❖﷽❖ #آیات_الولایة #آیات_خاص_در_شان_14_معصوم #تفاسیر_قرآن وَ نادَيْناهُ مِنْ جانِبِ الطُّورِ الْأَيْمَنِ وَ قَرَّبْناهُ نَجِيًّا ما او را از جانب راست [كوه] طور فرا خوانديم؛ و [همچون] نجوا‌كننده او را [به خود] نزديك ساختيم. (مریم/ ۵۲) ✨✨✨✨✨✨ 📜الصّادق (علیه السلام)- عَنْ حَفْصِ‌بْنِ‌غِیَاثٍ عَنْ أَبِی‌عَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) قَالَ: جَاءَ إِبْلِیسُ لَعَنَهُ اللَّهُ إِلَی مُوسَی (علیه السلام) وَ هُوَ یُنَاجِی رَبَّهُ، فَقَالَ لَهُ مَلَکٌ مِنَ الْمَلَائِکَهًِْ وَیْلَکَ مَا تَرْجُو مِنْهُ وَ هُوَ عَلَی هَذِهِ الْحَالَهًِْ یُنَاجِی رَبَّهُ، فَقَالَ أَرْجُو مِنْهُ مَا رَجَوْتُ مِنْ أَبِیهِ آدَمَ وَ هُوَ فِی الْجَنَّهًِْ، وَ کَانَ مِمَّا نَاجَی اللَّهُ مُوسَی (علیه السلام) یَا مُوسَی (علیه السلام) إِنِّی لَا أَقْبَلُ الصَّلَاهًَْ إِلَّا لِمَنْ تَوَاضَعَ لِعَظَمَتِی وَ أَلْزَمَ قَلْبَهُ خَوْفِی وَ قَطَعَ نَهَارَهُ بِذِکْرِی وَ لَمْ یَبِتْ مُصِرّاً عَلَی الْخَطِیئَهًِْ وَ عَرَفَ حَقَّ أَوْلِیَائِی وَ أَحِبَّائِی، فَقَالَ مُوسَی (علیه السلام) یَا رَبِّ تَعْنِی بِأَوْلِیَائِکَ وَ أَحِبَّائِکَ إِبْرَاهِیمَ وَ إِسْحَاقَ وَ یَعْقُوبَ قَالَ هُوَ کَذَلِکَ إِلَّا أَنِّی أَرَدْتُ بِذَلِکَ مَنْ مِنْ أَجْلِهِ خَلَقْتُ آدَمَ (علیه السلام) وَ حَوَّاءَ وَ مِنْ أَجْلِهِ خَلَقْتُ الْجَنَّهًَْ وَ النَّارَ، فَقَالَ وَ مَنْ هُوَ یَا رَبِّ فَقَالَ مُحَمَّدٌ أَحْمَدُ شَقَقْتُ اسْمَهُ مِنِ اسْمِی لِأَنِّی أَنَا الْمَحْمُودُ، وَ هُوَ مُحَمَّدٌ فَقَالَ مُوسَی (علیه السلام) یَا رَبِّ اجْعَلْنِی مِنْ أُمَّتِهِ فَقَالَ یَا مُوسَی (علیه السلام) أَنْتَ مِنْ أُمَّتِهِ. إِذَا عَرَفْتَهُ وَ عَرَفْتَ مَنْزِلَتَهُ وَ مَنْزِلَهًَْ أَهْلِ بَیْتِهِ وَ إِنَّ مَثَلَهُ وَ مَثَلَ أَهْلِ بَیْتِهِ فِیمَنْ خَلَقْتُ کَمَثَلِ الْفِرْدَوْسِ فِی الْجِنَانِ لَا یَنْتَثِرُ وَرَقُهَا وَ لَا یَتَغَیَّرُ طَعْمُهَا، فَمَنْ عَرَفَهُمْ وَ عَرَفَ حَقَّهُمْ جَعَلْتُ لَهُ عِنْدَ الْجَهْلِ عِلْماً وَ عِنْدَ الظُّلْمَهًِْ نُوراً أُجِیبَنَّهُ قَبْلَ أَنْ یَدْعُوَنِی وَ أُعْطِیَنَّهُ قَبْلَ أَنْ یَسْأَلَنِی. یَا مُوسَی (علیه السلام) إِذَا رَأَیْتَ الْفَقْرَ مُقْبِلًا فَقُلْ مَرْحَباً بِشِعَارِ الصَّالِحِینَ، وَ إِذَا رَأَیْتَ الْغِنَی مُقْبِلًا فَقُلْ ذَنْبٌ تَعَجَّلَتْ عُقُوبَتُهُ یَا مُوسَی (علیه السلام) إِنَّ الدُّنْیَا دَارُ عُقُوبَهًٍْ. عَاقَبْتُ فِیهَا آدَمَ عِنْدَ خَطِیئَتِهِ وَ جَعَلْتُهَا مَلْعُونَهًًْ مَلْعُونَهًًْ بِمَنْ فِیهَا إِلَّا مَا کَانَ فِیهَا لِی. یَا مُوسَی (علیه السلام) إِنَّ عِبَادِیَ الصَّالِحِینَ زَهِدُوا فِیهَا بِقَدْرِ عِلْمِهِمْ بِهَا وَ سَائِرَهُمْ مِنْ خَلْقِی رَغِبُوا فِیهَا بِقَدْرِ جَهْلِهِمْ، وَ مَا أَحَدٌ مِنْ خَلْقِی عَظَّمَهَا فَقَرَّتْ عَیْنَاهُ فِیهَا، وَ لَمْ یُحَقِّرْهَا إِلَّا تَمَتَّعَ بِهَا، ثُمَّ قَالَ أَبُوعَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) إِنْ قَدَرْتُمْ أَنْ لَا تَعْرِفُوهَا فَافْعَلُوا وَ مَا عَلَیْکَ إِنْ لَمْ یُثْنِ عَلَیْکَ النَّاسُ وَ مَا عَلَیْکَ أَنْ تَکُونَ مَذْمُوماً عِنْدَ النَّاسِ وَ کُنْتَ عِنْدَ اللَّهِ مَحْمُوداً، إِنَّ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) کَانَ یَقُولُ: لَا خَیْرَ فِی الدُّنْیَا إِلَّا لِأَحَدِ رَجُلَیْنِ، رَجُلٍ یَزْدَادُ کُلَّ یَوْمٍ إِحْسَاناً، وَ رَجُلٍ یَتَدَارَکُ مَنِیَّتَهُ بِالتَّوْبَهًِْ، وَ أَنَّی لَهُ بِالتَّوْبَهًِْ وَ اللَّهِ إِنْ سَجَدَ حَتَّی یَنْقَطِعَ عُنُقُهُ مَا قَبِلَ اللَّهُ مِنْهُ إِلَّا بِوَلَایَتِنَا أَهْلَ الْبَیْتِ، أَلَا وَ مَنْ عَرَفَ حَقَّنَا وَ رَجَا الثَّوَابَ فِینَا رَضِیَ بِقُوتِهِ نِصْفِ مُدٍّ کُلَّ یَوْمٍ وَ مَا یَسْتُرِهِ عَوْرَتَهُ وَ مَا أَکَنَّ رَأْسَهُ وَ هُمْ فِی ذَلِکَ وَ اللَّهِ خَائِفُونَ وَجِلُونَ. ادامه مطلب(ترجمه)👇👇

📝امام صادق (- حفص‌بن‌غیاث نقل می‌کند: امام صادق (فرمود: «ابلیس که لعنت خدا بر او باد، نزد موسی (آمد و او داشت با خدایش مناجات می‌کرد. سپس یکی از فرشتگان به او گفت: «وای بر تو ای ابلیس، از موسی (چه می‌خواهی، حال آنکه او دراین‌حالت است و با پروردگارش مناجات می‌کند»؟ ابلیس گفت: «چیزی که از پدرش آدم (در بهشت امید داشتم، از او امید دارم». از جمله آنچه که خداوند با موسی (نجوی می‌نمود، این بود: «ای موسی (! من نماز را تنها از کسی قبول می‌کنم که در برابر بزرگی من فروتنی کند و همواره ترس مرا در قلب خود قرار دهد و روزش را با یاد من به پایان رساند و شب را با اصرار بر انجام معصیت به صبح نرساند و حقّ اولیاء و دوستانم را بداند». 🔍 سپس موسی (گفت: «پرودگارا! آیا مراد از اولیاء و دوستانت، ابراهیم و اسحاق و یعقوب (هستند»؟ خداوند فرمود: «آری این چنین نیز هست، امّا مراد من، آن کسی است که آدم (و حوا (و بهشت و جهنّم را به خاطر او آفریدم». سپس موسی (گفت: «آن کیست، ای پروردگار من»؟ خداوند فرمود: «محمّد (احمد، من اسمش را از اسم خود مشتق نمودم، چرا که من محمود (مورد ستایش) هستم و او محمّد (». سپس موسی (فرمود: «پروردگارا! مرا از امّت او گردان». خداوند به او گفت: «ای موسی (! اگر او و جایگاه او و جایگاه اهل بیت او را بدانی، در زمره‌ی امّت او قرار می‌گیری، همانا مثال او و خاندانش در میان کسانی که آفریده‌ام، به مانند مثال فردوس در میان دیگر بهشت‌ها است که برگ‌هایش پراکنده نمی‌شود و طعمش تغییر نمی‌کند 🕯و هرکس که آنان و حقّشان را بشناسد، درهنگام نادانی‌اش به او علم می‌دهم و در هنگام قرارگرفتن در تاریکی، نور را در برابرش قرار می‌دهم و قبل از اینکه مرا بخواند، اجابتش می‌کنم و قبل از این-که از من درخواست کند، به او می‌بخشم. ای موسی (! هنگامی‌که دیدی فقر به‌سویت می‌آید، بگو: خوش آمدی ای نشانه‌ی افراد صالح؛ و هرگاه دیدی که ثروت به‌سویت می‌آید. بگو: این گناهی است که عقوبتش به تعجیل افتاده است. ای موسی (! همانا دنیا سرای مجازات است، آدم (را در این دنیا به هنگام ارتکاب خطا عقوبت نمودم و آن (دنیا) را با کسانی که در آن هستند، ملعون قرار دادم، مگر آنچه از دنیا که برای من باشد. ای موسی (! همانا بندگان صالح من به‌اندازه‌ی علمشان به دنیا، از آن کناره‌گیری می‌کنند، و دیگر مخلوقاتم به‌اندازه‌ی نادانیشان به آن متمایل می‌شوند و در میان بندگانم کسی نیست که آن را بزرگ بدارد و از آن خیری ببیند و چشمش به آن روشن گردد. هرکس نیز آن (دنیا) را به دیده‌ی تحقیر بنگرد، از آن بهره‌مند می‌گردد». سپس امام صادق (ادامه داد: «اگر قدرت آن را داشتید که معروف و شناخته نشوید، چنین کنید و لازم نیست که مردم از شما تعریف کنند. اگر در نزد خداوند محبوب بودید، ناپسند بودن در نزد مردم ملالی ندارد؛ همانا امیرالمؤمنین (می‌فرمود: «هیچ خیری در دنیا نیست مگر برای دو نفر؛ فردی که هر روز به نیکی بیشتری دست پیدا می‌کند و فردی که با توبه، مرگ و هلاک خود را جبران کند. امّا اینکه چه‌طور توبه‌اش قبول است؟ به خدا قسم اگر به سجده افتد تا حدّی که گردنش بشکند، خداوند جز با ولایت ما آن را از او قبول نمی‌کند. بدانید که هرکس به حقّ ما پی ببرد و با [ولایت ما] به امید ثواب باشد، در هر روز به‌اندازه‌ی نصف کف دست خوراک و مقداری که بتواند عورت و سرش را بپوشاند، راضی می‌شود. ایشان در این راه هراسان و بیمناکند». 📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۹، ص۸۰ القمی، ج۱، ص ۲۴۲/ البرهان کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در تلگرام @qoranvamamhoosein کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin

#ترتیل صفحه ی " 44 " سوره ی بقره جزء سوم #تلاوت به جمع ما بپیوندید👇👇👇 تلگرام @qoranvamamhoosein ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin

#تفسیر_کوتاه #سوره_بقره #صفحه_44 #آیه_263 ✨ «263» قَوْلٌ مَعْرُوفٌ وَ مَغْفِرَةٌ خَيْرٌ مِنْ صَدَقَةٍ يَتْبَعُها أَذىً وَ اللَّهُ غَنِيٌّ حَلِيمٌ‌ 👈 گفتار پسنديده (با نيازمندان) وگذشت (از تندى آنان)، از بخششى كه بدنبال آن آزارى باشد، بهتر است. و خداوند بى‌نياز بردبار است. #پیام_ها 1⃣ آبرو و شخصيّت فقير، با ارزش‌تر از حفظ شكم فقير است. «قَوْلٌ مَعْرُوفٌ ... خَيْرٌ مِنْ صَدَقَةٍ» 2⃣ فقير را با محبّت و دلسوزى به كار مفيدى كه زندگى او را تأمين كند، راهنمايى كنيد. «قَوْلٌ مَعْرُوفٌ» 3⃣ انفاق بايد همراه با اخلاق باشد. «قَوْلٌ مَعْرُوفٌ ... خَيْرٌ مِنْ صَدَقَةٍ» 4⃣ گفتگوى خوش با فقير، موجب تسكين او و عامل رشد انسان است، در حالى كه صدقه با منّت، هيچكدام را بهمراه ندارد. «قَوْلٌ مَعْرُوفٌ ... خَيْرٌ مِنْ صَدَقَةٍ» 5⃣ اگر فقيرى بخاطر فشار وتنگدستى، ناروايى گفت او را ببخشيد. «مَغْفِرَةٌ» 6⃣ رعايت عرف جامعه، در سخن و عمل لازم است. «قول معروف» 7⃣ خداوند آزار رسانى به فقير را پاسخ مى‌دهد، ولى نه با عجله. «حليم» 📚 تفسیر نور به جمع ما بپیوندید👇👇👇 تلگرام @qoranvamamhoosein ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin

شبتون پر از نگاه خدا🌹

❖﷽❖ #آیات_الولایة #آیات_خاص_در_شان_14_معصوم #تفاسیر_قرآن يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللهَ وَ ابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسيلَةَ وَ جاهِدُوا في سَبيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ اى كسانى‌ كه ايمان آورده‌ايد! از [مخالفت فرمان] خدا بپرهيزيد؛ و وسيله‌اى براى تقرّب به او بجوييد؛ و در راه او جهاد‌ كنيد، باشد كه رستگار شويد. (مائده/ ۳۵) ✨✨✨✨✨ 📜أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- عن سَلْمَانَ الْفَارِسِی عَنْ امیرالمؤمنین (علیه السلام) فِی قَوْلِ اللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی: قُلْ کَفی بِاللهِ شَهِیداً بَیْنِی وَ بَیْنَکُمْ وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتابِ فَقَالَ أَنَا هُوَ الَّذِی عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتَابِ وَ قَدْ صَدَّقَهُ اللَّهُ وَ أَعْطَاهُ الْوَسِیلَهًَْ فِی الْوَصِیَّهًِْ وَ لَا یُخَلِّی أُمَّتَهُ (صلی الله علیه و آله) مِنْ وَسِیلَتِهِ إِلَیْهِ وَ إِلَی اللَّهِ فَقَالَ: یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللهَ وَ ابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسِیلَةَ. 📝امام علی (علیه السلام)- سلمان (رحمة الله علیه) نقل می‌کند: امیرالمؤمنین (علیه السلام) درباره‌ی آیه: بگو: خدا و هر کس که از کتاب آگاهی داشته باشد، به شهادت میان من و شما کافی است. (رعد/۴۳)؛ فرمود: «منم آن که ام الکتاب نزد اوست. و خداوند او را تصدیق نمود و او را در وصیّت وسیله‌ی بخشش نمود و هیچ امّتی را از دستاویزی به وی و به خداوند، بی‌نیازی نیست که خداوند می‌فرماید: یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اتَّقُواْ الله وَابْتَغُواْ إِلَیهِ الْوَسِیلَةَ. 📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۴، ص۳۲ بحارالأنوار، ج۳۵، ص۴۳۲ کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در تلگرام @qoranvamamhoosein کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin

❖﷽❖ #آیات_الولایة #آیات_خاص_در_شان_14_معصوم #تفاسیر_قرآن الَّذينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُولئِكَ الَّذينَ هَداهُمُ اللهُ وَ أُولئِكَ هُمْ أُولُوا الْأَلْبابِ همان كسانى كه سخنان را مى‌شنوند و از نيكوترين آن‌ها پيروى مى‌كنند؛ آنان كسانى هستند كه خدا هدايتشان كرده، و آن‌ها خردمندانند. (زمر/ ۱۸) ✨✨✨✨✨✨ 📜الصّادق (علیه السلام)- عَنِ الْقَاسِمِ‌بْنِ‌بُرَیْدٍ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو عَمْرٍو الزُّبَیْرِیُّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) قَالَ: قُلْتُ لَه ... إِنَّ الْإِیمَانَ لَیَتِمُّ وَ یَنْقُصُ وَ یَزِیدُ قَالَ نَعَمْ قُلْتُ کَیْفَ ذَلِکَ قَالَ لِأَنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی فَرَضَ الْإِیمَانَ عَلَی جَوَارِحِ ابْنِ آدَمَ (علیه السلام) وَ قَسَّمَهُ عَلَیْهَا وَ فَرَّقَهُ فِیهَا فَلَیْسَ مِنْ جَوَارِحِهِ جَارِحَهًٌْ إِلَّا وَ قَدْ وُکِّلَتْ مِنَ الْإِیمَانِ بِغَیْرِ مَا وُکِّلَتْ بِهِ أُخْتُهَا فَمِنْهَا قَلْبُهُ الَّذِی بِهِ یَعْقِلُ وَ یَفْقَهُ وَ یَفْهَمُ وَ هُوَ أَمِیرُ بَدَنِهِ الَّذِی لَا تَرِدُ الْجَوَارِحُ وَ لَا تَصْدُرُ إِلَّا عَنْ رَأْیِهِ وَ أَمْرِهِ وَ مِنْهَا عَیْنَاهُ اللَّتَانِ یُبْصِرُ بِهِمَا وَ أُذُنَاهُ اللَّتَانِ یَسْمَعُ بِهِمَا ... وَ فَرَضَ عَلَی السَّمْعِ أَنْ یَتَنَزَّهَ عَنِ الِاسْتِمَاعِ إِلَی مَا حَرَّمَ اللَّهُ وَ أَنْ یُعْرِضَ عَمَّا لَا یَحِلُّ لَهُ مِمَّا نَهَی اللَّهُ عزّوجلّ عَنْهُ وَ الْإِصْغَاءِ إِلَی مَا أَسْخَطَ اللَّهَ عزّوجلّ فَقَالَ فِی ذَلِکَ وَ قَدْ نَزَّلَ عَلَیْکُمْ فِی الْکِتابِ أَنْ إِذا سَمِعْتُمْ آیاتِ اللهِ یُکْفَرُ بِها وَ یُسْتَهْزَأُ بِها فَلا تَقْعُدُوا مَعَهُمْ حَتَّی یَخُوضُوا فِی حَدِیثٍ غَیْرِهِ ثُمَّ اسْتَثْنَی اللَّهُ عزّوجلّ مَوْضِعَ النِّسْیَانِ فَقَالَ وَ إِمَّا یُنْسِیَنَّکَ الشَّیْطانُ فَلا تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّکْری مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ وَ قَالَ فَبَشِّرْ عِبادِ الَّذِینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُولئِکَ الَّذِینَ هَداهُمُ اللهُ وَ أُولئِکَ هُمْ أُولُوا الْأَلْباب ... فَهَذَا مَا فَرَضَ اللَّهُ عَلَی السَّمْعِ مِنَ الْإِیمَانِ أَنْ لَا یُصْغِیَ إِلَی مَا لَا یَحِلُّ لَهُ وَ هُوَ عَمَلُهُ وَ هُوَ مِنَ الْإِیمَانِ. ادامه مطلب(ترجمه)👇👇

📝امام صادق (علیه السلام)- ابوعمرو زبیری نقل کرده است: به امام صادق (علیه السلام) عرض کردم: «ایمان می‌تواند در حدّ کمال باشد و هم نقصان‌پذیر باشد و هم درحال افزایش»؟ فرمود: «آری! چنین است» گفتم: «چطور»؟ امام (علیه السلام) فرمود: «خداوند متعال ایمان را بر جوارح فرزندان آدم (علیه السلام) واجب گردانید و ایمان را بین اعضاء تقسیم فرمود و برای هریک سهمی معیّن کرد. بخشی از ایمان را به یکی از جوارح اختصاص داده، و هر عضوی تکلیف مخصوصی دارد که عضو دیگر به آن مکلّف نیست، 💖یکی از آن جوارح قلب است که به‌وسیله‌ی آن می‌فهمد و درک می‌کند، بدی‌ها و نیک‌ها را از هم تمیز می‌دهد و خیر و شرّش را در می‌یابد. قلب امیر و فرمانده جوارح و اعضاء او می‌باشد، هرچه قلب امر کند اعضاء بدنش اطاعت می‌کنند و از فرمان او سرپیچی ندارند، یکی از آن اعضاء، دیدگان او هستند که به‌وسیله‌ی آن‌ها اشیاء را نگاه می‌کند و گوش‌هایی دارد که به‌وسیله‌ی آن‌ها می‌شنود ... خداوند بر گوش نیز چیزهایی واجب کرده است، و آن این است که نخست گوش‌های خود را از آنچه پروردگار حرام کرده است باز دارد، و از منهیّات دوری کند، و به سخنانی که مورد خشم خداوند می‌گردد گوش فرا ندهد [و از لهویّات و شنیدن سخنان بی‌فایده خودداری نماید]. خداوند در قرآن فرمود: و خداوند [این حکم را] در قرآن بر شما نازل کرده که هرگاه بشنوید افرادی آیات خدا را انکار و استهزا می‌کنند، با آن‌ها ننشینید تا به سخن دیگری بپردازند!. (نساء/۱۴۰) امّا خداوند، آن موردی را که به واسطه‌ی فراموشی، اشتباه کند را استثناء کرده و فرمود: و اگر شیطان از یاد تو ببرد، هرگز پس از یاد آمدن با این جمعیّت ستمگر منشین!. (انعام/۶۸) و فرمود: فَبَشِّرْ عِبادِ الَّذِینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُولئِکَ الَّذِینَ هَداهُمُ اللهُ وَ أُولئِکَ هُمْ أُولُوا الْأَلْباب. این بود آنچه خداوند بر گوش واجب کرده که باید، از گوش فرا دادن به آنچه که شنیدنش حلال نیست اجتناب کند و این‌ها عمل گوش می‌باشد. [و ایمان گوش محسوب می‌شود] و آن جزئی از ایمان است. 📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۳، ص۲۰۶ الکافی، ج۲، ص۳۵/ بحارالأنوار، ج۶۶، ص۲۵ کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در تلگرام @qoranvamamhoosein کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin