پیدا شود، ممکن است نه تنها رشد و نموش متوقف گردد بلکه رو به عقب برگردد، و نمو فکرى و جسمانى خود را تدریجا از دست بدهد.
ولى در هر حال باید توجه داشت که مسخ و دگرگونى جسمانى متناسب با اعمالى است که انجام دادهاند، یعنى چون عدهاى از جمعیتهاى گنهکار بر اثر انگیزه هواپرستى و شهوترانى دست به طغیان و نافرمانى خدا مىزدند و جمعى با تقلید کورکورانه کردن از آنها، آلوده به گناه شدند، لذا به هنگام مسخ، هر گروه به شکلى که متناسب با کیفیت اعمال او بوده ظاهر مىشده است.
البته در آیات مورد بحث تنها سخن از قرده (میمونها) به میان آمده است و از خنازیر (خوکها) سخنى نیست، ولى در آیه 60 سوره مائده گفتگو از جمعیتى به میان آمده است که به هنگام مسخ به هر دو صورت فوق (بعضى قرده و بعضى خنازیر) تغییر چهره دادند، که به گفته بعضى از مفسران مانند ابن عباس، آن آیه نیز در باره همین اصحاب سبت است که پیر مردان سرجنبانان شکمپرست و شهوتپرستشان به خوک و جوانان مقلد چشم و گوش بسته که اکثریت را تشکیل مىدادند به میمون تغییر چهره دادند.
ولى در هر حال، باید توجه داشت که طبق روایات، مسخشدگان تنها چند روزى زنده مىماندند و سپس از دنیا مىرفتند، و نسلى از آنها به وجود نمىآمد .
تفسیر نمونه، ج6، ص: 425
@Porseman_channel
پرسمان #تاریخی
محل دفن حضرت زینب(س) در کدام کشور است؟
@Porseman_channel
درباره این که قبر حضرت زینب در چه مکانى است، سه احتمال وجود دارد: مدینه، شام و قاهره.
عمده سیره نویسان مرقد آن بانوى بزرگ را «قاهره» و «شام» گفته اند.
یحیى بن حسن حسینى عبیدلى اعرجى در کتاب اخبار زینبیات و برخى دیگر از سیره نویسان گفته اند: حضرت زینب در مصر وفات نمود.[1] حسنین سابقى در کتاب مرقد عقیله زینب و برخى دیگر نوشته اند که مرقد حضرت در شام و دمشق قرار دارد.[2]
برخى دیگر از نویسندگان مانند دکتر شهیدى در کتاب زندگانى فاطمه زهرا (س) مرقد آن بزرگ بانوى اسلام را به صورت مردّد بین مدینه ، شام و مصر مطرح کرده اند.[3]
آنان که گفته اند مقبره آن حضرت در مصر قرار دارد، این گزارش را نقل کرده اند که بعد از مراجعت کاروان باقى مانده واقعه کربلا از شام به مدینه، جوّ عمومى مدینه نا آرام شد.
حاکم مدینه نامه اى براى یزید نوشت و وضع پیش آمده در مدینه و نقش حضرت زینب در بیدارى و مقاومت مردم را براى یزید توضیح داد. یزید در پاسخ نوشت که زینب را از مدینه اخراج کند. حاکم مدینه مُصِرّ بود که زینب از مدینه خارج شود. سرانجام حضرت زینب از مدینه به مصر هجرت کرد و مورد استقبال حاکم مصر و عده زیادى از اهالى مصر قرار گرفت. حضرت زینب بعد از گذشت حدود یک سال در غروب پانزدهم رجب سال 63 در قاهره رحلت نمود.[4]
اما آنان که گفته اند: مقبره حضرت زینب در شام است. ضمن نقل این داستان که حاکم مدینه در پى اخراج و تبعید حضرت زینب بر آمد و سرانجام حضرت زینب به شام رفت، به نقل دیگرى پرداختند و آن این است : موقعى که واقعه حره و غارت و کشتار مردم مدینه در سال 62 هجرى توسط یزیدیان رخ داد، عبدالله بن جعفر براى این که ناراحتى همسرش زینب تجدید نشود و قدرى غم و اندوه او کاسته شود، افزون بر این، مرض وبا و طاعون در مدینه شایع شده بود و براى در امان ماندن از آن ، به همراه حضرت زینب به سوی مزرعه ای در شام رفتند و در آن جا اقامت گزیدند تا این که حضرت زینب مریض شد و در آن دیار از دنیا رفت. پس از زینب کبرا ، ام کلثوم دختر دیگر حضرت علی(ع) که از غیر فاطمه زهرا (س) و نام او زینب صغرا بود، مشهور به زینب کبرا شد و به مصر رفت.[5]
حتی اگر نتوان به یقین مشخص کرد که قبر حضرت زینب علیها السلام در کجا واقع است باز می توان گفت: زیارتگاه ها و اماکنی که به این دودمان منسوبند همه از مصادیق آیه شریفه:" (این چراغ پرفروغ) در خانههایى قرار دارد که خداوند اذن فرموده دیوارهاى آن را بالا برند (تا از دستبرد شیاطین و هوسبازان در امان باشد)...[6] می باشند." این خانه ها و زیارتگاه ها و لو منسوب به آن ها باشد، جای ذکر و توجه به خدا و انسان سازی و پیوند با شهیدان و اهل بیت است. محل دفن اهل بیت هر کجا که باشد یاد و خاطره شان زنده است و در سینه های مردم عاشق جای دارند.
[1] . عبیدلی نسابه ،اخبار الزینبات، ، صص 115- 122.
[2] . سابقی شیخ محمد حسنین مرقد العقلیه زینب علیها السلام، شیخ محمد حسنین ، ص 45.
[3] .شهیدی،سید جعفر، زندگانى فاطمه زهرا (س) ، ص 161 و 162.
[4]. عبیدلی نسابه ،اخبار الزینبات، ، صص 115- 122.
[5] . شیخ جعفر نقدى ، زینب کبرا، نقل از ستارگان درخشان، ج 2، ص 183 ـ 184.
[6]. نور،36:"فی بُیُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ یُذْکَرَ فیهَا اسْمُهُ.."
@Porseman_channel
💢صدای گریه حضرت رقیه از خرابه تا کاخ یزید رسید؟💢
@Porseman_channel
نقل شده:
معاویه در حال ساخت قصری به نام کاخ خضری بود ، برای همین خانه هایی را خرید تا قصر را بنا کند.
یکی از این خانه ها متعلق به پیر زنی بود که حاضر به فروش خانه ی خود نبود و می گفت می خواهم در همین جا زندگی کنم و بعد از مرگم نیز قبرم درون خانه ام باشد.
معاویه دستور داد خانه را خراب کنید ، اما عمرو عاص مخالفت کرد و گفت :
“عرب همیشه در آرزوی حاکمی عادل بوده و تو می توانی از این فرصت استفاده تبلیغاتی کنی ؛ به این صورت که قصر را بسازی و آن خانه را خراب نکنی . آنوقت هرکه از درب قصر وارد شود اولین سوالی که برایش پیش می آید این است که این خانه ی خرابه در وسط قصر چه می کند و ما به او پاسخ می دهیم که عدالت ما به ما اجازه ی خراب کردن خانه ی پیر زن را نمی دهد ”
این جریان اتفاق می افتد و بعد از مدتی پیر زن از دنیا می رود و معاویه باز هم آن خانه را خراب نمی کند .
در زمان یزید با وجودی که این خانه به خرابه تبدیل شده باز هم این نیرنگ ادامه پیدا می کند
زمانی که اسرا را به شام می آورند ، در آن خرابه قرار می دهند و آن خرابه داخل حیاط قصر بوده است.
ضمنا به این نکته هم توجه کنید که از صدای گریه حضرت رقیه سلام الله علیها سایر کودکان و زنان هم به گریه افتادند لذا ناله های آنها از خرابه خیلی بلند شد.
📕کتاب ریحانه کربلا صفحه۱۰۱
نوشته عبدالحسن نیشابوری
@Porseman_channel