🔅 وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَىٰ ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحًا أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ فَإِذَا هُمْ فَرِيقَانِ يَخْتَصِمُونَ ﴿۴۵﴾ قَالَ يَا قَوْمِ لِمَ تَسْتَعْجِلُونَ بِالسَّيِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ ۖ لَوْلَا تَسْتَغْفِرُونَ اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ ﴿۴۶﴾ 🔸 و همانا ما به قوم ثمود برادرشان صالح را به رسالت فرستادیم که خدای یکتا را پرستید، پس قوم بر دو فرقه شدند (یک فرقه مؤمن و دیگر کافر) و با هم به مخاصمه و جدال می‌پرداختند. ﴿۴۵﴾ صالح گفت: ای قوم، چرا پیش از نکوکاری به بدکاری می‌شتابید؟ چرا (از کردار زشت) استغفار به درگاه خدا نمی‌کنید تا شاید مورد عفو و رحمت واقع شوید؟ ﴿۴۶﴾ 💭 سوره: نمل 🆔 https://eitaa.com/Quran_tafsir_gheraat🕊🤍

📹آیت الله العظمی جوادی آملی: «با داشتن علی و اولاد علی"علیهم السلام" انسان خدای ناکرده بهانه این را بگیرد و بهانه آن را بگیرد #دین خودش و #حجاب خودش اینها را از دست بدهد، بله، فلان کس خلاف کرده، فلان کس بد کرده، من بد کردم، او بد کرده، اما حالا انسان حجاب خودش را و رابطه خود با خدا را چرا قطع بکند؟ مگر دین را ما از این و آن گرفتیم؟ دین ما در آن صحنه ای که با خدا معامله کردیم هست، او هست که هست که هست که هست. چرا ما حواسمان نیست راه را گم کردیم؟ بله این آقا بد کرد، به او اعتراض میکنیم، آن آقا کار خوب کرد، از او هم تشکر میکنیم، اینها سرجایش محفوظ است اما رابطه ما با خدای ما باید محفوظ باشد.» درس اخلاق ۱۴۰۳/٩/٢١ https://eitaa.com/Quran_tafsir_gheraat

آیت الله العظمی جوادی آملی: «وقتی امام به دنیا می ‌آید، زاد روز او آن چنان منشأ برکت است که وجود مبارک امام زمان (ارواحنا فداه) به همه ما دستور می‌ دهد که تا روز قیامت وقتی ماه رجب شد این دعا را بخوانیم؛ خدا را قَسَم بدهیم به #میلاد_امام_جواد «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُک بِالْمَوْلُودَینِ فِی رَجَبٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِی الثَّانِی وَ ابْنِهِ عَلِی بْنِ مُحَمَّدٍ الْمُنْتَجَبِ». این چه مقامی است! روزی که #امام_جواد سلام الله علیه در ماه رجب به دنیا می ‌آید از ناحیه مبارکه امام زمان (ارواحنا فداه) به ما دستوری می ‌رسد که در ماه رجب تا ظهور آن حضرت و تا دامنه قیامت این دعا و زیارت مستحب است که خدا را در ماه رجب قَسَم به امام جواد می‌دهیم قَسَم به امام هادی می‌دهیم، این چه عظمتی است! اینها چه کسانی هستند! «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُک بِالْمَوْلُودَینِ فِی رَجَبٍ» این دعا از ناحیه مقدسه وجود مبارک ولی عصر است! در ماه رجب مستحب است و «إِلی یوْمِ الْقِیامَةِ» بنابراین انسان کامل چنین مقامی دارد، این اختصاصی به وجود مبارک امام جواد (سلام الله علیه) ندارد، همه ائمه (علیهم السلام) همین طورند؛ زیرا نام پسر امام جواد، امام هادی (سلام الله علیهما) هم در همان دعا آمده است «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُک بِالْمَوْلُودَینِ فِی رَجَبٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِی الثَّانِی وَ ابْنِهِ عَلِی بْنِ مُحَمَّدٍ الْمُنْتَجَبِ»، این چه عظمتی است.» درس اخلاق ۸۵/۹/۳۰ https://eitaa.com/Quran_tafsir_gheraat

اعتماد به نفس يا توكّل بر خدا؟  آیت الله العظمی جوادی آملی: يكی از افكاری كه از مغرب زمين به حريم انديشه ناب توحيدی مسلمانان و موحدان نفوذ كرده، اين است كه اعتماد به نفس از فضايل است و بايد ديگران را به آن ترغيب كرد؛ در حالی كه اسلام هرگز اعتماد به نفس را تأييد نكرده است؛ زيرا انسانی كه مالك هيچ شأنی از شئون خود نيست: «لا يملك لنفسه نفعاً ولا ضرا ولا موتاً ولا حياةً ولا نشوراً»[۱] چگونه می تواند بر خود تكيه كند؟  آنچه از نظر اسلام فضيلت به شمار مي رود و دين به آن بها مي دهد اعتماد و توكل بر خداست، چنانكه حضرت #امام_جواد (سلام الله علیه) فرمودند: «الثقة بالله تعالی ثمن لكل غال وسُلَّم إلی كل عال»[۲] ؛ اعتماد به خدا بهای هر كالای گرانبها و نردبان صعود به هر درجه بلندی است. تكيه گاه مؤمن، قدرت بی كران و مستقل خدای سبحان است، نه قدرت خودش و نه قدرت ديگران. انسانی كه در برابر خدا عاجز است و مالك چيزی نيست، بايد بر خدا توكل كند نه بر نفس خود. امام سجاد (سلام الله علیه) در ابتدای دعای ابوحمزه به خدای سبحان عرض مي كند: «من أين لي الخير يا ربّ ولا يوجد إلاّ من عندك ومن أين لي النجاة ولا تُستطاع إلّا بك. لا الذي أحسن استغني عن عونك ورحمتك ولا الذي أساء واجترء عليك ولم يُرضِك خرج عن قدرتك... ولولا أنت لم أدر ما انت»؛ از كجا خيری توانم يافت؟ در صورتی كه خير جز نزد تو نيست و از كجا راه نجاتی خواهم جُست و حال آن كه جز به لطف تو نجات ميسر نيست... نه نيكوكاران از ياری و لطف و رحمتت بی نيازند و نه تبهكارانِ بی باك، از سلطه و قدرت تو بيرونند... اگر بر اثر هدايت تو نبود، نمی دانستم تو كيستی. [۱]مفاتیح الجنان، تعقیب نماز عصر [۲]بحارالانوار ج۷۵،ص۳۶۴ مراحل اخلاق در قرآن ص۳۶۷،۳۶۸ 🆔 https://eitaa.com/Quran_tafsir_gheraat

🔅 ... إِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّيَ الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ قَالَ أَنَا أُحْيِي وَأُمِيتُ ۖ قَالَ إِبْرَاهِيمُ فَإِنَّ اللَّهَ يَأْتِي بِالشَّمْسِ مِنَ الْمَشْرِقِ فَأْتِ بِهَا مِنَ الْمَغْرِبِ فَبُهِتَ الَّذِي كَفَرَ ۗ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ ﴿۲۵۸﴾ 🔸 چون ابراهیم گفت: خدای من آن است که زنده گرداند و بمیراند، او گفت: من نیز زنده می‌کنم و می‌میرانم. ابراهیم گفت که خداوند خورشید را از طرف مشرق برآورد، تو اگر توانی از مغرب بیرون آر؛ آن نادان کافر در جواب عاجز ماند؛ و خدا راهنمای ستمکاران نخواهد بود. ﴿۲۵۸﴾ 💭 سوره: بقره 🆔 https://eitaa.com/Quran_tafsir_gheraat🕊🤍