🍃 می‌دانم کسی که تو با او دوست می‌شوی باید مُهر تنهایی را بر پیشانی‌اش بزند. نکند دلت می‌سوزد برایم که با من دوست نمی‌شوی. شاید می‌دانی که من تابِ تنهایی را ندارم برای همین هم با من دوست نمی‌شوی. درست است،‌ تاب آوردنِ تنهایی کار هر کسی نیست. به عمرم کم دیده‌ام کسی که از تنهایی فراری نباشد. یاد گرفته‌ام که دیگر اهل ادّعا نباشم برای همین هم با صدای بلند می‌گویم: من تابِ تنهایی را ندارم. از خودم می‌ترسم، خیلی هم می‌ترسم من اگر تنها شوم، اصلاً بعید نیست برای فرار از تنهایی دستِ دوستی به شیطان هم بدهم، به خود شیطان، یعنی ابلیس. ولی آقا! می‌شود به من بگویی چگونه می‌شود که تنهایی را تاب آورد و حتّی آن را دوست داشت؟ چه قدر باید عاشق تو شد تا تنهایی محبوبمان شود؟ می‌دانم آن قدرها عاشق نیستم که اگر تنها شدم، ره به خطا نپیمایم ولی دوست دارم این قدرها عاشقت شوم که اگر من بودم و خودم و همۀ عالم ترکم کردند؛ باز هم به عشقِ تو خودم را در شلوغ‌ترین نقطۀ عالم ببینم. مگر خبری پر سر و صداتر از عشقِ تو در عالم هست؟ نیست دیگر، دروغ می‌گویم؟ پس کسی که در هوای عشق تو نفس می‌کشد در شلوغ‌ترین نقطۀ دنیاست. مرا عاشق کن تا از تنهایی نترسم. #شب_جمعه_است_هوایت_نکنم_می‌میرم 🆔@Quran_Center_Tabriz