💢امامت جماعت زن براى زنان 💢 @Porseman_channel ✅اکثر مراجع تقلید، در نماز جماعت، امامت زن برای زنها را جایز دانسته‌اند، {هر چند آیات عظام صافی و وحیدخراسانی آن را مکروه و آیت الله سبحانی آن را خلاف احتیاط استحبابی می‌دانند} ولی برخی از مراجع، بنابر احتیاط واجب، این امر را صحیح نمی‌دانند. آیات عظام امام خمینی، گلپایگانی و فاضل؛ ✅مطابق نظر آيت الله خامنه اي: امامت زن در نماز جماعت فقط براى زنان جايز است. حضرت آیت الله مکارم شیرازی: پیشنماز بودن زن برای زنان اشکالی ندارد. مطابق نظر آيت الله سيستاني: اقتدای زنان به امامی كه زن است اشكال ندارد. امّا زن جایز نیست امام جماعت برای مردان باشد هرچند آن مردان از محرم‌های او باشند. آيت الله شبيري زنجاني: امامت زن برای زنان جایز است و بهتر است که در ردیف یکدیگر بایستند و امام جلوتر ازدیگران نایستد. بنا براحتیاط واجب، ماموم باید با امام جماعت یا کسی که واسطه اتصال است، کمتر از مقدار اندام انسان در حال سجده فاصله داشته باشد و فرقی بین مأموم زن و مرد نیست. آیت الله وحید خراسانی: امامت زن برای زن در غیر نماز ميّت كراهت دارد ، و در نماز ميّت در صورتى كه سزاوارتر از او به ميّت نباشد ، كراهت ندارد ، و اگر امام و مأموم هر دو زن باشند ، احتياط واجب آن است كه همه رديف يكديگر بايستند و امام جلوتر از ديگران نايستد. @Porseman_channel

💢 شاهچراغ کیست؟ 💢 @Porseman_channel احمد بن موسي بن جعفر (ع)، از فرزندان امام موسي كاظم (ع) معروف به "سيد السادات" و "شاه چراغ" است.وي از شخصيتهاي عالي مقام و جليل القدر و پرهيزكار بود. 📚اعيان الشيعه، ج 3، ص 191. در خصوص رابطه احمد با پدرش اين اندازه آورده‏اند كه امام كاظم (ع) او را دوست مي داشتند و احترام فراواني برايش قائل بودند؛ به خاطر جايگاهي كه احمد نزد پدر داشت امام موسي بن جعفر(ع) ملكي از خود را بدو بخشيد و او را به بخشندگي و دليري ستود. 📚دايرة المعارف بزرگ اسلامي، ج 7، ص 9. بنا به نقل شيخ مفيد(ره)، احمد بن موسي(ع) مردي فاضل و با ورع و محدث و كريم النفس و جليل القدر بوده و پس از علي بن موسي الرضا عليه السلام ارجمندترين جايگاه را نزد پدر داشت. 📚الارشاد،مفيد؛ ج2، ص244. بعد از شهادت امام موسي بن جعفر(ع)عده اي پيش احمد آمده اعلام كردند حاضرند با وي بعنوان امام بيعت كنند؛ در اين حال فرمود: اي مردم، همانطوري كه شما در بيعت من هستيد من نيز در بيعت برادرم علي الرضا (ع) هستم، پس بدانيد كه اوست امام و خليفه و حجت بعد از پدرم و اوست ولي خدا و حجتش از ناحيه خدا و رسولش، بر من و بر همه شما اطاعتش واجب است و هر چه ما را فرمان دهد بايد پذيرا باشيم و اطاعت نمائيم" 📚بحار الانوار، ج48 ص 308. اين امر بيانگر نهايت ولايت پذيري آن بزرگوار است. ❌آمدن شاهچراغ به ايران❌ درباره آمدن احمد بن موسي به ايران بايد گفت كه بنا به نقل برخي منابع، احمد پيش از در گذشت امام رضا (ع) و مقارن با ولايت عهدي آن حضرت همراه جماعتي از اقوام و ياران و برخي از برادران قصد ايران كرده تا به برادرش ملحق شود. براساس اين گزارش حركت او به طرف فارس بود. همچنين در اين گزارش ها به درگيري كاروان احمد بن موسي با نيروهاي مامون عباسي نيز به صورت‏هاي گوناگون اشاره شده است. برخي آورده‏اند كه عامل مأمون بنام قتلغ خان در نزديكي شيراز با او جنگيد. هنگامي كه ياران احمد شنيدند امام رضا (ع) شهيد شده است، متفرق شدند و به سوي شيراز رفتند. طوري كه سپاه قتلغ خان در هشت فرسخي شيراز و نقطه اي به نام (خان زينان) با احمد بن موسي (ع) و همراهانش مواجه گرديد و جنگ سختي روي داد. در گرما گرم نبرد، يكي از نظاميان قتلغ خان فرياد بر آورد،(اگر شما به قصد ديدار حضرت رضا (ع) به اين سفر و اين سرزمين آمده ايد، او ديگر در ميان ما نيست، او در گذشته است).پس از انتشار خبر شهادت امام رضا(ع)غالب همراهان احمدبن موسي(ع) پراكنده شدند و تنها تعدادي از برادران و اقوام نزديكش از او جدا نشده وتا آخر مقاومت كردند. 📚شیخ جعفرمرتضي، حياه الامام رضاص 427. البته برخي از مورّخان در خصوص شهادت و يا وفات و محل دفن احمد بن موسي اختلاف دارند. اين اختلاف مبتني بر آن است كه برخي معتقدند وي به اسفراين رفته و در آن جا به شهادت رسيده و يا در شيراز وفات يافته و يا به شهادت رسيده است. برخي عقيده دارند وي در اسفراين به شهادت رسيد و در همان جا دفن شد و زيارتگاه او همان جا است. بر اين اساس قبر احمد در اسفراين و يا مكان‏هاي ديگر بوده و آرامگاه شيراز مربوط به احمد بن موسي نيست. حقيقت امر آن است كه به طور قاطع نميتوان گفت قبر وي در كجاست، ولي شواهد و قرائن ديدگاه آناني را كه قائل هستند شيراز محل دفن احمد مي باشد، تأييد ميكند و مشهور همين است. محسن امين بعد از بيان عقيده آناني كه محل دفن احمد بن موسي را در اسفراين و يا مكان ديگر مي دانند، مي نويسد: اين عقيده بعيد و مخالف با عقيده مشهور است كه محل شهادت و قبر او شيراز مي باشد. @Porseman_channel

💢علت نامگذاري به شاهچراغ💢 @Porseman_channel در مورد دليل نامگذاري احمد بن موسي،به شاه چراغ گفته شده است كه: تا زمان ديلميان (قرن چهارم هجري) كسي از مدفن حضرت احمد ابن موسي (ع) اطلاعي نداشت و آنچه روي قبر را پوشانده بود تل گلي بيش به نظر نمي رسيد كه در اطراف آن، خانه هاي متعدد ساخته و مسكن اهالي بود. تا اينكه به اطلاع حاكم شهر رساندند كه چراغي در نهايت روشنايي در بالاي تلي از خاك مي‌درخشد و تا طلوع صبح نورافشاني مي‌كند.او پس از مشورت با علما و مشايخ زمان دستور داد محل مزبور را شكافتند تا بر لوحي از سنگ يشم رسيدند كه بر آن نوشته بود «السيد امير احمد بن موسي الكاظم»(ع). چون سنگ را برداشتند سردابي عميق آشكار گشت. جسد مطهر آن حضرت صحيح و سالم و بدون تغيير و تبديل در حالي كه نوري بس شگفت از آن ساطع بود مشاهده شد و انگشتري در دست راست حضرتش يافتند كه بر نگين آن منقوش بود «العزه لله احمد بن موسي» (ع). سپس امير دستور داد تا بنايي شايسته بر مرقد مباركش ساختند. البته زمان پيدايش قبر حضرت احمد را يكسان ننوشته اند. گروهي آن را در زمان امير عضدالدوله ديلمي (373-338) و گروهي ديگر، در زمان امير مقرب الدين مسعود بن بدر (متوفي به سال 665 ه.ق) نوشته اند. 📚الكني و الالقاب،ج2،ص351. اينكه چرا به شيراز هم مقدس نمي گويند بايد گفت نه چنين چيزي در روايات وارد شده و نه صددرصد معلوم است كه شيراز مدفن احمد بن موسي هست از طرفي هم به برخي از شهرهاي مختلف كه عنوان مقدس داده شده است اين امر يا به خاطر وجود روايت و نصي از معصومين (ع) است يا به خاطر اين است كه لفظ "مقدس" اضافه شده است به زميني كه محل دفن اشخاص منسوب به پيامبر (ص) مي باشد. با اين حساب به محل دفن حضرت احمد بن موسي "آستان مقدس" گفته مي شود. 📚📚📚منابع براي مطالعه بيشتر📚📚 1. معارف و معاريف، ج 1. 2. ريحانه الادب، مدرس تبريزي. 3. هزار مزار شيراز. 4. قيام سادات علوي،علي اكبر تشيد. @Porseman_channel

💢ارث زن از اموال غیرمنقول💢 @Porseman_channel اگر مردى بميرد و اولاد نداشته باشد، چهار يك مال او را زن (1) و بقيه را ورثه ديگر مى‌برند و اگر از آن زن يا از زن ديگر اولاد داشته باشد، هشت يك مال را زن و بقيه را ورثۀ ديگر مى‌برند و زن از همۀ اموال منقول ارث مى‌برد ولى از زمين و قيمت آن ارث نمى‌برد (2) و نيز از خود هوايى ارث نمى‌برد مثل بنا و درخت و فقط از قيمت هوايى ارث مى‌برد. (1) اراكى، مكارم: زن دائمى .. (2) مكارم: خواه زمين خانه باشد يا باغ، يا زمين زراعتى و مانند آن و نيز از خود هوايى ساختمان ارث نمى‌برد، مثل بنا و درخت، امّا بايد هوايى را قيمت كنند و از قيمت آن سهم ارث او را بدهند. نورى: چه زمين خانۀ مسكونى، چه زمين باغ و زراعت و زمين‌هاى ديگر .. بهجت: چه زمين خانۀ مسكونى باشد يا زمين باغ و زراعت و غير آن. و از قيمت هوايى مثل بنا و درخت ارث مى‌برد و بنا بر أظهر با رضايت وارثان از خودِ هوائى هم مى‌تواند ارث ببرد و بنا بر أظهر در آنچه كه گفته شد فرق ندارد، زن از اين شوهر اولاد داشته باشد يا نه، اگر چه احتياط در مورد زن بچه‌دار در ارث بردن از زمين، خوب است. گلپايگانى: زن از زمين ارث نمى‌برد، نه از خود زمين و نه از قيمت آن، چه زمين خانۀ مسكونى باشد يا زمين باغ و زراعت و زمينهاى ديگر و نيز از عين هوايى بنا و اشجار ارث نمى‌برد ولى از قيمت آنها و قيمت درخت و زراعت و ساختمانى كه در زمين باغ و زراعت و زمينهاى ديگر است ارث مى‌برد. خوئى، سيستانى، تبريزى، زنجانى: زن از زمين خانه و باغ و زراعت و زمينهاى ديگر ارث نمى‌برد، نه از خود زمين و نه از قيمت آن؛ و نيز از خود هوايى خانه مانند بنا و درخت ارث نمى‌برد ولى از قيمت آنها ارث مى‌برد و همچنين است درخت (خوئى، زنجانى، سيستانى: و‌زراعت) و ساختمانى كه در زمين باغ و زراعت و زمينهاى ديگر است. تبريزى: و أظهر آن است كه زن از خود زراعت ارث مى‌برد. سيستانى: ولى نسبت به ميوه‌هايى كه در وقت فوت شوهر بر درختان است از عين آنها ارث مى‌برد. صافى: زنى كه از ميت فرزند ندارد از زمين خانه ارث نمى‌برد، نه از خود زمين و نه از قيمت آن ولى از قيمت هوايى آن ارث مى‌برد. چنانكه از ساير تركۀ ميت ارث مى‌برد. اما زنى كه از ميّت فرزند دارد، از همۀ اموال او ارث مى‌برد. فاضل مسأله اگر مردى بميرد و فرزند نداشته باشد 14 اموال او به زن او و بقيۀ اموال او به ورثۀ ديگر مى‌رسد كه طبق مسائل سابق بين آنان تقسيم مى‌شود و اگر ميّت فرزند داشته باشد سهم زن 18 اموال او مى‌شود. در كليۀ مسائل سابق كه سهم الارث زن بيان شد: الف: زن از اموال منقول شوهر ارث مى‌برد. ب: زن از قيمت تأسيسات و ساختمان و درختان ارث مى‌برد ولى از عين آنها ارث نمى‌برد. ج: زن از زمين‌هاى شوهر خود به طور كلّى (نه از اصل و نه از قيمت) ارث نمى‌برد. ✅مسألۀ اختصاصى زنجانى: مسأله 2785 زن و شوهرى كه به ازدواج موقّت به عقد هم در آمده‌اند از يكديگر ارث نمى‌برند، مگر در ضمن عقد ازدواج موقّت شرط ارث بردن شده باشد كه هر كدام كه يك چنين شرطى براى او شده، همچون زن و شوهر دائمى ارث مى‌برد. باسلام به نظر مقام معظم رهبری زن از اموال غیرمنقول شوهرش ارث می برد؟ فرقی بین بچه داربودن ازشوهروغیرآن است؟ ✅ به نظرآیت الله خامنه ای: زن از اموال غیرمنقول شوهرش ارث می برد و فرقی بین بچه داربودن ازشوهروغیرآن نیست. @Porseman_channel

💢خمس قرض الحسنه💢 @Porseman_channel به پولى كه از درآمد كسب تهيه شده و به عنوان قرض الحسنه به ديگرى داده ايم، آيا خمس تعلق مى گيرد؟ همه مراجع: چنانچه سرسال خمسى دريافت آن (بدون زحمت) ممكن باشد، بايد خمس آن را بپردازد و در غير اين صورت هر زمان دريافت كرد، بايد فورا خمس آن را بدهد. @Porseman_channel شخصى به جهت نياز زندگى، مبلغ پانصد هزار تومان قرض كرده و از طرفى، مبلغ يك ميليون تومان از درآمد سال به كسى قرض داده است؛ آيا جايز است هنگام دريافت قرض، پول بدهى را كسر كند؟ آيات عظام امام، سيستانى، مكارم و نورى: اگر براى نياز سال جارى قرض كرده، مى تواند هنگام دريافت طلب، به مقدار بدهى كسر كند و خمس بقيه را بدهد. آيات عظام بهجت، خامنه اى، صافى و فاضل: خير، بايد هنگام دريافت قرض، خمس را بدهد. @Porseman_channel

پرسمان #اخلاقی 💢مراقبه 💢 @Porseman_channel مراقبه به معنای نگهبانی از نفس و اعمال و کردار و گفتار در تمام زمان‌ها و حالات است. مراقبه از واژه‌ی «رَقَبَ» به معنای حفظ کردن و در نظر گرفتن مراقِب و توجه دادن فکر به سوی اوست و هر کس از کاری به سبب رعایت دیگری دوری جوید گفته می‌شود: فلانی را مراقبت کرد. در متون اخلاق اسلامی ، پیشینه‌ی مراقبه به «مرابطه» باز می‌گردد که عبارت است از نگاهبانی و مواظبت عقل از نفس . [در هر حال، مشارطه ، پیش‌نیاز مراقبه و معاقبه و مقامات پس از آن، تکمیل کننده‌ی محاسبه است. سید بحرالعلوم (ره) در تعریف مراقبه می‌فرماید: «مراقبه عبارت است از متوجه و ملتفت خود بودن در جمیع احوال ، تا از آنچه بدان عازم شده و عهد کرده تخلّف نکند.» خدای متعال در قرآن می‌فرماید: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید از (مخالفت) خدا بپرهیزید و هر کس باید بنگرد تا برای فردایش چه چیز از پیش فرستاده و از خدا بپرهیزید که خداوند از آنچه انجام می‌دهید آگاه است!» علامه طباطبایی می‌گوید: این آیه مؤمنین را وادار می‌کند که به یاد خدای سبحان باشند و او را فراموش نکنند و مراقب اعمال خود باشند، که چه می‌کنند، صالح آنها کدام و ناصالحش کدام است و صالح را هم خالص برای رضای خدا به جای آورند و این مراقبت را استمرار دهند؛ همواره از نفس خود حساب بکشند و هر عمل نیکی که در کرده‌های خود یافتند خدا را شکر گزارند و هر عمل زشتی دیدند خود را توبیخ نموده، نفس را مورد مؤاخذه قرار دهند و از خدای تعالی طلب مغفرت کنند. خدای متعال که خود دیده‌بان و مراقب انسان و رفتار اوست انسان را توبیخ می‌کند که مگر نمی‌داند که خدا می‌بیند! در روایت است که رسول خدا (ص) فرمود: « احسان ، آن است که خدا را چنان پرستش کنی که گویی او را می‌بینی و اگر نتوانی او را ببینی بدان که او تو را می‌بیند». امام علی (ع) انسان‌ها را بر ترک مراقبت الهی سرزنش نموده و می‌فرماید: خود را به مراقبت از نفست بگمار. ایشان مومن را به دوام مراقبت قلبی توصیه می‌کنند و مؤمن عاقل را کسی می‌داند که با مراقبت خود در امروز به فکر فردایش باشد می‌فرماید: خدا رحمت کند بنده‌ای که مراقبت الهی را به جای بیاورد. مراقبه، مورد توصیه‌ی همه‌ی بزرگان علم اخلاق از خواجه نصیر الدین طوسی تا علامه بحرالعلوم و مرحوم نراقی تا قلّه‌های تهذیب در عصر حاضر، مرحوم میرزا جوادآقا تبریزی ، امام خمینی و علامه‌ی طباطبایی است. مربیان اخلاق و سلوک ، ششمین امر از ضروریات مورد توجه سالک را، مراقبه می‌دانند و آن را به منزله سنگ اساسی سیر و سلوک ، ذکر ، فکر و... می‌دانند و می‌گویند: تا مراقبه صورت نگیرد ذکر و فکر بدون اثر خواهد بود؛ زیرا مراقبه حکم پرهیز از غذای نامناسب برای مریض را دارد و تا وقتی که مریض مزاج خود را پاک ننماید و از آنچه مناسب او نیست پرهیز نکند دارو بی‌اثر خواهد بود و چه بسا گاهی اثر معکوس می‌دهد. مشارطه نخستین مقام و قبل از مراقبه است. در زمان انجام مشارطه، بهتر است که این عمل بعد از نماز صبح باشد و روش انجام مشارطه آن است که با خود شرط کند که بر خلاف فرموده خداوند رفتار نکند و سزاوار است که نفس را به ملاحظه و تدبّر در عاقبت هر کاری که در آن شبانه روز می‌خواهد بکند سفارش نماید و این عمده سفارشها و بالاترین آنهاست. مراقبت را باید در دو بُعد انجام داد: مراقبه قبل از شروع در عمل‌: عبارت از آن است که پیش از عمل بنگرد آنچه را تصمیم به انجامش گرفته است، به خاطر خداوند است یا برای هوای نفس و پیروی از شیطان و باید در اینجا تأمل کند تا به مدد انوار حق مطلب بر او روشن گردد. اگر عمل برای خداست آن را انجام دهد و اگر برای غیر اوست از آن دست باز دارد. که امام صادق (ع) می‌فرماید: از شدیدترین کارها بر مردم یاد خدا در نزد حلال و حرام اوست که اگر طاعتی پیش آمد به آن عمل کند و اگر در معرض گناهی افتاد از آن بپرهیزد. مراقبه به هنگام عمل‌: عبارت از بررسی چگونگی عمل است تا حقی را که خداوند در آن داراست ادا شود و باید نیّت خود را برای اتمام آن نیکو کند و صورت عمل را کامل گرداند و آن را به کامل‌ترین وجهی که برای او ممکن است انجام دهد؛ زیرا در هر صورت بنده یا در حال طاعت و یا در معصیت و یا در کاری مباح است.

مراقبه معنای عامّی است و به اختلاف مقامات و درجات و منازل سالک تفاوت می‌کند. در ابتدای امر سلوک مراقبه‌ عبارتست از آنکه از آنچه به درد دین و دنیای او نمی‌خورد اجتناب کند و از امور بیهوده و غیر ضروری دوری گزیند و سعی کند تا خلاف رضای خدا در گفتار و کردار از او صادر نگردد، ولی کم‌کم این مراقبه شدّت یافته و درجه به درجه بالا می‌رود. گاهی مراقبه عبارت است از توجّه به سکوت خود و گاهی به نفس خود و گاهی به بالاتر از آن مثل حقیقت اسماء و صفات کلّیّه الهیّه. هر چه سالک رو به کمال می‌رود و طیّ منازل و مراحل می‌کند، مراقبه او دقیق‌ تر و عمیق‌تر خواهد شد و در این‌حالات بسیاری از مباحات در منازل اوّلیّه بر او حرام و ممنوع می‌گردد. مثلا مقربان الهی هیچ التفاتی به غیر نکنند و فقط یک همّت و اندیشه دارند. پارسایان نیز کسانی‌اند که به یقین دانند که خدا بر ظاهر و باطن ایشان مطّلع است و لیکن در جلال و عظمت او مدهوش و مستغرق نشده‌اند و بیشتر به احوال و اعمال و مراقبت در آنها التفات دارند. از منظر اخلاق عملی درجات مراقبه دارای چهار مرتبه است: ۱. پرهیز از محرّمات و انجام همه‌ی واجبات بدون کمترین سهل‌انگاری. ۲. انجام همه‌ کارها برای رضای خدا و دوری از اموری که لهو و لعب نامیده می‌شود. ۳. پیوسته ناظر خود دیدن پروردگار جهان، که در اثر آن سالک کم‌کم اذعان و اعتراف می‌نماید که خدای متعال در همه جا حاضر و ناظر و نگران همه مخلوقات است. ۴. حاضر و ناظر دیدن خداو مشاهده‌ی جمال الهی به طور اجمال. @Porseman_channel

#فراخوان_مسابقه باسلام 👇👇👇👇 دوستان همراه مستحضر باشند 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 بحول و قوه الهی ؛ امشب،سوالات در گروهها و کانالهای ما قرار میگیرد. دوستان فعال و مشتاق شرکت در مسابقه میتواننددر ساعت مذکور سوال را دریافت و گزینه درست را به آیدی که ارائه میگردد؛ ارسال نمایند.🌷

#سوال_مسابقه_پنجاه ویکم 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇 📅11آبان-1401 ⭕️کدام گزینه یا گزینه ها؛صحیح می باشد؟ گزینه 1⃣: سجده بر مهر شکسته اشکال دارد گرچه اندازه آن کمتر از یک بند انگشت(مسمای سجده) نباشد. گزینه 2⃣: اگر مسافر بعد از رسیدن به هشت فرسخ سى روز در محلى بماند و در تمام سى روز در رفتن و ماندن مردد باشد، بعد از گذشتن سى روز اگر چه مقدار کمى در آنجا بماند، باید نماز را تمام بخواند. گزینه 3⃣: اگر بعد ازباز شدن آفتاب يا ماه بفهمد كه مقدارى از آن گرفته بوده قضا بر او واجب نيست گزینه 4⃣:(به نظربرخی از مراجع تقلید) کسی که در موقع گرفتن خورشید و ماه نماز آیات را عمداً نخوانده باشد، در صورتی که تمام ماه و خورشید گرفته باشد، باید برای قضای نماز آیات غسل نموده و نماز بخواند و این نماز قضا بدون غسل باطل است گزینه 5⃣: به نظرآیت الله خامنه ای: زن از اموال غیرمنقول شوهرش ارث می برد و فرقی بین بچه داربودن ازشوهروغیرآن نیست. 📩 لطفا فقط شماره گزینه یا گزینه های صحیح را به آیدی @ebadi_porseman 🆔 ارسال کنید 📩 ⏲مهلت ⏳ارسال گزینه ✅صحیح ✅؛ازالان تا 1ظهر فردا ⌛️ می باشد.⏰ 🌹 به چند⃣ نفر که پاسخ صحیح ارسال کنند به قید قرعه ؛کارت شارژ گوشی📱 ؛هدیه داده میشود 🌹 ➖➖➖➖➖ ✅✅ #کانال_پرسمان_دینی @Porseman_channel

اتمام مهلت پاسخگویی به سوال مسابقه👆👆👆👆 از همه دوستانی که در مسابقه شرکت کردند؛ کمال تشکر را داریم....🌷 ان شاء الله مسابقه مناسبتی بعدی متعاقبا اعلام خواهد شد...🌸 گرو‌ه دوباره ؛ شبانه روز فعال شد... لطف بفرمایید فقط سوالات شرعی و شبهات دینی ارسال بفرمایید... جواب صحیحِ سوال و اسم کاربرانی که قرعه بنامشان افتاده؛ بخاطر رعایت نظم گروه؛ در کانال پرسمان ؛ بعد از مدتی اعلام خواهد شد....🌷 @Porseman_channel موفق باشید🌷

#پاسخ_مسابقه با سلام وتشکر از حضورومشارکت دوستان همراه🌷 همه گزینه ها جز 1⃣؛ درست بودند. 👇👇👇👇 به دوستانی که پاسخ صحیح داده بودند؛و برنده این مسابقه شدند،،هدیه شارژ مستقیم تقدیم میگردد🌷 برندگان این مسابقه5⃣نفرند. یاقائم آل محمدص ....... یایوسف زهرا ادرکنی یامقلب القلوب یاسین 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 موفق باشید🌷

💢لقب معصومه💢 لقب معصومه را چه کسی به حضرت داده است؟ @Porseman_channel به طور کلی لقبها براساس شهرت شخص در اعمال و رفتار و گفتارش؛ انتخاب و شهرت می یابد. در مورد معصومین ع و القابی که ایشان به اشخاص می دهند؛براساس روحیات آنها و اوصاف حقیقی آنهاست و بدون مبالغه و تاکید و اغراق ملقب شده و معین میگردد... در مورد حضرت معصومه س نیز لقب معصومه توسط معصوم با ملاحظه حقیقت وجودی ایشان واشراف به عمق اوصاف او ؛داده شده است... عصمت مراتبی دارد.عصمت کبری برای 14 معصوم و عصمت صغری برای امامزادگانی چون حضرت عباس ع و زینب کبری و معصومه س ثابت می باشد... ظاهرا این لقب توسط امام رضا ع به ایشان داده شده است. 📗زاد المعاد ص 547 میفرماید: مَنْ زارَ الْمَعْصُومَةَ بِقمْ کَمَنْ زارَنی هر کس حضرت معصومه(س) را در قم زیارت کند همانند کسی که مرا زیارت کرده باشد. 📘ناسخ التواریخ، ج ۳، ص ۶۸ 📒ریاحین الشریعه، ذبیح الله محلاتی، ج 5، ص 35 همچنین لقب حضرت «معصومه» را میتوان از رویای صادقهای که توسط محقق بزرگواری چون علامه نوری نقل شده استنباط کرد. مطابق این نقل، خود حضرت معصومه(س) فرمودند: اَنَا الْمَعْصُومَةُ اُخْتُ الرِّضا(ع) من معصومه خواهر امام رضا(ع) هستم. @Porseman_channel 📚دارالسلام، ج ۲، ص 170 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁 🌿🌿🌿🌿🌿

💢ادررحلت یا شهادت حضرت معصومه س💢 @Porseman_channel ✅در مورد وضعيت حضرت فاطمه معصومه (سلام الله عليها) در ساوه نقل شده كه حضرت معصومه (سلام الله عليها) به همراه تنى چند از برادران خود و با همراهى گروهى از علويان به سوى خراسان رهسپار شدند و چون به ساوه رسيدند ساوه اى ها كه شافعى مسلك بوده و با شيعيان و اهل بيت دشمنى مى ورزيدند به آنان حمله ور گشته و مردان آنان را به شهادت رساندند و حضرت معصومه (عليهاالسلام) كه شاهد درگيرى و شهادت مظلومانه برادران غيرتمند خود بود، چون ديد آنان در خاك و خون غلطيده اند و مظلومانه و در غربت جنازه هاى خون آلود آنان را تماشا كرد، امواج حزن و اندوه جانش را فرا گرفت و روح لطيفش بسى آزرده خاطر گشت و اين شدت غم و ناراحتى او را بيمار ساخت 📚(زندگى حضرت معصومه، نوشته آقاى منصورى، ص 14، به نقل از رياض الانساب، تاليف ملك الكتاب شيرازى)، از اين رو پرسيد تا قم چند فرسخ است و از همراهانش خواست او را به قم ببرند. (📚درياى سخن، تاليف سقازاده تبريزى به نقل از وديعه آل محمد، نوشته آقاى انصارى ص 12)، بزرگان قم وقتى از اين خبر مسرت بخش مطلع شدند به استقبال آن حضرت شتافتند و در حالى كه (موسى بن الخزرج) بزرگ خاندان (اشعرى) زمام شتر آن مكرمه را به دوش مى كشيد ايشان در ميان شور و احساسات مردم قم وارد آن شهر مقدس شد و در منزل شخصى) موسى بن الخزرج) اجلال نزول فرمود. (تاريخ قديم قم، ص 213) آن بزرگوار هفده روز در شهر ولايت و امامت به سر برد و در اين مدت مشغول عبادت و راز و نياز با پروردگار متعال بود و واپسين روزهاى عمر پربركت خويش را با خضوع و خشوع در برابر ذات پاك الهى به پايان رساند. با اين حال بايد توجه داشت اين خبر با گروهى از شواهد و قرائن نمى سازد زيرا بر پايه اين گزارش ساوه اى ها شافعى مذهب بودند امام شافعى (م 205 ه. ق.) گرچه در زمره امامان فقهى اهل سنت قرار دارد، ليكن به اهل بيت عصمت (عليهم السلام) ارادت داشته است و اين محبت را علناً در اشعارش آورده است شافعى از كوفه به يمن رفت و در آن به جمع شيعيان مبارزى پيوست كه براى سرنگونى خلافت هارون، خليفه مقتدر و ستمگر عباسى مبارزه مى كردند و در اين راه تا مرز از دست دادن جان خود نيز پيش رفت وى در يكى از اشعارش چنين مى گويد: «اگر قلب مرا بشكافند خواهند ديد كه بر ديوار آن... محبت اهل بيت عليهم السلام نوشته شده است.» 📚 (ديوان شافعى، ص 101 به نقل از المذهب الشافعى، وهبه ذحيلى، ص 554، چاپ شده در المذاهب الاسلاميّه الخمسه) به عبارت ديگر شافعى در كوفه نتوانست براى خود جايى باز كند و از آن جا به مصر رفت و روش فقهى او بعدها طرفداران بيشترى يافت و تا حدودى شايع شد. 📚(ر. ك: المذهب الشافعى، ص 494) با اين حال قراين و شواهد و اوضاع و احوال سياسى بررسى منويات مأمون خليفه عباسى نشان گر درستى اين خبر (شهادت اطرافيان حضرت)، است اما اين شافعيان نبودند كه به كاروان اهل بيت در ساوه حمله كردند بلكه نيروها و دست نشاندگان مأمون بودند كه به كاروان اهل بيت (عليهم السلام) حمله ور شدند و آن را به نام شافعى ها تمام كردند تا احتمالاً بيشتر از گذشته آنان را در مقابل قمى ها قرار دهند. همچنين بر پايه روايتى ديگر در ساوه زنى آن حضرت را مسموم ساخت 📚 (وسيله المعصوميه، نوشته ميرزا ابوطالب بيوك، ص، 68 الحياه السياسيه للامام الرضا عليه السلام، نوشته جعفر مرتضى العاملى، ص 428 قيام سادات علوى، على اكبر تشيّد، ص. 168) و از اين رو ايشان بيمار گشت و پس از هفده روز اقامت در قم، روح بلندش به ملكوت اعلى پيوست. آنچه اين قول را هم تاييد مى كند اوضاع و احوال سياسى آن روزگار و خطى مشى خاص مأمون خليفه عباسى در برخورد با خويشان و نزديكان امام رضا (عليه السلام) است، چه اين كه مأمون مى دانست فاطمه معصومه (عليها السلام) داراى فضيلت ها و دانش بسيار است و داراى شخصيتى ممتاز بوده و اصولاً زنده ماندن او به ويژه در كنار برادرش امام رضا (عليه السلام) مى تواند خطرى براى حكومت و خلافت او به حساب آيد از اين رو برنامه شهادت آن حضرت را به دست زنى از ساوه اجرا كرد. ✅آنچه مسلم است حضرت معصومه (سلام الله عليها) مانند جده بزرگوارش حضرت فاطمه زهرا (سلام الله عليها) بر اثر شدت مصائبى كه از سوى حاكمان جور به آن بزرگوار رسيد در سن جوانى از دنيا رفته است. @Porseman_channel