امام جواد (علیه السلام): سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ عَنِ اَلتَّوْحِيدِ فَقُلْتُ: أَتَوَهَّمُ شَيْئاً. فَقَالَ: نَعَمْ غَيْرَ مَعْقُولٍ وَ لاَ مَحْدُودٍ فَمَا وَقَعَ وَهْمُكَ عَلَيْهِ مِنْ شَيْءٍ فَهُوَ خِلاَفُهُ لاَ يُشْبِهُهُ شَيْءٌ وَ لاَ تُدْرِكُهُ اَلْأَوْهَامُ كَيْفَ تُدْرِكُهُ اَلْأَوْهَامُ وَ هُوَ خِلاَفُ مَا يُعْقَلُ وَ خِلاَفُ مَا يُتَصَوَّرُ فِي اَلْأَوْهَامِ إِنَّمَا يُتَوَهَّمُ شَيْءٌ غَيْرُ مَعْقُولٍ وَ لاَ مَحْدُود. ابن ابى‌نجران گويد: از امام جواد (عليه السلام) درباره توحيد پرسیده و گفتم: می‌توانم خدا را "چيزى" تصور كنم‌؟ فرمود: آرى. اما چيزى‌كه حقيقتش ادراك نمی‌شود و نامحدود است؛ زيرا خدا غير از چیزهایی است که ذهنت بر آن دست می‌یابد. هیچ چيزى مانند او نيست و ذهن‌ها او را نمی‌یابند. چگونه ذهن‌ها دریابند چیزی را که [حقیقتش] تعقل‌ناپذیر و تصورناپذیر است؟! درباره خدا تنها همين اندازه از ذهن می‌گذرد: «چيزى، كه نامحدود و نایافتنی است». (کلینی، الکافی، ج۱، ص۸۲) #ذات_غیب‌الغیوب #نامحدودی #ادراک‌ناپذیری @Quranahlebayt