👈👈👤استاد سید حسینی : 📖ان قارون کان من قوم موسی .... او از جمله بنی اسرائیل بود ، ولی ویژگی خاصی او را گمراه کرد !!!

👈👈👤استاد سید حسینی : نتیجه اینکه اصالت و نسب خانوادگی همیشه موجب نجات افراد نیست ، داستان پسر نوح ، همسر موسی ع صفورا که دختر پیامبر و همسر پیامبر بود ، عموی امام زمان ع جعفر کذاب و نمونه های دیگری که در تاریخ است .

👈👈👤استاد سید حسینی : ⏪⏪مثلا در زمان معاصر ... کسی بگه من از خانواده ی مرحوم امام هستم ،پس حتما انسان خوبی هستم .. این خلاف منطق قران است . پسر نوح با بندان بنشست ، خاندان نبوتش گم شد !!!!

👈👈👤استاد سید حسینی : ◀️ثروت و گنج قارون : 📖إِنَّ قارُونَ كانَ مِنْ قَوْمِ مُوسى‏ فَبَغى‏ عَلَيْهِمْ وَ آتَيْناهُ مِنَ الْكُنُوزِ ما إِنَّ مَفاتِحَهُ لَتَنُوأُ بِالْعُصْبَةِ أُولِي الْقُوَّةِ إِذْ قالَ لَهُ قَوْمُهُ لا تَفْرَحْ إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ الْفَرِحينَ (76) قارون از قوم موسى بود، اما بر آنان ستم كرد ما آن قدر از گنجها به او داده بوديم كه حمل كليدهاى آن براى يك گروه زورمند مشكل بود! (به خاطر آوريد) هنگامى را كه قومش به او گفتند: «اين همه شادى مغرورانه مكن، كه خداوند شادى‏كنندگان مغرور را دوست نمى‏دارد! (76) 📚سوره قصص

👈👈👤استاد سید حسینی : ◀️❓چه ویژگی ای در قارون باعث هلاکتش شد ؟ فَبَغى‏ عَلَيْهِمْ .... عدم پرداخت زکات به موسی ع اذیت کردن موسی ع جدایی از توبه کنندگان بنی اسرائیل آنچه از مجموعه آیات استفاده میشود ، سرکشی او بیشتر به جهت غرور و تکبر بوده است.

👈👈👤استاد سید حسینی : ❓شاید برای شما هم سوال شده باشه که میزان ثروت قارون در کجای قران آمده ؟ این مساله در ایات اشاره شده است که الان تقدیم میکنم

👈👈👤استاد سید حسینی : ◀️دو معنا درباره میزان ثروت قارون : 🌸" مفاتح" جمع" مفتح" (بر وزن مكتب) به معنى محلى است كه چيزى را در آن ذخيره میكنند، مانند صندوق‏هايى كه اموال را در آن نگهدارى مینمايند. به اين ترتيب مفهوم آيه چنين میشود كه قارون آن قدر طلا و نقره و اموال گرانبها و قيمتى داشت كه صندوق آنها را، گروهى از مردان نيرومند به زحمت جابجا میكردند. و با توجه به اينكه" عصبه" به معنى جماعتى است كه دست به دست هم داده‏اند و نيرومندند و همچون اعصاب يكديگر را گرفته‏ اند روشن میشود كه حجم جواهرات و اموال گرانقيمت قارون چقدر زياد بوده است (بعضى میگويند" عصبه" به ده نفر تا چهل نفر میگويند). جمله" تنوء" از ماده" نوء" به معنى قيام كردن با زحمت و سنگينى است و در مورد بارهاى پر وزنى به كار مى‏رود كه وقتى انسان آن را حمل مى‏كند از سنگينى او را به اين طرف و آن طرف متمايل میسازد! آنچه در بالا در مورد تفسير" مفاتيح" گفتيم چيزى است كه گروه عظيمى از مفسران و علماى لغت پذيرفته‏اند، 🌸 در حالى كه بعضى ديگر" مفاتح" را جمع مفتح (بر وزن منبر به كسر ميم) به معنى" كليد" دانسته‏ اند، و میگويند كليد گنجهاى قارون آن قدر زياد بود كه چندين مرد زورمند از حمل آن به زحمت می افتادند! كسانى كه اين معنى را برگزيدند خودشان براى توجيه آن به زحمت افتاده‏ اند كه چگونه اينهمه كليد گنج امكان پذير است و به هر حال تفسير اول روشنتر و صحيحتر است. زيرا گذشته از اين كه اهل لغت براى همين كلمه (مفتح به كسر ميم) نيز معانى متعددى گفته‏ اند از جمله خزانه يعنى محل جمع‏ آورى مال است، معنى اول به واقعيت نزديكتر و دور از هر گونه مبالغه است. و به هر حال اين لغت را با" مفاتيح" كه جمع" مفتاح" به معنى كليد است نبايد اشتباه كرد «1».

👈👈السلام علیک یا قتیل العبرات✋: استاد لطفا در مورد معجزه باهرات توضیح میدید؟ 👈👈👤استاد سید حسینی : آیه اش مد نظر شما است ؟ توضیح اینکه باهرات ، اسم معجزه نیست ، بلکه بمعنای روشن و آشکار است ، مثل واژه ی بینات .

👈👈السلام علیک یا قتیل العبرات✋: ودر مورد همسر حضرت موسی ع لطفا توضیح بیشتری بدید 👈👈👤استاد سید حسینی : همسر حضرت موسی ع صفورا دختر شعیب بود همان دختری که به پدرش گفت : او را اجیر کن .....

👈👈👤استاد سید حسینی : بریم ادامه ی داستان . چون قوم قارون ، با اصل و نسب بودن وی را نهی کرده و نصیحت کردند . ولی متاسفانه گوش نکرد

👈👈👤استاد سید حسینی : ◀️5 نصیحت باارزش قوم قارون (بنی اسرائیل به وی ) : در يك جمع ‏بندى كوتاه به اينجا می رسيم كه اين اندرزگويان 1⃣ نخست سعى كردند غرور قارون را درهم بشكنند. 2⃣در مرحله دوم اخطار نمودند كه دنيا وسيله است نه هدف. 3⃣ در مرحله سوم به او هشدار دادند كه از آنچه دارى تنها بخش كمى را می توانى مصرف كنى. 4⃣در مرحله چهارم اين حقيقت را به او گوشزد كردند كه فراموش نكن خداوند به تو نيكى كرده تو هم بايد نيكى كنى، و گرنه مواهبش را از تو خواهد گرفت. 5⃣و در مرحله پنجم او را از فساد در ارض كه نتيجه مستقيم فراموش كردن اصول چهارگانه قبل است بر حذر داشتند.

👈👈👤استاد سید حسینی : ۱. « إِذْ قَالَ لَهُ قَوْمُهُ لَا تَفْرَحْ إِنَّ اللَّهَ لَا یحُِبُّ الْفَرِحِین‏» « (به خاطر آورید) هنگامی را که قومش به او گفتند:«این همه شادی مغرورانه مکن، که خداوند شادی‏ کنندگان مغرور را دوست نمی‏دارد» ۲. «وَ ابْتَغِ فِیمَا ءَاتَئک اللَّهُ الدَّارَ الاَْخِرَةَ وَ لَا تَنسَ نَصِیبَک مِنَ الدُّنْیا» «و در آنچه خدا به تو داده، سرای آخرت را بطلب و بهره‏ات را از دنیا فراموش مکن» ۳.«وَ أَحْسِن کمَا أَحْسَنَ اللَّهُ إِلَیک» «و همان‏گونه که خدا به تو نیکی کرده، نیکی کن » ۴.«وَ لَا تَبْغِ الْفَسَادَ فی الْأَرْضِ إِنَّ اللَّهَ لَا یحُِبُّ الْمُفْسِدِین ‏»[۷] «و هرگز در زمین در جستجوی فساد مباش، که خدا مفسدان را دوست ندارد! »