💢نگاه درست به مشکلات💢 درس عاشورا،درزوایه نگاه به مشکلات چیست؟ @Porseman_channel ✅پاسخ: درآموزه های دینی؛مشکلات ومصائب یک روی زیبایی دارند،که دیدنی است.همه ماهمیشه،روی سخت وکریه ازمشکلات را می بینیم. لذاازآنهاگریزانیم ودرمواجهه با آنها؛دادوبیدادوناله می کنیم. ولی اولیاء الهی که هردوروی سکه ی مشکلات رامی بینند.ودنیا و آخرت راباهم نظاره گرند.به حقیقت دنیا توجه دارند،مشکلات را جزء لاینفک زندگی می دانند. وبه این شناخت رسیده اند که زندگی،محل ناملایمات وتزاحمات است. واز طرفی،چون خودرادراختیارخدا گذاشته اند واراده خودرادراراده خدا فانی کرده اند؛ازاین رو؛دربلاهم لذات خدارامی برند،چون مات اویند. وچون جهان راخرّم ازخدا می دانند.ازاین رو؛ خرّم به جهان هستند. روحیه حق طلبی دارندواگر پاش بیفته ازدنیا وهمه لذات آن،بخاطر آخرت می گذرند. 👌این نگاه درست به مشکلات،درتحمل مشکلات آن وبالارفتن آستانه تحمل،نقش بسیاراساسی دارد. اگرمابه مشکلات دنیا بخندیم.یا ازآن بنالیم.ازاصل مشکلات کاسته نشده نمی شود.ولی نوع برخوردما بامشکلات،درروحیات مانقش وافری دارد. ماازعاشورا؛درس شناخت حقیقت دنیارا می گیریم.وقتی نگاه خودرابه زوایه دیدِاهل کربلا،نزدیک می کنیم،می بینیم نگاه زشت وکریهی نسبت به مصائب ندارند. چراکه باخدا معامله کرده اند.ازاین رو،همه چیزرازیبا می بینند. 🔴جمله ی زیبای زینب کبری(س) (مارایت الاجمیلا) 📚بحار الأنوار ج‏45 ص 116 حاکی ازعمق معرفت ایشان نسبت به حقیقت مشکلات ومصائب است. هرچه مصائب وجراحات اباعبدالله الحسین(ع)بیشترمی شود؛نورانیت و گشادگی چهره شان بیشتر می شود. 📚ارشاد مفید ج 2، ص 616 👈دراوج مصائب؛نهایت تحمل وصبوری راازایشان؛می بینیم.وقتی علی اصغر(ع) شهیدشدند؛حضرت فرمود: (هَوَّنَ عَلَيَّ مَا نَزَلَ بِي أَنَّهُ بِعَيْنِ اللَّهِ.) 📚اللهوف على قتلى الطفوف ص117 👈وقتی درشب عاشورا،بُریر-که اهل شوخی نبوده- شوخی می کند. 📚بحار الأنوار ج‏45 ص93 وقتی اصحاب سیدالشهداء(ع)بااشتیاق به استقبال نیزه وشمشیر می روند. یعنی به حقیقت مشکلات پی برده اند.واین،آنها هستندکه مشکل رابه زانو درآورده و به چالش کشیده اند. ⭕️به نظرمی رسد،این؛بزرگترین درس عاشوراست چراکه دراین زمان بیشترین نیازرابه این نگاه درست نسبت به حقیقت مشکلات داریم. @Porseman_channel

آیاهمراهی حضرت زینب س با امام حسین ع به اجازه شوهران بوده است؟ @Porseman_channel شوهر حضرت زینب س ؛ عبدالله بن جعفر طیار بود. ایشان مردی با فضیلت و صالح بودندو با وجود فضیلتی که داشتند و محب اهل بیت ع بودند بلکه خودشان ازخاندان ولایت بودند؛ حرفی برای گفتن نمی ماند و جای این سوال و هیچ حرف و حدیثی نخواهد بود. چراکه با وجود اقرار و اعتراف به امامت امام حسین ع ، وجهی برای اعتراض و ممانعت وجود نخواهد داشت... ضمنا ایشان معذور از همراهی حضرت بودند و فرزندان خود را با مادرشان فرستادندو کرارا میگفتند ای کاش من هم می رفتم و به فیض شهادت می رسیدم 📘ارشاد مفید ج2ص99 📒بحار الانوارج45ص122 و نمونه ای از سرسپردگی ایشان به امامت ، سپردن امر تزویج دخترش به حسنین ع می باشد 📕بحارالانوارج44ص119 📙معارف و معاریف ج6ص135 1⃣اولا طبق برخی نقلها در وقت ازدواج؛ حضرت زینب س ؛ به شرط همراهی امام حسین ع با ایشان ازدواج کرده اند. با این وجود اجازه همراهی امام حسین ع را قبلا اخذ کرده و در همان ابتدای ازدواج اجازه گرفته بوده اند 📘زینب کبری ص ؛ عمادالدین ص91 2⃣ثانیا طبق برخی نقلها ایشان برای همراهی اجازه گرفته اند 📙معارف و معاریف ج6ص134 📚خصائص الزینبیه ص191 3⃣ثالثا اصلا برای همراهی با حضرت؛ننیاز به اجازه نبود چراکه به عقیده شیعه امام معصوم؛ مالک جان و مال و ناموس مردم است و با وجود ولایت مطلقه تامه معصوم؛ برهمه چیز مردم؛ جایی برای اعتراض و سوال نمی ماند. @Porseman_channel 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 🌷🌷🌷🌷🌷

💢حاصلخیزی زمین کربلا💢 چرا امام حسین ع در کنار نهر فرات چاه نکندند به آب برسند؟ @Porseman_channel پاسخ: 1.کربلا در نزدیکی رود فرات نیست بلکه به طور مستقیم حدود پانزده کیلومتر با هم فاصله دارند، بله نهر کوچکی از فرات منشعب است که از نزدیکی های آن جا می گذرد و به آن نهر علقمه می گویند و چون این نهر از رود فرات جدا می شود گاهی مجازاً به آن فرات هم گفته می شود. بنابر برخی از نقل ها اصحاب امام تا شب عاشورا از آن نهر آب می گرفتند حتی برخی از آن آب غسل نمودند، اما در روز عاشورا محاصره تنگ تر و سخت گیری ها بیشتر شد بر این اساس بعد از شب عاشورا هیچ آبی نبود در این صورت اگر آب نباشد، یعنی برای هیچ کس آب نیست بچه یا بزرگ. اما این که آیا غذا بود یا نه و یا فرصت پختن غذا بود یا خیر بر فرض پذیرش این، باز هم غذا غیر از آب است و (بر فرض این که با تشنگی زیاد بتوان از غذا خورد) چه بسا این موجب تشنگی بیشتری شود. بعلاوه که تحمل گرسنگی آسانتر از تحمل تشنگی است. براین اساس چون تشنگی و تحمل آن بسیار سخت و طاقت فرسا بوده است ذکری از گرسنگی به میان نیامده است. 2. بر فرض پذیرش این که آب در حد چهار یا پنج متر عمق زمین وجود داشته باشد –- شما صورتی را فرض کنید که تعداد محدودی با خانواده در محاصره شدید و سخت دشمن باشند، دشمنی که از گرفتن آب از نهر جلوگیری می کند طبعاً از حفر چاه نیز به طور جدی تر ممانعت خواهد نمود، علاوه بر این که زمین کربلا ماسه زار است و کندن آن بسیار سخت و هرچه از آن حفر کنید دوباره پر می شود و این کار بسیار مشکل است. در عین حال با هر زحمتی هم که بود اصحاب امام (ع) چاه کندند هم چنان که ابن زیاد در نامه اش به عمر سعد به آن اشاره می کند و می گوید: اما بعد، به من خبر رسید که حسین و بچه هایش آب می خورند و چاه حفر نمودند ... زمانی که نامه ام به تو رسید تا می توانی آنها را از کندن چاه ممانعت کن و بر آنها سخت بگیر و اجازه نده که از آب فرات قطره ای بنوشند ... . کتاب الفتوح ، ج ‏5، ص 91، 3. با بیان این که "دهم محرم سال شصت و یک هجری در چه فصل و ماهی از سال شمسی قرار داشت و درجه حرارت آن در چه اندازه ای بود"، در صدد اثبات چه چیزی هستید آیا می خواهید بگویید اصلاً تشنگی در کربلا نبود و آنان تشنه نبودند که دشمنانشان (عبد الله بن ابى حصین الأزدی که در بالا به آن اشاره شد و دیگران) غیر از این می گویند، شما فرض کنید در نقطه ای معتدل نظیر شمال ایران، تعدادی در محاصره شدید دشمن، در رفت و آمد، نگرانی، کارزار و جنگ باشند، اما هیچ آبی نداشته باشند تشنگی و عطش آنها را به زانو در نخواهد آورد؟ حال اگر حضور اطفال و کودکان خردسال را نیز به این جمع اضافه کنید در صورت بهانه آب گرفتن اطفال را در نظر بگیرید چه وضعیتی پیش خواهد آمد!! اما سه نقل قولی که در مورد مقبره امام حسین گفتید اینها هیچ منافاتی با هم ندارند بلکه قابل جمع هستند به علاوه که چه کسی ادعا کرده کربلا، سرزمینی بایر بوده است. حتماً شنیده اید که گفته اند دشمنان برای شهادت رساندن حضرت عباس، پشت نخل ها کمین کرده بودند. اما در عین حال به علت فاصله نسبتاً دور با فرات خیلی آباد هم نبود گرچه درختانی در اطراف وجود داشت. ابن زیاد در نامه اش به حرّ می نویسد: به مجردى که فرستاده من بر تو وارد شد و نامه مرا تسلیم کرد کار را بر حسین (ع) دشوار ساز و او را در سرزمینى فرودآور که آب و گیاهى در آن نباشد و متوجه باش به فرستاده خود دستور دادم، همواره با تو باشد و از تو دور نشود تا از نزدیک شاهد اعمال تو بوده و نحوه رفتار تو را در بازگشت به من اطلاع دهد. ارشادمفید، ، ص 432، به علاوه ممکن است یک سرزمین در یک یا چند سال بایر باشد اما در سالهای بعد با احداث نهر یا قنات یا چاه از آن حالت اولیه خارج شود. آیا زمینی که در کنار نهری قرار داشته باشد ممکن نیست کسی با سرمایه و مخارجی آن آب را به سوی آن زمین هدایت و آن را کشت نماید؟ @Porseman_channel

💢فضله پرندگان حرام گوشت💢 @Porseman_channel مسأله ۸۵ فضله پرندگان حرام گوشت، نجس است (۱). (۱) (بهجت:) و فضله خفّاش بنا بر احتیاط نجس است. (اراکی:) مسأله فضله پرندگان حرام گوشت بنا بر اقوی نجس نمی‌باشد، اگر چه احتیاط مستحب ّ است که از آن اجتناب شود. (گلپایگانی، صافی، فاضل:) مسأله فضله پرندگان حرام گوشت پاک است (گلپایگانی، صافی: ولی خوب است احتیاطاً از آن اجتناب شود خصوصاً در خفّاش و مخصوصاً نسبت به بول آن). (خوئی، تبریزی، سیستانی:) مسأله بول و فضله پرندگان حرام گوشت پاک و بهتر اجتناب از آنها است. (زنجانی:) مسأله بنا بر احتیاط، باید از فضله پرندگان حرام گوشت اجتناب کرد. (مکارم:) مسأله فضله و بول پرندگان حلال گوشت و حرام گوشت نجس نیست ولی احتیاط مستحب ّ پرهیز از حرام گوشت است مخصوصاً از بول خفّاش. رهبری: س آیا فضله پرندگان حرام گوشت؛ مانند کلاغ و زاغ و عقاب و طوطی نجس است؟ ج: فضله پرندگان حرام گوشت نجس نيست. @Porseman_channel

💢بریدن سر امام حسین (ع)از قفا💢 @Porseman_channel چرا شمر سر امام حسین(ع) را از پشت برید؟ ✅پاسخ درباره این‌که چرا شمر گلوی مبارک امام حسین(ع) را از جلو نبرید با توجه به نقل‌هایی که برای چگونگی شهادت امام حسین(ع) وارد شده، می‌توان چند احتمال داد: 1. افراد دیگری -غیر از شمر- که می‌خواستند نزدیک امام حسین(ع) شوند و او را به شهادت برسانند، همین که امام به آنها نظری می‌افکند، تنشان می‌لرزید و شمشیر از دستشان می‌افتاد؛ برخی از مورّخان متأخّر و معاصر به نقل از ابومخنف گفته‌اند: «اولین شخصی که با شمشیر کشیده به سوی امام پیش تاخت، شبث بن ربعى بود. امام حسین(ع) به جانب او نظرى افکند. شبث را رعده‌اى گرفت و لرزید و شمشیر از دستش افتاد و ‏گفت: «معاذ اللّه که من خداى را ملاقات کنم و ذمه من مشغول به خون حسین باشد». همچنین در ادامه به نقل از ابو مخنف گفته‌اند: سنان بن أنس با شماتت و با عصبانیت رو به شبث کرد و گفت: «مادر بر تو بگرید و قوم تو تباه گردد! چرا از قتل او دست بازداشتى و روى برداشتی؟» شبث گفت: «چون چشم بگشود و مرا نظاره کرد، چشم‌هاى رسول خدا را دیدم. نیروى من برفت و اندامم بلرزید». سنان گفت: «این شمشیر مرا ده که من از براى قتل او شایسته‌‌تر از تو هستم». سنان شمشیر را برداشت و به سمت امام حسین(ع) رفت. هنگامی که نزدیک شد، رعدی عظیم او را فرا گرفت و سخت بترسید، چنان‌که شمشیر از دست او افتاد و گریخت. شمر او را سرزنش کرد و گفت: «چرا بگریختى؟» سنان گفت: «چون چشم به سوى من بگشود، شجاعت پدر او یادم آمد. پس گریختم». خولى بن یزید اصبحى، تصمیم گرفت که سر مبارک امام(ع) را از تن دور کند. وى نیز چند قدمى برداشت و رعدتى او را گرفت و فرار کرد. شمر گفت: «چه مردم ترسویی هستید! هیچ‌کس سزاوارتر از من نیست در قتل او». سپس شمشیر گرفت و بر سینه حسین(ع) نشست. در برخی منابع جزئیات این حادثه بیان نشده، بلکه تنها به ترس و لرزش این افراد از هیبت و عظمت امام حسین(ع) اشاره شده است. بنابر این، اصل ترس افرادی مانند سنان بن انس پذیرفتنی است. شاید با توجه به این جریانات، برای این‌که شمر ملعون به عاقبت این افراد دچار نشود، سر امام حسین(ع) را از پشت برید تا چشم او به چشم امام حسین(ع) نیفتد. 2. علامه مجلسی می‌نویسد: در بعضى از کتاب‌های معتبر از طبری و او از طاوس یمانى نقل کرده است: «...پیامبر اسلام(ص) پیشانی و گلوى امام حسین(ع) را زیاد می‌بوسید». همچنین به نقل از کتاب «معدن البکاء فی مقتل سید الشهداء» آمده است: شمر خواست سر امام حسین(ع) را از گلو جدا کند، ولى شمشیرش نبرید، امام حسین(ع) فرمود: «واى بر تو! آیا می‌پندارى شمشیر تو جایى را که رسول خدا(ص) بر آن فراوان‏ بوسه زد می‌برد»؟! شمر (برآشفت و) آن‌حضرت(ع) را به رو افکند و سر مطهرش را از قفا جدا کرد. ولی این بخش از سخن امام حسین(ع) که «آیا می‌پندارى شمشیر تو جایى را که رسول خدا(ص) بر آن فراوان‏ بوسه زد می‌برد»، پیش از شهادت و هنگام نشستن شمر بر سینه امام حسین(ع)، در منابع و مقاتل معتبرذکر نشده است. به هر حال، با فرض پذیرش این نقل؛ چون گلوی امام حسین(ع) مکان بوسه پیامبر اسلام(ص) بوده، شمر سر امام حسین(ع) را از پشت برید. به هر حال، نمی‌توان به طور قطعی گفت: علت اصلی بریدن سر امام حسین(ع) از قفا همان است که در برخی کتاب‌ها نوشته شده است؛ زیرا بخش‌هایی از نقل‌های ذکر شده، در مقاتل و منابع تاریخی مربوط به نهضت و قیام امام حسین(ع) نیامده است، به همین جهت؛ نمی‌توان میان علت بریده شدن سر امام حسین(ع) از قفا با این نقل‌های متفاوت ارتباط برقرار کرد و یک نتیجه قطعی گرفت و موارد یاد شده را تنها یک احتمال است. ۳-احتمال ميدهم كه بريدن از پشت آزار بيشتري دارد و شمر براي آزار بيشتر دست به اين عمل زده است. در روايتي از امام صادق عليه السلام آمده است كه در باره ذبح گوسفندان گفتگو مي كرديم كه آن حضرت فرمود: جاي تذكيه سر گوسفند است كه نزديك به چراگاه و دور اذيت و آزار است. 📚 (وسائل الشيعه ج 16 ص 310 باب 3 از ابواب ذبايح چاپ بيست جلدي) اين روايت اشاره به اين دارد كه بريدن از جلو سر گوسفند كه ذبح ناميده مي شود كم اذيت است. @Porseman_channel

💢بریدن سر امام ع از قفا💢 @Porseman_channel در چند جا به بریده شدن سر مطهر امام حسین (ع) از قفا اشاره شده است: ۱. در کلمات حضرت زینب (س) است که آمده است: «... یا محمداه بناتک سبایا و ذریتک مقتله تسفی علیهم ریح الصبا و هذا حسین مجزوز الرأس من القفا ...»: «...ای محمد اکنون دخترانت اسیر و فرزندانت کشته شده‌اند، باد صبا بر بدن آنان می‌وزد و این حسین است که سرش از پشت سر جدا کرده‌اند...» 📚مجلسی، محمدباقر بحارالأنوار ج: 45 ص: 59، اسید بن طاووس، اللهوف ص: 131، مازندرانی، ابن شهر آشوب، المناقب ج: 4 ص: 113، ۲. در خطبۀ امام سجاد (ع) به این نکته اشاره شده است: «... أَنَا ابْنُ الْمَجْزُوزِ الرَّأْسِ مِنَ الْقَفَا...یعنی: «...من فرزند کسی هستم که سرش را از پشت گردن جدا کردند...» 📚بحارالأنوار ج: 45 ص: 175. ۳. در زیارت ناحیۀ مقدسه، حضرت مهدی (ع) می‌فرماید: «... ِ السَّلَامُ عَلَى الْمَنْحُورِ فِی الْوَرَى‏... یعنی: «...سلام بر کسی که او را از پشت سر نحر کردند...» 📚بحارالأنوار ج: 98 ص: 318 حدیث: 8 @Porseman_channel

💢استفاده از آب پمپ بدون مخزن و منبع💢 @Porseman_channel آبی که با پمپ بدون منبع به خانه می آید از آب آن نمیتوان برای وضو و غسل استفاده کرد. نوشیدن چنین آب و غذا پختن با آن چه حکمی دارد؟مقلد رهبری @Porseman_channel ✅جواب طبق نظر آیت الله خامنه ای اگر پمپ طبق مقررات و دستورالعمل سازمان مربوطه نصب شده باشد، اشکال ندارد وگرنه جایز نیست. و در صورت نصب غیر قانونی و وضو و غسل با آبی که به وسیله پمپ به دست می آید، محل اشکال است.و خوردن غذایی که با این آب درست شده اشکال ندارد.و استفاده از این آب برای خوردن و مانند این و لباس شستن و ... اشکال دارد. ⭕️سوال اگر همه محله و همسایه ها؛ پمپ آب داشته باشند گذاشتن پمپ(بدون مخزن و منبع) اشکال دارد؟ مقلد رهبری ✅جواب طبق نظر آیت الله خامنه ای  اگر طبق مقررات و دستورالعمل سازمان مربوطه نصب شده باشد، اشکال ندارد وگرنه جایز نیست.البته اگر یک منبع به شیر آب وصل کند و سپس پمپ را به منبع وصل کند اشکال ندارد. @Porseman_channel

💢نماز در خلوت با نامحرم💢 @Porseman_channel حکم نماز خواندن دو نامحرم در جایی که کسی نیست یا نمی تواند وارد شود؛ چیست؟ ✅پاسخ امام، اراکی: جایز نیست و احتیاط در نماز نخواندن است لیکن اگر نماز خوانده شود باطل نیست. گلپایگانی، صافی: حرام است و نمازشان صحیح نیست ولی اگر یکی از آنها مشغول نماز باشد و نامحرمی وارد شود نمازش اشکال ندارد خوئی، سیستانی، نوری: اگر احتمال وقوع معصیت باشد حرام بلکه اگر احتمال وقوع معصیت هم نباشد بنابراحتیاط حرام است و در هر حال نمازشان بنابراحتیاط مستحب باطل است تبریزی: اگر کسی نتواند وارد شود یا وارد شونده مانع از معصیت نشود و احتمال وقوع معصیت باشد جایز نیست لیکن نمازشان صحیح است. مظاهری: حرام است و باید نماز نخوانند ولی اگر نماز خوانده شود باطل نیست. وحید: اگر احتمال وقوع معصیت باشد جایز نیست و احتیاط مستحب است نماز نخوانند مکارم: اشکال دارد و احتیاط واجب در ترک [خلوت با نامحرم] است و نماز نیز اشکال دارد. نظر مبارک آیات عظام: خامنه ای ، بهجت و فاضل به دست نیامد بنابراین احتیاط شود @Porseman_channel

💢مراد از روح خدا💢 @Porseman_channel و هنگامى كه خلقت آن را به پايان و كمال رساندم و از روح خود (يك روح شريف و پاك و با عظمت) در آن دميدم همگى به خاطر آن سجده كنيد" (فَإِذا سَوَّيْتُهُ وَ نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي فَقَعُوا لَهُ ساجِدِينَ).حجر29 خدا نه جسم دارد و نه روح، و اضافه روح به خدا به اصطلاح" اضافه تشريفى" است و دليل بر اين است كه روحى بسيار پر عظمت در كالبد انسان دميده شده، همانگونه كه خانه كعبه را به خاطر عظمتش" بيت اللَّه" مى‏خوانند، و ماه مبارك رمضان را به خاطر بركتش" شهر اللَّه" (ماه خدا) مى‏نامند. و به همين دليل قوس صعودى اين انسان آن قدر بالا است كه بجايى مى‏رسد كه جز خدا نبيند، و قوس نزوليش آن قدر پائين است كه از چهار پايان هم پائينتر خواهد شد (بَلْ هُمْ أَضَلُ‏) و اين فاصله زياد ميان" قوس صعودى" و" نزولى" خود دليل بر اهميت فوق العاده اين مخلوق است. و نيز اين تركيب مخصوص دليل بر آن است كه عظمت مقام انسان به خاطر جنبه مادى او نيست، چرا كه اگر به جنبه ماديش باز گرديم لجنى بيش نمى‏باشد. اين روح الهى است كه با استعدادهاى فوق العاده‏اى كه در آن نهفته است و مى‏تواند تجليگاه انوار خدا باشد، به او اينهمه عظمت بخشيده و براى تكامل او تنها راه اين است كه آن را تقويت كند و جنبه مادى را كه وسيله‏اى براى همين هدف است در طريق پيشرفت اين مقصود به كار گيرد (چرا كه در رسيدن به آن هدف بزرگ مى‏تواند كمك مؤثرى كند). 📚تفسير نمونه، ج‏11، ص: 79 @Porseman_channel

آیا زیارت عاشورا از احادیث قدسی است؟ @Porseman_channel زیارت عاشورا به چند طریق به دست ما رسیده که بنا بر یک طریق ، حدیث قدسی محسوب می شود. شیخ طوسی با سه سند این زیارت شریفه را نقل مینماید: 1- عقبة ابن خالد از امام باقرعلیهالسلام ؛ 2- صفوان بن مهران از امام صادقعلیهالسلام از پدرانش از پیامبر و جبرئیل و سرانجام از خدا؛(بنا بر این سند زیارت عاشورا حدیث قدسی است چون به عنوان کلام خدا معرفی شده است). بنا بر این نقل امام صادق می فرماید : من برای هر کس که از دور یا نزدیک به این زیارت اباعبد الله را زیارت کند و دعای بعد از این زیارت را بخواند ، ضامنم که زیارتش قبول و سعی و تلاشش مورد قدردانی خدا بوده و...، بعد می فرماید این ضمانت را پدرم(امام باقر ) هم داده و از این ضمانت را از پدرش(امام سجاد) هم نقل کرده و او هم این ضمانت را داده و از پدرش (امام حسین ) نقل کرده و او هم این ضمانت را داده و از برادرش امام حسن هم نقل کرده و او هم از پدرش امام علی نقل کرده و امام علی هم این ضمانت را داده و از پیامبر هم نقل کرده و پیامبر هم این ضمانت را از جبرئیل نقل کرده و جبرئیل هم این ضمانت را از خدا نقل کرده که قسم خورده هر کس به این زیارت و دعای بعدش از دور یا نزديك اباعبدالله الحسین (ع) را زیارت کند ، زیارتش قبول و شفاعتش پذیرفته باشد و... و بر ای قسم ملائکه و ما را شاهد گرفته است. شیخ طوسی محمد بن حسن ،مصباح المتهجد ، اول ف بیروت ف مؤسسه الفقه الشیعه ، 1411 ق ، ص781-782. 3- علقمه بن محمد حضرمی از امام باقرعلیهالسلام. بیشتر رجال این سه سند مورد تأیید علمای علم رجال میباشند و سند آن مورد قبول مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، شیخ طوسی است . در كتاب مصباح شيخ طوسى كه مفاتيحالجنان هم زيارت عاشورا را از آنجا نقل كرده است امام صادق(ع) در فضيلت و ثواب زيارت عاشورا مطالبى فرمودهاند در ادامه آن امام به راوى كه صفوان است مىفرمايد: اى صفوان من يافتم اين زيارت را با اين ضمانت از پدرم امام باقر(ع) و پدرم از امام سجاد(ع) تا مىرسد به پيامبر خدا(ص) و پيامبر از جبرئيل و جبرئيل از خداوند. بر اين اساس برخى مثل مرحوم حاج ميرزا حسين نورى استاد صاحب مفاتيحالجنان را عقيده بر اين بوده است كه اين زيارت از سنخ احاديث قدسيه مىباشد، (ر.ك: مفاتيحالجنان). باید توجه داشت که حدیث قدسی سخن خدا است و فرمایش ذات او است اما فرشته واسطه ارسال آن برای بشر نیست بلکه حالت الهامی دارد و بر ذهن و روح و روان بشر نقش می بندد که البته آن فرد باید معصوم باشد برای درک الهاماتی از این دست. از این رو حدیث قدسی غیر از کلام پیامبر (ص) و ائمه (ع) و حدفاصل وحی و سخن معصوم (ع) است. ولی برخی در اینکه حدیث قدسی باشد تشکیک کرده در جواب ایشان گفته اند ولى اثبات اين مطلب مشكل به نظر مىرسد چرا كه به احتمال قوى مراد امام از اين كه مىفرمايد يافتم اين زيارت را با اين ضمانت از خداوند؛ تنها ضمانت ثواب اين زيارت است نه متن زيارت. علاوه بر اين كه همان طور كه اشاره كردهايد، زيارت عاشورا با لحن ساير احاديث قدسى كه سخن گفتن خداوند با پيامبرى است تفاوت دارد و شباهت به احاديث قدسى ندارد. "کامل الزیارات" اثر محمد بن قولویه از محدثین شیعه که متوفای 368 هجری است و فاصله اش با سال 255 هجری که حضرت حجت (عج) به دنیا آمده اند کم است و با صحابی امامان دهم و یازدهم علیهماالسلام همعصر بوده است. وی در باب 71 (ثواب من زار الحسین (ع) یوم عاشورا) و حدیث هفتم این کتاب با سند نقل می کند با افرادی که از آنها این حدیث را شنیده و مشخص می شود این حدیث قدسی نیست البته وقتی که قدسی بودن این حدیث را نفی می کنیم از شان آن کاسته نمی شود و بر اصالت خود باقی می ماند. درباره سند زیارت عاشورا باید گفت هم ابن قولویه در کامل الزیارات با دو سند نقل می کند که معلم این زیارت امام باقر (ع) است و آخرین راوی کسی است به نام علقمه ابن محمد حضرمی که گویا روز عاشورا خدمت امام (ع) در مدینه می رسد و از امام (ع) می پرسد زیارت عاشورا یعنی رفتن در کنار مقبره و جایی که بدن مدفون است ما که دور هستیم چه کنیم؟ امام باقر (ع) می فرمایند: خیر معنی زیارت چنین نیست و از دور نیز ممکن است و می فرمایند حتی کسی که راهش دور است می تواند دو رکعت نماز بخواند و بعد رو کند به کربلای معلا و بعد این زیارت را خوانده و امام حسین (ع) را خطاب قرار دهد. بنابراین، این حدیث قدسی نیست وگرنه باید بعد از علقمه ابن محمد حضرمی امام باقر (ع) بیان می کردند که از پدرشان شنیده اند و پدرشان از پدرشان تا برسد پیامبر (ص) و ایشان بگوید قال الله تبارک و تعالی... اما امام باقر (ع) آخرین راوی معصوم این حدیث است و وقتی دستور زیارت اینچنین می دهند این حدیث قدسی نیست و سخن امام باقر (ع) است و به قول ما فی البداهه این کلمات را بیان کردند و سپس آن را به علقمه حضرمی آموزش می دهند.

در بین اصحاب امام حسین ع ایرانی نیز وجود داشت؟ @Porseman_channel ✅در میان یاران سیدالشهداء ع از هر تیره و رنگ و سن و قبیله و جنسیت بوده است 🔴در مورد بودن ایرانی بین شهدای کربلا: برخی موخین ذکر کرده اند: پدر یکی از شهداء کربلا از فرزندان ملوک عجم بود؛ به نام نصر که بعد از علی ع و امام حسن ع در خدمت امام حسین ع بود و با حضرت از مدینه به مکه و از آنجا به کربلا آمد و به فیض شهادت رسید... ایشان از شهدای حمله اول بودند. 📙قصه کربلا ص288 قاسم بن حبیب را فارسی شجاع و دلیر معرفی کرده اند.او در لشکر عمرسعد بود که در کربلا به حضرت ملحق شد و درحمله اول به شهادت رسید در زیارت ناحیه مقدسه و رجبیه نامشان ذکر شده است. السلام علی قاسم بن حبیب الازدی 📕فرسان الهیجاء ج2ص26 نویسنده آلمانی کورت فریشلر در کتاب خود نویسد: سی نفر ایرانی از کوفه آمدند و شبانه به اصحاب امام حسین ع ملحق شدند و شهید گشتند... (که اسناد و مدارک این مطلب در کتاب زیر ذکر شده است) 📚شاهکار آفرینش ص134 با توجه به مطالبی که ذکر شده وجود شخص یا اشخاص ایرانی الاصل در بین شهدا کربلا منتفی نمی باشد @Porseman_channel 🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴 🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴 🌕🌕🌕🌕🌕🌕

💢عاقبت ابراهیم بن مالک اشتر💢 @Porseman_channel 💠پاسخ💠 ❕مرحوم سید محسن امین می نویسد: « ابراهیم مردی شجاع و سلحشور و با شهامت و رییس بود .او دارای طبعی عالی و بلند و طرفدار حق بود .او هوادار و دوستدار اهل بیت بوده و مانند پدرش دارای امتیازات عالی بود » 📚اعیان الشیعه ج2 ص200 👌ابراهیم اشتر پس از فتح بزرگی که در مرز شام و عراق بدست آورد و عبیدالله و لشکر شام نابود شدند به دستور مختار در استان شمال غربی عراق به عنوان استاندار تام الاختیار ماند .در جریان جنگ مصعب بن زبیر و مختار نیز همان جا بود و در صحنه جنگ حضور نداشت. ❗️البته دلیلی معتبری نیست که مختار از او کمک طلبیده باشد و او کوتاهی کرده باشد .مختار فرماندهی جنگ با مصعب را به او نداد شاید به دلیل اهمیت منطقه موصل بود که مختار نمی خواست ابراهیم از آنجا خارج شود 📚ماهیت قیام مختار ص645 🔶مصعب پس از شکست مختار چون می دانست که ابراهیم مردی پر نفوذ است تصمیم گرفت که او را با خود همراه کند و وعده داد که اگر حکومت ابن زبیر را بپذیرد همه شمال عراق در فرمان او خواهد بود لذا برایش نامه ای نوشت و او را به سوی خود دعوت کرد. ❗️در همان زمان عبدالملک مروان خلیفه اموی نیز برای او نامه نوشت و او را به سوی خود دعوت کرد و وعده حکومت عراق را به او داد . 👌ابراهیم متحیر شد که چه بکند لذا ماجرای دو نامه را با یاران خود در میان نهاد . 🔶نهایتا ابراهیم چنین عرضه داشت که اگر ابن زیاد و سران شام را نکشته بودم می توانستم با عبدالملک کنار بیایم ولی این کار را کرده ام و خوش ندارم مردم شام را بر مردم خودم ترجیح دهم لذا به مصعب ملحق شد 📚الکامل فی التاریخ ج4 ص275 👌شیخ عباس قمی می نویسد: « چون مصعب از جانب برادرش عبدالله بن زبیر به دفع مختار مامور شد و به کوفه آمد و مختار را کشت کوفه را تحت تصرف گرفت و پیوسته در صدد جمع آوری نیرو بود تا در سال 72 سپاه خود را جمع کرده و به قصد جنگ با عبدالملک مروان راهی شام شد. ❗️عبدالملک نیز با لشکری عظیم به جنگ او آمد و در اراضی مسکن نزدیک سامرا حرب عظیمی بین آنها محقق شد . 🔴ابراهیم اشتر که در لشکر مصعب بود در آن جنگ کشته شد و سر او را ثابت بن زید جدا کرد و جسدش را به نزد عبدالملک حمل کردند .ثابت هیزم جمع کرد و بدن ابراهیم را سوزانید . 👌مصعب هم کشته شد و سرش جدا شد. ❗️مدفن ابراهیم هم اکنون در اراضی مسکن در طریق سامرا معروف است. 📚وقایع الایام ص369 در رابطه با علت عدم حضور او در میدان کربلا چیزی در تاریخ ذکر نشده است و احتمال کوتاهی کردن و عدم بصیرت او خالی از قوت نیست چرا که اگر خلاف این بود حتما نام ابراهیم با توجه به جایگاهی که دارا بوده است ، به عنوان یاری کنندگان حسین علیه السلام ثبت می شده است ، حتی هیچ نامی از او به عنوان یاری کنندگان مسلم بن عقیل در کوفه ضبط نشده است . @Porseman_channel