احتمالا این روزها اتفاق تلخ درمانگاه قم را دیده‌اید یا بالاخره خواهید دید؛ اما فارغ از اینکه اصل این ماجرا چیست، باید گفت اگر وضعیت همین‌گونه پیش برود، مسأله مهمی که در آینده با آن روبرو هستیم، بی‌تفاوتی و عدم اجرای کامل و صحیح #قانون توسط مسئولین اداری، انتظامی و قضایی است؛ که این امر، به‌جز تقابل‌های بیش از پیش، میان کسانی که ‌به‌دنبال اجرای قانون و خواهان امنیت و آرامش روانی جامعه در مقوله حجاب‌اند، و کسانی که با وجود فراوانی بیان منطقی قانون #حجاب، همچنان بر مسیر اشتباه خودشان در قانون‌گریزی پافشاری می‌کنند، نتیجه‌ای نخواهد داشت که آثار ناخوشایند آن بر ملت و کشورمان باقی می‌ماند. اگر مجری قانون، این نظم و تعادل میان قانون‌مداران و قانون‌گریزان را برقرار نکند، عاقبت جامعه‌ای دچار هرج و مرج به‌وجود خواهد آمد که هر کسی برای احقاق حقوق اجتماعی‌اش مطابق قانون، شخصاً اقدام کند. مثلا اگر قانون با دزد برخورد نکند، مردم هم نسبت به اموالشان بی‌تفاوت باقی نمی‌مانند، در نتیجه تقابل شدیدی به‌وجود می‌آید که ممکن است گاهی تبعات مرگباری در پی داشته باشد؛ اما چون قانون و مجری قانون در قضیه دزدی خیلی جدی و محکم و با قاطعیت برخورد می‌کند، اولین و بهترین اقدام هر شخص در مواجهه با چنین جرمی، مراجعه به پلیس و پیگیری از طریق قضایی بوده و هست. همین مسائل پیش‌آمده در نارنجستان شیراز و درمانگاه قم [و ماجراهای مشابه آن]، با دو برخورد متفاوت آن، که یکی گونهٔ باحجاب و دیگری گونهٔ بدحجاب است، ضرورت التزام بیشتر مجریان قانون، در پیگیری قوانین موجود را نشان می‌دهد؛ که اگر همان جدیت برخورد با دزد مال مردم را در برخورد با دزدان آرامش جامعه داشتند، هرگز چنین اتفاقات تلخی رقم نمی‌خورد که دستاویزی برای شبکه تروریستی اینترنشنال هم باشد تا به امنیت روانی جامعه چنگ بیندازد. اما شاید نکته اساسی در الزامات قانون حجاب، همین کلام رهبر عزیزمان باشد که فرمودند: «حجاب یک حکم شرعی و یک مسئله‌ی قانونی است و در این زمینه باید در درجه‌ی اول، دستگاه‌های دولتی و حکومتی و مدیران ‌آنها مراقبت کنند تا بر اساس قانون عمل شود‌».‌ (منبع) جالب اینجاست که ایشان پیگیری امور دینی و فرهنگی (از جمله حجاب) را از سوی مدیران ارشد و مدیران میانی دستگاه‌ها تأثیرگذار دانسته و تقویت حرکت دینی را یکی از اسباب پیشرفت‌های مادی در کشور می‌دانند. (منبع) سؤال مهمی که در طول سالیان مختلف بی‌پاسخ مانده، این است که چرا با وجود قوانین مشخص در حوزه پوشش کارکنان، هیچ التزام عملی در مورد پیگیری نحوه پوشش در بانک‌ها، ادارات، مؤسسات مرتبط با دولت، درمانگاه‌ها و بیمارستان‌ها و مراکز مجاز به فعالیت براساس قوانین جمهوری اسلامی، وجود نداشته است؟! مگر می‌شود به مردمی که هر روز در این‌سو و آن‌سو سر و کارشان به ادارات و نهادهای مرتبط با حاکمیت می‌افتد و شاهد بدحجابی‌ها و آرایش و تبرج کارکنان هستند، الزام رعایت حجابِ مناسب را دیکته کرد؟! که به قول معروف «کَل اگر طبیب بودی، سر خود دوا نمودی». صدافسوس که متولیان حرم، خود حرمت نگه ندارند و جانب شریعت و قانون نایستند؛ اما بخواهند به زائران این حریم چنین و چنان آموزند. به قول «پروین»: سورِ موش است اگر گربه شود بیمار! عیدِ گرگ است اگر شیر شود لاغر! 🔸 💬 قول معروف | علیرضا رنجبر @Qmar71 🔸