🌷 نکته تفسیری صفحه ۴۱۴🌷 روزی که پدر و فرزند نیز به جای یکدیگر جزا نمی بینند: بدون ‏شک یکی از محکم‏ ترین رابطه‏ های احساسی، رابطه‏ ی پدر و مادر با فرزندانشان است. این احساس که به ‏طور غریزی و خدادادی در وجود همه‏ ی انسان ها نهفته شده، باعث می شود که آنان به ‏شدّت از فرزندانشان حمایت کنند و به آنان در برابر مشکلات و موانع زندگی شان یاری رسانند. امّا از آیات نورانی قرآن استفاده می شود که با فرا رسیدن رستاخیز و زنده شدن مردگان در جهان آخرت، این رابطه‏ ی احساسی از میان انسان ها رخت برمی بندد و پدران و فرزندانی که زمانی حاضر بودند جان خود را برای هم فدا کنند، مانند بیگانگان می شوند؛ چراکه معادلات زندگی دنیا در آنجا تغییر می کند و اختیاراتی که انسان ها در دنیا داشته اند، از ایشان گرفته می شود. شاید در دنیا پدرانی به‏ خاطر مقام والای اجتماعی یا ثروت فراوان یا درخواست و التماس می توانستند فرزندان مقصـر خود را از چنگ قانون و مجازات برهانند. همچنين شاید در دنیا فرزندانی می توانستند بر اشتباهات و ستم های پدرانشان سرپوش گذارند و آنان را قهرمانانی بزرگ و فداکار جلوه دهند! چراکه دنیا سرای اختیار انسان است و انسان ها در موارد فراوانی می توانند حقيقت را پنهان كنند؛ امّا اکنون که انسان ها از مرحله‏ ی اختیار گذشته اند و به جهان قيامت وارد شده اند، دیگر از ارتباط پدر و فرزندی خبری نیست. هيچ حقيقتی پوشيده نمی ماند و تمام حقايق آشكار می شود. گذشته از این، شاید در بسیاری از موارد كه پدران و مادران برای فرزندان خود سپر بلا می شوند، ضرر و زيان مالی و يا جانی محدودی می ديدند و حداكثر جان خود را از دست می دادند؛ امّا پذیرفتن مسئولیّت گناهان فرزند یا پدر و مادر در آخرت، به پذیرفتن عذابی منجر می شود که به فرموده‏ ی امیر مؤمنان علی(ع)، آسمان ها و زمین طاقت آن را ندارند . از این رو اگـر ـ به فرض محال ـ چنین امکانی هم وجود داشته باشد، هیچ کس حاضر به تجربه‏ ی آن نخواهد شد. خدای بزرگ در آیات 34 تا 37 سوره‏ ی عبس می¬فرماید: «در روز قیامت، انسان از برادر، مادر، پدر، زن و فرزندانش می گریزد؛ زیرا در آن روز، هر کس وضعیّتی دارد که او را کاملاً به خود مشغول می کند.» البتّه این واقعیّت، یک استثنا دارد. طبق آیات قرآن و روایات معصومین، افراد باایمان و نیکوکار در قیامت برای فرزندان و پدران خود و بسیاری از مردم دیگر شفاعت می کنند. البتّه باید توجّه داشته باشیم که شفاعت، نوعی عفو و بخشش الهی است که به ‏درخواست شفاعت کنندگان به برخی از گنهکاران می رسد و هیچ‏کس نمی تواند بدون اجازه‏ ی خدا برای کسی شفاعت کند. همچنین بر اساس آموزه های دین، تنها کسانی مشمول شفاعت می شوند که لیاقت و شایستگی آن را داشته باشند، و در حقیقت، شفاعت بندگانِ خوب خدا برای گنهکاران، نوعی یاری و حمایت خدا برای برخی از بندگانش است که هرچند به خدا ایمان داشته اند، به‏ سبب برخی اشتباهات نمی توانند به بهشت برسند و به عفو و بخشش خدا نیاز دارند؛ امّا هیچ گاه دشمنان خدا و کسانی که با لجاجت و تکبّر با خدا و پیامبران او مخالفت کرده اند، به شفاعتِ دوستان او نخواهند رسید. 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

زمزمه هر صبحگاه عاشقان و منتظران 📻 دعای عهد... تولیدی اختصاصی رادیو انتظار 🎙 با صدای مصطفی صالحی(ادمین کانال) 📻 #کانال_رادیوانتظار : 👇🏻 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2471231687Ca52bb40a84

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 ☀️ به نام خدای مهربان سلام بر شما السَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَيْنِ 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 ✅ ذکر روز جمعه :  الهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم   🌹🌷🌼🌹🌷🌼🌹🌷🌼 💎 اَللّهُمَّ نَوِّر قُلُوبَنا بِالْقُرآن اَللّهُمَّ زَیِّن اَخْلاقَنا بِزینَةِ الْقُرآن اَللّهُمَّ ارْزُقنا شَفاعَةَ الْقُرآن تلاوت صفحه ( ۴۱۵ ) قرآن کریم : ✅ به نیت برطرف کردن موانع ظهور امام زمان (عج) ☀️ اعوُذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیمِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

#ختم_ششم_قرآن 📖 #روز_415✨ #صفحه_415✨ #سوره_مبارکه_سجده #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

🔸ترتیل صفحه ۴۱۵ با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : نهاوند 🛑 فایل بدون ترجمه ☘️☘️☘️☘️ 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

🔸ترتیل صفحه 415 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده مقام نهاوند 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه ☘️☘️☘️☘️ 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

#ترتیل #صفحه_415 سوره مبارکه #سجده #سوره_32 #جزء_21 قاری: #منشاوی 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

قرآن ترجمه المیزان سوره 32 سوره مبارکه السجده صفحه 415 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند بخشنده مهربان الم (1) الف ، لام ، ميم . (1) تَنْزِيلُ الْكِتَابِ لَا رَيْبَ فِيهِ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ (2) نازل کردن اين کتاب که شکّى در آن نيست، از خداوندگار جهانيان است. (2) أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ ۚ بَلْ هُوَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ لِتُنْذِرَ قَوْمًا مَا أَتَاهُمْ مِنْ نَذِيرٍ مِنْ قَبْلِكَ لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ (3) مگر مى گويند: آن را پرداخته [و به خدا نسبت داده] است؟ [نه] بلکه آن حقّ است، در حالى که از پروردگارت [نازل شده] است تا به قومى که پيش از تو هيچ اخطارکننده اى براى آنان نيامده است، اخطار کنى شايد هدايت يابند. (3) اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ ۖ مَا لَكُمْ مِنْ دُونِهِ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا شَفِيعٍ ۚ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ (4) خدا است آن که آسمان ها و زمين و آنچه را ميان آن دو هست در شش روز آفريد، آن گاه بر عرش [اقتدار] قرار گرفت; براى شما غير از او هيچ ياور و شفاعت کننده اى وجود ندارد، با اين وصف آيا هشيار نمى شويد؟ (4) يُدَبِّرُ الْأَمْرَ مِنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ ثُمَّ يَعْرُجُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ (5) امر را با تدبير از آسمان به زمين نازل مى کند، سپس در روزى که اندازه آن به شمارش شما هزار سال است به سوى او بالا مى رود. (5) ذَٰلِكَ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (6) اين است [خداى] داناى نهان و آشکار که عزّتمند و رحيم است. (6) الَّذِي أَحْسَنَ كُلَّ شَيْءٍ خَلَقَهُ ۖ وَبَدَأَ خَلْقَ الْإِنْسَانِ مِنْ طِينٍ (7) همان کسى که آنچه را آفريد نيکو ساخت و آفرينش انسان (آدم) را از گِل آغاز کرد. (7) ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِنْ سُلَالَةٍ مِنْ مَاءٍ مَهِينٍ (8) سپس نسل او را از چکيده اى [از گِل] که آبى بى مقدار است قرار داد. (8) ثُمَّ سَوَّاهُ وَنَفَخَ فِيهِ مِنْ رُوحِهِ ۖ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ ۚ قَلِيلًا مَا تَشْكُرُونَ (9) آن گاه [اندام] او را درست بپرداخت و از روح خود در وى دميد و براى شما گوش و چشم و دل آفريد [ولى شما] کم سپاس گزارى مى کنيد. (9) وَقَالُوا أَإِذَا ضَلَلْنَا فِي الْأَرْضِ أَإِنَّا لَفِي خَلْقٍ جَدِيدٍ ۚ بَلْ هُمْ بِلِقَاءِ رَبِّهِمْ كَافِرُونَ (10) و گفتند: آيا وقتى که [ذرّات بدن ما پراکنده گشت و] در زمين گم شديم، آيا راستى ما در آفرينشى جديد درمى آييم؟ [چنان نيست که منکر قدرت خدا باشند] بلکه آنان منکر لقاى پروردگارشان (معاد) هستند. (10) ۞ قُلْ يَتَوَفَّاكُمْ مَلَكُ الْمَوْتِ الَّذِي وُكِّلَ بِكُمْ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ (11) بگو: فرشته مرگ که بر شما گماشته شده است [جان] شما را مى گيرد، سپس به سوى پروردگارتان برگشت داده مى شويد. (11) 🌸🌸🌸🌸🌸 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d