#يادداشت_4 تعریف#بينامتنيت ✨بسم الله يكي از #موضوعات_پژوهشي قابل توجه علاقمندان به پژوهشهاي بين رشته اي علوم قرآن و حديث، مطالعات #بينامتنيتي قرآن كريم است. #بينامتنيت، التناص يا Intertextulity براي اولين بار در دهه 60 ميلادي توسط #ژوليا_كريستوا ( 1941م- ) مطرح شد و به سرعت مورد توجه ناقدان ادبي و پژوهشگران حوزه هاي مرتبط با متون قرار گرفت. بر اساس اين نظريه هيچ متني (متن حاضر) مستقل از متون پيشين يا معاصر خود (متون پنهان) نيست و نويسندگان در نگارش، تحت تاثير مطالعات پيشين خود هستند. اين تاثير پذيري مي تواند آگاهانه يا ناخود آگاه باشد. از نمونه هاي استفاده آگاهانه و آشكار نويسنده استفاده از ترجمه ها، اقتباس و نقل قول ها و از نمونه هاي استفاده آگاهانه و پنهاني از متني ديگر سرقت هاي ادبي است. با بررسي هر متني مي توان تاثيرات متون پنهان را در آن كشف و روابط و نوع تاثير پذيري آن را مشخص كرد. بررسي روابط بينامتني در درك معناي يك متن نقش بسزايي دارد و ازين جهت بررسي آن در رشته هاي مطالعاتي كه درك مفهوم و معناي يك متن از اهميت زيادي برخوردار است حائز اهميت است. به كمك اين ديدگاه مي توان متون كهن و معاصر زيادي را مورد بررسي قرار داد. ازجمله بررسي #روابط_بينامتنيت در آثار سعدي، حافظ، مولانا، نهج البلاغه، صحيفه سجاديه و يا هر متن ديگري با قرآن كريم وكتب روايي. برخي نيز به روابط بين متني قرآن كريم به عنوان متن حاضر، و عهدين و كتب پيشين به عنوان متن پنهان پرداخته اند. اين موضوع تا كنون مورد توجه بسياري از پژوهشگران حوزه علوم قرآن و حديث قرار گرفته است و ظرفيت پژوهشهای بيشتري را دارد. ✅@QuranHadithresearches ✅www.quranhadith.blog.ir