#قرآن ۳۰۴ سوره کهف

تلاوت با معنی ۳۰۴ جز ۱۶

نکات ۳۰۴

ترتیل استاد محمود خلیل الحصری صفحه 304

كَٱلَّذِینَ ( همانند کسانی که) مِن ( از) قَبۡلِكُمۡ ( پیش از شما) كَانُوۤا۟ ( بودند) أَشَدَّ ( سخت تر) مِنكُمۡ ( از شما) قُوَّةࣰ ( به نیرو، قوت و نیرویی) وَأَكۡثَرَ ( و بیشتر، و زیاده تر) أَمۡوَ ٰ⁠لࣰا (« از نظر» اموال) وَأَوۡلَـٰدࣰا ( و فرزندان) فَٱسۡتَمۡتَعُوا۟ ( پس برخوردار شدند، پس بهره یافتند) بِخَلَـٰقِهِمۡ ( به بهره شان، به نصیب خود) فَٱسۡتَمۡتَعۡتُم ( پس برخوردار شدید شما ، پس سود جستید) بِخَلَـٰقِكُمۡ ( به نصیب خود) كَمَا ( چنانکه) ٱسۡتَمۡتَعَ ( بهره گرفته بودند) ٱلَّذِینَ ( کسانی که، آنان که) مِن ( از) قَبۡلِكُم ( پیش از شما بودند) بِخَلَـٰقِهِمۡ ( به نصیب خودشان ) وَخُضۡتُمۡ ( و فرو رفتید در باطل) كَٱلَّذِی ( مانند کسانی که) خَاضُوۤا۟ۚ ( در باطل فرو رفتند) أُو۟لَـٰۤىِٕكَ ( آنها) حَبِطَتۡ ( نابود شد، فنا شد) أَعۡمَـٰلُهُمۡ ( کارهایشان، کردارشان) فِی ( در) ٱلدُّنۡیَا ( دنیا) وَٱلۡـَٔاخِرَةِۖ ( و آخرت، رستاخیز) وَأُو۟لَـٰۤىِٕكَ ( و آنها) هُمُ ( خود، همان)ٱلۡخَـٰسِرُونَ ( زیانکاران اند) 69 أَلَمۡ یَأۡتِهِمۡ ( آیا نیامده است برای آنها) نَبَأُ ( خبر ) ٱلَّذِینَ ( آنان که، کسانی که) مِن ( از) قَبۡلِهِمۡ ( پیش از آنها بودند) قَوۡمِ ( قوم) نُوحࣲ ( نوح) وَعَادࣲ ( و عاد) وَثَمُودَ ( و ثمود) وَقَوۡمِ ( و قوم) إِبۡرَ ٰ⁠هِیمَ ( ابراهیم) وَأَصۡحَـٰبِ ( و اصحاب، و یاران ، و اهل) مَدۡیَنَ ( مدین) وَٱلۡمُؤۡتَفِكَـٰتِۚ ( و شهرهای زیر و رو شده « آبادی های قوم لوط) أَتَتۡهُمۡ ( آمدند به نزد آنها، آمدند برای آنها) رُسُلُهُم ( فرستادگانشان، پیامبرانشان) بِٱلۡبَیِّنَـٰتِۖ ( با دلایل روشن) فَمَا كَانَ ( پس بر آن نبود) ٱللَّهُ ( خداوند) لِیَظۡلِمَهُمۡ ( که ستم کند بر آنها) وَلَـٰكِن ( ولی) كَانُوۤا۟ ( بودند) أَنفُسَهُمۡ ( بر خودشان) یَظۡلِمُونَ ( ستم می‌کردند) 70 وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ ( و مردان ایمان دار، و مردان مؤمن) وَٱلۡمُؤۡمِنَـٰتُ ( و زنان ایمان دار، و زنان مؤمنه) بَعۡضُهُمۡ ( برخی آنها) أَوۡلِیَاۤءُ ( دوستان، یاوران، سرپرستان) بَعۡضࣲۚ ( برخی دیگرند) یَأۡمُرُونَ ( فرمان می‌دهند ) بِٱلۡمَعۡرُوفِ ( به کار پسندیده) وَیَنۡهَوۡنَ ( و باز می‌دارند) عَنِ ( از) ٱلۡمُنكَرِ ( کار ناروا، کار ناشایست) وَیُقِیمُونَ ( و برپا می‌دارند) ٱلصَّلَوٰةَ ( نماز را) وَیُؤۡتُونَ ( و می‌دهند، و می‌پردازند) ٱلزَّكَوٰةَ ( زکات را) وَیُطِیعُونَ ( و اطاعت می‌کنند) ٱللَّهَ ( خداوند) وَرَسُولَهُۥۤۚ ( و فرستاده اش را) أُو۟لَـٰۤىِٕكَ ( آنها) سَیَرۡحَمُهُمُ ( بزودی رحم کند بر آنها، بزودی مورد رحمت قرار می‌دهد آنها را) ٱللَّهُۗ ( خداوند) إِنَّ ( همانا) ٱللَّهَ ( خداوند) عَزِیزٌ ( شکست ناپذیر، پیروزمند)حَكِیمࣱ ( سنجیده کار است) 71 وَعَدَ ( وعده داده است) ٱللَّهُ ( خداوند) ٱلۡمُؤۡمِنِینَ ( مردان ایمان آورنده ، مردان مؤمن) وَٱلۡمُؤۡمِنَـٰتِ ( و زنان مؤمن، و زنان ایمان آورنده) جَنَّـٰتࣲ ( بهشت هایی که ، باغ هایی که) تَجۡرِی ( روان می‌شود، جاری می‌شود) مِن ( از) تَحۡتِهَا ( زیر« درختان» آنها) ٱلۡأَنۡهَـٰرُ ( نهر ها، جوی ها) خَـٰلِدِینَ ( جاودانه اند) فِیهَا ( در آن) وَمَسَـٰكِنَ ( و جایگاه های) طَیِّبَةࣰ ( پاکیزه ای) فِی ( در) جَنَّـٰتِ ( بهشت هایی، باغ های) عَدۡنࣲۚ ( جاویدان، همیشگی) وَرِضۡوَ ٰ⁠نࣱ ( و خشنودی) مِّنَ ( از) ٱللَّهِ ( خداوند) أَكۡبَرُۚ ( بزرگ است، بزرگتر است) ذَ ٰ⁠لِكَ ( این) هُوَ ( او، همان) ٱلۡفَوۡزُ ( کامیابی، رستگاری) ٱلۡعَظِیمُ ( بزرگ است) 72 « سوره مبارکه توبه آیات ۶۹ تا ۷۲ صفحه ۱۹۸»