💢اوقات معین نماز💢 @Porseman_channel چرا برای نماز یومیه وقت خاصی بیان شده است و آزاد نیستم هر وقت بخوانیم؟ 1⃣اولا برای دعا و نماز مستحبی؛ زمان خاصی نیست و هر شخص هر ساعت از شبانه روز میتواند انجام دهد. اما اینکه برای نماز واجب ؛ حدودی مشخص شده ؛ اتفاقا نشانه ترقی و رشد است. چراکه اولا روحیه انضباظ و نظم و داشتن برنامه منظم را تزریق میکند و می آموزد. 2⃣ثانیا با تکرار در اوقات مشخص ؛ یادخدا به صورت واجبی به طول شبانه روز تقسیم شده و ساعات متمادی غفلت حاصل نمیشود.و تکرار به صورت کم ولی در طول مدتهایی از شبانه روز ؛ بهتر از یکجا خواندن است. باران قطره قطره می آید؛ بالکل بیاید مایه سیل و تخریب خواهد شد. وقرص و شربت نیز یکجا اثر مخرب خواهد اشت لیکن هر هشت ساعت باشد.تاثیر کامل میگذارد. 3⃣ثالثا در برخی روایات ؛ حکمت نماز در ساعات معین یومیه بیان شده که مناسباتی چون نزول ملائکه و رحمت وباز شدن درهای رحمت آسمان و....در آن ساعات ذکر شده است. علّت ديگر آن است كه خداوند عزّ و جلّ دوست دارد كه مردم در هر عملى ابتداء طاعت و عبادتش را نمايند از اين رو در اوّل روز يعنى بامداد امر كرده كه ابتداء عبادتش كنند و سپس براى خواستههاى خودشان منتشر و متفرّق شده و به دنبال كارهاى دنيوى خود بروند لذا نماز صبح را برايشان واجب كرده و وقتى روز نيمه شد و مردم دست از شغل و حرفه خود كشيده و لباسهاى خود را از بر خويش درآورده و خواستند استراحت كنند و به خوردن طعام اشتغال ورزيده و خواب قيلوله نمايند ايشان را امر نموده كه ياد پروردگار خود كرده و قبل از اشتغال به اين امور عبادتش كنند پس نماز ظهر را بر آنها واجب كرد و پس از خواندن اين نماز به دنبال خواستههايشان بروند. پس از سپرى شدن ظهر و انجام آنچه گفته شد وقتى خواستند براى كار در آخر روز متفرّق شوند باز ابتداء مىكنند به عبادت حقّ تعالى و سپس به كار مىپردازند لذا نماز عصر را خداوند بر ايشان واجب قرار داده و پس از خواندن عصر به دنبال آنچه مىخواهند مىروند و وقتى شب فرا رسيد و مردم زينتهاى خود را از خويش دور كرده و به منازلشان بازگشتند ابتداء عبادت پروردگارشان را بايد نموده و سپس به خواستههاى خود بپردازند از اين رو حقّ تعالى نماز مغرب را برايشان واجب كرده و وقتى زمان خواب رسيد و از اشتغالاتشان فارغ شدند حقّ تعالى دوست دارد قبل از خوابيدن ابتداء عبادتش را نموده و به طاعتش بپردازند لذا نماز عشاء را بر آنها واجب كرد. 📙علل الشرائع / ؛ ج1 ؛ ص835 رابعا احکام تعبدی است و ما باید تسلیم فرمایش خدای حکیم و علیم باشیم. @Porseman_channel 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 🌸🌸🌸

💢دعا وقت باران💢 @Porseman_channel در روایات اوقات و زمان هائی برای دعا معرفی شده که دعا در آن اوقات موثرتر و مفید تر است و به استجابت نزدیک تر است . بعد از نماز واجب و سحرگاهان و دعای مریض برای عیادت کننده اش پس از عیادت از اوقات مناسب برای دعا است . از جمله این زمان ها هنگام نزول باران رحمت الهی است . 👌در روایتی از حضرت صادق –ع- آمده است : ثلاث اوقات لا یحجب فیها الدعاء عن الله : فی اثر المکتوبه و عند نزول القطر و ظهور معجزه لله فی الارضه ؛ در سه وقت دعا محجوب نمی گردد و مستجاب می گردد : پس از نماز واجب و هنگام نزول باران و بعد از ظاهر شدن معجزه ای الهی در زمین 📚 ( میزان الحکمه ، ج3 ، ح 5657) اما در باره نوع دعا در هنگام نزول باران,نقل شده که هر کس سوره عبس راهنگام نزول باران بخواند,خداوند بعدد قطره های باران از گناهان او می بخشد. من قرأها وقت نزول الغيث، غفر الله له بكلّ قطرة إلى فراغه. 📙سفینه البحار ,ج8ص84 ✅دعای وقت باران: «الحمد للَّه الّذی ینزل الغیث من السّماء، و ینشر رحمته لعباده، اللّهمّ لک الحمد عدد کلّ قطره نزلت من السّماء منذ کانت، و عدد کلّ قطره تنزل منها ما دامت، اللّهمّ اجعلها صیّبا هیّنا، و غیثا نافعا، و مطرا موافقا، مبارکا فی أوله و آخره، و بدءه و عاقبته و مهبطه و مجراه، و مغیظه و مسیله و مستقرّه، و ما ینشأ علیه و ما ینبت به، و اجعله سببا للأمن و العافیه برحمتک یا أرحم الراحمین». 📘الآداب الدينية للخزانة المعينية ص 75 / الفصل السادس في ذكر ما يتعلق بالنظر من الآداب و الأدعية ..... ص : 73 @Porseman_channel

💢بهائیت 💢 @Porseman_channel بهائيت فرقهاى انشعاب يافته از فرقه «بابيه» است كه اصول، مبانى اعتقادى و احكام آن را در بر مىگيرد. بنيانگذار فرقه بابيه «علىمحمد شيرازى» از طريق آشنائى با فرقه «شيخيه» اطلاعات محدودى پيرامون مسائل عرفانى، تفسير آيات و احاديث اسلامى كسب نمود. پس از مرگ سيد كاظم رشتى، سيد علىمحمد در ابتدا خود را «باب» و نايب خاص امام زمان (عج) و واسطه فيض رسانى و ارتباط آن حضرت با مردم معرفى مىنمايد و پس از اندك زمانى در بالاى منبر به مردم اعلام مىدارد: «من خود امام زمان هستم» به مرور زمان و پس از آن كه گروهى از پيروانش با جسارت اساس اسلام را منسوخ دانستند، علىمحمد باب با حمايت علنى و تلويحى سفارت روس در تهران، پا را فراتر نهاده و از ادعاى مهدويت به ادعاى نبوت تغيير شكل مىدهد و سپس با نوشتن كتاب «بيان» به نسخ احكام شريعت اسلام مىپردازد. سرانجام باب در آخرين نوشتهاش به نام «لوح هيكل الدين» مدعى مقام الوهيت نيز مىشود. هر چند نامبرده در مناظراتى كه با علماى ايران در شيراز، اصفهان و تبريز انجام داد، نتوانست از عهده اثبات مدعيات سنگين خويش برآيد و اين امر، به همراه وجود خطاهاى بسيار ادبى و علمى در آثار و الواح وى، و مهمتر از آن ظلم و جناياتى كه پيروان او در مناطق مختلف كشور مرتكب مىشدند، باعث گرديد چندينبار توسط حكومت وقت دستگير و هر دفعه از گذشته خود ابراز ندامت نمايد لكن هربار توبه را مىشكست و دوباره تبليغ و آشوب را شروع مىنمود تا اينكه سرانجام در تبريز به جرم ارتداد (طبق فتواى علماى تبريز) به فرمان اميركبير تيرباران شد. عقائد بهائيت پس از مرگ باب از آنجا كه وى به ظهور فردى پس از خود با مقام «من يظهره اللَّه» نويد داده بود افراد زيادى ادعاى چنين مقامى كردند كه توسط حسينعلى و همكارى يحيى، يا كشته شدند يا از ادعاى خود دست برداشتند. سپس ميرزا حسينعلى مقام پيامبرى را براى خود ادعا كرد و از اينجا نزاع اصلى در ميان بابيان آغاز شد. بابىهايى كه ادعاى حسينعلى را نپذيرفتند و بر جانشينى يحيى باقى ماندند «ازلى» نام گرفتند و پيروان حسينعلى (بهاءاللَّه) «بهائى» خوانده شدند. او با ارسال نامههايى به اطراف رسماً آيين جديد را اعلام و عدهاى از بابيان به او ايمان آوردند. بهاءاللَّه مقامات زيادى براى خود ادعا كرد كه مهمترين آنها مقام «الوهيت و ربوبيت» بود.او همچنين ادعاى شريعت جديدى نمود و با نگارش كتابهايى نظير «ايقان»، «اقدس»، «لوح اشراقات»، «بديع»، «مجموعه الالواح»- كه براساس تفكر، اعتقادات و تعاليم باب تنظيم يافته- عقايد و احكام فرقه خود را بيان مىنمايد. منابع اعتقادى و احكام بهائيان، نوشتههاى سيد علىمحمد باب، ميرزا حسينعلى بهاءاللَّه، عبدالبهاء و تا حدى نيز شوقى افندى است كه از نظر بهائيان مقدس بوده و در مجالس ايشان قرائت مىشود هرچند كتب باب عموماً در دسترس بهائيان قرار نمىگيردو دو كتاب اقدس و ايقان ميرزا حسينعلى نزد آنان از اهميت خاصى برخوردار است. بيشتر عقايد بهائيت در محور ميرزا حسينعلى (بهاءاللَّه) است كه در اينجا به چند نمونه اشاره مىشود: 1 نسخ اسلام با ظهور سيد علىمحمد باب اسلام پايان گرفته و اينك دين جديد ظهور كرده و مردم بايد همگى بهائى شوند. 2 شناخت بهاءاللَّه اولين چيزى كه بر بندگان واجب شده است شناخت محل تابش وحى و طلوع امراللَّه است، يعنى معرفت به ميرزا حسينعلى بهاءاللَّه كه در اثر اين شناخت اعمال قبول مىشود. 3 بهاءاللَّه داراى مقام الوهيت و ربوبيت است. 4 بهاء مژده انبياء گذشته و باب است، يعنى سيد علىمحمد شيرازى باب هم پيامبر و هم مژده رسان بهاءاللَّه بود و با ظهور او قيامت برپا شده است. 5 علاوه بر عقايدى از اين قبيل، امروزه بهائيت به آموزههاى دوازدهگانهاى پرداخته و آنها را تبليغ مىنمايد. امورى از قبيل تحرى حقيقت، ترك تقليد، تطابق دين با علم و عقل، وحدت اساس اديان، وحدت عالم انسانى، ترك تعصبات، الفت و محبت ميان افراد بشر، تعديل معيشت عمومى، تساوى حقوق رجال و نساء، تعليم و تربيت اجبارى، صلح عمومى و تحريم جنگ از جمله اصول دوازدهگانه بهائيت به شمار مىرود.

احكام بهائيت منبع اصلى احكام در ميان بهائيان كتاب اقدس است. احكام اعلام شده از جانب حسينعلى بهاء بر اساس احكامى است كه علىمحمد باب در كتاب بيان آورده است هر چند در فلسفه و فروع تفاوتهايى بين اين دو مىباشد. برخى از احكام اين فرقه عبارتند از: . 1 نماز: بهائيان موظف به نماز روزانهاند. اين فريضه از اول بلوغ واجب شود و بر سه نوع (صغير، وسطى و كبير) است. و هر بهائى مخير به انجام يكى باشد. قبلهشان قبر ميرزا حسينعلى (بهاء) در شهر عكا است. و كسى كه آب ندارد به جاى وضو، پنج بار مىگويد: «بسم اللَّه الاطهر الاطهر» . 2 روزه: به عقيده بهائيت، هر سال 19 ماه دارد و هر ماه نوزده روز. روزه 19 روز در آخرين ماه سال واجب است كه عيد نوروز، عيد فطرشان مىشود. . 3 حج: زيارت محل تولد باب در شيراز و خانه حسينعلى ميرزا در بغداد در همه ايام به جاى زيارت كعبه قرار داده شده است. . 4 ازدواج و زنا: ازدواج با بيش از دو زن حرام است.- هر چند خود بهاء و بسيارى بهائيان بيش از دو زن گرفتهاند- همچنين ازدواج با محارم در اين آيين مگر با زن پدر، منع نشده است و مابقى مانند: دختران، خواهران، خالهها، عمهها و... براى ازدواج حلالند حد زنا در مرحله اول 9 مثقال طلا و در مرحله بعد 18 مثقال به بيتالعدل پرداخته مىشود. . 5 حجاب: حجاب زنان ملغى گرديده و بىحجابى آزاد مىباشد. . 6 مطهرات پنج چيز است آتش، هوا، آب، خاك و كتاب بيان و در صورت تطهير با هركدام ازعناصراربعه، بايد آيه تطهير «اللَّه اطهر» خوانده شود. . 7 نجاسات: بهائيت چيزهائى را كه در دين اسلام، نجس شمرده شدهاند پاك و طاهر گردانيده است. مانند: بول، غائط، منى، فضله موش، سگ. و اين موهبت بهاء به بندگان اوست . 8 ربا: معاملات ربوى آزاد و رباخوارى حلال است. . 9 سياست: در كتابهاى مذهبى بهائيان به شدت از دخالت در سياست منع شدهاند. بدينگونه عوامل استعمارى جريان انحرافى بهائيت به مرور و در مراحل مختلف، به منسوخ اعلام نمودن دين اسلام و نفى و انكار نبوت، امامت، معاد و تعاليم و قوانين و احكام مقدس و نورانى قرآن مىپردازند. سپس ابتدا ادعاى نيابت خاص حضرت حجت (عج) و در مرحله دوم ادعاى مهدويت و پس از آن ادعاى نبوت و مرحله آخر ادعاى الوهيت و خدايى مىنمايند آنگاه به هدم و نابودى آثار اسلام يعنى كعبه و قبور انبياء و امامان و مساجد فرمان مىدهند و سپس به ساختن كعبه جديد در شيراز اهتمام مىورزند و با آداب و ادعيه و ذكر و زيارتنامههاى استعمار ساخته به طواف به گرد آن مىپردازند احكام دين جديد را صادر و مطابق با خواست و اهداف استعمار، به رفع حجاب و پوشش زنان فرمان مىدهند و دخالت در سياست را- كه آرزوى ديرينه قدرتهاى سلطه جهانى در مناطق اسلامىايست كه همواره از اصل ورود و دخالت در سياست به عنوان يك تكليف و وظيفه اسلامى ضربه خوردهاند- ممنوع اعلام مىنمايند بدين ترتيب همه زمينهها آماده و مهيا مىشود تا مبانى و اركان اعتقادى و ارزشهاى اخلاقى و پايبندىهاى معنوى جامعه اسلامى متزلزل شده، وحدت و يكپارچگى مسلمانان در ايران به تفرقه و تشتت تبديل گردد و از قدرت بىنظير مذهب تشيع و مراكز علم و فقاهت و مراجع و فقها و علماى بيدار و آگاه كه مدافعان راستين اسلام و سنگرهاى مستحكم دفاع از هويت دينى و استقلال و شرف و اعتلا و اقتدار مسلمانان مىباشند، كاسته شود و راههاى تاخت و تاز و سلطه استعمار خارجى همواره گردد. @Porseman_channel

کدام خاک جزء تربت امام حسین علیه السلام است؟ @Porseman_channel یکی از مسائلی که باید به آن توجه داشت این است که این تربت که باید از قبر امام حسین علیه السلام باشد چه خاکی جزء تربت امام حسین علیه السلام است. آیا تمام خاک شهر کربلا را شامل می شود و یا اینکه خاکی که روی بدن مطهر امام علیه السلام است و یا اینکه خاکی که سرخ رنگ است و بالای سر حضرت علیه السلام است. آنچه از لسان ائمه معصومین علیه السلام در روایات معلوم می شود این است که روایات در این باب چند طایفه هستند. در روایتی از حضرت صادق علیه السلام است که می فرمایند: یؤخذ طین قبر الحسین علیه السلام من عند القبر علی سبعین ذراعاً تربت امام حسین شامل 70 زراع اطراف قبر امام علیه السلام که حدود سی و پنج متر می شود چون هر زراع حدود نیم متر است. طایفه ای دیگر از روایات چهار میل را می گوید «مقدار اربعة أمیال میل که جمع آن امیال است را گفته اند چهار هزار زراع است. در حدود دو هزار متر است به عبارتی دو کیلومتر. طایفه ای دیگر از روایات یک فرسخ در یک فرسخ را می گوید ورُوِی فَرسخٌ فی فرسخ که هر فرسخ حدود پنج کیلومتر و هفتصد و پنجاه متر می شود. طایفه ای دیگر از روایات خاکی را که نزد سر مبارک و مطهر حضرت سیدالشهداء است را می گوید عن الصادق علیه السلام : انَّ عند رأس الحسین علیه السلام لتربةً حمراء فیها شفاء من کل داءِ الاَّ السّام امام صادق علیه السلام می فرمائید نزد سر مبارک امام حسین علیه السلام خاکی سرخ است که در آن شفاء از هر دردی است الاّ مرگ. طایفه ای دیگر از روایات تا پنج فرسخ را می گوید: قال الصادق علیه السلام حَرَمُ الحسین علیه السلام خمس فراسخ من اربعة جوانب القبر امام صادق علیه السلام می فرمایند حرم امام حسین علیه السلام پنج فرسخ از چهارطرف قبر است. در حدیثی دیگر از اسحاق بن عمار آمده است که امام صادق علیه السلام فرمودند از محل قبر امام حسین علیه السلام از چهار جانب بیست و پنج زراع مساحت کن جزء قبر و حرم امام است. و در حدیثی از عبداللّه بن سنان است که از امام صادق علیه السلام نقل می کند بیست زراع مساحت کن. حدود ده متر از چهار جانب قبر شریف. (زراع حدود نیم متر است و زرع حدود یک متر است که دو زراع می شود یک زرع.) در روایتی دیگر از امام صادق علیه السلام است که علی قدر سبعین باعاً، به قدر هفتاد باع که حدود هفتاد متر می شود. آنگاه مرحوم شیخ طوسی گفته توجیه این روایات ترتّب در فضیلت است که بالاترین پنج فرسخ است و کمترین عند رأس است. یعنی هر چه نزدیک تر به قبر مطهر امام باشد و یا بدن مطهر باشد فضیلت آن بیشتر است و الاّ آنچه از روایات برمی آید تا پنج فرسخ جزء حرم امام علیه السلام است و خاک در این محدوده جزء تربت امام حسین علیه السلام است. و اللّه العالم. مصباح المتهجد: ص 511.2. بحارالانوار: ج 101 ص 131. 📚منابع کافی: ج 4 ص 588- کامل الزیارات: ص 486- المزار: ص 128 تهذیب الاحکام: کامل الزیارات: ص 280- بحارالانوار: ج 101 ص 131.1. کامل الزیارات: ص 282؛ تهذیب الاحکام: 6 ، ص 71 ؛ بحارالانوار 101 ، ص 131.2. کامل الزیارات: ص 279.3. کامل الزیارات: ص 272 مصباح المتهجد: ص 511.4. @Porseman_channel

پرسمان #احکام 💢تکرار مسح💢 آیا می توان دو بار مسح سر یا پا کشید؟ @Porseman_channel احتیاط آن است که مسح به یک دفعه باشد بنابراین اگر مرتبه اول که دست را روی جلوی سر می کشید به مقدار واجب مسح شده کافی است ولی اگر به مقدار واجب مسح نشده باید محل مسح را خشک کرده و دوباره مسح نمائید. و اگر در مرتبه اولى که سر یا پا را مسح مىکنید در صحت آن شک کردید مىتوانید جاى مسح را خشک کنید ودوباره مسح نمایید ولى مواظب باشید که بیش از این تکرار نشود، مخصوصا که ممکن است دچار وسواس شوید. @Porseman_channel

پرسمان #احکام 💢حكم رقص در قرآن💢 @Porseman_channel در آیات قرآن» تنها احکام کلی و اساسی بیان شده است و تفصیل و بیان بسیاری از حکام در قرآن، به پیامبر واگذار شده است و بعد از پیامبر ائمه(ع) آنها را بیان می کنند، بنابراین نباید انتظار داشت تمام احکام جزئی در قرآن مطرح شده باشد.به عنوان مثال تعداد رکعات نماز در روایات ذکر شده است رقص نیز چنین است و پیامبر اسلام( ص) فرمود : (انهاکم عن الزفن ...)یعنی شمارا از رقص نهی می کنم . بعید نیست از آیاتی که دستور ترک کارهای لغو وبیهوده می دهد سوره مومنون آیه 3. که رقص هم یکی از مصادیق آن است بتوان استفاده کرد حرمت رقص را . جهت اطلاع بیشتر مراجعه شود به کتاب دلیل تحریر الوسیله نوشته علی اکبر سیفی مازندرانی ج 6،ص 218. در ضمن توجه داشته باشيد كه اين استدلال كه اگر در قرآن آمده قبول مي كنم اشتباه است كسي كه قرآن را قبول كند بايد روايات و گفته هاي پيامبر و ائمه (ع) هم بپذيرد. زيرا در آيات مختلف دستور به اطاعت از آنها داده است. @Porseman_channel

پرسمان #احکام حكم رقص مرد براي مرد را بيان كنيد؟ @Porseman_channel آيات عظام امام، تبريزى و خامنه اى: اگر باعث تحريك شهوت يا ارتكاب گناه و يا ترتب مفسده نشود، اشكال ندارد (ولى براى سزاوار است مؤمن از لهو اجتناب كند). آيات عظام بهجت، سيستانى، فاضل، نورى و وحيد: بنابر احتياط واجب، رقص مرد در حضور مردان جايز نيست. . آيات عظام صافى و مكارم: رقص مرد در حضور مردان حرام است. @Porseman_channel

پرسمان #احکام 💢رابطه توبه با اثر تکلیفی و وضعی گناهان؟💢 @Porseman_channel هر گناهی هم اثر تکلیفی دارد و هم اثر وضعی . اثر تکلیفی گناه با توبه حقیقی از بین می رود و به طور کلی پاک می شود . توبه هرگاه حقيقي و واقعي باشد و از اعماق جان برخيزد و جامع شرايط باشد و انسان از گناهي كه مرتكب شده احساس خجلت و ندامت كند و خود را در پيشگاه خدا شرمنده ببيند و در صدد كسب رضاي حق تعالي باشد، به يقين مقبول درگاه احديت واقع شده و آثار و بركاتش نمايان مي گردد. هر چند گناه بسیار بزرگ و شنیع زنا باشد . قرآن كريم مي فرمايد: اي بندگان كه بر خود اسراف و ستم كرديد ، از رحمت خدا مأيوس نشويد كه خدا همه گناهان را مي آمرزد، زيرا او بسيار آمرزنده و مهربان است . توجه حقيقي چنان انسان را دگرگون مي كند كه گويي هيچ گناهي را مرتكب نشده است. امام محمد باقر (ع) مي فرمايد: ‌"التائب من الذّنب كمن لا ذنب له؛ توبه كننده از گناه مانند كسي است كه گناه نكرده است". توبه حقيقي و خالص كه قرآن از آن به "توبه نصوح" ياد مي كند، موجب محو همه آثار گناه مي گردد . حضرت امام صادق(ع) مي فرمايد: "هنگامي كه بنده اي توبه نصوح (حقيقي) كرد مواهب و نعمت هاي كم نظير الهي را متوجه خود مي سازد . اولين اثرش آن است كه محبوب نزد خدا مي شود. دوم: خداوند در دنيا و آخرت گناهان او را مي پوشاند". راوي حديث سؤال كرد كه چگونه خدا پرده پوشي مي كند ، فرمود: "هر چه از گناهان كه دو فرشته موكّل بر او، برايش نوشته اند، از يادشان ببرد. به اعضاي بدن، فرمان مي دهد كه گناهان او را پنهان كنيد. به نقاط زمين و هر كجايي كه گناهكار توبه كننده گناه كرده است، دستور مي دهد كه گناهان او را پنهان كنيد . آثار آن را پاك مي كند. پس توبه كننده در حالي خدا را در قيامت ملاقات مي كند كه هيچ چيزي به ضرر او و بر گناهانش گواهي و شهادت دهنده نيست و چيزي از آن آشكار نخواهد شد". 💢امّا اثر وضعی گناه 💢 آثار وضعی گناهان متفاوت است . برخی گناهان آثار وضعی آن ها بدون حاشیه است . بازتاب آن فقط مربوط به جسم و جان خودشان است . مثلا خوردن سم مهلک و هر چیزی که به بدن زیان وارد کند تکلیفا حرام است اما وضعا اثر کشنده دارد، حال اگر کسی اشتباها سم بخورد، چون نمی دانسته ، تکلیفا حرام نیست، ولی اثر وضعی آن که بیمارشدن و یا از بین رفتن باشد، باقی است. اگر کسی نداند مالی غصبی است و آن را خریداری کند ، تصرف در اموال غصبی حرام است، اما چون نمی دانسته که غصب است، خریدنش و تصرفات قبل از علم به غصبی بودن حرام نبوده، لکن حکم وضعی دارد، یعنی معامله باطل است ومالک آن مال نمی شود.هم چنین است اگر می دانسته مال غصبی یا دزدی است . وقتی آن را می خرد و تصرف می کند . دو اثر وجود دارد یکی تکلیفی است یعنی گناه کرده و در صورت توبه گناهش بخشیده می شود . و دیگری اثر وضعی دارد . یعنی کسی با خرید و فروش مالک مال غصبی یا دزدی نمی شود . بنا براین اثر وضعی با توبه از بین نمی رود . در مورد زنا و لواط و مانند آن نیز همین حکم صادق است با توبه حقیقی گناهانش بخشیده می شود . امّا آثار وضعی آن دو نوع است . یک قسمت آن دنیوی و پاک نشدنی است . مثلا اگر با زن مطلقه ای که در عده طلاق رجعی است زنا کند آن زن برای همیشه بر او حرام است . و یا اگر با زنی زنا کند. دیگر نمی تواند با دخترش ازدواج کند یا اثر وضعی گناه لواط که آن حرام بودن ازدواج با خواهر و دختر و مادر لواط دهنده بر لواط كننده است، همچنان به قوت خود باقی است. توبه و استغفار تنها رافع عذاب اخروي عمل انجام شده است، ولي هرگز آثار وضعي آن مانند حكم فوق را برنميدارد، پس در چنین مواردی نمی توان گفت با توبه کردن حکم وضعی برداشته می شود. هم چنین پس از ظاهر شدن آثار وضعی گناه و یا انجام گناه به صورت علنی ، توبه رافع آن آثار نیست ، پیامبر اکرم (ص) می فرماید : « الْمُذِيعُ بِالسَّيِّئَةِ مَخْذُولٌ؛ اظهار و افشا کننده گناه رسوا خواهد شد» . ولی اگر توبه پیش از ظاهر شدن آثار وضعی باشد خداوند آن آثار را به ستاریت خویش می پوشاند. @Porseman_channel

پرسمان #اعتقادی 💢تاثير منفي لقمه حرام برفرزند بي گناه💢 @Porseman_channel دنیا دار اسباب و مسببات است هر معلولی علتی دارد و هر علتی معلول خاص خود را. در روابط خانوادگی برخی از رفتار های پدر و مادر در آینده فرزندانشان تاثیر بسزایی داشته و گاها مسیر را برای سعادت او هموار ساخته و یا موانعی را پدید می آورد ولی این بدان معنا نیست که اختیار از فرد سلب شود و مجبور به راهی شود بلکه این رفتارهای والدین شرایط را سخت یا آسان می کند و خدا بنا بر همین شرایط پیش آمده از او عمل می خواهد و به اندازه سختی و آسانی این شرایط و میزان عمل وی به او پاداش و جزا خواهد داد. نظام علی و معلولی حاکم بر جهان اقتضا می کند که هر عملی که ما انجام می دهیم اثری در خارج داشته باشد و اگر این را از دنیا بگیریم دنیا را از دنیا بودن انداخته ایم( نظام آفرینش بر علت و معلول استوار است) پس ناگزیر باید اثرات وارده بر معلول را از طرف علت پذیرا باشیم. از طرفی فردی که به دنیا می آید محیط خانوادگی(نطفه و لقمه و ..) بر آن از همان باب علت و معلول بر او اثر گذاشته و از نظر تکوینی یک سری آثاری بر او وضع می شود اما از نظر تشریعی نه برای او ثواب و نه عقاب دارد. بدین معنی که نه برای این حالت که از خانواده اخذ کرده ثوابی به او داده می شود نه عذاب می شود چرا که در اختیار او نبوده است . حال این فرد که بر اثر وراثت یک سری امتیازات یا نواقص تکوینی کسب کرده است با همین پیش زمینه وارد میدان امتحان می شود و بر اساس همین پیش زمینه به او امتیاز داده می شود اصلا با همین اختلافی که هست زمینه امتحان فراهم می شود. بر فرض این فرد 10 امتیاز از وراثت دارا است با تکالیفی که به او می شود جهت گیری او محاسبه می شود اگر جهت او مثبت بود به همان اندازه که تلاش کرده امتیاز( ثواب ) می گیرد اما اگر جهت گیری اش منفی بود نمره منفی( عقاب) می گیرد. و این گونه نیست که کسی که از وراثت نمره 10 دارد با کسی که نمره 20 دارد هر دو به یک گونه لحاظ شوند مثلا اگر نفر اول یک پله سقوط کرد بگویند تو 19 هستی پس از فلان که 11 است جلو تر هستی نه مهم جهت گیری است نه داشته ها. همین را قرآن می فرماید"لیس للانسان الا ما سعی " از طرفی خدا انسان را به گونه آفریده که عوامل محیطی و وراثتی نتواند تاثیر صد در صد بر او داشته باشد بلکه زمینه ساز برای اوست اما حرف آخر را اراده و اختیار انسان می زند به عبارت دیگر نه این که لقمه حرام بر فرد تاثیر نگذارد بلکه تام در ایجاد افعال از انسان نیست. همه این ها معد هستند اما آنچه که کار را تمام می کند اختیار انسان است . ما نمونه های بسیار داریم که نطفه و لقمه و محیط در نهایت خرابی ولی فرزند راه سعادت در پیش گرفته است. مانند فرزند عبد الله ابن ابی( عبدالله ابن ابی از بزرگترین منافقان زمان پیامبر بود ولی پسری داشت که از صحابی مخصوص پیامبر شد)و فرزند يزيد(معاويه صغير) و .. @Porseman_channel

سوال امام عسکری ع عقیم بوده ؟ @Porseman_channel ✅پاسخ: طبق روایات وکتب شیعه شکی در تولد حضرت صاحب الامر نیست ودراین باره روایات فراوانی آمده است که جهت آگاهی از برخی آز آن روایات رجوع کنید به کتب : کمال الدین،شیخ صدوق،ج2 ص424 تا 479- منتخب الاثر، ایت الله صافی،جلد 1 ص 367 تا 437- بحار الانوار،جلد 51 ص2 باب 1، جلد 52 ص1 باب 18 وصال 78 باب 19 و... ❗️بسیاری از علما وبزرگان اهل سنت نیز تصریح کرده اند که امام عسکری عقیم نبوده است وتصریح کرده اند برای او فرزندی به نام محمد متولد شد. یکی از نویسندگان معاصر در این باره از 66 نفر از علمای اهل سنت نام میبرد که براین مطلب تصریح کرده اند 📚المهدی الموعود عند علمائ اهل السنه والشیعه،عسکری،ج1 ص182 -261 ایت الله صافی از 66 تن از این علما نام می برد 📚منتخب الاثر،ج2 ص369 تا 393- ویکی از نویسندگان از 135 نفر نام می برد 📚در انتظار ققنوس، ص188 تا 198 برخی از بزرگان اهل سنت که براین مطلب تصریح کرده اند: ابن اثیر در الکامل،ج6 ص320- سبط بن جوزی در تذکره،ص325 -326- ذهبی در العبر فی خبر من غبر ج1 ص373- شعرانی در الیواقیت،ج2 ص562- هیتمی در الصواعق، ج2 ص601- و... @Porseman_channel

💢عسکر یا عسگر؟💢 @Porseman_channel ما باید واژه ها را درست بکار ببریم تا از تغییر نادرست آن در طول زمان جلوگیری کنیم و به گونه ای نباشد که یک واژه غلط در گفتار و نوشتار تثبیت و متداول شود. کار بردن صحیح واژه‌ها و اسامی ضرورتی است که گاهی با سهل‌انگاری و بی‌توجهی به اشتباهات بزرگی منجر می‌شود، یکی از این اشتباهات که بطور مداوم با آن مواجه هستیم بیان و یا نگارش "عسگری" به جای "عسکری" است . واژه "عسکری" که در برخی آثار مکتوب و رسانه ها "عسگری" به کار می رود، در زبان عربی اصلا حرف "گ" وجود ندارد و متأسفانه برخی به جای کلمه "عسکری"، "عسگری" می گویند و یا می نویسند که این اشتباه بزرگی است. واژه "عسکر" به معنی ارتش است؛ و به دلیل اینکه امام حسن عسکری(ع) در یک پایگاه نظامی زندگی می کردند و تحت نظر ارتش بودند به این نام مشهور شدند. امام حسن عسکری فرزند امام هادی(ع) و نام مادرشان "حدیثه" است که هشتم ربیع الثانی سال ۲۳۲ ه.ق به دنیا آمدند. از آنجایی که امام هادی و امام حسن عسکری(علیهما السلام) اجبارا در سامرا در محلی به نام «العسکر» یا «العسکری » زندگی می کردند به "عسکریین" معروف شدند و از مشهورترین القاب دیگر حضرت، «نقی » و «زکی » و کینه ایشان «ابو محمد» است. ایشان ۲۲ ساله بود که پدر ارجمندش به شهادت رسید. مدت امامتش ۶ سال و عمر شریفش ۲۸ سال بود و در سال ۲۶۰ هجری قمری به شهادت رسیدند و در خانه خود در سامرا در کنار مرقد پدرش به خاک سپرده شدند. @Porseman_channel

پرسمان #روایی 💢رفع قلم💢 آيا حديث رفع قلم در مورد نهم ربيع صحت دارد❓؟ @Porseman_channel ✅پاسخ 1️⃣اولا: مستند اين مطلب روايتي در كتاب بحارالانوار ج31 ص125 مي باشد. از نظر سندي ضعيف بوده و در كتب منابع حديثي متقدم وجود ندارد و كتاب بحارالانواركه كتاب متاخر و از جوامع روايي است نه منابع روايي؛ ذكر كرده است. پس از نظر سندي صحيح السند نمي باشد و در كتب معتبر و منابع اوليه ذكر نشده است... 2️⃣ثانيا: اينكه بگوييم روز نهم ربيع روز آزادي است و قلم نوشتن گناه برداشته شده ..هيچ محققي از اين حديث چنين برداشتي نكرده است. چرا كه مخالف نص صريح قرآن و روايات مي باشد... ضمنا در همان روايت اين روز به عنوان روز تزكيه و دوري از گناه و توبه و انابه و عبادت ذكر شده است.كه با رفع قلم به آن معنا منافات دارد... 🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆 اگر ما بخواهيم اين روايت را حمل بر صحت كنيم و دنبال معنا و تفسير درست باشيم بايد بگوييم طبق روايات در ايام ديگر كه مهلت نوشته شدن گناهان براي مومنان هفت ساعت است و بعد از هفت ساعت گناه نوشته ميشود و هفت ساعت مهلتي براي توبه است تا در نامه عمل گناه نوشته نشود. 📕الكافي ج2 ص437 در نهم ربيع الاول كه آغار امامت قطب عالم امكان است.و روز عيد است و مبارك و با عظمت است؛ اين مدت به سه روز افزايش مي يابدو مهلت زيادي داده ميشود...تا شخص در صورت گناه مهلت و فرصت بيشتر براي توبه بيابد.و نامه عملش گناه نوشته نشود... پس حديث مذكور برفرض صحت سندي هيچ دلالت و بلكه اشاره اي به آزادي گناه وفحاشي و ناسزاگويي و...ندارد و به نظر مراجع تقليد اين اعمال جايز نمي باشند.... @Porseman_channel 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 🍁🍁🍁🍁🍁🍁 🍁🍁