از تمام هزار اسم خدا، از بین آن حجم رنگین‌کمان و ابر و باران و آسمان، از میان آنهمه اسماء‌الحسنی، بیشتر از همه اسمِ #رفیق َش به من می‌چسبد! خدا با هر اسمی، یکی از صفات خودش را هویدا می‌کند... مثلا با رئوف، مهربانی‌َش با تواب، عذرپذیریَ‌ش با ستار، عیب‌پوشی‌َش با غفور، بخشندگی‌َش با سخی، سخاوتمندی‌َش با شفیق، دلسوزی‌ و خیرخواهی‌َش و با کریم، بزرگواری‌َش... خدا با هر اسمش، برای ما آدم‌ها یک صفت و یک خوبی، رو می‌کند که خودش ختمِ آن صفت است، تَهِ آن خوبی... اما کسی تا همه‌ی این خصلت‌های نیکو را یک‌جا نداشته باشد، که نمی‌شود اسمش را گذاشت #رفیق خاصه با آن شفیقی که تَنگِ اسمِ رفیقش می‌گذارد، لطف را به کمال می‌رساند و می‌شود #رفیق_شفیق خدا ختمِ رفیق‌های عالم است... به اسمِ خودت، یا رفیق... سُبحانَکَ یا رفیق، تَعالَیتَ یا شَفیق... یا رفیقَ من لا رفیقَ لَه @beytolahzanomdh